Book,Page,LineNumber,Text 22,0011,001,๓. เรื่องพระฉันนเถระ* [ ๖๒ ] 22,0011,002,[ ข้อความเบื้องต้น ] 22,0011,003,พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระฉันน- 22,0011,004,"เถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" น ภเช ปาปเก มิตฺเต "" เป็นต้น." 22,0011,005,[ พระฉันนเถระด่าพระอัครสาวก ] 22,0011,006,ดังได้สดับมา ท่านพระฉันนะนั้นด่าพระอัครสาวกทั้ง ว่า 22,0011,007,""" เราเมื่อตามเสด็จออกมหาภิเนษกรมน์ กับพระลูกเจ้าของเราทั้งหลาย" 22,0011,008,"ในเวลานั้น มิได้เห็นผู้อื่นแม้สักคนเดียว, แต่บัดนี้ ท่านพวกนี้เที่ยว" 22,0011,009,"กล่าวว่า ' เราชื่อสารีบุตร, เราชื่อโมคคัลลานะ, พวกเราเป็นอัคร-" 22,0011,010,"สาวก. "" พระศาสดาทรงสดับข่าวนั้นแต่สำนักภิกษุทั้งหลายแล้ว รับสั่ง" 22,0011,011,ให้หาพระฉันนเถระมา ตรัสสอนแล้ว. ท่านนิ่งในชั่วขณะนั้นเท่านั้น 22,0011,012,ยังกลับไปด่าพระเถระทั้งหลายเหมือนอย่างนั้นอีก. พระศาสดารับสั่ง 22,0011,013,ให้หาท่านซึ่งกำลังด่ามาแล้ว ตรัสสอนอย่างนั้นถึง ๓ ครั้งแล้ว ตรัส 22,0011,014,"เตือนว่า "" ฉันนะ ชื่อว่าอัครสาวกทั้ง ๒ เป็นกัลยาณมิตร เป็นบุรุษ" 22,0011,015,"ชั้นสูง ของเธอ, เธอจงเสพ จงคบกัลยาณมิตรเห็นปานนี้ "" ดังนี้แล้ว" 22,0011,016,เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- 22,0011,017,""" บุคคลไม่ควรคบปาปมิตร, ไม่ควรคบบุรุษต่ำช้า," 22,0011,018,"ควรคบกัลยาณมิตร, ควรคบบุรุษสูงสุด. """ 22,0011,019, 22,0011,020,*แปลออกสอบเปรียญ ๖ ประโยค ในสนามหลวง พ.ศ. ๒๔๖๙.