Book,Page,LineNumber,Text 35,0022,001,วุตฺเต กราบทูลแล้ว วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. 35,0022,002,โสตาปนฺนา อ. พระโสดาบัน ท. น กโรนฺติ ย่อมไม่กระทำ 35,0022,003,ปาณาติปาตํ ซึ่งปาณาติบาต ปน แต่ว่า สา กุลธีตา อ. นางกุล- 35,0022,004,ธิดานั้น อกาสิ ได้กระทำแล้ว ตถา เหมือนอย่างนั้น ( จินฺตเนน ) 35,0022,005,ด้วยอันคิดว่า อหํ อ. เรา กโรมิ จะกระทำ วจนํ ซึ่งคำ สามิกสฺส 35,0022,006,ของสามี อิติ ดังนี้ จิตฺตํ อ. จิตว่า เอโส สามิโก อ. สามีนั่น 35,0022,007,คเหตฺวา จงถือเอาแล้ว อิทํ ปหรณํ ซึ่งเครื่องประหารนี้ คนฺตฺวา 35,0022,008,จงไปแล้ว กโรตุ จงกระทำ ปาณาติปาตํ ซึ่งปาณาติบาตเถิด อิติ 35,0022,009,ดังนี้ นตฺถิ ย่อมไม่มี ตสฺสา แก่นาง หิ จริงอยู่ วเณ ครั้นเมื่อ 35,0022,010,แผล อสติ ไม่มีอยู่ ปาณิตลสฺมึ ในพื้นแห่งฝ่ามือ วิสํ อ. ยาพิษ 35,0022,011,ตํ นั้น น สกฺโกติ ย่อมไม่อาจ อนุฑหิตุํ เพื่ออันตามไหม้ ( ปุคฺค- 35,0022,012,ลสฺส ) แก่บุคคล คณฺหนฺตสฺส ผู้ถือเอาอยู่ วิสํ ซึ่งยาพิษ ( ยถา 35,0022,013,ฉันใด ปาปํ นาม ชื่อ อ. บาป น โหติ ย่อมไม่มี ( ปุคฺคลสฺส ) 35,0022,014,แก่บุคคล อกโรนฺตสฺส ผู้ไม่กระทำอยู่ ปาปํ ซึ่งบาป ธนุอาทีนิ 35,0022,015,ปหรณานิ นีหริตฺวา ททโตปิ ผู้แม้นำออกแล้ว ซึ่งเครื่องประหาร 35,0022,016,ท. มีธนูเป็นต้น ให้อยู่ อภาเวน เพราะความไม่มี อกุลสเจตนาย 35,0022,017,แห่งอกุศลเจตนา เอวํเอว ฉันนั้นนั่นเทียว อิติ ดังนี้ อนุสนฺธึ 35,0022,018,ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่ง 35,0022,019,ธรรม อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า 35,0022,020, เจ หากว่า วโณ อ. แผล น อสฺส ไม่พึงมี 35,0022,021,ปาณิมฺหิ ในฝ่ามือไซร้ ( ปุคฺคโล ) อ. บุคคล