Book,Page,LineNumber,Text
38,0048,001,แล้วนั่นเทียว ตฺวํ อ. ท่าน กริสฺสสิ จักกระทำ
38,0048,002,เอวํ อย่างนี้ ปุนปิ แม้อีก (อิติ) ดังนี้ อิติ
38,0048,003,ดังนี้
38,0048,004,วิตฺถาเรตฺวา ทรงให้พิสดารแล้ว วตฺวา ตรัสแล้วว่า จูฬธนุคฺคหปณฺฑิโต
38,0048,005,อ. บัณฑิตชื่อว่าจูฬธนุคคหะ ตทา ในกาลนั้น ตฺวํ เป็นเธอ อโหสิ
38,0048,006,ได้เป็นแล้ว (เอตรหิ) ในกาลบัดนี้ สา อิตฺถี อ. หญิงนั้น (ตทา)
38,0048,007,ในกาลนั้น อยํ กุมาริกา เป็นเด็กหญิงนี้ (อโหสิ) ได้เป็นแล้ว
38,0048,008,เอตรหิ ในกาลบัดนี้ เทวราชา อ. เทวดาผู้พระราชา สกฺโก พระ
38,0048,009,นามว่าสักกะ สิคาลรูเปน อาคนฺตฺวา ตสฺสา อิตฺถิยา นิคฺคหการโก ผู้เสด็จ
38,0048,010,มาแล้ว ด้วยรูปของสุนัขจิ้งจอก กระทำซึ่งการข่มขี่ซึ่งหญิงนั้น (ตทา)
38,0048,011,ในกาลนั้น อหํเอว เป็นเรานั่นเทียว (อโหสิ) ได้เป็นแล้ว (เอตรหิ)
38,0048,012,ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ โอวทิตฺวา ตรัสสอนแล้ว ตํ ภิกฺขุํ ซึ่งภิกษุนั้น ว่า
38,0048,013,สา อิตฺถี อ. หญิงนั้น โวโรเปสิ ปลงลงแล้ว อคฺคปณฺฑิตํ ซึ่งบัณฑิตผุ้
38,0048,014,เลิศ สกลชมฺพุทีเป ในชมพูทวีปทั้งสิ้น สิเนเหน ด้วยความสิเนหา
38,0048,015,เอกสฺมึ โจเร ในโจรคนหนึ่ง ตํมุหุตฺตทิฏฺเก ผู้อันตนเห็นแล้วครู
38,0048,016,เดียวนั้น ชีวิตา จากชีวิต เอวํ อย่างนี้ ภิกฺขุ ดูก่อนภิกษุ ตฺวํ อ. เธอ
38,0048,017,ฉินฺทิตฺวา จงตัดแล้ว ตณฺหํ ซึ่งตัณหา ตว ของเธอ อุปฺปนฺนํ
38,0048,018,อันเกิดขึ้นแล้ว อารพฺภ ปรารภ ตํ อิตฺถึ ซึ่งหญิงนั้น วิหร จงอยู่
38,0048,019,เถิด อิติ ดังนี้ เทเสนฺโต เมื่อจะทรงแสดง ธมฺมํ ซึ่งธรรม อุตฺตรึ
38,0048,020,ยิ่งขึ้น อภาสิ ได้ทรงภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. เหล่านี้ว่า
38,0048,021,ตณฺหา อ. ตัณหา ปวฑฺฆติ ย่อมเจริญทั่ว ภิยฺโย
38,0048,022,ยิ่ง ชนฺตุโน แก่สัตว์เกิด วิตกฺกมถิตสฺส ผู้อัน