Book,Page,LineNumber,Text
46,0012,001,"กระทบประสาท  ภวังคจิตเกิดขึ้นเพียง  ๒   ดวงเท่านั้น""    เพราะเหตุนั้น "
46,0012,002,"พระอรรถกถาจารย์   จึงกล่าวว่า    ""เมื่อภวังคจิตเกิดขึ้น  ๒   ครั้งแล้ว"
46,0012,003,"ดับไป.""   คำเป็นต้นว่า   <B>ชวนกฺขเณ   ทุสฺสีลฺยํ  วา</B>    ผู้ศึกษาพึงประกอบ"
46,0012,004,เข้าตามสมควรแก่กำเนิดในทวารทั้ง ๖   เพราะว่าคำทั้งหมด  ท่านกล่าว
46,0012,005,ไว้ในจักษุทวารนี้แล  เพื่อจะไม่ต้องกล่าวซ้ำอีก.    เพราะโทษเครื่องทุศีล
46,0012,006,กล่าวคือกายทุจริตและวจีทุจริต    ไม่มีในทวารทั้ง  ๕  เลย;     เพราะ
46,0012,007,ฉะนั้น   อสังวรคือโทษเครื่องทุศีล   ผู้ศึกษาพึงประกอบเข้าด้วยสามารถ
46,0012,008,"แห่งมโนทวาร,   อสังวรนอกนี้    พึงประกอบเข้าด้วยสามารถแห่ง"
46,0012,009,ทวารแม้ทั้ง  ๖.       เพราะอกุศลธรรมมีความเป็นผู้มีสติฟั่นเฟือนเป็นต้น
46,0012,010,อันมีธรรมเป็นปฏิปักษ์ต่อสติเป็นต้นเป็นลักษณะ  พึงเกิดขึ้นได้ในทวาร
46,0012,011,ทั้ง  ๕.   ส่วนโทษเครื่องทุศีล   อันเป็นวีติกกมโทษซึ่งเป็นไปทางกาย
46,0012,012,และวาจา   ไม่พึงเกิดขึ้นในทวารทั้ง   ๕   นั้นได้เลย    เพราะชวนะอัน
46,0012,013,เป็นไปทางทวารทั้ง  ๕  จะยังวิญญัติให้เกิดขึ้นไม่ได้แล.    บทว่า   <B>ยถา
46,0012,014,กึ</B>   ความว่า   อุทาหรณ์แห่งประการเป็นเหตุที่อสังวรซึ่งเกิดขึ้นในชวนะ
46,0012,015,"อันพระผู้มีพระภาคตรัสว่า    ""ความไม่สำรวมในจักษุทวาร""    นั้นอย่าง"
46,0012,016,ไร   ?    อธิบายว่า    เปรียบเหมือนเมื่อประตูพระนครอันบุคคลไม่ระวัง
46,0012,017,"แล้วมีอยู่,    เรือนเป็นต้นอันเนื่องด้วยนครนั้นก็เป็นสถานที่อันบุคคลไม่"
46,0012,018,"ระวังด้วยฉันใด;   เมื่อความไม่สำรวมมีในชวนะ,      ทวารเป็นต้นอัน"
46,0012,019,เนื่องด้วยชวนะนั้น   ก็เป็นอันภิกษุไม่สำรวมแล้วฉันนั้น    เพราะเหตุนั้น
46,0012,020,"เมื่ออสังวรในวัตถุอื่นมี,   ความที่วัตถุอื่นเป็นของอันบุคคลไม่ระวังแล้ว"
46,0012,021,ก็ย่อมมีได้   เพราะเหตุนั้น      พระอรรถกถาจารย์จึงแสดงความเป็น