Book,Page,LineNumber,Text
44,0036,001,พราหมณ์ทั้งหมดเป็นผู้หลงใหลแล้ว.  นางเห็นพราหมณ์เหล่านั้นแล้ว 
44,0036,002,"ให้ไล่ออกไปว่า ""ทราบว่าพราหมณ์เหล่านี้จักพิจารณาลักษณะของเรา,"
44,0036,003,"ท่านทั้งหลายจงจับพราหมณ์เหล่านั้นที่คอ  ไล่ออกไป.""  พราหมณ์"
44,0036,004,"เหล่านั้น  เป็นผู้เก้อโกรธต่อนาง  ทูลว่า ""ข้าแต่สมมติเทพ  หญิง"
44,0036,005,"นั้นเป็นคนกาฬกัณณี  ไม่สมควรแก่พระองค์.""  แม้พระราชาไม่ให้"
44,0036,006,นำนางมาด้วยทรงสำคัญว่า  'กาฬกัณณี.'  แม้นางฟังเรื่องแล้วผูก
44,0036,007,"อาฆาตในพระราชานั้นว่า  ""ช่างเถิด,  ถ้าเราเฝ้าพระราชานั้นจักรู้."""
44,0036,008,ครั้งนั้น  ท่านเศรษฐีได้ให้นางนั้นแก่เสนาบดี  ชื่ออภิปารกะผู้เป็น
44,0036,009,สหายของพระราชา.  นางได้เป็นที่รักที่พอใจของท่านเสนาบดีนั้น
44,0036,010,"ภายหลังวันหนึ่ง  ท่านเสนาบดีเมื่อไปยังที่รักษาของตน  กล่าวว่า ""นาง"
44,0036,011,ผู้เจริญ  วันนี้เป็นวันมหรสพประจำวันเพ็ญเดือนกัตติกา  พระราชา
44,0036,012,ทรงทำประทักษิณพระนคร  (เลียบเมือง)  จักเสด็จมายังประตูเรือน
44,0036,013,"นี้ก่อน,  น้องอย่าแสดงตนแก่พระองค์,  เพราะพระองค์เห็นน้องแล้ว"
44,0036,014,"จักไม่อาจเพื่อดำรงพระสติไว้ได้.""  ดังนี้  แล้วหลีกไป.  แม้พระราชา"
44,0036,015,เมื่อพระอาทิตย์อัสดงคต  เมื่อพระจันทร์เต็มดวงขึ้นไปแล้ว  ทรงทำ
44,0036,016,ประทักษิณพระนครด้วยยศใหญ่  เสด็จไปถึงประตูเรือนของเสนาบดี
44,0036,017,ก่อน  ทอดพระเนตรเห็นนางอุมมาทันตีซึ่งยืนอยู่ใกล้หน้าต่าง  เป็น
44,0036,018,ผู้มัวเมาเพราะกิเลส  ไม่อาจจะดำรงพระสติไว้ได้  ไม่ทรงยังจิตใน
44,0036,019,การทำประทักษิณพระนครให้บังเกิดขึ้น   เสด็จกลับจากที่นั้นขึ้นสู่
44,0036,020,ปราสาท  บรรทมแล้ว  ทรงบ่นเพ้อปรารถนางอุมมาทันตีด้วยประการ
44,0036,021,"ต่างๆ.  เสนาบดีรู้เรื่องนั้นแล้วคิดว่า  ""พระราชานี้  มีพระหฤทัย"