Book,Page,LineNumber,Text
10,0008,001,"กาลไหน. ปโรกขา แปลว่า ""กล่าวถึงสิ่งที่อยู่ในหนหลัง"" คือ "
10,0008,002,สิ่งล่วงไปแล้วไม่มีกำหนดแน่ว่าล่วงไปเมื่อไร. หิยัตตนี แปลว่า
10,0008,003,"""มีแล้วในวันวาน"" หมายถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้วตั้งแต่วานนี้. อัชชัตตนี"
10,0008,004,"แปลว่า ""มีแล้วในวันนี้"" หมายถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้วในวันนี้. ๓ กาลนี้"
10,0008,005,ตามความหมายก็เพื่อให้เป็นเครื่องบอกอดีตกาล เพราะเพ่งถึงสิ่งที่ล่วง
10,0008,006,"แล้วทั้งนั้น. ภวิสสันติ แปลว่า ""จักมี"" หมายถึงสิ่งที่จักเกิดมีข้าง"
10,0008,007,"หน้า กาลาติปัตติ แปลว่า ""ล่วงกาล"" หมายถึงสิ่งที่ล่วงกาลของ"
10,0008,008,อนาคตไปแล้ว แต่ย้อนกล่าวถึงอีก. ๒ กาลนี้ ตามความหมายก็เพื่อ
10,0008,009,ให้เป็นเครื่องบอกอนาคตกาล เพราะเพ่งถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง.
10,0008,010,วิภัตติ ๘ หมวด
10,0008,011,วิภัตติทั้ง ๘ หมวดดังปรากฏในแบบนั้น ท่านแจกออกไปเป็น
10,0008,012,หมวด ๆ มี บท บุรุษ และวจนะ กำกับอยู่ทุกหมวด หมวดหนึ่ง ๆ
10,0008,013,มีวิภัตติประจำ ๑๒ ตัว รวมทั้ง ๘ หมวด มีวิภัตติ ๙๖ ตัว การที่ท่าน
10,0008,014,จัดไว้ดังนี้ ก็เพื่อจะสะดวกแก่การที่จะรู้ได้ว่า ศัพท์ที่ประกอบด้วยวิภัตติ
10,0008,015,เช่นนี้อยู่ในบทอะไร เวลาจะต้องใช้ กาล บุรุษ และวจนะ อย่างไร
10,0008,016,เข้าประกอบ พึงดูตัวอย่างดังที่ท่านจัดไว้ในแบบบาลีไวยากรณ์นั้น.
10,0008,017,วิธีสังเกตวิภัตติ
10,0008,018,วิภัตติดังที่ท่านจำแนกไว้เหล่านั้น สำหรับใช้ลงประกอบกับธาตุ
10,0008,019,ที่ลงปัจจัยแล้ว และวางไว้ข้างหลังในเมื่อปัจจัยคงอยู่ ถ้าปัจจัยถูกลบก็
10,0008,020,อยู่หลังธาตุ เมื่อลงแล้ว ตามธรรมดาที่เป็นไปโดยมาก ใช่ต่อเชื่อมเข้า
10,0008,021,กับปัจจัยหรือธาตุทีเดียว และมักคงรูปอยู่ตามปกติของตน ไม่เปลี่ยน