Book,Page,LineNumber,Text
13,0020,001,"ฉะนั้น  เมื่อมีสัญญาวิเสสนะ  ก็ต้องมีสัญญีวิเสสิยะเป็นคู่กัน,  เรียก "
13,0020,002,"สั้น ๆ  มีสัญญา  ก็ต้องมีสัญญี,  แม้จะไม่เรียก  บทที่เป็นตัวเข้าของ "
13,0020,003,สัญญา ก็เป็นสัญญี  หรือสัญญีวิเสสิยะอยู่ในตัว.  บทนามนามที่เป็น
13,0020,004,ตัวสัญญีนี้   ไม่พึงทิ้งชื่อในอรรถที่ใช้ในประโยค  เช่น  สยกัตตา  เป็นต้น.
13,0020,005,"ดังตัวอย่างง่าย ๆ ว่า กุมฺภโฆสโก นาม  เสฏฺ€ี  ""เศรษฐี ชื่อว่า"
13,0020,006,"กุมภโฆสก.""  เรียกสัมพันธ์ว่า กุมฺภโฆสโกติ  ปทํ  เสฏฺ€ีติ  ปทสฺส"
13,0020,007,สญฺาวิเสสนํ.  นามสทฺโท  สญฺโชตโก. เสฏฺ€ีติ  ปทํ  สญฺีวิเสสิยํ.
13,0020,008,(และสยกัตตาเป็นอาทิในอะไร  ก็ต้องออก).
13,0020,009,[ ๒ ]  จะกล่าวถึงสัญญี-สัญญา  ที่ท่านเรียกในโยชนา  พร้อมทั้ง
13,0020,010,ตัวอย่าง และจะแสดงตัวอย่างในธัมมปอัฏฐกถาด้วย.
13,0020,011,"สัญญี-สัญญานี้  กำหนดลักษณะสั้น  ๆ , สัญญีก็คือบทวิเคราะห์"
13,0020,012,ความ.  (กล่าวเพื่อเข้าใจง่าย ก็คือบทที่แปลขึ้นก่อน เป็นตัวเข้าของ
13,0020,013,' ชื่อว่า' )สัญญา  ก็คือบทรับรองหรือปลงความ. (กล่าวเพื่อเข้าใจง่าย
13,0020,014,ก็คือบทที่เป็นตัว 'ชื่อว่า .' ) สัญญี-สัญญา  โดยปกติมีในอรรถกถาที่แก้
13,0020,015,บาลีเป็นต้น  หรือในตอนที่อธิบายอรรถแห่งคำที่กล่าวไว้ข้างต้น  หรือที่
13,0020,016,ยกมาอธิบาย  และบทสัญญาต้องเป็นบทที่มาในบาลีเป็นต้น หรือใน
13,0020,017,ความท่องต้น  ที่ในอรรถกถาเป็นต้น  หรือในความท่อนหลังยกมา.
13,0020,018,อีกอย่างหนึ่ง  ในวิเคราะห์ศัพท์ท่านเรียกอัญญบทของปลงว่า
13,0020,019,สัญญี  เรียกบทปลงว่าสัญญา.
13,0020,020,สัญญี-สัญญานี้  รวมกันเป็นพากยางค์  ก็เป็นพากยางค์ลิงคัตถะ
13,0020,021,"นั่นเอง.  บทประธานในพากยางค์ลิงคัตถะที่เป็นสัญญี,  ในโยชนา"
13,0020,022,"เรียกชื่อสัญญีชื่อเดียวเป็นพื้น, แบบนักเรียนควรเรียกคู่กันไป.  ในตัว"