Book,Page,LineNumber,Text
33,0032,001,นี้ (ชื่อว่า) ย่อมขุดซึ่งรากเง่าของตนในโลก
33,0032,002,นี้ทีเดียว. บุรุษผู้เจริญ ท่านจงทราบอย่างนี้
33,0032,003,ว่า 'บุคคลผู้มีบาปธรรมทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้
33,0032,004,ไม่สำรวมแล้ว' ความโลภและสภาพมิใช่ธรรม
33,0032,005,จงอย่างรบกวนท่าน เพื่อความทุกข์ ตลอดกาล
33,0032,006,"นานเลย."""
33,0032,007,[แก้อรรถ]
33,0032,008,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า โย ปาณมติมาเปติ
33,0032,009,ความว่า บรรดาประโยคทั้ง ๖ มีสาหัตถิกประโยค๑เป็นต้น นระใด
33,0032,010,ย่อมเข้าไปตัดอินทรีย์คือชีวิตของผู้อื่น แม้ด้วยประโยคอันหนึ่ง.
33,0032,011,บทว่า มุสาวาทํ ความว่า และย่อมกล่าวมุสาวาท อันหัก
33,0032,012,เสียซึ่งประโยชน์ของชนเหล่าอื่น.ๆ
33,0032,013,บาทพระคาถาว่า โลเก อทินฺนํ อาทิยติ ความว่า ย่อมถือ
33,0032,014,เอาทรัพย์อันบุคคลอื่นหวงแหนแล้ว ด้วยบรรดาอวหารทั้งหลาย มี
33,0032,015,ไถยาวหารเป็นต้น อวหารแม้อันหนึ่งในสัตวโลกนี้.
33,0032,016,บาทพระคาถาว่า ปรทารฺจ คจฺฉติ ความว่า นระเมื่อผิด
33,0032,017,ในภัณฑะทั้งหลาย ที่บุคคลอื่นรักษาและคุ้มครองแล้ว ชื่อว่าย่อม
33,0032,018,ประพฤตินอกทาง.
33,0032,019,
33,0032,020,๑. ประโยคแห่งการฆ่ามี ๖ คือ สาหัตถิกประโยค ๑ นิคสัคคิยประโยค ๑ อาณัตติก
33,0032,021,ประโยค ๑ ถาวรประโยค ๑ วิชชามยประโยค ๑ อิทธิมยประโยค ๑ สาหัตถิก
33,0032,022,ประโยคนั้น ได้แก่การทำด้วยมือตนเอง. สมนฺตปาสาทิกา ๑/๕๒๖.