text
stringlengths 1
534k
|
---|
Pijaństwo – satyra napisana autorstwa Ignacego Krasickiego. Utwór stanowi szóstą część zbioru satyr, opracowywanego w latach 1778–1779 i opublikowanego 1 września 1779. Zbiór ukazał się pt. Satyry. Za przywilejem. W Warszawie 1779, nazywany jest tradycyjnie Satyr częścią pierwszą.
Jest stworzona w formie dialogu dwóch szlachciców, jednego typowego sarmaty, drugiego – oświeconego człowieka. Opowiada ona o problemach społeczeństwa polskiego w XVIII wieku, tu pijaństwa. Jest krytyką zgubnego nałogu alkoholizmu. Nawołuje do wstrzemięźliwości i powstrzymania się od picia trunków w celu zachowania „trzeźwego umysłu”.
Część wersów utworu (w. 39–46) jest bardzo podobna do satyry Description d’un repas ridcule... autorstwa Nicolasa Boileau.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Tekst
Polskie utwory poetyckie
Twórczość Ignacego Krasickiego
Polskie satyry |
translate from English to Indonesian: en: You were stone. id: kau membatu. |
In and Out of Love – singel zespołu Bon Jovi wydany w lipcu 1985, pochodzący z albumu 7800° Fahrenheit.
Wersja koncertowa utworu nagrana w Tokio w 1985 została umieszczona na albumie koncertowym One Wild Night Live 1985-2001. Utwór znajduje się również na kompilacji grupy, Cross Road.
Singel uplasował się na 69. miejscu listy Billboard Hot 100 i 37. Mainstream Rock Tracks.
Spis utworów
Sporządzono na podstawie materiału źródłowego.
"In And Out Of Love"
"Roulette (Live)"
"Shot Through The Heart"
Przypisy
Linki zewnętrzne
Okładka
Single Bon Jovi
Piosenki powstałe w roku 1984
Single wydane w roku 1985 |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Tapi aku jamin, ayah, mereka tidak tahu apa yang sedang mereka hadapi sekarang en: But I assure you, father, they have no idea what they're up against now. |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Ingat tugas utama dari penerima panggilan darurat adalah membuat penelpon tenang. en: Remember that the primary responsibility of an emergency operator is to keep the caller calm. |
translate from English to Polish: en: Hello, Greenawalt. pl: Witam, Greenawalt. |
Świto – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Krzywicze.
Nazwa dawnej używana to Swito.
Historia
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 zaścianek a następnie folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim), w gminie Budsław.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 11 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny. W 1931 w 1 domu zamieszkiwały 22 osoby.
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu.
Przypisy
Rejon miadzielski
Opuszczone miejscowości na Białorusi |
Megaphorus clausicellus adalah spesies lalat yang tergolong famili Asilidae. Lalat ini juga merupakan bagian dari genus Megaphorus, ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Lalat ini mempunyai insting predator yang agresif dan makanannya utamanya adalah serangga lain.
Referensi
Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (2011). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.". Species 2000: Reading, UK. Diakses pado 24 September 2012.
Asilidae |
Afanasijs Kuzmins (ros. Афанасий Иванович Кузьмин, Afanasij Iwanowicz Kuzmin; ur. 22 marca 1947 w Krivošejeva) – łotewski strzelec sportowy, specjalista w strzelaniu z pistoletów różnego rodzaju. Dwukrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy. Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR.
Młodość i wykształcenie
Kuzmins urodził się w małej miejscowości Krivošejeva, położonej obecnie w Gminie Dyneburg, jako syn Ivansa (ros. Иван Каллистратович, Iwan Kalistratowicz) i Jevdokiji Ivanovnej. Został wychowany na staroobrzędowca, ochrzczono go w rodzinnej miejscowości. W 1951 roku wraz z rodziną przeniósł się do Dyneburga; zamieszkał w domu wybudowanym przez jego ojca – z zawodu był on bowiem murarzem. Wychowywany był głównie przez matkę.
Nauki zaczął pobierać w 1954 roku w wieku siedmiu lat. Już wtedy uprawiał sport, a najchętniej piłkę nożną i biegi narciarskie. W szkole po raz pierwszy usłyszał o strzelectwie jako dyscyplinie sportowej. Nikołaj Lebiediew, późniejszy trener Kuzminsa, prowadził wówczas zajęcia zachęcające do uprawiania tej dyscypliny przez młodzież.
Ukończył szkołę techniczną i zawodową w Dyneburgu, przez rok pracował przy wytwarzaniu włókien chemicznych (początek lat sześćdziesiątych). Kuzmins jest również absolwentem Łotewskiego Państwowego Instytutu Kultury Fizycznej, pracował jako nauczyciel.
Kariera
Już w 1963 roku wystąpił na spartakiadzie narodów w Moskwie jako reprezentant klubu CS Dynamo. W wieku 18 lat po raz pierwszy uczestniczył w zawodach zagranicznych. Odbyły się one w Niemczech, a Kuzmins już w debiucie zwyciężył.
Swoje pierwsze pieniądze za wyniki sportowe otrzymał w 1965 roku, dwa lata później debiutował w kadrze ZSRR. W 1969 zdobył pierwsze medale na mistrzostwach Europy, rok później stawał na podium mistrzostw świata i ZSRR.
Afanasijs Kuzmins uczestniczył dziewięciokrotnie na letnich igrzyskach olimpijskich (1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008 i 2012). We wszystkich startach olimpijskich wziął udział w konkurencji strzelania - pistolet szybkostrzelny 25 m. W tej konkurencji zdobył dwa medale: złoty (1988) i srebrny (1992). W 1996 wziął również udział w konkurencji: pistolet pneumatyczny 10 m. Do igrzysk w 1988 brał udział na igrzyskach jako zawodnik z ZSRR, lecz z powodu zmian politycznych, od 1992 brał udział już jako zawodnik Łotwy. Na mistrzostwach świata, mistrzostwach Europy i igrzyskach olimpijskich, Kuzmins zdobył ponad 30 medali. Jest również wielokrotnym mistrzem ZSRR i Łotwy, stawał wielokrotnie na podium podczas zawodów Pucharu Świata. Zwyciężył także na zawodach Przyjaźń-84.
Za swe osiągnięcia odznaczony łotewskim Orderem Westharda IV klasy, Orderem Przyjaźni Narodów i Orderem „Znak Honoru”. Ma żonę Galinę.
Wyniki szczegółowe
Poniżej znajdują się wyniki Afanasijsa Kuzminsa na najważniejszych światowych i kontynentalnych imprezach. Zostały one uszeregowane według roku (od pierwszego startu do ostatniego). W przypadku, kiedy zawodnik startował w tym samym roku w kilku konkurencjach, wyniki są uszeregowane od najlepszego do najgorszego.
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa Europy
Złote medale mistrzostw ZSRR
Przypisy
Linki zewnętrzne
Łotewscy medaliści olimpijscy
Łotewscy strzelcy
Radzieccy medaliści olimpijscy
Radzieccy strzelcy
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 1976
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 1980
Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1988
Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008
Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012
Odznaczeni Orderem Westharda
Odznaczeni Orderem Przyjaźni Narodów
Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”
Urodzeni w 1947 |
Otekologi adalah salah satu cabang ilmu ekologi yang mempelajari tentang hubungan timbal balik antara suatu organisme terhadap lingkungannya. Otekologi sering dipakai dalam suatu percobaan ekologi, baik di lapangan maupun di laboratorium, mengenai hubungan antara suatu organisme dengan faktor abiotik lingkungan, seperti suhu, kelembapan, cahaya, salinitas, dll.
Referensi
Ekologi
en:Autecology |
Planeta karłowata (136108) Haumea ma 2 znane księżyce.
Tabela znanych księżyców
Satelity zostały posortowane wedle rozmiarów.
Bibliografia
Linki zewnętrzne |
translate from English to Indonesian: en: I'm not a doctor. id: Aku bukan dokter. |
Konstantyn Brâncoveanu (rum. Constantin Brâncoveanu, ur. 1654, zm. 15 sierpnia 1714) – hospodar Wołoszczyzny w latach 1688-1714. Uznany przez kościół prawosławny za świętego (jego święto przypada na 16 sierpnia).
Jego rodzicami byli książę Papa Brâncoveanu (pochodzący od możnego niegdyś rodu Craiovești) oraz Stanca z potężnego rodu Cantacuzino. Wcześnie osierocony przez ojca, był wychowywany przez wuja Konstantyna Cantacuzino, brata hospodara Șerbana Cantacuzino (przy czym między braćmi istniał konflikt) - jego poprzednika na tronie hospodarskim.
Tron objął po śmierci Șerbana w 1688. W obliczu rosnącej potęgi Austrii zerwał z próbami związania się z nią, podjętymi przez Șerbana. Już w 1689 wsparł walczącego z Habsburgami księcia Siedmiogrodu Emeryka Thököly'ego, w zamian za co otrzymał sułtańską obietnicę dożywotniości rządów. Jednak dalsze klęski tureckie osłabiały pozycję hospodara, wobec czego Konstantyn zaczął szukać oparcia u cara rosyjskiego Piotra Wielkiego. To z kolei wzbudziło podejrzenia osmańskie (a także opór niektórych bojarów, preferujących zbliżenie z Austrią), na domiar złego w 1707 doszło do konfliktu ze wspierającym dotąd Konstantyna rodem Cantacuzino, jednak zdołał się utrzymać przy delikatnej pomocy rosyjskiej na tronie. W 1710 doszło do wybuchu wojny rosyjsko-tureckiej – co prawda Konstantyn po wkroczeniu Piotra Wielkiego do Mołdawii nie opowiedział się otwarcie po jego stronie, jednak nie wsparł też Turków, a część jego sił przeszła na stronę Rosjan (m.in. przedstawiciele Cantacuzino). Wojna jednak zakończyła się klęską Rosjan. Konstantyn zdołał utrzymać się na tronie hospodarskim jeszcze trzy lata – został zdradzony przez swoich krewnych, sprowadzony z rodziną do Stambułu i 15 sierpnia 1714 ścięty wraz ze wszystkimi swoimi synami. Cantacuzino zatriumfowali, jeden z ich przedstawicieli został hospodarem, lecz już rok później został ścięty, a sułtani zaczęli oddawać tron wołoski Grekom fanariockim.
Konstantyn, obok prób wyzwolenia się spod dominacji tureckiej, działał też na rzecz umocnienia wewnętrznego kraju, m.in. w 1701 przeprowadził reformę podatkową. Położył też ogromne zasługi dla kultury rumuńskiej. W 1694 r. założył w Bukareszcie, w klasztorze św. Sawy, Akademię Nadworną, zajmującą się jednak głównie kształceniem w zakresie języka i kultury greckiej. W czasie swego długiego panowania Konstantyn przeprowadził szeroko zakrojoną akcję fundacyjną, wznosząc nie tylko wiele cerkwi i monastyrów (z monastyrem w Horezu na czele), ale także hospodarskie rezydencje (m.in. pałac w Mogoşaia). Styl architektoniczny wypracowany w tych przedsięwzięciach, czerpiący ze źródeł lokalnych, wschodnich oraz włoskiego renesansu i baroku nazwano od jego imienia "brinkowiańskim". W kraju działało wiele drukarni, które publikowały liczne książki; na zaproszenie Konstantyna do Bukaresztu przybył, w celu ich organizacji, doświadczony mnich-drukarz z Konstantynopola Antym, późniejszy metropolita ungro-wołoski. Sam hospodar nadzorował powstawanie kroniki swoich rządów, spisanej przez dworzanina nazwiskiem Radu Greceanu.
Wyjątkowo długie i owocne panowanie (zwłaszcza na polu kulturalnym) oraz tragiczny koniec życia zaowocowały szczególnym miejscem Konstantyna Brincoveanu w pamięci narodowej Rumunów. W 1992 Rumuński Kościół Prawosławny uznał go, jego czterech synów oraz skarbnika Vacarescu za świętych.
Przypisy
Bibliografia
J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970.
Mille ans dans les Balkans de Jean Michel CANTACUZENE, Editions CHRISTIAN Paris (1992)
Konstantyn Brâncoveanu
Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)
Konstantyn Brincoveanu
Straceni przez dekapitację
Urodzeni w 1654
Zmarli w 1714 |
translate from English to Indonesian: en: Why don't y'all just make yourselves at home? id: Mengapa tidak kalian hanya membuat sendiri di rumah? |
Agrilus proteus adalah spesies kumbang yang tergolong ke dalam famili Buprestidae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Coleoptera. Spesies Agrilus proteus sendiri merupakan bagian dari genus Agrilus yang mencakup sekitar 3.000 spesies. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh Abeille de Perrin, 1893.
Referensi
Agrilus |
Parker-Hale Model 82 (M82) adalah varian militer senapan Parker-Hale 1200TX dan diperuntukan bagi kalangan militer dan polisi. Senapan ini menggunakan sistem bolt action dengan amunisi peluru kaliber 7,62 mm NATO.
Lihat juga
Daftar senapan runduk
C14 Timberwolf
Senapan runduk yang sama
FR F1
L42A1
M40A1
Referensi
Senapan runduk
Senapan runduk aksi-baut
Senapan aksi-baut
Senjata api peluru 7,62 mm
Senapan runduk peluru 7,62 mm
Senjata api dari Britania Raya
Senapan dari Britania Raya |
PS Kab. Tapin (atau singkatan dari Persatuan Sepakbola Kabupaten Tapin) adalah klub sepak bola Indonesia yang bermarkas di Kecamatan Binuang, Kabupaten Tapin, Kalimantan Selatan. Klub ini berkompetisi di Liga 3 Indonesia.
Sejarah
Berdirinya PS Kab. Tapin ini berawal dari sebuah klub kampung bernama PS Binuang Putra yang dulu pernah menjuarai kompetisi antar klub se-Kalimantan Selatan sekitar tahun 1986 dan mewakili Kalimantan Selatan untuk berlaga di level nasional di Jakarta. Sebelum bernama PS Kab. Tapin, klub ini dulu nya bernama Persibinu Binuang.
Klub ini banyak menghasilkan pemain-pemain yang sempat berlaga di level nasional atau kasta tertinggi sepakbola Indonesia, antara lain Mansyur (eks. PKT Bontang), Sahlan Rosidi (eks. Barito Putra dan PSS Sleman), Husayn Mughni (eks. Barito Putera dan Martapura FC) dan juga beberapa pemain muda di tim sepak bola PON Kalsel atau Barito Putera Junior.
PS Kab. Tapin ditangani oleh pelatih bertangan dingin yang juga mantan pemain timnas pada era tahun 80-an dan juga mantan pemain klub era Galatama (Perkesa Sidoarjo, Warna Agung, PKT Bontang) yaitu Agusman Riyadi dan juga asisten pelatih Mansyur.
Referensi
Klub sepak bola di Kalimantan Selatan |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Dobrze! en: Okay! |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Aral Sea, masuklah. en: Aral Sea, come in. |
Drina Martyrs were Catholic nuns of the Congregation of the Daughters of Divine Charity. They were killed in Bosnia and Herzegovina between December 15 and 23, 1941 because of their religion.
Life and death
Their names were Marija Jula (Kata) Ivanišević, Marija Bernadeta (Terezija) Banja, Marija Krizina (Josefa) Bojanc, Marija Antonija (Josefa) Fabjan and Maria Berchmana (Carolina Anna) Leidenix. They died in Goražde and near Sjetlina in 1941. They are beatified in Sarajevo on 24th September, 2010.
References
FDC Alumnae
Site about Drina Martyrs - multilingual
Further reading
Franc Ksaver Meško: Izbrano delo I-VI Mohorjeva družba v Celju (1954–1960)
Anto Baković: Drinske mučenice, Vlastita svjedočanstva, Svjedočanstva očividaca, Dokumenti, Anto Baković, Sarajevo 1990.
Roman Catholic martyrs
Christian saints
20th century in Bosnia and Herzegovina
1941 deaths
1941 in Europe |
Koleba w Rachowcu – schronisko na wzniesieniu Rachowiec w miejscowości Kusięta w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Olsztyn. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Mirowsko-Olsztyńskiej w obrębie Wyżyny Częstochowskiej.
Opis
Koleba znajduje się 10 m na północ od skały Kurpatwa na skraju leszczynowo-grabowego zagajnika. Teren prywatnej posesji, na której się znajduje został ogrodzony wysoką siatką i koleba znajduje się wewnątrz ogrodzenia.
Koleba utworzona jest przez duży blok skalny leżący na kilku mniejszych. Ma wysokość 2 m i jest nieco pochylona ku zachodowi. Składa się z dwóch niskich, lecz obszernych komór o wysokości od 0,5 do 2 m. Powstała w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jest widna i sucha. Jej namulisko składa się z próchnicy z dużą ilością wapiennego gruzu
Kolebę w Rachowcu opisał w lipcu 2008 r. J. Zygmunt. On też sporządził jej plan.
W pobliżu Koleby w Rachowcu rośnie rzadki w Polsce gatunek krzewu – kłokoczka południowa Staphylea pinnata. Jej stanowisko tutaj znajduje się na północnym krańcu zasięgu tego gatunku. W skale Kuropatwa tuż po południowej stronie Koleby w Rachowcu znajduje się Okap w Rachowcu, a w skale ukrytej w leszczynowo-grabowym zagajniku z tyłu Kuropatwy jest Schronisko w Rachowcu.
Przypisy
Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej
Kusięta |
translate from English to Polish: en: analytical standards of relevant metabolites and all other components included in all monitoring residue definitions; pl: normy analityczne istotnych metabolitów i wszystkich innych składników zawartych we wszystkich definicjach pozostałości do celów monitorowania; |
Goodbye Yellow Brick Road – utwór muzyczny brytyjskiego piosenkarza Eltona Johna, nagrany i wydany w 1973 jako drugi singiel z albumu Goodbye Yellow Brick Road. Elton John i Bernie Taupin napisali piosenkę podczas pobytu na Kingston, gdzie w trzy dni stworzyli jeszcze innych 20 utworów.
Utwór zdobył głównie przychylne recenzje krytyków. W 2010 został umieszczony na 390. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”.
Singiel dotarł m.in. do pierwszego miejsca na liście przebojów w Kanadzie, drugiego miejsca na amerykańskiej liście Hot 100 i szóstego miejsca na brytyjskiej liście UK Singles Chart, po premierze filmu Rocketman w 2019 znalazł się także na 17. miejscu amerykańskiej listy Hot Rock & Alternative Songs.
Uzyskał certyfikat podwójnie platynowej płyty za sprzedaż w ponad 2 mln nakładzie w Stanach Zjednoczonych oraz złotej płyty za przekroczenie ponad 400 tys. sprzedanych egzemplarzy w Wielkiej Brytanii.
Przypisy
Single Eltona Johna
Single wydane w roku 1973
Single numer jeden w Kanadzie |
Matang Teungoh adalah gampong di kecamatan Samalanga, Kabupaten Bireuen, Aceh, Indonesia. Kode pos gampong ini adalah 24264.
Referensi
Gampong di Aceh |
Impatiens paranyi adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Balsaminaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Ericales. Spesies Impatiens paranyi sendiri merupakan bagian dari genus Impatiens. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh Eb.Fisch. & Raheliv..
Referensi
Impatiens |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Aku mempercayainya. en: I believed it. |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Ini akan berhasil. en: This is gonna work. |
Dubrovnik is a city in Croatia on the Dalmatian coast. More than 500 years ago it was called "Ragusa". The Italian name of the city is still "Ragusa"; this sometimes leads to confusion because there is also a city named Ragusa on Sicily. It is on the Adriatic Sea. About 50,000 people lived there in 2001. Because of its age and unique buildings, the old city of Dubrovnik has been declared a UNESCO World Heritage Site.
History
The old city of Ragusa was started by Greeks who left Illirya after their home was invaded in the sixth century. They had been part of the Holy Roman Empire. Ragusa in Dalmatia grew to be an important country on the sea, called the Republic of Ragusa. This republic lasted until Napoleonic times.
Ragusa was once the only city in Dalmatia with Roman influence not to be controlled by the Republic of Venice. After the Middle Ages more and more Croats and Serbs from inland areas of Bosnia-Herzegovina moved to the area. They had started the neighbouring town of Dubrovnik, which eventually joined Ragusa. The original population (the Dalmatian Italians) was reduced to the few people of the ruling class: in the 19th century nearly all the people living in Ragusa were Slavs (Croats and Serbs). Ragusa officially changed its name to "Dubrovnik" (a Croatian name) after 1918, when the city became part of the newly created country of Yugoslavia.
Today Dubrovnik is one of the main tourist sites in Croatia. Dubrovnik is famous for its Old Town - this is an ancient fortress with large stone walls, which helped Dubrovnik keep its freedom for many centuries. There was a major earthquake in 1667 that destroyed many buildings, but the people living there were able to rebuild the town.
Dubrovnik has been used as a filming location for Star Wars: Episode VIII The Last Jedi, where it was used as the city Canto Bight, on the planet Cantonica.
Related pages
Venice and Dalmatia
Dalmatian Italians
List of Italian place names in Dalmatia
Croatia
Other websites
Old City of Dubrovnik - UNESCO World Heritage Centre
Flags of Ragusa
Storia e monetazione di Ragusa, oggi Dubrovnik (in Italian)
Dalmatia and Montenegro by John Gardner Wilkinson, on Google Books
Further reading
Harris, Robin. Dubrovnik, A History. London: Saqi Books, 2003.
Scotti, Giacomo. Ragusa, la quinta repubblica marinara. LINT Editoriale, Trieste,
References
Cities in Croatia
World Heritage Sites in Europe
Dubrovnik-Neretva County |
Danghe Nanshan (), także Ulan Daban (), hist. Góry Humboldta – zrębowe pasmo górskie w środkowych Chinach, część gór Qilian Shan. Rozciąga się na długości ok. 350 km, najwyższy szczyt sięga 5620 m n.p.m. Pasmo wznosi się 1000–2000 m nad poziom otaczającej płaskowyżu i jest słabo rozczłonkowane. Zbudowane głównie ze skał osadowych. Występują lodowce górskie i roślinność typowa dla obszarów chłodnych pustyń wysokogórskich.
Przypisy
Góry Chin
Wyżyna Tybetańska |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: - Niezłe! en: - All right! |
A blue box is a device that someone could use to make free telephone calls. It worked by playing back the same sounds that the telephone company employees used to program their equipment.
The most famous person to use a blue box was John Draper, who went by the name Captain Crunch. Draper taught Steve Wozniak how to build them. Wozniak and Steve Jobs sold blue boxes to fellow students at the University of California, Berkeley. One time, Wozniak used a blue box to call the Pope.
Related pages
Red box
Telephone
Electronics |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Tunggu ! en: Wait. |
translate from English to Indonesian: en: For what it's worth, I think Lisa Snart was totally into you. id: Asal kau tahu saja, kurasa Lisa Snart benar-benar menyukaimu. |
translate from English to Indonesian: en: That is the straight path." id: Inilah jalan yang lurus". |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Kau harus berbaikan dengannya ... usahakan dia datang ke pesta. en: You've got to make up with him ... got to get him to the party. |
Insiden Amakasu (Amakasu jiken) adalah pemunuhan terhadap dua anarkis jepang berpengaruh dan seorang anak muda oleh polisi militer pimpinan Letnan Amakasu Masahiko, pada September 1923. Para korbannya adalah Ōsugi Sakae, seorang pemimpin informal gerakan anarkis Jepang, bersama dengan anarkis-feminis Itō Noe (istrinya), dan anak keponakan Ōsugi.
Pada pertikaian yang menyusul grmpa bumi Kantō Besar 1923, otoritas Jepang membunuh banyak pembelot dan etnis Korea yang kemudian dikenal sebagai Pembantaian Kantō. Itō, Ōsugi, dan kaponakannya ditangkap pada 16 September. Menurut penulis dan aktivis Jakucho Setouchi, Itō, Ōsugi, dan keponakannya yang berusia 6 tahun ditangkap, ditikam sampai mati dan dilempar ke sumur oleh skuat polisi militer oleh Letnan Masahiko Amakasu. Menurut cendekiawan sastra Patricia Morley, Itō dan Ōsugi dicekik di sel-sel mereka.
Referensi
Pranala luar
甘粕(あまかす)事件
日本ペンクラブ 電子文藝館 招待席・主権在民史料 「関東大震災」 (今井 清一)
関東大震災と新聞 (池見哲司)
Jepang dalam tahun 1923 |
translate from English to Indonesian: en: Don't worry about the others. id: Jangan khawatirkan orang lain. |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: A widziałeś moich przyjaciół? en: Oh, you will. Wait. Have you seen my friends? |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: OK. kami punya sebuah kehidupan, orang. en: OK. We've got a live one, people. |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Nie zachowywał się dziwnie, agresywnie ? en: He wasn't acting strange, violently? |
Aristolochia is a large plant genus with over 500 species of shrubs and herbs, many having medicinal properties. Collectively known as birthworts, pipevines or Dutchman's pipes, they are the namesake of the family (Aristolochiaceae). They are widespread and occur in the most diverse climates. Some species, like A. utriformis and A. westlandii, are threatened with extinction.
Isotrema is usually included here, but might be a valid genus. If so, it contains those species with a three-lobed calyx.
References
(2006): Known and Probable Carcinogens (Including Industrial Processes, Occupational Exposures, Infectious Agents, Chemicals, and Radiation). Version of 02/03/2006. Retrieved 2007-NOV-12.
References
Other reading
Other websites
Pictures of Aristolochia chilensis and Aristolochia bridgesii
Piperales |
translate from English to Indonesian: en: Pretend you're running with him. id: Bayangkan kau lari bersamanya. |
Word Of Mouf – drugi album rapera Ludacrisa którego premiera odbyła się 27 listopada 2001 r. Album ten tak jak jego poprzednik zdobył status potrójnej platyny i sprzedał się w 3,616,000 kopii – stan na lipiec 2009 r.
Single
„Area Codes” – pierwszy singiel nagrany wspólnie z Nate Doggiem, wydano go 3 lipca 2001. Uplasował się na 24. pozycji listy Billboard Hot 100 oraz na 7. miejscu Billboard Hot Rap Tracks.
„Rollout (My Business)” – drugi singiel z albumu wyprodukowany przez Timbalanda zajął pozycje tylko na amerykańskich listach Billboard na 17. miejscu Billboard Hot 100, 20. na Hot Rap Tracks oraz 7. miejsce na R&B/Hip-Hop Singeles. Premiera 16 października 2001.
Saturday (Oooh! Oooh!) – trzeci singiel z albumu nagrany z wokalistą R&B Sleepy Brownem wydany 11 grudnia 2001. Pozycje na listach: #22 Billboard Hot 100, #31 UK Singles Chart, #7 Billboard Hot R&B/Hip Hop Songs, #10 Billboard Hot Rap Tracks.
Welcome To Atlanta – czwarty singiel nagrany z raperem/producentem Jermaine Duprim na którego albumie również się znalazł utwór Instructions. Wydany na początku 2002 r. Pozycje na listach: #35 Billboard Hot 100, #15 Billboard Hot R&B/Hip Hop Singles & Tracks, #3 Billboard Hot Rap Tracks.
Move Bitch – piąty i finalny singiel z albumu. Wydany 21 maja 2002, nagrany wspólnie z Mystikalem i I-20. Ocenzurowaną wersję utworu wykorzystano w filmie Hancock. Pozycje na listach: #10 Billboard Hot 100, #3 Billboard R&B/Hip Hop Songs, #3 Billboard Rhytmic Top 40, #3 Billboard Hot Rap Singles.
Lista utworów
Przypisy
Albumy Ludacrisa
Albumy Def Jam Recordings
Albumy Disturbing tha Peace
Albumy muzyczne wydane w roku 2001
Albumy wyprodukowane przez Bangladesha
Albumy wyprodukowane przez Jermaine’a Dupriego
Albumy wyprodukowane przez Jazze Pha
Albumy wyprodukowane przez Organized Noize
Albumy wyprodukowane przez Swizz Beatza
Albumy wyprodukowane przez Timbalanda |
The arrondissement of Albi is an arrondissement of France. It is part of the Tarn département. Its capital, and of the department, is the city of Albi.
History
When the arrondissements were created in 1800, Albi was one of them in the Tarn department.
Geography
It is the northernmost of the arrondissements of the department, with an area of , the largest in area of the department. It has 190,101 inhabitants and a population density of inhabitants/km².
The arrondissement is bordered to the north by the Tarn-et-Garonne (Occitanie) department, to the west by the Aveyron (Occitanie) department, to the south by the arrondissement of Castres and to the south by the Haute-Garonne (Occitanie) department.
Composition
Cantons
After the reorganisation of the cantons in France, cantons are not subdivisions of the arrondissements so they could have communes that belong to different arrondissements. That is the case of the Le Haut Dadou and the Les Portes du Tarn cantons where some communes are in the arrondissement of Albi and others in the arrondissement of Castres. The following table shows the distribution of the "communes" in the cantons and arrondissements:
Communes
The arrondissement of Albi has 169 communes; they are (with their INSEE codes):
Alban (81003)
Albi (81004)
Almayrac (81008)
Alos (81007)
Amarens (81009)
Ambialet (81010)
Andillac (81012)
Andouque (81013)
Arthès (81018)
Assac (81019)
Aussac (81020)
Beauvais-sur-Tescou (81024)
Bellegarde-Marsal (81026)
Bernac (81029)
Blaye-les-Mines (81033)
Bournazel (81035)
Brens (81038)
Broze (81041)
Les Cabannes (81045)
Cadalen (81046)
Cadix (81047)
Cagnac-les-Mines (81048)
Cahuzac-sur-Vère (81051)
Cambon (81052)
Campagnac (81056)
Carlus (81059)
Carmaux (81060)
Castanet (81061)
Castelnau-de-Lévis (81063)
Castelnau-de-Montmiral (81064)
Cestayrols (81067)
Combefa (81068)
Cordes-sur-Ciel (81069)
Coufouleux (81070)
Courris (81071)
Crespin (81072)
Crespinet (81073)
Cunac (81074)
Curvalle (81077)
Dénat (81079)
Donnazac (81080)
Le Dourn (81082)
Fauch (81088)
Faussergues (81089)
Fayssac (81087)
Fénols (81090)
Florentin (81093)
Fraissines (81094)
Frausseilles (81095)
Le Fraysse (81096)
Fréjairolles (81097)
Gaillac (81099)
Le Garric (81101)
Grazac (81106)
Itzac (81108)
Jouqueviel (81110)
Labarthe-Bleys (81111)
Labastide-de-Lévis (81112)
Labastide-Dénat (81113)
Labastide-Gabausse (81114)
Labessière-Candeil (81117)
Laboutarie (81119)
Lacapelle-Pinet (81122)
Lacapelle-Ségalar (81123)
Lagrave (81131)
Lamillarié (81133)
Laparrouquial (81135)
Larroque (81136)
Lasgraisses (81138)
Lédas-et-Penthiès (81141)
Lescure-d'Albigeois (81144)
Lisle-sur-Tarn (81145)
Livers-Cazelles (81146)
Lombers (81147)
Loubers (81148)
Loupiac (81149)
Mailhoc (81152)
Marnaves (81154)
Marssac-sur-Tarn (81156)
Massals (81161)
Mézens (81164)
Milhars (81165)
Milhavet (81166)
Miolles (81167)
Mirandol-Bourgnounac (81168)
Monestiés (81170)
Montans (81171)
Montauriol (81172)
Montdurausse (81175)
Montels (81176)
Montgaillard (81178)
Montirat (81180)
Montrosier (81184)
Montvalen (81185)
Moularès (81186)
Mouzieys-Panens (81191)
Mouzieys-Teulet (81190)
Noailles (81197)
Orban (81198)
Padiès (81199)
Pampelonne (81201)
Parisot (81202)
Paulinet (81203)
Penne (81206)
Peyrole (81208)
Poulan-Pouzols (81211)
Puycelci (81217)
Puygouzon (81218)
Rabastens (81220)
Réalmont (81222)
Le Riols (81224)
Rivières (81225)
Ronel (81226)
Roquemaure (81228)
Rosières (81230)
Rouffiac (81232)
Roumégoux (81233)
Roussayrolles (81234)
Saint-André (81240)
Saint-Antonin-de-Lacalm (81241)
Saint-Beauzile (81243)
Saint-Benoît-de-Carmaux (81244)
Saint-Christophe (81245)
Saint-Cirgue (81247)
Sainte-Cécile-du-Cayrou (81246)
Sainte-Croix (81326)
Sainte-Gemme (81249)
Saint-Grégoire (81253)
Saint-Jean-de-Marcel (81254)
Saint-Juéry (81257)
Saint-Julien-Gaulène (81259)
Saint-Lieux-Lafenasse (81260)
Saint-Marcel-Campes (81262)
Saint-Martin-Laguépie (81263)
Saint-Michel-de-Vax (81265)
Saint-Michel-Labadié (81264)
Saint-Urcisse (81272)
Saliès (81274)
Salles (81275)
Salvagnac (81276)
Saussenac (81277)
La Sauzière-Saint-Jean (81279)
Le Ségur (81280)
Senouillac (81283)
Le Sequestre (81284)
Sérénac (81285)
Sieurac (81287)
Souel (81290)
Taïx (81291)
Tanus (81292)
Tauriac (81293)
Técou (81294)
Teillet (81295)
Terre-Clapier (81296)
Terssac (81297)
Tonnac (81300)
Le Travet (81301)
Tréban (81302)
Trébas (81303)
Trévien (81304)
Valderiès (81306)
Valence-d'Albigeois (81308)
Vaour (81309)
Le Verdier (81313)
Vieux (81316)
Villefranche-d'Albigeois (81317)
Villeneuve-sur-Vère (81319)
Vindrac-Alayrac (81320)
Virac (81322)
The communes with more inhabitants in the arrondissement are:
Related pages
Arrondissements of the Tarn department
Communes of the Tarn department
References
Albi |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Jest człowiekiem, który nie lubi być w centrum uwagi, być głównym bohaterem. en: This I think is at the root of some of these divisions, of some of the attitudes, that we find towards the ethical positions of the Holy See. |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Zjawo! en: Ghost! |
Only Up! is a video game by SCKR Games. The game was first on Steam on May 24, 2023. It was taken from the Steam store for not respecting copyright laws. It was removed again because the creator felt stressed.
Critics gave great opinions for the difficulty of Only Up!. They also said that the graphics in the game were not good. The game was similar to the video games Getting Over It with Bennett Foddy and Jump King. Only Up! was the most popular game on Twitch and Kick.
Gameplay
The game starts in a junkyard. The main character, Jackie, must climb up obstacles. Shortcuts include beds as trampolines. There are no checkpoints. The player must complete the game without falling.
Release
Only Up!'s gameplay is traced back to "Jack and the Beanstalk". On June 15, 2023, SCKR Games released an update. This added camera controls. The player can now switch between first- and third-person perspectives.
First removal from Steam
Only Up! was removed from Steam on June 30, 2023. It had copyright violations. One of them was a 3D model. It was made by an artist named Aboulicious. SCKR Games released an update and removed the statue. Only Up! was up to play again on July 1. SCKR Games asked Abolicious to create a new 3D model, and it was later replaced by a statue of Atlas.
Second removal from Steam
On September 7, 2023, Only Up! was permanently removed. The creator was stressed. They said that they needed "peace of mind and healing" The developer announced their next video game, Kith.
Promotions of non-fungible tokens
In October 2021, all blockchain games that buy and sell non-fungible tokens (NFTs) were not playable. Truth Labs created the Goblintown NFT series. They released it under a Creative Commons 0 license. Only Up! had NFTs around the game. The NFT series later sold clothing inspired by the game.
Only Up! released on May 24, 2023. Players from China, Japan, and Spain played the game. In June 2023, Only Up! was the sixth most popular game. A big part is because of how much progress a player loses when they fall down.
Reception and legacy
Critics say that Only Up!'s felt tense. They compared Only Up! to Getting Over It with Bennett Foddy. Ayuo Kawase of Automaton Media commented about the tension. Writing for TechRadar, Elie Gould felt that Only Up! was stressful when a player is in the game. Ben Lyons of Gamereactor, giving a score of 7/10, wrote that the game was without checkpoints. Rating the game three out of five stars, Dexerto's Rishabh Sabarwal summarized the "captivating" gameplay. The player could fall at any point in the journey. However, journalist Jason Cartwright of TechAU said the gameplay was "very rewarding".
Only Up!'''s design was not liked by critics. Try Hard Guides's Christian Harrison, Gould, and Lyons agreed that the design was not good.Lyons, Ben (July 13, 2023). However, Cartwright praised the "beautiful" graphics when using a high-tech computer. Even though Kawase wrote that Only Up! was not easy to look at, Harrison said that the setting for graphics were at their highest. A widespread opinion was that Only Up! was unoriginal in gameplay.
OnlyUp Fortnite OnlyUp Fortnite is a Fortnite map created in Unreal Engine. This version takes Only Up's gameplay and adds objects from Fortnite. OnlyUp Fortnite was more popular than the original game. 100,000 players played the game in July.
See also
Getting Over It with Bennett Foddy Jump King Notes
References
Other websites
Only Up!'' on MobyGames
SCKR Games's full message about removing the game
Windows games
Indie video games
3D platform games
2023 video games |
Tim nasional sepak bola U-20 Brasil, juga dikenal sebagai Brasil Sub-20 atau Seleção Sub-20, mewakili Brasil dalam sepak bola pada tingkat usia ini dan dikendalikan oleh Konfederasi Sepak Bola Brasil (CBF).
Tim ini memegang rekor juara terbanyak pada Kejuaraan Remaja Amerika Selatan dengan sebelas trofi dan merupakan negara paling sukses kedua di Piala Dunia U-20 FIFA, setelah memenangkan kompetisi tersebut sebanyak lima kali. Tim ini juga bermain di turnamen U-19 dan U-21, seperti Turnamen Toulon, di mana Brasil telah menjadi pemenang sebanyak delapan kali.
Pemain-pemain terkenal yang pernah bermain di tim U-20 dan kemudian bermain untuk tim senior di antaranya adalah termasuk Ronaldinho, Kaká, Rivaldo, Romário, Marcos, Roberto Carlos, César Sampaio, Cláudio Taffarel, Bebeto, Dida, Neymar, Dani Alves, Maicon, Adriano, Júlio Baptista, Luisão, Alex, Giovane Élber, Leonardo, Müller, Silas, Marcelo, David Luiz, Willian, Jô dan Lucas Moura.
Skuat saat ini
23 pemain berikut dipanggil untuk pertandingan Kejuaraan U-20 Amerika Selatan 2021 melawan , dan pada 12, 15 dan 18 Desember.
Referensi
Brasil
U-20 |
translate from English to Indonesian: en: Uh, it's kind of a, uh... physical problem. id: Ini semacam... masalah fisik. |
Roman Gileta (ur. 22 września 1949 w Malborku) – polski poeta, prozaik, dziennikarz, animator i działacz kultury; zajmujący się poezją konkretną, haiku, mail-artem.
Życiorys
Dzieciństwo spędził w Malborku, gdzie rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Podstawowej nr 1 im. Marii Konopnickiej. W 1956 razem z rodzicami przeprowadził się do Wałbrzycha. Tam uczył się w Szkole Podstawowej nr 4 na Nowym Mieście. Po jej ukończeniu złożył dokumenty do 5-letniego Technikum Górniczego im. Wincentego Pstrowskiego przy al. Wyzwolenia. Ostatecznie postanowił pójść do Zasadniczej Szkoły Górniczej im. Maurycego Thoreza, przy ul. Przywodnej na Starym Zdroju. ZSG ukończył z nagrodą z języka polskiego. W tym okresie każda kopalnia w Wałbrzychu miała szkołę przyzakładową. Rozpoczął naukę w Wieczorowym Technikum Górniczym im. W. Pstrowskiego na kierunku eksploatacja złóż, bez skierowania z PZPR, które wtedy było wymagane. Równocześnie pracował w KWK „Thorez”. Po trzecim semestrze został skreślony z listy uczniów TG z powodu braku skierowania. Dwa lata uczęszczał do wieczorowego Liceum Ogólnokształcącego na Nowym Mieście. Na dalszą naukę nie pozwoliła praca zawodowa.
Od kwietnia 1977 do grudnia 1981 prowadził i pracował w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Kątach Bystrzyckich. Imał się wielu zawodów (murarz, kamieniarz, kelner, oborowy, traktorzysta). Mieszka w Wałbrzychu.
Twórczość
Debiutował w 1974 w „Nowym Wyrazie”. Jego wiersze były tłumaczone na języki: angielski, czeski, francuski, serbski, węgierski. Wydał także zbiór opowiadań.
Funkcje
prezes Stowarzyszenia Środowisk Twórczych w Wałbrzychu
wiceprezes Wałbrzyskiego Klubu Literackiego,
wiceprezes Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Kątach Bystrzyckich,
przewodniczący NSZZ „Solidarność” Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych,
Organizator
Wigilia Poetów,
Jesienne Spotkania z Poezją i Prozą,
Wałbrzyskie Ścieżki Literackie,
Lekcja Poezji,
Wałbrzyska Giełda Staroci,
Kanapa Teatralna (współorganizacja),
Wałbrzyski Wolny Rynek Artystyczny.
Publikacje
Fakty, poezja, Wałbrzych 1976
[Wiersze] Wałbrzyski Klub Literacki, Wałbrzych 1979
Trzy twarze, poezja, Wojewódzki Dom Kultury, Wałbrzych 1980
Zwiad, dokument życia społecznego, Kłodzki Klub Literacki, Kłodzki Ośrodek Kultury, 1981
Za płotem, program wieczoru poezji z wierszami, grafika Michał Fostowicz-Zahorski, 1982
Obudzić ciszę, poezja, Wojewódzkie Centrum Kultury, Wałbrzych 1987
Nokturn domowy, dokument życia społecznego, Ośrodek Teatru Otwartego OTO „Kalambur”, Wrocław 1987
Zatrzymać siebie, poezja, Instytut Klimatyzacji Sztuki, Wałbrzych 1997
Profile, Stowarzyszenie Środowisk Twórczych w Wałbrzychu, 2001
Łajza, Oficyna Wydawnicza Stowarzyszenia Środowisk w Wałbrzychu, 2009
Wybór opowiadań, red. i wstęp Antoni Matuszkiewicz, Stowarzyszenia: Środowisk Twórczych i Autorów Polskich, Oddział w Wałbrzychu, 2011
Wyrwane z życiorysu, proza, 2020 .
Prasa: „Akcent”, „Fakty”, „Kultura”, „Odra”, „Poezja”, „Regiony”, „Tygodnik Literacki”, „Życie Literackie”.
Zbiorowe: Almanach Wałbrzyski, Kultura Dolnośląska, Niedokończony obraz (Warszawa, 2011), Prezentacje, Puls, Sudecki Pociąg Poetycki, Szybki Pociąg Haiku (2018), Tor, Witryna, Znaki Wyobraźni, w antologiach Dni Poezji w Broumovie (2005–2009).
Nagrody
Nagroda Wojewody Wałbrzyskiego „Zasłużony Działacz Kultury”,
Nagroda Prezydenta Miasta Wałbrzycha i Starosty Powiatu Wałbrzyskiego za działalność literacką,
Stypendium Rady Miejskiej Wałbrzycha,
Nagroda Rady Miejskiej Wałbrzycha,
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Ministra KiDN, 2012,
Nagroda Literacka im. Stefana Żeromskiego, 2013,
Nagroda Kulturalna Dolnego Śląska „Silesia”, 2013.
Przypisy
Bibliografia
Almanach wałbrzyski. Literatura. Fotografia, Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Wałbrzychu, Wałbrzych, 1997, .
Wyrwane z życiorysu, 2020
Kultura ziemi kłodzkiej
Ludzie urodzeni w Malborku
Ludzie związani z Wałbrzychem
Polscy poeci
Urodzeni w 1949
Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
Pisarze związani z Wałbrzychem |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Chłopie! en: Boy! |
Jonuta – gmina meksykańskiego stanu Tabasco, położona w jego wschodniej części, której północny kraniec jest w odległości około 25 kilometrów od wybrzeża Zatoki Meksykańskiej. Jest jedną z 17 gmin w tym stanie. Siedzibą władz gminy jest miasto Jonuta. Nazwa gminy pochodzi od słów w języku nahuatl “Shono-tla”, oznaczające miejsce gdzie rosną drzewa jonata (Jonata = Heliocarpus americanus tropikalne drzewo z rodziny ślazowatych.
Ludność gminy Jonuta w 2010 roku liczyła 29 519 mieszkańców, co czyniło ją najmniej liczną gminą w stanie Tabasco.
Geografia gminy
Gmina jest gminą graniczną ze stanami Chiapas (od południa) i Campeche (od północnego wschodu). Powierzchnia gminy wynosi 1575,64 km², zajmując 6,43% powierzchni stanu, co czyni ją średniej wielkości gminą w stanie Tabasco. Obszar gminy jest równinny (często bagnisty) a położenie w odległości kilkudziesięciu kilometrów od Zatoki Meksykańskiej sprawia, że wyniesienie powierzchni ponad poziom morza wynosi tylko 30 m.
Przez terytorium gminy przepływa rzeka Usumacinta, a na jego południowej części znajduje się kilkanaście dużych jezior z których najważniejszymi są: El Pital, La Sombra, Atascadero, Agostadero, Playa Larga, El Corozo, Catorce Guanos, El Jobo, El Zapote, Laguna Alegre. Ponadto teren gminy w dużej części pokryty jest lasami, które mają charakter lasów deszczowych.
Klimat
Klimat jest ciepły (rekordowa najniższa zanotowana temperatura wynosi 12 °C), ze średnią roczną temperaturą wynoszącą 26,5 °C oraz z niewielką roczną amplitudą, gdyż średnia temperatura najcieplejszego miesiąca (czerwiec) wynosi 30,8 °C, podczas gdy średnia temperatura najchłodniejszego (styczeń) wynosi 22,9 °C. Wiatry znad Morza Karaibskiego oraz znad Zatoki Meksykańskiej przynoszą bardzo dużą masę wilgotnego powietrza czyniąc klimat wilgotnym ze średniorocznym opadem na poziomie 2019 mm.
Gospodarka
Spośród całej ludności około 57% jest aktywnych ekonomicznie, lecz aż 75,1% z tego to ludność zatrudniona w rolnictwie i rybołówstwie co sprawia, że gmina raczej należy do ubogich. Ludność gminy jest zatrudniona wg ważności w następujących gałęziach: rolnictwie, hodowli i rybołówstwie, a także w zakładach bazujących na pracy ręcznej, przemyśle petrochemicznym, usługach i turystyce. Najczęściej uprawia się kukurydzę, fasolę, sorgo oraz gatunki ogrodnicze. Z hodowli najpowszechniejsza jest hodowla bydła mięsnego i owiec.
Przypisy
Gminy w stanie Tabasco |
translate from English to Indonesian: en: This is a direct violation of this nations space treaty that you all signed, every single one of you. id: Ini adalah pelanggaran langsung perjanjian angkasa yang kalian tanda tangani! Masing-masing dari kalian! |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Płynąc w zamglonych goglach, 60 ruchów na minutę, trudno się na czymś skupić, niewiele widać. en: You know, you're swimming with the fogged goggles, you're swimming at 60 strokes a minute, so you're never really focused on anything, you don't see well. |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Pergi! Ayo! en: Go! |
Quentin Lee Pongia (9 July 1970 – 18 May 2019) was a New Zealand rugby league player. He played as a prop. He played for the Canberra Raiders, Auckland Warriors, Sydney Roosters, St George Illawarra Dragons and Wigan Warriors. He also played for the New Zealand national team between 1992 and 2000. He was from the West Coast, South Island.
Pongia died of bowel cancer on 18 May 2019 in Greymouth, West Coast. He was 48.
References
Other websites
Quentin Pongia at Rugby League Project
1970 births
2019 deaths
Deaths from colorectal cancer
Cancer deaths in New Zealand
New Zealand rugby league players
People from South Island
West Coast Region |
Al-Harak (arab. الحراك) – miasto w Syrii, w muhafazie Dara. W 2004 roku liczyło 20 760 mieszkańców.
Miasta w muhafazie Dara |
Rebelion – zespół reggae z Brodnicy założony w 1992 roku z inicjatywy trzech muzyków, którzy do dziś stanowią trzon zespołu: Bartek Karwat, Piotr Piórkowski i Tomasz Ciechanowski. Od lipca 2005 na stałe do nowego składu weszli: Paweł Jagła i Adrian Plewniok.
Zespół ma charakterystyczny styl muzyczny – mocne brzmienie unisona basu i gitar, rytmy grane w stylu roots reggae.
Osiągnięcia
Pierwsze miejsca na przeglądach muzycznych np. Katar, Aleksandrowska GITARIADA, Chełmno, Brodnica, nagrody publiczności za najlepszą muzykę. Emisje nagrań na antenie BBC2 w Wielkiej Brytanii, radiowej Trójce, radiu PiK, udział w programach muzycznych TVP1, TVP Bydgoszcz, kilkaset koncertów zagranych w kraju i zagranicą (Dania).
Skład
Piotr Piórkowski – śpiew.
Bartosz Karwat – perkusja.
Tomasz Ciechanowski – gitara.
Paweł Jagła – gitara.
Adrian Plewniok – bas.
W składzie występowali także:
Jaroslaw Salej (keyboard).
Robert Kuciński (perkusja, śpiew).
Sławomir Gronżalski (bas).
Maciej Sawicki (kongi).
Nagrania
1996 rok – singel nagrany w Olsztyńskim studio.
1997 rok – „Rebel Man” – nagranie live z koncertu w Klubie Muzycznym Piano.
1998 rok – singel ze studia w radio Inowrocław.
2000 rok – „Live in Proxima” – nagranie live z koncertu w klubie Proximia w Warszawie.
2006 rok – nagranie live audio i wideo z koncertu w Klubie Muzycznym Piano.
2019 rok - Plyta "ZAKAPELE"
Linki zewnętrzne
Facebook - https://www.facebook.com/zespolrebelion/
Spotify - https://open.spotify.com/album/6BC18DVIZOztmvsTb93KPm
stare MP3 na WP.
zdjęcia z koncertu majowego w 2006 roku, podczas którego nagrany został już trzeci materiał live zespołu.
Polskie zespoły reggae |
CZN Burak, właśc. Burak Özdemir (ur. 24 marca 1995 w Yayladağı) – turecki szef kuchni i restaurator. Jest właścicielem sieci restauracji Hatay Civilizations Table (turecki: Hatay Medeniyetler Sofrası), która składa się z czterech lokali w: Taksim, Aksaray, Etiler i w Dubaju. CZN, przydomek Özdemira, wywodzi się od częstego, błędnego wymawiania Cinzano, nazwy sklepu tekstylnego jego ojca w Laleli.
Jego przygotowywanie i prezentowanie tureckich przepisów, uczyniło Özdemira gwiazdą Internetu na platformach takich jak Instagram i TikTok.
Przypisy
Urodzeni w 1995
Tureccy kucharze
Osobowości internetowe |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Wszyscy popełniamy błędy. en: We all make mistakes. |
Niphonatossa adalah genus kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Genus ini juga merupakan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Larva kumbang dalam genus ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang.
Referensi
TITAN: Cerambycidae database. Tavakilian G., 25 Mei 2009.
Niphonatossa |
Ceignes () merupakan sebuah komune di departemen Ain yang terletak pada sebelah timur Prancis.
Demografi
Pertumbuhan jumlah penduduk di wilayah Ceignes adalah sebagai berikut:
Lihat pula
Komune di departemen Ain
Referensi
INSEE
Komune di Ain |
translate from English to Indonesian: en: Look at that vanilla ice cream amidst all this chocolate! id: Lihatlah eskrim vanila di tengah-tengah coklat itu! |
Lansing – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Iowa, w hrabstwie Allamakee. W 2000 roku liczyło 1012 mieszkańców.
Miasta w stanie Iowa |
translate from English to Indonesian: en: Got on some slack, Zoe, he is new in town. id: Beri dia kelonggaran, Dia baru di kota ini. |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Aku tak menghindar dari apapun. en: - I ain't running from nothing. |
translate from English to Indonesian: en: That will be a black lion male, sir... id: Itu akan menjadi seekor singa hitam jantan, Sir... |
Marcin Wachowicz (ur. 14 lutego 1981 w Choszcznie) – polski piłkarz, napastnik. Obecnie gra na pozycji napastnika w klubie Korona Raduń, występującej w gr. 5 szczecińskiej A-Klasy.
Wychowanek rodzinnego Piasta Choszczno. Przeszedł do Polonii Warszawa w sezonie 1999/2000, z którą zdobył Mistrzostwo Polski. W barwach stołecznej drużyny wystąpił tylko jeden raz. W następnych sezonach trafiał kolejno do: Mazowsza Grójec, Czarnych Żagań, Dolcanu Ząbki, Hutnika Warszawa i do Ceramiki Opoczno. W sezonach 2003/2004 i 2004/2005 reprezentował barwy ŁKS-u, gdzie regularnie występował w drugiej lidze.
Do pierwszej ligi powrócił na wiosnę sezonu 2004/2005 kiedy to przeszedł do Lecha Poznań. W styczniu 2007 roku trafił do Arki Gdynia w której barwach został wicekrólem strzelców drugiej ligi w rozgrywkach 2007/2008. Od 1 października 2010 zawodnik Ruch Radzionków. Po rundzie jesiennej sezonu 2010/2011 Marcin Wachowicz rozstał się z Ruchem Radzionków..
Przypisy
Linki zewnętrzne
Polscy piłkarze
Piłkarze Czarnych Żagań
Piłkarze Mazowsza Grójec
Piłkarze Ruchu Radzionków
Piłkarze Arki Gdynia
Piłkarze Lecha Poznań
Piłkarze Ceramiki Opoczno
Piłkarze ŁKS Łódź
Piłkarze Polonii Warszawa
Piłkarze Dolcanu Ząbki
Piłkarze Kotwicy Kołobrzeg
Urodzeni w 1981
Ludzie urodzeni w Choszcznie
Trenerzy piłkarzy Kotwicy Kołobrzeg |
Goniothalamus griffithii Hook.f. & Thomson – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Indiach, Mjanmie, Tajlandii oraz południowych Chinach (w południowej części prowincji Junnan).
Morfologia
Pokrój Zimozielone drzewo dorastające do 8 m wysokości. Młode pędy są owłosione.
Liście Mają podłużny kształt. Mierzą 20–32 cm długości oraz 5,5–8,5 cm szerokości. Nasada liścia jest od zaokrąglonej do klinowej. Blaszka liściowa jest o wierzchołku od tępego do krótko spiczastego. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 7–15 mm długości.
Kwiaty Są pojedyncze, rozwijają się w kątach pędów. Działki kielicha mają owalny kształt i dorastają do 20–25 mm długości. Płatki zewnętrzne mają podłużnie lancetowaty kształt, są owłosione i osiągają do 65 mm długości, natomiast wewnętrzne są podłużnie owalne i mierzą 20 mm długości. Kwiaty mają owłosione owocolistki o podłużnym kształcie.
Owoce Pojedyncze mają jajowaty kształt, zebrane w owoc zbiorowy. Są owłosione, osadzone na krótkich szypułkach. Osiągają 15 mm długości i 8 mm szerokości.
Biologia i ekologia
Rośnie w lasach. Występuje na wysokości od 800 do 1500 m n.p.m. Kwitnie od marca do sierpnia, natomiast owoce pojawiają się od sierpnia do listopada.
Przypisy
Flaszowcowate |
Orpa (; ) – dawny zaścianek. Tereny, na których był położony leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Krzywe Sioło.
Historia
W czasach zaborów zaścianek w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wilejskim, w gminie Kościeniewicze.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 59 osób, 39 było wyznania rzymskokatolickiego, 19 prawosławnego a 1 ewangelickiego. Jednocześnie 39 mieszkańców zadeklarowało polską, 19 białoruską a 1 łotewską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych. W 1931 w 13 domach zamieszkiwało 75 osób.
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Kościeniewiczach i prawosławnej w Rzeczkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kościeniewiczach.
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.
Uwagi
Przypisy
Rejon wilejski
Opuszczone miejscowości na Białorusi
Miejscowości województwa wileńskiego (II Rzeczpospolita) |
translate from English to Polish: en: Like, it immediately would put us in an inferior position. pl: Od razu postawiłybyśmy się niżej. |
translate from English to Indonesian: en: Apply pressure. id: Banyak tekanan. |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Mną. en: Me? |
Chris Williams (ur. 1 marca 1971, zm. 12 grudnia 2000) - amerykański perkusista.
Był członkiem grupy Control Denied w początkach jej działalności, w latach 1996 - 1997. Współpracował również z grupami Talonzfury, Pain Principle, Beyond Unknown, Death.
Muzyk zginął w wypadku samochodowym 12 grudnia 2000 roku.
Przypisy
Amerykańscy perkusiści metalowi
Członkowie Death
Urodzeni w 1971
Zmarli w 2000
Amerykańskie ofiary wypadków drogowych |
Los Angeles Register − amerykański dziennik z informacjami lokalnymi, dostępny wyłącznie w Los Angeles.
Przypisy
Czasopisma anglojęzyczne
Czasopisma wydawane od 2014
Dzienniki w Stanach Zjednoczonych
Czasopisma regionalne |
William Brandon (1456–1485)
William L. Brandon
William W. Brandon |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Mendorong kita ke jurang kebangkrutan. en: Pushes us on the verge of bankruptcy |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: I miał tylko jedną nogę przez wypadek na sankach w Salzburgu, kiedy miał tylko siedem lat. en: And he only had one leg because of a sledding accident in Salzburg when he was just seven years old. |
Teatr – polski miesięcznik poświęcony w teatrowi współczesnemu, wydawany od 1945 roku.
W magazynie publikowane są recenzje i omówienia premier w teatrach polskich oraz niektórych zagranicznych, festiwali teatralnych oraz książek poświęconych teatrowi, a także eseje i felietony o tematyce teatralnej
Historia
Pierwszy numer „Teatru” został wydany w 1945 roku w Krakowie. Regularnie ukazuje się od czerwca 1946 roku. W latach 1952–1981 wychodził jako dwutygodnik (ze względu na opóźnienia w druku i kolportażu na okładce znajdowała się informacja – wychodzi dwa razy w miesiącu). Po okresie zawieszenia w stanie wojennym „Teatr” został wznowiony jako miesięcznik. W latach dziewięćdziesiątych wydawcą miesięcznika był Związek Artystów Scen Polskich. Następnie przez kilka lat wydawcy się zmieniali (m.in. Świat Literacki).
Od 2006 do końca marca 2010 wydawany przez Bibliotekę Narodową jako jedno z czasopism patronackich Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a od 1 kwietnia 2010 przez Instytut Książki. Obecnie nakład wynosi 1520 egzemplarzy. Od 2006 roku redaktorem naczelnym jest Jacek Kopciński.
Nagrody „Teatru”
Miesięcznik „Teatr” przyznaje dwie prestiżowe nagrody – im. Konrada Swinarskiego i Aleksandra Zelwerowicza.
Ponadto parokrotnie zostały przyznane nagrody specjalne:
Nagroda Specjalna z okazji sześćdziesięciolecia miesięcznika „Teatr” – Jerzy Jarocki (2006)
Nagroda Specjalna za całokształt twórczości artystycznej – Danuta Szaflarska (2007)
Nagroda Specjalna za całokształt twórczości artystycznej – Andrzej Łapicki (2008)
Nagroda Specjalna za nadzwyczajną twórczą wszechstronność objawioną zarówno w działalności aktorskiej, jak translatorskiej – Jerzy Radziwiłowicz (2009)
Nagroda im. Konrada Swinarskiego
Od 1976 roku przyznaje nagrodę im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera sezonu.
Laureatami byli Andrzej Wajda (dwukrotnie), Jerzy Jarocki, Maciej Englert, Maciej Prus, Jerzy Krasowski, Mikołaj Grabowski, Janusz Wiśniewski, Krzysztof Babicki, Janusz Nyczak, Tadeusz Bradecki, Andrzej Dziuk i zespół Teatru im. Witkacego w Zakopanem, Krystian Lupa, Zygmunt Hübner, Ryszard Peryt, Jerzy Grzegorzewski (dwukrotnie), Włodzimierz Staniewski i zespół Gardzienice, Kazimierz Kutz, Piotr Tomaszuk, Lech Raczak i zespół Teatru Ósmego Dnia, Jerzy Grotowski, Eimuntas Nekrošius, Grzegorz Jarzyna (dwukrotnie), Henryk Tomaszewski, Jacek Głomb, Marek Fiedor, Paweł Miśkiewicz, Piotr Cieplak, Mariusz Treliński, Krzysztof Warlikowski, Jan Klata.
Z okazji pięćdziesięciolecia miesięcznika „Teatr” (1996) przyznano nagrodę specjalną dla Jerzego Grotowskiego.
Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza
Od 1984 roku redakcja przyznaje nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszej aktorki i najlepszego aktora.
Nagroda im. Zelwerowicza została ustanowiona w listopadzie 1984 roku przy okazji 24. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu. Jej pierwszym laureatem został Jerzy Kamas. Od razu jednak ustalono, że od roku 1985 nagroda będzie przyznawana za najlepszą rolę kobiecą i męską sezonu.
Laureatkami były Joanna Szczepkowska, Teresa Budzisz-Krzyżanowska (dwukrotnie), Anna Polony, Krystyna Janda, Maria Ciunelis, Maja Komorowska, Ewa Mirowska, Anna Seniuk, Dorota Segda (dwukrotnie), Anna Dymna, Alicja Bienicewicz, Zofia Rysiówna, Magdalena Cielecka, Dominika Ostałowska, Katarzyna Gniewkowska, Halina Skoczyńska, Stanisława Celińska, Renate Jett, Jadwiga Jankowska-Cieślak, Danuta Stenka, Maja Ostaszewska, Dominika Kluźniak.
Laureatami byli Jerzy Kamas, Tadeusz Łomnicki (dwukrotnie), Zbigniew Zapasiewicz (dwukrotnie), Jan Peszek, Igor Przegrodzki, Kazimierz Kaczor, Jan Frycz, Jerzy Radziwiłowicz (dwukrotnie), Jerzy Trela (dwukrotnie), Andrzej Hudziak, Zbigniew Zamachowski, Jan Englert, Władysław Kowalski, Gustaw Holoubek, Mariusz Benoit, Ignacy Gogolewski, Wojciech Pszoniak, Krzysztof Globisz, Mariusz Bonaszewski, Adam Woronowicz, Andrzej Zieliński, Andrzej Chyra, Ireneusz Czop.
Z okazji pięćdziesięciolecia miesięcznika „Teatr” (1996) przyznano nagrodę specjalną dla Zofii Rysiównej i Gustawa Holoubka.
W 2009 roku wyjątkowo przyznano nagrodę im. Zelwerowicza zespołowi Teatru Narodowego za wybitne dzieło zbiorowe.
Redaktorzy naczelni
Jan Nepomucen Miller, 1946–1947
Kolegium redakcyjne, 1947–1952; w latach 1948–1949 na jego czele stał Leon Schiller; w latach 1949–1951 Jan Alfred Szczepański (przez większą część roku 1951 kierował miesięcznikiem razem ze Stanisławem Witoldem Balickim).
Edward Csató, 1952–1968
Jerzy Koenig, 1968–1972
Witold Filler, 1972–1975
Henryk Bieniewski, 1975–1981
Jerzy Sokołowski, 1982–1990
Andrzej Wanat, 1990–1996
Janusz Majcherek, 1996–2006
Jacek Kopciński, od 2006
Przypisy
Linki zewnętrzne
Oficjalna strona czasopisma
Czasopisma o teatrze
Czasopisma w języku polskim
Czasopisma wydawane od 1945
Miesięczniki wydawane w Krakowie
Miesięczniki wydawane w Warszawie
Prasa w Krakowie (Polska Ludowa) |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Tidak, dia tidak akan ... en: No, she's not gonna... |
translate from English to Polish: en: - Chef, Chef, check out Clean! pl: Co z Czyściochem? |
translate from English to Indonesian: en: Lord Hokage. id: Tuan Hokage. |
W 2007 r. Narodowy Bank Polski wyemitował 16 monet kolekcjonerskich o wartości od 10 do 200 złotych.
Spis monet
Przypisy
Linki zewnętrzne
Monety kolekcjonerskie III Rzeczypospolitej według lat
Narodowy Bank Polski |
This is a list of national fruits arranged alphabetically by country. Some national fruits are officially designated, some are unofficial.
National fruits
References
Fruits
Fruits
Food-related lists |
translate from English to Indonesian: en: After she marries President Choi Dong Wook of Hotel Zeus she will own 3.4% of Hotel Zeus. id: Setelah dia menikahi Presiden Choi Dong Wook dari Hotel Zeus dia akan memiliki 3.4% Hotel Zeus. |
Gone with the Wind adalah film asmara sejarah epik Amerika tahun 1939 yang diadaptasi dari novel Gone with the Wind karya Margaret Mitchell tahun 1936. Film ini diproduksi oleh David O. Selznick dari Selznick International Pictures dan disutradarai oleh Victor Fleming. Berlatar tempat di Amerika Selatan dengan latar belakang Perang Sipil Amerika dan Rekonstruksi era, film ini menceritakan kisah Scarlett o'hara, anak perempuan yang berkemauan keras dari Georgia pemilik perkebunan, dari pengejaran romantis Ashley Wilkes, yang menikah dengan sepupunya, Melanie Hamilton, untuk pernikahannya dengan Rhett Butler. Peran utama diperankan oleh Vivien Leigh (Scarlett), Clark Gable (Rhett), Leslie Howard (Ashley), dan Olivia de Havilland (Melanie).
Produksi tergolong sulit sejak awal. Syuting sempat tertunda selama dua tahun karena Selznick bertekad untuk mengamankan atap Pelana untuk peran Rhett Butler, dan "pencarian untuk Scarlett" membawa hingga 1.400 perempuan yang diwawancarai untuk bagiannya. Skenario asli yang ditulis oleh Sidney Howard, tetapi mengalami banyak revisi oleh beberapa penulis dalam upaya mendapatkan durasi yang sesuai. Sutradara asli, George Cukor, dipecat tak lama setelah syuting dimulai dan digantikan oleh Fleming, yang pada gilirannya sempat digantikan oleh Sam Kayu sementara Fleming mengambil beberapa waktu cuti karena kelelahan.
Film ini mendapat review positif saat rilisnya pada bulan Desember 1939, meskipun beberapa pengulas menemukan itu kurang dramatis dan membengkak. Masa audisi dipuji secara luas dan banyak pengulas beranggapan Leigh sangat cocok untuk perannya sebagai Scarlett. Di Academy Awards ke-12, ia menerima sepuluh Academy Awards (delapan kompetitif, dua honorer) dari tiga belas nominasi, termasuk menang untuk Best Picture, Best Director (Fleming), Best Adapted Screenplay (anumerta diberikan kepada Sidney Howard), Aktris Terbaik (Leigh), dan Aktris Pendukung Terbaik (Hattie McDaniel, menjadi Afrika-Amerika pertama yang memenangkan Academy Award). Hal tersebut mengatur catatan untuk total jumlah kemenangan dan nominasi pada saat itu. Film ini sangat populer, sehingga menjadi film berpendapatan tertinggi yang dibuat sampai saat itu, dan mempertahankan rekor selama lebih dari seperempat abad. Ketika disesuaikan untuk inflasi moneter, hal ini masih menjadi film paling sukses di box-office sejarah.
Gone with the Wind telah dikritik sebagai pembaharuan sejarah memuliakan perbudakan, namun demikian, hal itu telah dikreditkan untuk memicu perubahan ke arah Afrika-Amerika yang digambarkan secara sinematis. Film ini dirilis ulang secara berkala sepanjang abad ke-20 dan mendarah daging dalam budaya populer. Film ini dianggap sebagai salah satu daftar film yang dianggap terbaik; film ini telah ditempatkan di sepuluh dari American Film Institute's daftar top 100 film-film Amerika sejak daftar ini didirikan pada tahun 1998, dan pada tahun 1989, Amerika Serikat Perpustakaan Kongres dipilih untuk pelestarian dalam National Film Registry.
Pemeran
Vivien Leigh: sebagai Scarlett O'Hara
Clark Gable: sebagai Rhett Butler
Leslie Howard: sebagai Ashley Wilkes
Olivia de Havilland: sebagai Melanie Hamilton
Hattie McDaniel: sebagai Mammy
Thomas Mitchell: sebagai Gerald O'Hara
Barbara O'Neil: sebagai Ellen O'Hara
Evelyn Keyes: sebagai Suellen O'Hara
Ann Rutherford: sebagai Carreen O'Hara
Butterfly McQueen: sebagai Prissy
George Reeves: sebagai Stuart Tarlenton
Fred Crane: sebagai Brent Tarlenton
Oscar Polk: sebagai Pork
Victor Jory: sebagai Jonas Wilkerson
Everett Brown: sebagai Sam
Howard Hickman: sebagai John Wilkes
Alicia Rhett: sebagai India Wilkes
Rand Brooks: sebagai Charles Hamilton
Carroll Nye: sebagai Frank Kennedy
Laura Hope Crews: sebagai Pittypat Hamilton
Harry Davenport: sebagai Dr. Meade
Leona Roberts: sebagai Mrs. Meade
Jane Darwell: sebagai Mrs. Merriwether
Ona Munson: sebagai Belle Watling
Cammie King: sebagai Bonnie Blue Butler
Produksi
Sebelum publikasi dari novel, beberapa eksekutif di Hollywood dan studio menolak untuk membuat film berdasarkan hal itu, termasuk Louis B. Mayer dan Irving Thalberg di Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), Pandro Berman di RKO Radio Pictures, dan David O. Selznick dari Selznick International Pictures. Jack L. Warner menyukai ceritanya, tetapi bintang terbesar Warner Bros, Bette Davis tidak tertarik, dan Darryl Zanuck dari 20th Century Fox tidak menawarkan uang yang cukup. Selznick berubah pikiran setelah editor kisahnya Kay Coklat dan mitra bisnis John Hay Whitney mendesak dia untuk membeli hak film. Pada bulan Juli 1936—bulan setelah itu diterbitkan—Selznick membeli hak untuk $50.000.
Pemeran
Audisi dari dua peran utama menjadi kompleks, dua tahun berusaha keras. Untuk peran Rhett Butler, Selznick ingin Clark Gable dari awal, tapi atap Pelana yang berada di bawah kontrak dengan MGM, pernah dipinjamkan ke studio lain. Gary Cooper dipertimbangkan, tetapi Samuel Goldwyn—untuk siapa Cooper berada di bawah kontrak—menolak untuk meminjamkan dia keluar. Warner menawarkan paket Bette Davis, Errol Flynn, dan Olivia de Havilland untuk menjalani peran sebagai imbalan atas hak distribusi. Pada saat ini, Selznick bertekad untuk mendapatkan Gable dan akhirnya membuat kesepakatan dengan MGM. Ayah mertua Selznick, Direktur MGM Louis B. Mayer, pada bulan Agustus 1938 menawarkan untuk memberikan atap Gable dan $1.250.000 untuk setengah dari anggaran film tapi untuk harga tinggi: Selznick harus membayar gaji mingguan Gable, dan setengah keuntungan akan diberikan ke MGM sementara Loew, Inc— induk perusahaan MGM akan merilis film ini.
Perkebunan Tara
Thomas Mitchell sebagai Gerald O'Hara
Barbara O'Neil sebagai Ellen O'Hara (istri)
Vivien Leigh sebagai Scarlett O'Hara (putri)
Evelyn Keyes sebagai Suellen O'Hara (putri)
Ann Rutherford sebagai Carreen O'Hara (putri)
George Reeves sebagai Brent Tarleton (sebenarnya Stuart)
Fred Crane sebagai Stuart Tarleton (sebenarnya Brent)
Hattie McDaniel sebagai Mammy (pembantu rumah tangga)
Oscar Polk sebagai Pork (pembantu rumah tangga)
Butterfly McQueen sebagai Prissy (pembantu rumah tangga)
Victor Jory sebagai Jonas Wilkerson (pengawas perkebunan)
Everett Brown sebagai Big Sam (mandor perkebunan)
Di Twelve Oaks
Howard Hickman sebagai John Wilkes
Alicia Rhett sebagai India Wilkes (putri)
Leslie Howard sebagai Ashley Wilkes (putra)
Olivia de Havilland sebagai Melanie Hamilton (sepupu)
Rand Brooks sebagai Charles Hamilton (saudara Melanie)
Carroll Nye sebagai Frank Kennedy (tamu)
Clark Gable sebagai Rhett Butler (pengunjung dari Charleston)
Di Atlanta
Laura Hope Crews sebagai Aunt Pittypat Hamilton
Eddie Anderson sebagai Uncle Peter (pengemudi kereta kuda)
Harry Davenport sebagai Dr. Meade
Leona Roberts sebagai Mrs. Meade
Jane Darwell sebagai Mrs. Merriwether
Ona Munson sebagai Belle Watling
Tokoh pendukung kecil
Paul Hurst sebagai desertir Yankee
Cammie King Conlon sebagai Bonnie Blue Butler
J. M. Kerrigan sebagai Johnny Gallagher
Jackie Moran sebagai Phil Meade
Lillian Kemble-Cooper sebagai perawat Bonnie di London
Marcella Martin sebagai Cathleen Calvert
Mickey Kuhn sebagai Beau Wilkes
Irving Bacon sebagai Corporal
William Bakewell sebagai perwira berkuda
Isabel Jewell sebagai Emmy Slattery
Eric Linden sebagai tentara yang diamputasi
Ward Bond sebagai Tom, kapten Yankee
Cliff Edwards sebagai tentara yang melamun
Yakima Canutt sebagai tentara pengkhianat
Louis Jean Heydt sebagai tentara lapar yang menggendong Beau Wilkes
Olin Howland sebagai pebisnis oportunis
Robert Elliott sebagai mayor Yankee
Mary Anderson sebagai Maybelle Merriwether
Lihat pula
Daftar film yang menampilkan perbudakan
Referensi
Catatan penjelas
Sitiran
Bacaan lanjutan
Pranala luar
Gone with the Wind at the TCM Mediaroom
William Hartsfield and Russell Bellman premiere films at the Atlanta History Center.
Producing Gone with the Wind web exhibition at the Harry Ransom Center
Gone with the Wind article series at The Atlantic
Film tahun 1939
Film Amerika Serikat
Film drama romantis
Film Terbaik (Academy Awards)
Film berbahasa Inggris
Film yang berdasarkan pada novel Amerika Serikat
Film Metro-Goldwyn-Mayer |
Graham Greene, CM (born June 22, 1952) is a First Nations Canadian actor. He was nominated for the Academy Award for Best Supporting Actor for his performance in Dances with Wolves (1990). In 2000, he won a Grammy Award. He lived in Hamilton, Ontario, as a young adult.
He also starred in Thunderheart (1992), Maverick (1994), Die Hard with a Vengeance (1995), The Green Mile (1999), Skins (2002), Transamerica (2005), Casino Jack (2010), Winter's Tale (2014), The Shack (2017), Wind River (2017) and Shadow Wolves (2019).
References
Other websites
1952 births
Living people
Canadian movie actors
Canadian voice actors
Canadian television actors
Canadian stage actors
Actors from Hamilton
Grammy Award winners |
Kota adalah sebuah bahasa dari keluarga bahasa Dravida, dituturkan oleh 1.400 penutur asli dan 2.000 total penutur di bukit Nilgiri di negara bagian Tamil Nadu, India.
Fonologi
[] dan [] terjadi pada variasi bebas dengan / ()/ dan / ()/. [] terjadi sebagai alofon dari //sebelum retrofleks.
Pranala luar
Ethnologue.com
Referensi
Bahasa aglutinatif |
Najstarszy poznański wysokościowiec powstał w latach 1948–1950 według projektu S. Pogórskiego i T. Płończaka. Pierwsze wieżowce w Poznaniu pojawiły się w pod koniec lat 60. XX w. Wówczas to rozpoczęto budowę największych zespołów osiedlowych w mieście, a także w Polsce: Rataje, Chartowo, Żegrze (osiedle Orła Białego), Piątkowo, Winogrady (osiedla Zwycięstwa oraz Wichrowe Wzgórze), które zamieszkuje ponad 200 tys. osób. Występuje tam ponad 40 budynków mających po ok. 18 kondygnacji i wysokość przekraczającą 55 m. Są to pierwsze wysokościowce w Poznaniu. Na początku lat 90. oddano do użytku królujący do dziś nad panoramą miasta budynek Uniwersytetu Ekonomicznego (103 m), a w 2007 dołączyła do niego niewiele niższa Andersia Tower (102 m). Do wyróżniających się jeszcze wysokościowców w Poznaniu można zaliczyć budynek hotelu Novotel, Poznańskie Centrum Finansowe, dawny wysokościowiec Wiepofamy (obecnie Collegium Wrzoska Akademii Medycznej i siedziba GUS) oraz stojący obok biurowiec Omega. Do grona znaczących punktów w sylwecie miasta, choć niesklasyfikowanych jako wysokościowce, można zaliczyć również pawilon 11 MTP, czyli tzw. iglicę, wieżę TV na Piątkowie, komin EC Karolin o wysokości 200 m oraz wieże Ratusza na Starym Rynku i kościołów.
Istniejące wysokościowce
Za wysokościowce ujęte w tabelach uznajemy budynki o wysokości co najmniej 50 metrów.
Nowe wysokościowce
Wysokościowce/wieżowce proponowane, których budowa się jeszcze nie rozpoczęła lub nie zakończyła się (powyżej 50 m).
Zobacz też
lista najwyższych budynków w Polsce
lista najwyższych budynków w Europie
SLR Piątkowo
Przypisy
6. https://www.skanska.pl/o-skanska/media/informacje-prasowe/272045/Wiosna-idzie-nowe.-Biurowiec-E-w-poznanskim-kompleksie-Nowy-Rynek-zostal-wlasnie-ukonczony [dostęp 2023-07-20]
Poznań
! |
translate from English to Polish: en: This Decision is addressed to the Italian Republic. pl: Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej. |
translate from English to Indonesian: en: -Shibby. id: - Shibby. |
Coventry University is a university in Coventry, England. It was known as Lanchester Polytechnic until 1987. From 1987 it was known as Coventry Polytechnic. It became a university in 1992.
History
Coventry School of Design was created in 1843. It was renamed Coventry School of Art. Then it was renamed Coventry Municipal Art School in 1902. another name change took place in the 1950s. It became known as Coventry College of Art.
Lanchester College of Technology opened in 1961. It was named after the engineer Frederick Lanchester.
In 1970, three organisations were merged. These were Lanchester College of Technology, Coventry College of Art, and Rugby College of Engineering Technology. The new organisation was called Lanchester Polytechnic.
In 2010, the university opened a campus in London. This was done to attract more international students.
In July 2017, the university announced Margaret Casely-Hayford as its new chancellor. She replaced Sir John Egan.
Organisation
Management
The "Chancellor" is the formal head of the university. This is a mostly ceremonial role. The current chancellor is Margaret Casely-Hayford. The Chancellor is appointed by the university's Board of Governors. The Chancellor is supported by six Pro-Chancellors. The Chancellor and Pro-Chancellors are appointed for a five year period. The Chancellor can serve for several of those periods. Pro-Chancellors are limited to two periods. The day-to-day management of the university is by the Vice-Chancellor. There are also four Deputy Vice-Chancellors and three Pro Vice-Chancellors. The is Vice-Chancellor John Latham. He has been Vice-Chancellor since March 2014.
Faculties and schools
Coventry is divided into four faculties. Each faculty is divided into different schools:
Faculty of Arts and Humanities
Design and Visual Arts, now part of the School of Art and Design
School of Humanities
Media now part of the School of Media and Performing Arts
Performing Arts, now part of the School of Media and Performing Arts
Industrial Design, now part of the School of Art and Design
Faculty of Business and Law
Coventry Business School
Coventry Law School
Faculty of Engineering, Environment and Computing
Computing
Civil Engineering, Architecture and Building
Geography, Environment and Disaster Management
Mathematics and Physics
Mechanical, Automotive and Manufacturing Engineering
Aerospace, Electrical and Electronic Engineering
Faculty of Health and Life Sciences
Biomolecular and Sport Sciences
Food Science and Nutrition
Health Professions
Nursing and Health Studies
Psychology and Behavioural Sciences
Social, Therapeutic and Community Studies
Notable people
Principals (Polytechnic)
The head of the polytechnic was titled "Principal", and later "Director":
Alan Richmond (1970-1972)
Keith Legg (1972-1975)
Geoffrey Holroyde (later Director; 1975-1987)
Michael Goldstein (Director; 1987-1992)
Vice-Chancellors
Michael Goldstein (1992-2004)
Madeleine Atkins (2004-2013)
John Latham (2013-)
Alumni
Notable students of Coventry University (and its previous incarnations Lanchester Polytechnic and Coventry Polytechnic) include:
Neil Carson, CEO of Johnson Matthey plc
Nick Buckles, CEO of security firm G4S
John Iley, Aerodynamicist
Riccardo Montesanto, Growth Executive of InstaShop and ex-Manager Palermo F.C.
David Yelland, Writer and journalist
David Borrow, Politician and MP for South Ribble (1997-2010)
Andrea McLean, Television presenter
Adaora Onyechere, Nigerian TV/radio presenter, entrepreneur, motivational speaker and author
Emma McGann, Singer-songwriter and live-streamer
John Kettley, Meteorologist
Simon Hayhoe, Educationalist and Author
Gerry McGovern, Design director of Land Rover
Spencer Kelly, presenter of the BBC's technology programme
References
Other websites
Universities in England
Organisations based in Coventry
Colleges and universities in the West Midlands |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Aku menolongnya. en: I helped him. |
Metresa (fr. maîtresse – pani, mistrzyni) – faworyta, kochanka.
W społeczeństwach, w których małżeństwa zawierano z powodów ekonomicznych czy też politycznych, metresy spełniały rolę dobrowolnie wybranej, nieumówionej partnerki, nie tylko w życiu seksualnym. W historii jest wiele udokumentowanych przypadków wpływowych metres.
Znane metresy
Jane Shore (kochanka króla Edwarda IV)
Diana de Poitiers (kochanka króla Henryka II)
Gabrielle d’Estrées (kochanka króla Henryka IV)
Elżbieta Blount (kochanka króla Henryka VIII)
Maria Boleyn (kochanka króla Henryka VIII)
Jadwiga Łuszkowska (kochanka króla Władysława IV Wazy)
Louise de Kéroualle, księżna Portsmouth (kochanka króla Karola II)
Nell Gwyn (kochanka króla Karola II)
Anna Konstancja Cosel (kochanka króla Augusta II)
Markiza de Montespan (kochanka króla Ludwika XIV)
Markiza de Maintenon (kochanka i późniejsza żona króla Ludwika XIV)
Madame Pompadour (kochanka króla Ludwika XV)
Madame du Barry (kochanka króla Ludwika XV)
Maria Anna Fitzherbert (kochanka i późniejsza żona króla Jerzego IV)
Maria Naryszkina (kochanka cara Aleksandra I)
Maria Walewska (kochanka cesarza Napoleona Bonaparte)
Lola Montez (kochanka króla Ludwika I)
Maria Vetsera (kochanka arcyksięcia Rudolfa Habsburga)
Camilla Parker Bowles (kochanka i późniejsza żona króla Karola III)
Magda Lupescu (kochanka i późniejsza żona króla Rumunii Karola II)
Emma, lady Hamilton (kochanka i późniejsza żona lorda Hamiltona, następnie kochanka Horatio Nelsona)
Zobacz też
kurtyzana
mignon
tawaif
Historia kobiet |
Liga Europy UEFA 2021/2022 – 51. sezon drugich w hierarchii i pod względem prestiżu międzynarodowych, klubowych rozgrywek piłkarskich federacji zrzeszonych w UEFA, po raz 13. przeprowadzanych pod nazwą Ligi Europy UEFA (wcześniej, jako Puchar UEFA) w formacie wprowadzonym w 2009 roku.
Finał Ligi Europy 2021/2022 został rozegrany na Estadio Ramón Sánchez Pizjuán w Sewilli 18 maja 2022 roku.
Zwycięzca edycji 2021/2022 zakwalifikował się do Ligi Mistrzów w sezonie 2022/2023 oraz rozegra mecz o Superpuchar Europy. Zwycięzcą został po raz drugi w historii Eintracht Frankfurt, który pokonał w finale klub Rangers F.C. 5:4 w serii rzutów karnych (w meczu i po dogrywce padł remis 1:1).
Rozgrywki składały się z 3 części:
fazy kwalifikacyjnej,
fazy grupowej,
fazy pucharowej.
Format rozgrywek i podział miejsc
Od sezonu 2021/22 UEFA wprowadziła zmiany w formacie europejskich pucharów. Rozgrywki Ligi Europy zostaną skrócone w porównaniu do poprzednich lat. W fazie grupowej, tak jak w Lidze Mistrzów, grać będą 32 drużyny a nie jak dotychczas 48. Zredukowane zostały także kwalifikacje. Zostaną rozegrane jedynie 2 rundy kwalifikacyjne (III runda kwalifikacyjna i runda play-off). Prawo gry w Lidze Europy otrzymają jedynie zdobywcy pucharów krajowych i zespoły, które zajęły odpowiednie miejsce w lidze dla federacji z miejsc 1-5 oraz zdobywcy pucharów krajowych dla federacji z miejsc 6-16 (w przypadku zajęcia miejsca dającego grę w Lidze Mistrzów lub Lidze Europy, przez zdobywcę pucharu, jego miejsce otrzymuje kolejna drużyna w lidze). Szansę gry w Lidze Europy otrzymają także drużyny, które będą odpadać w kwalifikacjach Ligi Mistrzów od II rundy kwalifikacyjnej. Pozostałe drużyny zagrają w nowych rozgrywkach europejskich Lidze Konferencji Europy. Zespoły, które odpadną w kwalifikacjach do Ligi Europy, otrzymają możliwość gry w kolejnej rundzie Ligi Konferencji Europy. Prawo gry w trzecich rozgrywkach europejskich otrzymają także trzecie drużyny tabeli w fazie grupowej. Zostanie także zmieniony format 1/16 finału. Odtąd będzie to pewnego rodzaju runda wstępna fazy pucharowej. Zmierzą się w niej jedynie zespoły z drugich miejsc fazy grupowej Ligi Europy i zespoły, które przejdą do rozgrywek z fazy grupowej Ligi Mistrzów. Zwycięzcy grup rozpoczną fazę pucharową od 1/8 finału. Miejsca dla federacji zostaną rozdzielane poprzez współczynnik ligowy UEFA z sezonu 2019/20. W edycji 2021/2022 Ligi Europy wzięło udział 58 zespołów z 54 federacji piłkarskich zrzeszonych w UEFA (poza Liechtensteinem, gdzie nie były przeprowadzane krajowe rozgrywki ligowe – drużyny piłkarskie z tego kraju należą do szwajcarskiego systemu ligowego).
Szczegółowy podział miejsc
Poniższa tablica pokazuje listę szczegółowego podziału miejsc
Uczestnicy
Wykaz rundy dla zespołów z danego miejsca w danej lidze.
Oznaczenia:
L4, L5 – drużyny, który zajęły odpowiednie miejsca w ligach krajowych,
PK – zdobywca pucharu krajowego,
PL – zdobywca pucharu ligi,
P-O – drużyny, które awansowały z play-offów w swoich ligach,
SZ – drużyny, które awansowały poprzez zwycięstwo w sezonie zasadniczym,
LM4M – drużyny, które przegrały swoje mecze w rundzie play-off Ligi Mistrzów dla mistrzów,
LM4L – drużyny, które przegrały swoje mecze w rundzie play-off Ligi Mistrzów dla niemistrzów,
LM3M – drużyny, które przegrały swoje mecze w III rundzie kwalifikacji Ligi Mistrzów dla mistrzów,
LM3L – drużyny, które przegrały swoje mecze w III rundzie kwalifikacji Ligi Mistrzów dla niemistrzów,
LM2M – drużyny, które przegrały swoje mecze w II rundzie kwalifikacji Ligi Mistrzów dla mistrzów,
LM2L – drużyny, które przegrały swoje mecze w II rundzie kwalifikacji Ligi Mistrzów dla niemistrzów,
LM FG – drużyny, które zajęły trzecie miejsca w swoich grupach w fazie grupowej Ligi Mistrzów.
Terminarz
Losowania każdej rundy odbywać się będą w siedzibie UEFA w Nyonie, w Szwajcarii.
Faza kwalifikacyjna
III runda kwalifikacyjna
W tej rundzie turniej kwalifikacyjny został podzielony na 2 ścieżki – mistrzowską i ligową:
do startu w III rundzie kwalifikacyjnej w ścieżce mistrzowskiej uprawnionych było 10 drużyn (wszystkie z II rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów w ścieżce mistrzowskiej);
do startu w III rundzie kwalifikacyjnej w ścieżce ligowej uprawnione były 6 drużyn (w tym 3 z II rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów w ścieżce ligowej), z czego 3 były rozstawione.
Drużyny, które przegrają w tej rundzie, otrzymały prawo gry w rundzie play-off Ligi Konferencji Europy UEFA.
|-
!colspan=6|Ścieżka mistrzowska
|-
!colspan=6|Ścieżka ligowa
Runda play-off
Do startu w rundzie play-off uprawnionych było 20 drużyn (w tym 7 z poprzedniej rundy oraz 6 z III rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów w ścieżce mistrzowskiej).
Drużyny, które przegrały w tej rundzie, otrzymały prawo gry w fazie grupowej Ligi Konferencji Europy UEFA.
Faza grupowa
Losowanie odbyło się 27 sierpnia 2021 roku. Do startu w fazie grupowej uprawnionych będzie 32 drużyny (w tym 10 zwycięzców rundy play-off Ligi Europy, 6 przegranych rundy play-off Ligi Mistrzów i 4 przegranych III rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów w ścieżce ligowej), które rozegrają spotkania systemem każdy z każdym u siebie i na wyjeździe. W trakcie losowania zespoły będą rozdzielone na 4 koszyki według współczynnika UEFA, następnie rozlosowane i podzielone na 8 grup po 4 drużyny każda. Do jednej grupy nie mogą trafić drużyny z tego samego koszyka i federacji, a także z powodu napiętej sytuacji politycznej na Ukrainie, zespoły z Rosji i Ukrainy.
Zasady ustalania kolejności w tabeli:
liczba zdobytych punktów w całej rundzie;
liczba punktów zdobyta w meczach bezpośrednich;
różnica bramek w meczach bezpośrednich;
różnica bramek w całej rundzie;
liczba zdobytych bramek w całej rundzie;
współczynnik drużyny z poprzednich 5 sezonów.
Grupa A
Grupa B
Grupa C
Grupa D
Grupa E
Grupa F
Grupa G
Grupa H
Faza pucharowa
Do startu w fazie pucharowej uprawnione były 24 drużyny:
8 zwycięzców fazy grupowej Ligi Europy,
8 drużyn, które zajęły 2. miejsca w fazie grupowej Ligi Europy,
8 drużyn, które zajęły 3. miejsca w fazie grupowej Ligi Mistrzów.
Do dalszych etapów turnieju przechodzili zwycięzcy poszczególnych dwumeczów.
Zakwalifikowane drużyny
W play-offach zespoły, które zajęły 2 miejsca w swoich grupach w Lidze Europy zostały rozlosowane przeciwko zespołom, które zajęły 3 miejsca w swoich grupach w Lidze Mistrzów. Zwycięzcy grup z Ligi Europy nie uczestniczą w play-offach i mają automatyczny awans do 1/8 finału.
Legenda
Drabinka
Uwagi:
* Zwycięstwo po dogrywce
** Zwycięstwo po rzutach karnych
*** Walkower
.
Play-offy
Losowanie par tej rundy odbyło się 13 grudnia 2021 roku. Pierwsze mecze zostały rozegrane 17 lutego, a rewanże 24 lutego 2022.
1/8 finału
W tej rundzie zwycięzcy grup Ligi Europy zostali rozlosowani przeciwko zwycięzcom dwumeczów play-offów. Losowanie par tej rundy odbyło się 25 lutego 2022 roku. Pierwsze mecze zostały rozegrane 10 marca, a rewanże 17 marca 2022.
Ćwierćfinały
Od tej rundy drużyny rywalizujące ze sobą w parach losowane są niezależnie od kraju z którego pochodzą, a także grupy w której występowały. Losowanie par tej rundy odbyło się 18 marca 2022 roku. Pierwsze mecze zostały rozegrane 7 kwietnia, a rewanże 14 kwietnia 2022.
Półfinały
Losowanie par tej rundy odbyło się 18 marca 2022 roku. Pierwsze mecze zostały rozegrane 28 kwietnia, a rewanże 5 maja 2022.
Finał
ZDOBYWCA LIGI EUROPY 2021/2022
EINTRACHT FRANKFURT DRUGI TYTUŁ
Klasyfikacja strzelców
Nie wliczono bramek z kwalifikacji i play-off.
Źródło:
Hat-tricki
Zobacz też
Liga Mistrzów UEFA (2021/2022)
Liga Konferencji Europy UEFA (2021/2022)
Uwagi
Przypisy
Liga Europy UEFA (2021/2022) |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: zbiorcze informacje dotyczące wysokości wynagrodzenia, w rozbiciu na obszary działalności przedsiębiorstwa; en: aggregate quantitative information on remuneration, broken down by business area; |
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Aku butuh bantuan di sini! en: I need units down here! |
Zmarli
Maksymin z Trewiru, biskup.
Mar Bar Baszmin, biskup Seleucji-Ktezyfonu.
Pachomiusz Starszy, egipski mnich, twórca pierwszej reguły zakonnej i cenobityzmu (ur. ≈292).
346 |
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Bates i ja /zgodziliśmy się na taki plan działań. en: Bates and I agreed this was the best plan of action. |
Subkomite Terorisme, Nonproliferasi, dan Perdagangan () adalah salah satu subkomite Komite Urusan Luar Negeri DPR Amerika Serikat.
Yurisdiksi
Subkomite adalah satu dari dua subkomite utama yang memiliki "yurisdiksi fungsional". Satu lagi adalah Subkomite Pengawasan dan Investigasi. Subkomite Afrika, Kesehatan Global, Hak Asasi Manusia, dan Organisasi Internasional juga memiliki yurisdiksi fungsional, tetapi cenderung tergolong "subkomite regional".
Menurut peraturan komite, Subkomite Terorisme memiliki "tugas pengawasan dan undang-undang terhadap upaya Amerika Serikat dalam menangani dan mengarahkan program-program internasional untuk melawan terorisme". Subkomite ini juga berhak mengawasi masalah nonproliferasi yang melibatkan senjata nuklir, kimia, dan biologi, serta senjata penghancur massal secara umum. Subkomite ini memantau kebijakan ekonomi dan perdagangan internasional; perdagangan dengan negara asing; dan kebijakan investasi luar negeri. Lembaga dan organisasi yang masuk yurisdiksinya antara lain Overseas Private Investment Corporation, U.S. Trade and Development Agency, dan Export-Import Bank.
Anggota Kongres ke-113
Referensi
Pranala luar
Terorisme |