Book,Page,LineNumber,Text
34,0034,001,ฝ่ายบุตรเศรษฐีนั้น  ขนหญ้ามาให้โคทั้งหลาย  ในที่แห่งชน 
34,0034,002,"เหล่านั้นทำการกลับเกวียนพักอยู่แล้ว,  (และ)  ยกเอาสิ่งของที่ได้ใน"
34,0034,003,"ที่แสดงศิลปะแล้วนำไป,  นัยว่า หญิงนั้นหมายเอาบุตรเศรษฐีนั้นนั่น"
34,0034,004,เอง  เมื่อจะเย้าบุตร   จึงกล่าวอย่างนั้นนั่นแล.  บุตรเศรษฐีนั้น  ทราบ
34,0034,005,"ความที่นางขับร้องปรารภตน  จึงถามว่า  ""หล่อนพูดหมายถึงฉัน"
34,0034,006,"หรือ  ?"""
34,0034,007,ภรรยา.  จ๊ะ   ฉันพูดหมายถึงท่าน.
34,0034,008,บุตรเศรษฐี.  เมื่อเช่นนั้นฉันจักหนีละ.
34,0034,009,"นางกล่าวว่า  ""ก็จะประโยชน์อะไรของฉัน  ด้วยท่านผู้หนีไป"
34,0034,010,หรือมาแล้ว   ดังนี้แล้ว  ก็ขับเพลงบทนั้นนั่นแลเรื่อยไป.
34,0034,011,ได้ยินว่า  นางอาศัยรูปสมบัติของตน  และทรัพย์ซึ่งเป็นรายได้
34,0034,012,จึงมิได้เกรงใจบุตรเศรษฐีนั้น  ในเรื่องอะไร  ๆ.
34,0034,013,"บุตรเศรษฐีนั้น คิดอยู่ว่า  ""นางนี้   มีการถือตัวเช่นนี้  เพราะ"
34,0034,014,"อาศัยอะไรเล่าหนอ ?""   ทราบว่า  ""เพราะอาศัยศิลปะ""  จึงคิดว่า"
34,0034,015,"""ช่างเถิด,  เราก็จักเรียนศิลปะ""   แล้วก็เข้าไปหาพ่อตา  เรียนศิลปะ"
34,0034,016,อันเป็นความรู้ของพ่อตานั้น  แสดงศิลปะ ในบ้านนิคมเป็นต้นอยู่  มา
34,0034,017,"ถึงกรุงราชคฤห์โดยลำดับ   ให้ป่าวร้องว่า  ""ในวันที่  ๗  แต่วันนี้  บุตร"
34,0034,018,"เศรษฐีชื่ออุคคเสน  จักแสดงศิลปะแก่ชาวพระนคร."""
34,0034,019,[อุคคเสนแสดงศิลปะ]
34,0034,020,ชาวพระนคร  ให้ผูกเตียงซ้อน ๆ  กันเป็นต้นแล้ว  ประชุมกัน
34,0034,021,ในวันที่  ๗.