Book,Page,LineNumber,Text
34,0003,001,"๒-๓   ครั้ง  ทราบเธอผู้ไม่รับคำตักเตือนว่า  ""ภิกษุนี้ไม่ทำตามคำของ "
34,0003,002,"เรา""  จึงกล่าวว่า  ""คุณ  ถ้าดังนั้น  เธอจักปรากฏด้วยกรรมของตน"""
34,0003,003,ดังนี้แล้ว  หลีกไป.
34,0003,004,[น้องชายเสียคนเพราะถูกทอดทิ้ง]
34,0003,005,จำเดิมแต่นั้น  ภิกษุทั้งหลายผู้มีศีลเป็นที่รัก  แม้เหล่าอื่น  ทอดทิ้ง
34,0003,006,เธอแล้ว.  เธอเป็นผู้มีความประพฤติชั่ว  อันพวกผู้มีความประพฤติชั่ว
34,0003,007,"แวดล้อมอยู่  วันหนึ่ง  คิดว่า  ""เราจักสวดปาฏิโมกข์""  จึงถือพัดไป"
34,0003,008,"นั่งบนธรรมาสน์ในโรงอุโบสถแล้ว  ถามว่า  ""ผู้มีอายุ  ปาฏิโมกข์"
34,0003,009,"ย่อมเป็นไปเพื่อภิกษุทั้งหลายผู้ประชุมกันแล้วในที่นี้หรือ  ?""   เห็น"
34,0003,010,"ภิกษุทั้งหลายนิ่งเสีย  ด้วยคิดว่า  ""ประโยชน์อะไร  ด้วยคำโต้ตอบที่"
34,0003,011,"เราให้แก่ภิกษุ ?""    จึงกล่าวว่า  ""ผู้มีอายุ  ธรรมก็ดี  วินัยก็ดี  ไม่มี,"
34,0003,012,"ประโยชน์อะไรด้วยปาฏิโมกข์  ที่พวกท่านจะฟังหรือไม่ฟัง""   ดังนี้แล้ว"
34,0003,013,ก็ลุกไปจากอาสนะ.   เธอยังศาสนาคือปริยัติของพระผู้มีพระภาคทรง
34,0003,014,พระนามว่ากัสสปให้เสื่อมลงแล้ว  ด้วยอาการอย่างนี้.  แม้พระโสธน-
34,0003,015,เถระ  ก็ปรินิพพานในวันนั้นเอง.
34,0003,016,ในกาลสิ้นอายุ   ภิกษุกปิละ  เกิดในอเวจีมหานรก.  มารดาและ
34,0003,017,น้องสาวของเธอแม้นั้น  ถึงทิฏฐานุคติของเธอนั่นแล  ด่าปริภาษภิกษุ
34,0003,018,ทั้งหลาย  ผู้มีศีลเป็นที่รักแล้ว  ก็บังเกิดในอเวจีมหานรกนั้นเหมือนกัน.
34,0003,019,[โจรเกิดในเทวโลกด้วยอำนาจของศีล]
34,0003,020,ก็ในกาลนั้น  บุรุษ  ๕๐๐  คน  ทำโจรกรรมมีการปล้นชาวบ้าน
34,0003,021,เป็นต้น  เป็นอยู่ด้วยกิริยาของโจร  ถูกพวกมนุษย์ในชนบทตามจับแล้ว