Book,Page,LineNumber,Text
02,0034,001,จณฺโฑ		จณฺฑา		จณฺฑํ		ดุร้าย    
02,0034,002,เชฺโ€			เชฏฺ€า		เชฏฺ€ํ		เจริญที่สุด
02,0034,003,ตาโณ		ตาณา		ตาณํ			ต้านทาน
02,0034,004,ถิโร			ถิรา			ถิรํ			มั่น
02,0034,005,ทกฺโข		ทกฺขา		ทกฺขํ			ขยัน
02,0034,006,ธมฺมิโก		ธมฺมิกา		ธมฺมิกํ		ตั้งในธรรม
02,0034,007,นาโถ		นาถา 		นาถํ			ที่พึ่ง
02,0034,008,ปาโป		ปาปา		ปาปํ			บาป
02,0034,009,โภคี			โภคินี		โภคิ			มีโภคะ
02,0034,010,มติมา		มติมตี		มติมํ			มีความคิด
02,0034,011,ลาภี			ลาภินี		ลาภิ  		มีลาภ
02,0034,012,สทฺโธ		สทฺธา		สทฺธํ			มีศรัทธา.
02,0034,013,วจนะ
02,0034,014,[๔๓]  คำพูดในบาลีภาษา  จัดเป็น  วจนะ  ๒ คือ  เอกวจนํ
02,0034,015,คำพูดสำกรับออกชื่อของสิ่งเดียว  ๑  พหุวจนํ   คำพูดสำหรับออกชื่อ
02,0034,016,"ของมากกว่าสิ่งเดียว  คือ  ตั้งแต่  ๒  สิ่งขึ้นไป  ๑,  วจนะ  ทั้ง ๒  นี้ มี"
02,0034,017,เครื่องหมายให้แปลกกันที่ท้ายศัพท์   เหมือนคำว่า  ปุริโส   ชายคนเดียว
02,0034,018,เป็นเอกวจนะ  ปุริสา  ชายหลายคน  เป็นพหุวจนะ.