Book,Page,LineNumber,Text
45,0011,001,บิดา  แก่ไวยาวัจกรผู้รับใช้ภิกษุ  แก่พระราชา  และแก่พวกโจร  ก็ควร. 
45,0011,002,เพราะว่า   เมื่อส่วนเลิศอันภิกษุจับต้องแล้วให้   พระราชาและพวกโจร
45,0011,003,"ย่อมทำความฉิบหายบ้าง  ให้ถึงความสิ้นชีวิตบ้าง,  เมื่อส่วนเลิศอันภิกษุ"
45,0011,004,มิได้จับต้องให้ไป   พระราชาและโจรเหล่านั้นย่อมพอใจ.   ก็ในการทำ
45,0011,005,อามิสปฏิสันถารนี้ ควรแสดงเรื่องทั้งหลายมีเรื่องพระเจ้าโจรนาคเป็นต้น.
45,0011,006,การสงเคราะห์ด้วยธรรมอย่างนี้คือ   การให้อุทเทส  การพรรณนาบาลี
45,0011,007,การบอกธรรมโดยเคารพ    ชื่อว่า   ธัมมปฏิสันถาร.
45,0011,008,"ฎีกาสังคีติสูตรนั้นว่า  "" โลกสันนิวาสเป็นช่องด้วยเหตุ  ๒  อย่างคือ"
45,0011,009,ด้วยอามิสอันตนไม่ได้  ๑  ด้วยธรรมอย่างนั้น  ๑.   ก็การปก   คือ   การปิด
45,0011,010,ได้แก่  การอุดช่องคือรู  คือ  ที่แตกร้าว   อันมีอยู่ในระหว่างตนและบุคคล
45,0011,011,อื่น    เพราะไม่ได้อามิสและธรรม  ชื่อว่า   ปฏิสันถาร.
45,0011,012,สองบทว่า   <B>อคฺคํ  อคฺคเหตฺวา</B>  ได้แก่   ไม่ถือเอาส่วนเลิศเพื่อตน.
45,0011,013,การแสดงบาลีและอรรถกถา   ชื่อว่า   การให้อุทเทส.   การพรรณนาเนื้อ
45,0011,014,ความแห่งบาลี  ชื่อว่า  การพรรณนาบาลี.  การกล่าวธรรมด้วยสามารถแห่ง
45,0011,015,"วิธีมีกล่าวด้วยเสียงและกล่าวด้วยบทเป็นต้น  ชื่อว่า  การบอกซึ่งธรรม. """
45,0011,016,[๒๗๑]   แม้ในนิกเขปกัณฑ์<SUP>๑</SUP>      พระธรรมเสนาบดี   ก็ได้กล่าวไว้
45,0011,017,"ว่า  "" ในมาติกาที่ยกขึ้นตั้งไว้นั้น  ปฏิสันถารเป็นไฉน ?  ปฏิสันถารมี  ๒"
45,0011,018,อย่าง  คือ  อามิสปฏิสันถาร ๑  ธัมมปฏิสันถาร  ๑.   บุคคลบางคนใน
45,0011,019,โลกนี้เป็นผู้ต้อนรับด้วยอามิสปฏิสันถารบ้าง  ด้วยธรรมปฏิสันถารบ้าง  นี้
45,0011,020,"พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  ปฏิสันถาร. """
45,0011,021,
45,0011,022,๑.  อภิธมฺม.   ๓๔/๓๓๓.