Book,Page,LineNumber,Text
39,0037,001,มาในเมื่อทางยังไม่ทันแล้ว แล้วลาดหนังเสือเหลืองลงบนเปือกตม
39,0037,002,อธิษฐานว่า ขอสมเด็จพระศาสดาพร้อมด้วยสาวกสงฆ์ อย่าทรงเหยียบ
39,0037,003,เปือกตม จงทรงเหยียบตัวข้าพเจ้าเสด็จไปเถิด. สมเด็จพระศาสดา
39,0037,004,ทรงเห็นกาลข้างหน้าแล้วทรงพยากรณ์ว่า ผู้นี้เป็นพุทธางกูร ในที่สุด
39,0037,005,๔ อสงไขยแสนกัปในอนาคตกาลโน้น จักได้เป็นพระพุทธเจ้าพระนาม
39,0037,006,ว่าโคดม.
39,0037,007,ในกาลต่อมา ได้รับคำพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ๒๓
39,0037,008,พระองค์ มีพระโกณฑัญญพุทธเจ้าเป็นตน ผู้ทรงอุบัติขึ้นทำโลกให้
39,0037,009,สว่าง แล้วได้ทรงบำเพ็ญบารมี ๓๐ ทัศ เมื่อครั้งเสวยพระชาติเป็น
39,0037,010,พระเวสสันดรทรงบริจาคทานอย่างใหญ่ เป็นเหตุไหวแห่งแผ่นดิน
39,0037,011,ได้ถึง ๗ ครั้ง แล้วสละบุตรและภรรยา ครั้นสิ้นอายุ ไปเกิดในดุสิตบุรี
39,0037,012,อยู่ในบุรีนั้นจนตลอดอายุ เมื่อเหล่าเทพดาในหมื่นจักรวาลประชุมกัน
39,0037,013,กราบทูลอาราธนาว่า :-
39,0037,014,[ ๒๘ ] กาโลยนฺเต มหาวีร ข้าแต่ท่านผู้กล้าหาญ กาลนี้เป็น
39,0037,015,ของท่าน
39,0037,016,อุปฺปชฺช มาตฺกุจฺฉิยํ ขอท่านจงลงไปเกิดในท้องแห่ง
39,0037,017,มารดาเถิด
39,0037,018,สเทวกํ ตารยนฺโต ขอท่านช่วยทำโลกนี้ กับทั้งเทว-
39,0037,019,โลกให้ข้ามอยู่
39,0037,020,พุชฺฌสฺสุ อมตํปทํ. จงตรัสรู้อมตบท ( คือนิพพาน ) เถิด.
39,0037,021,
39,0037,022,๑๘. ธมฺ. ๑/๗๖