Book,Page,LineNumber,Text
35,0030,001,เรื่องชน ๓ คน  
35,0030,002,๗.  ๓๙/๕  ตั้งแต่  ตุมฺเหหิปิ  ภิกฺขเว  อตฺตนา  เป็นต้นไป.
35,0030,003,( สตฺถา )  อ.  พระศาสดา  ( พฺยากาสิ )  ทรงกระทำให้แจ้งแล้ว
35,0030,004,( เอวํ )  อย่างนี้ว่า  ภิกฺขเว  ดูก่อนภิกษุ  ท.  อตฺตนา  กตกมฺมํเอว
35,0030,005,อ. กรรมอันอันตนกระทำแล้วนั่นเทียว  ตุมฺเหหิปิ  แม้อันเธอ  ท.
35,0030,006,อนุภูตํ  เสวยแล้ว  ฯ  หิ  ก็  อตีตสฺมึ  กาเล  ในกาลอันล่วงไปแล้ว
35,0030,007,โคปาลกทารกา  อ. เด็กผู้เลี้ยงซึ่งโค  ท. สตฺต ๗  พาราณสีวาสิโน
35,0030,008,ผู้อยู่ในเมืองพาราณสีโดยปกติ  คาวิโย  ยังแม่โค  ท. วิจาเรนฺตา
35,0030,009,ให้เที่ยวไปอยู่  สตฺตาหวาเรน  ตามวาระแห่งวัน ๗  อฏวิปฺปเทเส
35,0030,010,ในประเทศใกล้ดง  เอกสฺมึ  ประเทศหนึ่ง  คาวิโย  ยังแม่โค  ท.
35,0030,011,วิจาเรตฺวา  ให้เที่ยวไปแล้ว  เอกทิวสํ  ในวันหนึ่ง  อาคจฺฉนฺตา  มา
35,0030,012,อยู่  ทิสฺวา  เห็นแล้ว  มหาโคธํ  ซึ่งเหี้ยตัวใหญ่  เอกํ  ตัวหนึ่ง
35,0030,013,อนุพนฺธึสุ  ติดตามไปแล้ว ฯ  โคธา  อ. เหี้ย  ปลายิตฺวา  หนีไปแล้ว
35,0030,014,ปาวิสิ  ได้เข้าไปแล้ว  วมฺมิกํ  สู่จอมปลวก  เอกํ  แห่งหนึ่ง ฯ  ปน
35,0030,015,ก็  ฉิทฺทานิ  อ.  ช่อง  ท.  สตฺต ๗  ตสฺส  วมฺมิกสฺส  ของจอม
35,0030,016,ปลวกนั้น  ( อตฺถิ )  มีอยู่ ฯ   ทารกา  อ.  เด็ก  ท.  ( มนฺเตตฺวา )
35,0030,017,ปรึกษากันแล้วว่า  อิทานิ  ในกาลนี้  มยํ  อ. เรา  ท.  น  สกฺขิสฺสาม
35,0030,018,จักไม่อาจ  คเหตุํ  เพื่ออันจับเอา  เสฺว  วันพรุ่ง  มยํ  อ.  เรา  ท.
35,0030,019,อาคนฺตฺวา  จักมาแล้ว  คณฺหิสฺสาม  จักจับเอา  อิติ  ดังนี้  เอเกโก