Book,Page,LineNumber,Text 41,0038,001,[พระดาบสสอนบุตร] 41,0038,002,[๓๒] แม้พระโพธิสัตว์เป็นดาบสอยู่ในหิมวันตประเทศ เมื่อ 41,0038,003,จะสอนดาบสกุมารของตน ซึ่งเบื่อหน่ายใคร่จะออกจากป่าไป 41,0038,004,อยู่ในถิ่นมนุษย์ ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ในหลิททราคชาดก ในนวก- 41,0038,005,นิบาต ว่า 41,0038,006," ""ผู้ใด ไม่มีกรรมชั่วทางกาย ทางวาจา และ" 41,0038,007,"ทางใจ, เจ้าไปจากที่นี้แล้ว จงตั้งตนไว้" 41,0038,008,เหมือนบุตรที่เกิดแต่อก คบหาผู้นั้น; 41,0038,009,อนึ่ง ผู้ใดประพฤติโดยธรรม แม้ประพฤติ 41,0038,010,"อยู่ไม่เย่อหยิ่ง, เจ้าไปจากที่นี้แล้ว จงคบหา" 41,0038,011,ผู้นั้น ซึ่งมีปกติทำกรรมอันบริสุทธิ์ มีปัญญา; 41,0038,012,ลูกเอ๋ย หากว่าพื้นชมพูทวีปทั้งสิ้นนี้ แม้จะ 41,0038,013,พึงไร้มนุษย์ไซร้; เจ้าก็อย่าคบหาคนผู้มีจิต 41,0038,014,ดุจลิง (ตลบแตลง) เป็นดังผ้าที่ย้อมด้วยขมิ้น 41,0038,015,"ผู้รักง่ายหน่ายเร็วเช่นนั้นเลย, เจ้าจงหลีกเลี่ยง" 41,0038,016,มันเสียให้ห่างไกลเหมือนหนึ่งคนขลาด หลีก 41,0038,017,อสรพิษตัวดุร้ายแต่ไกล เหมือนคนเกลียดคูถ 41,0038,018,หลีกหนทางใหญ่อันเปื้อนคูถ เหมือนคนขับ 41,0038,019,ยาน เลี่ยงหนทางที่ขุรขระเสียฉะนั้น; พ่อ 41,0038,020, 41,0038,021,๑. ขุ. ชา. ๒๗/๒๖๔. ตทฏฺ€กถา. ๕/๓๙๔ ๒. คำนี้ เป็นพวกกติปยศัพท์ เป็นอาลปนะ 41,0038,022,ใช้เรียกได้ทั้งบิดาทั้งบุตร ในที่นี้ เป็นคำบิดาเรียกบุตร เห็นควรแปลให้ตรงภาษาไทยที่ใช้อยู่.