Book,Page,LineNumber,Text 25,0009,001,กายนี้ เผณูปมํ ว่ามีฟองน้ำเป็นเครื่องเปรียบ 25,0009,002,อภิสมฺพุธาโน รู้พร้อมเฉพาะอยู่ (อิมํ กายํ) ซึ่ง 25,0009,003,กายนี้ มรีจิธมฺมํ ว่ามีพยับแดดเป็นธรรม เฉตฺวาน 25,0009,004,ตัดแล้ว ปปุปฺผกานิ ซึ่งพวงดอกไม้ ท. มารสฺส 25,0009,005,ของมาร คจฺเฉ พึงถึง อทสฺสนํ ซึ่งที่เป็นที่ไม่เห็น 25,0009,006,มจฺจุราชสฺส แห่งมัจจุผู้พระราชา อิติ ดังนี้ ฯ 25,0009,007,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า วิทิตฺวา รู้แล้ว กายํ ซึ่งกาย อิมํ นี้ 25,0009,008,คือว่า เกสาทิสมุหสงฺขาตํ อันบัณฑิตนับพร้อมแล้วว่าประชุมแห่งส่วน 25,0009,009,มีผมเป็นต้นว่า เผณปิณฺฑสริกฺขโก ชื่อว่าอันบัณฑิตพึงเห็นสมด้วยก้อน 25,0009,010,แห่งฟองน้ำ อพลทุพฺพลอนทฺธนิยตาวกาลิกตฺเถน เพราะอรรถว่าไม่มี 25,0009,011,กำลัง และมีกำลังอันโทษประทุษร้ายแล้ว และไม่ควรแก่กาลนานและ 25,0009,012,เป็นไปตลอดกาลเพียงนั้น อิติ ดังนี้ (อิติ) ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ 25,0009,013,ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสฺส) แห่งบทว่า เผณูปมํ อิติ ดังนี้ ฯ 25,0009,014,อตฺโถ อ. อรรถว่า อภิสมฺพุธาโน รู้พร้อมเฉพาะอยู่ คือว่า 25,0009,015,พุชฺฌนฺโต รู้อยู่ คือว่า ชานนฺโต ทราบอยู่ว่า มรีจิ อ. พยับแดด 25,0009,016,รูปคตํ วิย เป็นเพียงดังว่าถึงแล้วซึ่งความเป็นรูป คยฺหุปคา วิย เป็น 25,0009,017,เพียงดังว่าเข้าถึงซึ่งความเป็นวัตถุอันบุคคลผู้ถือเอา โหติ ย่อมมี ชนานํ 25,0009,018,แก่ชน ท. €ิตานํ ผู้ยืนอยู่แล้ว ทูเร ในที่ไกล ริตฺตา เป็นธรรมชาติ 25,0009,019,เปล่า ตุจฺฉา เป็นธรรมชาติว่าง อคยฺหุปคา เป็นธรรมชาติเข้าถึง 25,0009,020,ซึ่งความเป็นวัตถุอันบุคคลไม่พึงถือเอา (หุตฺวา) เป็น สมฺปชฺชติ 25,0009,021,ย่อมถึงพร้อม ชนานํ แก่ชน ท. อุปคจฺฉนฺตานํ ผู้เข้าไปอยู่ สนฺติเก