Book,Page,LineNumber,Text
33,0046,001,เศรษฐี.  ถ้าอย่างนั้น  ความเป็นไปในชนบทจักเป็นเช่นไร ?
33,0046,002,ปุโรหิต.  ภัยอย่างหนึ่ง  จักมี. 
33,0046,003,เศรษฐี.  ชื่อว่าภัยอะไร ?
33,0046,004,ปุโรหิต.  ฉาตกภัย<SUP>๑</SUP>  ท่านเศรษฐี.
33,0046,005,เศรษฐี.  จักมี  เมื่อไร ?
33,0046,006,ปุโรหิต.  จักมี  โดยล่วงไป ๓ ปี  แต่ปีนี้.
33,0046,007,เศรษฐี ฟังคำนั้นแล้วให้บุคคลทำกสิกรรมเป็นอันมาก  รับ  (ซื้อ)
33,0046,008,"จำเพาะข้าวเปลือกแม้ด้วยทรัพย์ที่มีอยู่ในเรือน  ให้กระทำฉาง  ๑,๒๕๐"
33,0046,009,ฉาง    บรรจุฉางทั้งหมดให้เต็มด้วยข้าวเปลือก.   เมื่อฉางไม่พอ    ก็
33,0046,010,บรรจุภาชนะมีตุ่มเป็นต้นให้เต็มแล้ว  ขุดหลุมฝังข้าวเปลือกที่เหลือใน
33,0046,011,แผ่นดิน.  ให้ขยำข้าวเปลือกที่เลือกจากที่ฝังไว้กับด้วยดิน  ฉาบทาฝา
33,0046,012,ทั้งหลาย.
33,0046,013,โดยสมัยอื่นอีก  เศรษฐีนั้น  เมื่อภัยคือความอดอยากถึงเข้าแล้ว
33,0046,014,"ก็บริโภคข้าวเปลือกตามที่เก็บไว้,  เมื่อข้าวเปลือกที่เก็บไว้ในฉางและ"
33,0046,015,"ในภาชนะมีตุ่มเป็นต้นหมดแล้ว, จึงให้เรียกชนผู้เป็นบริวารมาแล้ว"
33,0046,016,"กล่าวว่า  ""พ่อทั้งหลาย  ท่านทั้งหลายจงไป จงเข้าไปสู่ภูเขาแล้วเป็นอยู่"
33,0046,017,"ประสงค์จะมาสู่สำนักของเรา  ก็จงมาในเวลาที่มีภิกษาอันหาได้ง่าย,"
33,0046,018,"ถ้าไม่อยากจะมา,  ก็จงเป็นอยู่ในที่นั้นเถิด.""  ชนเหล่านั้นได้กระทำ"
33,0046,019,เหมือนอย่างนั้นแล้ว.  ส่วนทาสผู้ทำการรับใช้<SUP>๒</SUP>  คนหนึ่งชื่อว่า
33,0046,020,
33,0046,021,๑.  ภัยคือความอดอยากหรือความหิว.  ๒.  เวยฺยาวจฺจกโร  โดยพยัญชนะแปลว่า  ผู้กระทำ
33,0046,022,ซึ่งกรรมแห่งบุคคลผู้ขวนขวาย.