Book,Page,LineNumber,Text 44,0014,001,บุคคลทั้งหลาย. สองบทว่า มุขํ วิกฺขาเลตฺวา ความว่า พระทักขิไณย 44,0014,002,บุคคลเหล่านั้นนั่นแหละบ้วนปาก. อธิบายว่า เพราะให้น้ำบ้วนปาก 44,0014,003,"ด้วยตนเอง.""" 44,0014,004,[๑๗] ในอธิการแห่งเจตนานี้ อาจารย์ผู้โจทก์กล่าวว่า เจตนา 44,0014,005,แม้ทั้ง ๓ เหล่านี้ ย่อมให้ปฏิสนธิหรือ ? อาจารย์ผู้เฉลยกล่าวว่าขอรับ 44,0014,006,เจตนาแม้ทั้ง ๓ ย่อมให้ปฏิสนธินั้นแท้. ก็ในข้อนี้ มีเจตนาทั้งหลาย 44,0014,007,ของเศรษฐีผู้ไม่มีบุตรเป็นอุทาหรณ์. 44,0014,008,[เรื่องเศรษฐีผู้ไม่มีบุตร] 44,0014,009,ดังได้สดับมา ในอดีตกาล เศรษฐีผู้ไม่มีบุตรนั้น เป็นเศรษฐี 44,0014,010,ในกรุงพาราณสี วันหนึ่ง ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ บริโภคอาหารแล้วไปราช- 44,0014,011,สำนัก เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า นามว่าตครสิขี จึงสั่งให้ถวายบิณฑบาต 44,0014,012,แก่ท่านแล้วหลีกไป. ความสังเขปในมังคลัตถทีปนีนี้เท่านั้น' ส่วน 44,0014,013,ความพิสดาร พึงตรวจดูในอรรถกถามัยหกสกุณชาดก* ในทุติยวรรค 44,0014,014,"ฉักกนิบาต และในอรรถกถาทุติยวรรคโกสลสังยุต," 44,0014,015,อปุตตกเศรษฐีนั้น เข้าถึงสุคติเท่านั้น ๑๔ ครั้ง ด้วยกรรมนั้น. 44,0014,016,"ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงตรัสแก่พระเจ้าโกศลว่า ""มหาบพิตร" 44,0014,017,เศรษฐีคฤหบดีนั้น เลี้ยงพระปัจเจกพุทธเจ้านามว่าตครสิขี ด้วยบิณฑ- 44,0014,018,บาตอันใดเล่า เพราะวิบากแห่งกรรมนั้น เขาเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ 44,0014,019,"๗ ครั้ง, เพราะเศษวิบากแห่งกรรมนั้นนั่นเอง เขาครองความเป็น" 44,0014,020,"เศรษฐี ๗ ครั้ง ในกรุงสาวัตถีนี้นี้แล.""" 44,0014,021, 44,0014,022,* ชาตกฏฺ€กถา. ๕/๙๔.