Book,Page,LineNumber,Text
44,0048,001,ให้ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า  เพื่อความเป็นผู้ใคร่ประโยชน์แก่ชน
44,0048,002,"เหล่าอื่น  ชื่อธรรมทาน."" "
44,0048,003,[๔๒]  จริงอยู่  ธรรมทานจัดเป็นเลิศ  ประเสริฐ  ก็เพราะชำนะ
44,0048,004,อามิสทานทั้งปวง.  เหตุนั้น  พระผู้มีพระภาคเมื่อจะทรงแสดงธรรมแก่
44,0048,005,ท้าวสักกะผู้เป็นจอมเทพดา  จึงตรัสไว้ในตัณหาวรรค  ธรรมบทว่า :-
44,0048,006,"<B>""ธรรมทาน ย่อมชำนะทานทั้งปวง,  รสแห่งธรรม"
44,0048,007,"ย่อมชำนะรสทั้งปวง,  ความยินดีในธรรม  ย่อม"
44,0048,008,"ชำนะความยินดีทั้งปวง,  ความสิ้นไปแห่งตัณหา"
44,0048,009,"ย่อมชำนะทุกข์ทั้งปวง.""</B>"
44,0048,010,"ฎีกาเทวตาสังยุตในสคาถวรรคว่า  ""อามิสทาน  อภัยทานตามที่"
44,0048,011,กล่าวแล้ว  ชื่อว่าทานทั้งปวง.  บทว่า  <B>ธมฺมทานํ</B>  ได้แก่  การแสดง
44,0048,012,"ธรรม."""
44,0048,013,"[๔๓]  อรรถกถาธรรมบทว่า   ""ก็แม้ถ้าบุคคลพึงถวายจีวรเช่น"
44,0048,014,กับปลีกล้วยแด่พระพุทธเจ้า  พระปัจเจกพุทธเจ้า  และพระขีณาสพ
44,0048,015,ทั้งหลายผู้นั่งติด ๆ กัน  ในห้องจักรวาลตลอดถึงพรหมโลก  การ
44,0048,016,อนุโมทนาที่พระพุทธเจ้าเป็นต้นทำด้วยพระคาถา ๔ บาท  ในสมาคมนั้น
44,0048,017,นั่นแลประเสริฐ;   เพราะทานนั้น  หามีค่าถึงเสี้ยวที่ ๑๖  แห่งพระ
44,0048,018,คาถานั้นไม่.  การแสดงก็ดี  การบอกก็ดี  การสดับก็ดี  ซึ่งธรรม  เป็น
44,0048,019,"การใหญ่อย่างนี้.  อนึ่ง  บุคคลใด  ให้ทำการฟังธรรมนั้น,   อานิสงส์"
44,0048,020,เป็นอันมาก  ย่อมมีแก่บุคคลนั้นแท้.  ธรรมทานที่พระพุทธเจ้า
44,0048,021,เป็นต้นให้เป็นไปแล้ว  แม้ด้วยอำนาจอนุโมทนา  โดยที่สุดด้วยพระคาถา