diff --git "a/data/ne/ne_docs.json" "b/data/ne/ne_docs.json"
deleted file mode 100644--- "a/data/ne/ne_docs.json"
+++ /dev/null
@@ -1,97 +0,0 @@
-{
-  "10852_p1": "सीमा विवाद \nकालापानी क्षेत्र भारतले पटकपटक आफ्नो क्षेत्रको रूपमा दाबी गर्दै आइरहेको छ। भारतको अनुसार कालापानी उत्तराखण्डस्थित पिथौरागढ जिल्लाको एक गाउँको रुपमा रहेको उल्लेख छ। सन् १८१६ मा नेपाल र तत्कालीन इस्ट इन्डिया कम्पनीसँग भएको सुगौली सन्धिले तय गरेको नेपाल र भारतबीचको सिमाना छुट्याउने नदीको नाम महाकाली नदी हो। जसको उद्गमस्थल लिम्पियाधुरामा पर्छ। तर भारतले सो महाकाली नदीलाई लिम्पियाधुराको मुहान मान्न चाहेको छैन। त्यसैले नेपाल र भारतबीच सीमा विवाद देखिन गएको छ।",
-  "10852_p6": "विवाद सृजना गर्ने बुँदाहरू\n सुगौली सन्धिले भने अनुसार नेपाल र भारतको पश्चिमी सिमाना कुनै नदी  हुनु पर्छ तर काली नदीको पूर्वी क्षेत्रलाई भारतले आफ्नो भन्दै नेपाल र भारतको सीमा कालापानी उपत्यकाको डाँडा (लिपु धुरा हिमाल)लाई निर्धारित गरेको छ।",
-  "10852_p5": "तर भारतले १९५० को दशकमा तिल्सी क्षेत्रमा आफ्नो सुरक्षा फौज तैनाथ गरी त्यही ठाउँलाई कालापानी नाम दिई महाकालीको उत्पत्तिस्थलका रूपमा समेत त्यहीँको एउटा सानो खोल्सालाई देखाउँदै आएको छ । वास्तविक महाकालीलाई कुटी याङ्दी भनी पछिल्ला भारतीय नक्साहरूमा उल्लेख गरिएको पाइन्छ । ४०० km² \nको विवादित क्षेत्र ओगटेको छ। भारतले आफूले ओगटेको ७० वर्ष भइसकेकाले त्यस क्षेत्रलाई आफ्नो नक्साभित्र राख्नु स्वाभाविक अधिकार भएको दावी गरेको छ ।",
-  "10852_p0": "कालापानी नेपालको सुदूरपश्चिम प्रदेशस्थित दार्चुला जिल्लाको व्यास नगरपालिकामा रहेको क्षेत्र हो।",
-  "10852_p10": "नेपालको पुराना नक्साहरूमा कालापानी क्षेत्र नदेखाउनु दुर्भाग्यपूर्ण गल्ती भएको मानिन्छ।",
-  "10852_p9": "अङ्ग्रेजी सम्वत १९२४ तिर प्रकाशित भएका नक्साहरूले पुरै कालापानी क्षेत्र भारतमा भएको देखाएको छ।",
-  "10852_p12": "सन् २०५४ मा, वामदेव गौतमको नेतृत्वमा रहेको नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (एकीकृत मार्क्सवादी-लेनिनवादी) नेकपा-एमालेबाट छुटिएसँगै यसले समूहले नेपाल सरकारले भन्दा पनि अझै बढी भूभाग नेपालको रहेको दाबी गरेको थियो। \nधेरै नेपाली बुद्धिजीवीहरूले यी दाबीलाई स्वीकार गरेका थिए जसमध्य भू-सर्वेक्षण विभागका पूर्व महानिर्देशक प्रमुख बुद्धनारायण श्रेष्ठ एक थिए।\nविज्ञहरूका अनुसार,\"नदीको उद्गम स्थल निर्धारणमा अन्तर्राष्ट्रिय प्रचलित मापदण्ड एवम् वैज्ञानिक ���रिकाबाट हेर्ने हो भने ८०.१७० पूर्वी देशान्तर र ३०.४०० अक्षांश उत्तरमा रहेको कुटियाङ्दीको वास्तविक मुहान लिम्पियाधुरा उपत्यका हो।\n२०५६ साल सम्ममा, नेपाल सरकारले यी विस्तृत मागहरूको सदस्यता लिन चहाहेको बताएको थियो। २०५६ सालमा, भारतीय संसदलाई एक विज्ञप्तिमा भारतीय विदेशमन्त्री जसवन्त सिंहले नेपालले कालापानी नदीको स्रोतमा प्रश्न गरेको सुझाव दिएमा थिए। तर उनले यस विषयमा कुनै विवाद भएको कुरालाई अस्वीकार गरेका थिए।",
-  "10852_p13": "७ जेठ २०७७ मा, नेपालले लिम्पियाधुरा, कालापानी र लिपुलेक समेटिएको नेपालको नयाँ राजनीतिक तथा प्रशासनिक नक्सा सार्वजनिक गरेको थियो। नेपाल सरकारकी भूमि व्यवस्था, सहकारी तथा गरिबी निवारण मन्त्री पद्मकुमारी अर्यालले पत्रकार सम्मेलन गरी मन्त्रिपरिषले उक्त नेपालको नयाँ स्वीकृत जनाएकी थिइन्। यो भन्दा अगाडिको नक्सामा छुटेका विभिन्न  गुञ्जी, नाबी कुटीलगायतका क्षेत्रलाई नयाँ नेपालको नक्सामा समावेश गरिएको थियो। पछि, संसदको तल्लो सदन प्रतिनिधि सभाले नेपालको निशान छापमा नयाँ नक्साको तस्वीर राख्नका उद्देश्यले दर्ता गरिएको विधेयक पारित गरेको थियो।\nफलस्वरूप, भारतीय विदेश मन्त्रालयले विज्ञप्ति जारी गर्दै नेपालले सार्वजनिक गरेको नयाँ नक्सामा भएका भूभाग आफ्नो भएको बताएको थियो।",
-  "10852_p4": "काली नदी \"व्यास उपत्यका\" को बीच भाग हुँदै बग्ने नदी हो जुन क्षेत्र त्यति बेला \"व्यास परगना\" भनेर चिनिन्थ्यो। १८१६ पछि काली नदी भन्दा पूर्वको भाग नेपाललाई दिइए पछि काली नदी पारी रहेको जमिन्दारले अङ्ग्रेज सचिवलाई चिट्ठी लेखेर वारी रहेको आफ्नो जमीनमा रहेको गाउँलाई ब्रिटिश इस्ट इण्डिया अधीन राख्न अनुरोध गर्यो। पत्रको जवाफमा सचिवले सुगौली सन्धि अनुसार त्यो जमीन नेपाल सरकारको भएकोले त्यो जमीन नेपाललाई जिम्मा लगाउने प्रक्रिया थालौं भनेर जवाफ पठायो।",
-  "10852_p11": "१९६१ ई० मा नेपाल-चीन सीमा सम्झौता गर्दा सीमा रेखा (स्तंभ न ० १) लीपुधुरा हिमालको डाँडा देखि शुरू गर्नु ठूलो गल्ती।",
-  "1116_p0": "सगरमाथा संसारको सबैभन्दा अग्लो चुचुरो हो । यसको उचाई समुन्द्र सतहबाट ८,८४८.८६ मिटर (२९,०३१.६९ फिट) छ ।\nसन् ८ डिसेम्बर २०२० अगाडी यसको उचाई समुन्द्र सतहबाट ८,८४८ मिटर मानिएको थियो । सगरमाथा नेपालको सोलुखुम्बु जिल्लाको खुम्बु पासाङल्हामु गाउँपालिकामा पर्छ । तिब्बती भाषामा यसको नाम चोमोलुङ्गमा हो । विशेष गरी थुलुङ राई स्थानियवासीहरू सगरमाथालाई चोमोलुङ भन्दछन् । सगरमाथालाई सन् १८६५ मा ब्रिटिस सर्भेयर कर्णेल सर जर्ज एभरेस्टको नाममा माउन्ट एभरेस्ट नामाकरण गरिएको थियो । पछि सन् १९५६ (बि.स. २०१२) मा इतिहास शिरोमणि बाबुराम आचार्यले यसको नाम सगरमाथा राखेका हुन साथै उनले सगरमाथाको नेपाली नाम झ्यामोलोङ्मो पनि लेखेका छन् । यसलाई कतै कतै देवढुङ्गा  पनि भन्ने गरेको पाइन्छ ।\nसगरमाथा शिखरमा सर्वप्रथम, सन १९५३ मे २९ तारिखको बिहान ११:१५ बजे, नेपालका तेन्जिङ नोर्गे शेर्पा र न्युजिल्यान्डका सर एड्मन्ड हिलारीले पाइला राखेका थिए ।",
-  "1116_p5": "हिमालहरू\nनेपालको भूगोल\nनेपालका अग्ला हिमालहरू\nपर्यटकीय स्थलहरू\nकोशी प्रदेशका हिमालहरू",
-  "1116_p1": "नामकरण र आरोहणको पृष्ठभूमि \nसन् १८०९ मा माथिल्लो गंगा अर्थात कुमाउक्षेत्रको खोजीमा निस्केका डब्लूएस वेबले नेपालमा धौलागिरी हिमाल ८ हजार मिटरभन्दा माथिको उचाइमा रहेको रहस्योद्घाटन गरेका थिए अर्थात हिमालयका अग्ला पर्वतहरूमध्ये सबैभन्दा पहिले उचाई नापिएको हिमाल धौलागिरी हिमाल (८,१७२ मिटर) हो । यस हिमालको उचाई नापेपछि यसैलाई संसारको अग्लो हिमाल भनिएको थियो । पछि सन् १८४८ मा कञ्चनजङ्घाको उचाई नापियो र यसको उचाई ८ हजार ५ सय ८६ मिटर हो भन्ने निक्र्योल भएपछि कञ्चनजङ्घालाई संसारको अग्लो चुचुरो भनियो । त्यही वर्ष अन्य हिमालहरूको उचाई नापियो र रेकर्ड सङ्कलन गरेर सर्वे अफ इन्डियाको कार्यालयमा पठाइयो । त्यसको करिब तीन वर्षपछि सन् १८५२ मा जब सगरमाथा विश्वकै सबभन्दा अग्लो शिखर भन्ने ठहर भयो, त्यतिखेर त्यसको उचाइ २९ हजार २ फिट भनी मानियो । सगरमाथालाई रोमन संकेतचिहृन 'पिक १५' नाम प्रदान गरियो । सन् १८५२ तिर पहाडहरूको उचाइ 'कियोडा लाईट' यन्त्रको प्रयोगबाट मापन गरिरहेका भारतको सर्वे विभागको एउटा टोलीका सदस्यहरूमध्ये एक बङ्गाली नागरिक राधानाथ सिकन्दरले आफूले सर्वोच्च शिखर पत्ता लगाएको दाबी गरे । राधानाथका सहयोगिका रूपमा हेनेसी नामका उनका चेला थिए । उक्त विभागका सर्वे कर्मचारीहरू तेजवीर बुढाथोकी र राधानाथ सिक्दरले पत्ता लगाएको उक्त शिखरको उचाइ ८ हजार ८ सय ४० मिटर थियो । राधानाथ प्रतिभाशाली गणितज्ञ थिए । सर्वे अफ इन्डियामा जागीरे हुँदा उनको उमेर केबल १९ व���्षको थियो । बङ्गालमा आज पनि उनलाई सम्झनु पर्ने एउटा कारण छ किन भनें उनले 'मासिक पत्र' नामको हुलाक-पत्रिका निकाल्थे, जुन विशेषत महिलाहरूका लागि थियो । यस हुलाक-पत्रिकामा बङ्गाली भाषा प्रयोग हुन्थ्यो र महिलाहरूको सामाजिक चेतनाको स्तर उठाउने खालका सामग्रीहरू हुन्थे । सर्वोच्च शिखरको उचाइ नाप्ने विधि बेलायतका इन्जिनियर जर्ज एभरेष्टले विकास गरेका थिए । विश्वको सर्वोच्च शिखर खोज्ने कार्य सुरू भएपछि बिहार (भारत) को समतल मैदानको अध्ययन गरिरहेका भारतका सर्वेयर-जनरल सर एन्ड्रयू वाघले आफ्ना अग्रज जर्ज एभरेष्टका स्मरणमा पन्ध्रौँ चुचुरो भन्ने नामबाट फेरेर सन् १८६५ (वि.सं. १९२१)मा 'माउण्ट एभरेष्ट' नाम राखिदिए । एन्ड्रयू वाघको उक्त टोलीले नेपालको एक हिमशिखर संसारको सर्वोच्च भागका रूपमा रहेको दाबी पनि गरे । भारतको तत्कालीन कम्पनी सरकारद्वारा उक्त नामकरण गरिँदा जर्ज ७५ वर्षका थिए । जर्ज एभरेष्ट सन् १८२५ देखि सन् १८४३ सम्म भारतका सर्वेयर जनरल थिए । विसं २०१३ सालमा इतिहासशिरोमणि बाबुराम आचार्यले उक्त पर्वतको नेपाली न्वारान गरी 'सगरमाथा' नाम राखिदिएका हुन । उनले यस पर्वतको नेपाली नाम 'शारदा' नामक पत्रिकामार्फत गरेका थिए । आचार्यका अनुसार उनले त्यो नयाँ नाम दिएका होइनन्, पुरानै नाम पत्ता लगाएका थिए।",
-  "1116_p4": "यी पनि हेर्नुहोस\n बृहत हिमालय पदमार्ग",
-  "1116_p3": "पर्वतारोहणको ऐतिहासिक तालिका\n सन् १८५२\t- भारतीय अनुसन्धान : भारतीय नापी अनुसन्धानबाट सगरमाथालाई विश्वको सर्वोच्च शिखरको रूपमा पहिचान गरी महासर्भेएर सर आन्ड्रयू वाहले पन्ध्रौ चुली नामाकरण गरे ।\n सन् १९२१\t- संयुक्त अधिराज्य : हवार्ड वरी  र जि.एल्.मालोरी २२,९०० फिट उचाइको उत्तरी पहाडी खोंचमा आरोहण गरे ।\n सन् १९२२\t- संयुक्त अधिराज्य: पहिलो सगरमाथा आरोहणको जनरल् चार्लसको नेतृत्वमा जि.एल्.मालोरी, ई.एफ्.नर्टन र हवार्ड समरभेल एवम् एकजना शेर्पा अक्सीजन विना २६००० फिटको - ७९३९ मिटर) आरोहण गरे । गर्ज फिन्च र जे.जि.व्रस अक्सीजन लिएर २७,३०० फिट -८३०० मिटरको उचाइमा पुगे ।\n सन् १९२४\t- संयुक्त अधिराज्य दोस्रो साहसिक यात्रामा जनरल चार्लसको नेतृत्वमा जनरल् चार्लस र ई.एफ्.नर्टन २८,१२६ फिट -७,५८० मिटर उचाइमा पुगे । मालोरी र आन्ड्रयू अरभिन २७,६०० फिटको उचाइमा वेपत्ता भए ।\n सन् १९३३\t- हृयू रटल्जको नेतृत्वमा ��एको तेस्रो आरोहणमा २८१२६ फिट -७,५८० मिटर उचाई चढने काम भयो ।\n सन् १९३५\t- संयुक्त अधिराज्य: एरिक शिपटनले अनुसन्धान दलको नेतृत्व गरे ।\n सन् १९३६\t- संयुक्त अधिराज्य: हग रटल्जको नेतृत्वमा गएको चौथो आरोहण दल खराब मौसमका कारण फर्कियो ।\n सन् १९३८\t- संयुक्त अधिराज्य: एच. डब्लु. टिलमनको नेतृत्वमा भएको पाचौँ आरोहण कार्य खराब मौसमको कारणले स्थगित गरियो ।\n सन् १९५०\t- संयुक्त अधिराज्य: एच. डब्लु. टिलमन र चार्लस हुस्टनले खुम्बु हिमनदीको निरीक्षण गरे ।\n सन् १९५१\t- संयुक्त अधिराज्य: ई. शिपटनले शिखरमा जाने दक्षिण बाटोको निरीक्षण गरे ।\n सन् १९५२\t- स्वीजरल्याण्ड: ई. वाईस डुनन्टको नेतृत्वको प्रथम आरोहण कार्य वषरा अघिको मौषममा सम्पन्न भयो । रेमण्ड लम्बर्ट र तेन्जीङ्ग नोर्गे २८,२०० फिट -८,६०० मिटर उचाईमा पुगे ।\n सन् १९५३\t- संयुक्त अधिराज्य: कर्नेल जोहन हन्टको नेतृत्वमा आरोहण दलका एडमण्ड हिलारी र तेन्जीङ्ग नोर्गे मे २९ को दिन सगरमाथाको शिरमा पुगे ।",
-  "23684_p0": "किमाथान्का नेपालको पूर्वाञ्चल विकास क्षेत्र, कोशी अञ्चलको सङ्खुवासभा जिल्लाको एक गाँउ विकास समिति हो। |",
-  "23684_p1": "जनसङ्ख्या\nनेपालको सन् २००१को जनगणना अनुसार यहाँको जनसङ्ख्या\nब्लास्ट टाइम्स  (दैनिक )२०७० |६ |२१ पृष्ट ५ को समाचार अनुसार किमथान्काको \nघर संख्या - ७२\nजनसङ्ख्या - ३६८  रहेको छ |",
-  "64212_p1": "पश्चिम प्रशान्तमा चीन, जापान, कोरिया, दक्षिण पूर्वी एसिया क्षेत्र र सोभियत सङ्घको पूर्वी क्षेत्रसमेतलाई रणनीतिक निगरानी र सन्तुलनमा राख्न ताइवानको अति विशिष्ठ सामरिक महत्त्वबारे अमेरिकी सेना र रणनीतिक विश्लेषकहरूले अमेरिकी सरकारलाई सुझाएको बारे सियाओ–टिङ् लिनद्वारा लिखित र हार्वर्ड विश्वविद्यालयबाट प्रकाशित ‘एक्सिडेन्टल स्टेट’ मा उल्लेख भएको छ। तर जनरल सिम्मो च्याङ्ले उच्च कूटनीतिक कौशल प्रदर्शन गरेर ताइवानमाथि चीनको स्वामित्वलाई सदर गराए। १९४९ मा कुओमिन्ताङका सेना र माओका विद्रोही कम्युनिस्ट सेनाबीचको गृहयुद्धमा पराजित भएपछि जनरल सिम्मो दोस्रो विश्व युद्धको अवधिमा अमेरिकाबाट प्राप्त लडाकु विमान, पानीजहाज र अत्याधुनिक हातहतियारसहित ताइवान पलायन भएर त्यहींको शासक बने। आफूलाई समग्र चीनको शासक मान्दै १९७१ मा चीन–अमेरिकाबीचको सम्बन्ध सुधार भएर चीन राष्ट्रसंघको सदस्य नहुन्जेल ताइवानले नै ���मग्र चीनको प्रतिनिधित्व गर्दै राष्ट्रसंघ सुरक्षा परिषद्को स्थायी सदस्यताको हैसियत समेत भोग गर्दै आयो।",
-  "64212_p4": "गएको डिसेम्बरमा अमेरिकाले जारी गरेको राष्ट्रिय सुरक्षा रणनीतिमा इन्डो प्यासिफिक क्षेत्रबाट आफूलाई विस्थापन गर्ने चिनियाँ लक्षबारे उल्लेख छ। त्यस्तो विस्थापन भनेको विश्व शक्तिको हैसियतबाट क्षेत्रीय शक्तिमा अमेरिकाको रुपान्तरण हो। तर त्यो आकार, सैन्य सामथ्र्य र विज्ञान र प्रविधिको क्षेत्रमा आर्जित अतुलनीय श्रेष्ठताको स्वामी राष्ट्र संसारकै सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण राजनीतिक, आर्थिक र सामरिक महत्त्व बोक्ने भूभागबाट विस्थापित हुन सम्भव छैन। क्षेत्रका जापान, दक्षिण कोरिया, भारत र भियतनाम जस्ता प्रवल सैन्यशक्तिहरूको समेत बल पाएको अमेरिकासँग वर्तमान चीनको सैन्यसामथ्र्यको तुलना हुँदैन।",
-  "64212_p0": "सन् १८९५ मा चीन र जापानबीच भएको सन्धि अनुसार नै ताइवान जापानको स्वामित्वमा गएको थियो। सन् १९२८ देखि १९४९ सम्म चीनको सर्वोच्च शासक रहेका च्याङकाइसेकले जापान विरोधी युद्धको नेतृत्व गरे। दोस्रो विश्व युद्धमा पनि जापान विरोधी मोर्चामा संलग्न रही जापान नियन्त्रित चीनको मन्चुरिया, ताइवान र ताइवान जलमार्गमा अवस्थित पेस्काडोरेस टापु समूहमाथि चिनियाँ स्वामित्व स्वीकार गराउन अमेरिका, ब्रिटेनसँग सघन र सफल कूटनीतिक भूमिका निर्वाह गरे। डिसेम्बर १९४३ मा सम्पन्न कायरो सम्मेलनमा अमेरिकी राष्ट्रपति रुजवेल्ट र ब्रिटिस प्रधानमन्त्री चर्चिललाई उनले त्यसमा सहमत गराए।",
-  "64212_p12": "अघिल्लो पुस्ताको ताइवानी जनता र राजनीतिक नेतृत्वको चीनसँगको मतभेद राजनीतिक प्रणाली सम्बद्ध थियो तर नयाँ पुस्तामा आइपुग्दा अलग मुलुकको पहिचानमा परिभाषित हुन पुगेको छ। आम जनताको राष्ट्रिय मनोविज्ञानमा आएको यो परिवर्तनको परिप्रेक्षमा पुनः कुओमिन्ताङ नै नेतृत्वमा आए पनि उप्रान्त ताइवान र चीनको एकीकरणको पक्षमा त्यहाँका जनताको पूर्वेवत समर्थन नहुने भएकोले अब शान्तिपूर्ण माध्यमबाट ताइवानको एकीकरण सम्भव नभएको र बल प्रयोग मात्र एउटा विकल्प रहेको निष्कर्षमा चीन पुगेको देखिन्छ।",
-  "64212_p14": "सो सम्बन्धमा चीनको प्रमुख चुनौती भनेको ताइवानको अमेरिकासँगको सैनिक सम्बन्धमा अझ निकटता हो। प्रष्ट के पनि छ भने चीनसँग रणनीतिक मतभेद र प्रतिद्वन्द्विता ब��्दै गएको अवस्थामा चीनको छेवैमा बसेर उसलाई सामरिक चुनौती दिने अवसरलाई अमेरिकाले गुम्न दिने छैन।",
-  "64212_p3": "संयोग र नियतिनिर्मित ताइवान र चीन \nत्यसैले १९ सौं पार्टी महाधिवेशनमा राष्ट्रपति सी जिनपिङले ताइवानको स्वतन्त्रतासम्बन्धी हर प्रयासलाई असफल बनाउने घोषणा गरेका छन्। चीन बलपूर्वक ताइवानलाई एकीकरण गराउने राजनीतिक सामथ्र्य राख्छ। त्यत्रो ठूलो भूगोल, जनसङ्ख्या, अर्थतन्त्र, सैन्यसामथ्र्यको चीनसँग ताइवानको जोडबल नपुग्ने स्वतः सिद्ध छ। तर एउटा अर्को विचारणीय कुरो के पनि हो भने चीन संसारको तेस्रो ठूलो सैनिक शक्ति हो र ताइवान तेह्रौँ। उन्नत प्रविधि र उच्च प्रशिक्षित र श्रेष्ठ सैन्य मनोबलयुक्त सेनाको दृष्टिले ताइवान झन्डै दुर्जेय शक्ति हो।",
-  "64212_p8": "अन्तर्राष्ट्रिय मामिलामा चीनका विशिष्ठ विज्ञ र चीनको स्वतन्त्र थिंकट्यांक भनिने चरहर इन्स्टिच्युट सम्बद्ध देङ् युवेनअनुसार आगामी २०२० सम्ममा चीनले ताइवानलाई आफूमा गाभ्ने निर्णायक प्रयास गर्ने छ।",
-  "64212_p11": "कम्युनिस्ट शासनको विरोध र चीनबाट साम्यवादलाई पराजित गरेर ताइवानको शासक दल कुओमिन्ताङको नेतृत्वमा समग्र चीनको एकीकरणको लक्ष्य नै पृथक ताइवान राज्यको वैधताको स्रोत थियो। त्यसैले चीनको राजनीतिक प्रणाली प्रति ताइवानमा कुनै स्नेह र सम्मान नभए पनि आफ्नो मूल भूमिप्रतिको गहिरो लगावले अघिल्लो पुस्तासम्मका ताइवानी जनता र राजनीतिक नेतृत्वपंक्तिलाई बाँधिरहेको थियो। तर समय बित्दै जाँदा ताइवानमै जन्मी हुर्की गरेका ताइवानी जनतामाझ उक्त लगाव कमजोर हुँदै गएको अवस्थाले चीनलाई चिन्तित बनाएको देखिन्छ। सन् २००० देखि २००८ सम्म र २०१६ देखि पुनः पृथक ताइवान राज्यको पक्षपोषण गर्दै आएको राजनीतिक दलको उम्मेदवार राष्ट्रपतिमा चुनिनु त्यसको प्रष्ट सन्देश हो भनेर बुझ्न सकिन्छ।",
-  "64212_p13": "एसियाको सातौँ ठूलो र विश्वका २० ठूला अर्थतन्त्रहरूमा गणना हुने विकसित राष्ट्रको कोटीमा रहेको तथा अत्याधुनिक हातहतियारले सुसज्जित र हरेक किसिमको युद्धको लागि प्रशिक्षित सेनाको स्वामी राष्ट्र ताइवानको चीनसँगको एकीकरणले चीनको राजनीतिक, आर्थिक र सैनिक क्षमतामा असाधारण वृद्धि गराउने र त्यसले एसिया प्रशान्त क्षेत्रमा चीनको निर्णायक प्रभुत्व स्थापना गर्ने छ। त्यसैले चीन ताइवानसँगको एकीकरणम�� हतारिएको बुझ्न सकिन्छ।",
-  "64212_p9": "चिनियाँ राष्ट्रपति सी जिनपिङले कम्युनिस्ट पार्टीको १९ सौं महाधिवेशनमा चीनको पुनरोदयको घोषित उद्देश्य प्राप्त गर्न उनले घोषणा गरेका १४ रणनीतिक लक्ष्यमध्ये ताइवानको एकीकरण एउटा हो। ताइवान मुख्य भूमि चीनबाट अलग रहुन्जेल त्यो पुनरोदयको लक्ष्य सम्भव छैन भन्ने चिनियाँ दृष्टिकोणबारे युवेनले साउथ चाइना मर्निङ पोस्टमा यही फेब्रुअरि २१ मा उल्लेख गरेका छन्।",
-  "64212_p10": "प्रबल राष्ट्रिय चेतनाबाट अनुबन्धित सी जिनपिङ चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीको नेतृत्व र राष्ट्रपतिको पदमा निर्वाचित भएदेखि नै ताइवान विरुद्ध आक्रामक रहँदै आएका छन्। सीको चिनियाँ सपनाको एउटा प्रमुख कडी ताइवान हो। त्यसैले अनिश्चितकालसम्म ताइवानलाई पृथक रहन दिन नसकिने निष्कर्षमा पुगेका उनले चिनियाँ सेनालाई जुनसुकै बेला युद्धको लागि तयार भएर रहन निर्देशन दिएकोबारे पनि युवेनले उल्लेख गरेका छन्।",
-  "64212_p2": "त्यतिखेर बिचको समुद्री जलक्षेत्र छिचोलेर ताइवानमाथि कम्युनिस्ट नियन्त्रण स्थापना गर्नका लागि माओसँग कुनै हवाई वा जल सैन्यक्षमता नभएकाले ताइवान च्याङकाइसेकका लागि सुरक्षित बन्न पुगेकोबारे सियाओ–टिङ् लिन र केभिन पेराइनो लिखित ‘अ फोर्स सो स्विफ्ट’ पुस्तकमा उल्लेखित छ। डिसेम्बर १९४९ मा माओ १० दिनको रेलयात्राबाट सहयोग माग्न सोभियत सङ्घ पुगेका थिए। सो समयमा स्टालिनले ताइवान सवालमा अमेरिकालाई हस्तक्षेप गर्ने कुनै निहुँ नदिन सचेत गराउँदै प्रचारबाजीमा दक्ष हजारौं कम्युनिस्ट कार्यकर्ताहरू तयार पारेर उनीहरूमार्फत ताइवानमा जनविद्रोह गराउने रणनीति अवलम्बन गर्न सल्लाह दिएका थिए।",
-  "64212_p7": "ब्रिटेनकी पूर्व प्रधानमन्त्री मार्गरेट थ्याचर र जर्मनीकी चान्सलर अंगेला म्यार्केलसँग तुलना गरिने राष्ट्रपति साई दृढ निश्चयी तर सहमति निर्माण गर्नमा असाधारण कौशल र क्षमता भएकी मानिन्छिन्। ताइवानको पृथक परिचयको रक्षा र आर्थिक गतिशीलतालाई आफ्नो मुख्य लक्ष्य बनाएर आएकी साईको सफलता भनेको चीनलाई ताइवानमाथि आक्रमण गर्ने स्थितिमा पुग्नबाट रोकेर साविकअनुसार नै स्वतन्त्र र प्रजातान्त्रिक राष्ट्रको रूपमा ताइवानको भविष्यलाई सुरक्षित राखिरहनु हो। त्यो नै उनको सबैभन्दा ठूलो चुनौती पनि हो।",
-  "804_p48": "सरकार\n  नेपाल सरकार\n  नेपाल पर्यटन बोर्ड",
-  "804_p37": "नेपालका नागरिकहरूलाई नेपाली भनेर चिनिन्छ। नेपालीहरू भारत, तिब्बत र उत्तर बर्माबाट तीन प्रमुख प्रवासका सन्ततिहरू हुन्।  प्रारम्भिक बासिन्दाहरूमध्ये पूर्वी क्षेत्रका किराँत, काठमाडौँ उपत्यकाका नेवार, तराई-मधेसका आदिवासी, थारु र सुदूरपश्चिमका पहाडी भेगका खस पहाहीहरू पर्दछन्। हालैका वर्षहरूमा जनसङ्ख्याको एक महत्वपूर्ण भाग तराईमा बसाइँसराइ गरेर गएता पनि अधिकांश नेपालीहरू अझै पनि मध्य उच्च भूभागमा बसोबास गर्छन् र उत्तरी पहाडहरूमा थोरै मात्र बसोबास गर्छन्।",
-  "804_p18": "भारतीय प्रस्तर प्रति वर्ष लगभग  मा एसियाको सापेक्ष उत्तरमा सर्छ। यसले नेपाललाई भूकम्प-प्रवण क्षेत्र बनाउँछ र विनाशकारी नतिजाहरू हुने आवधिक भूकम्पहरूले विकासको लागि महत्त्वपूर्ण अवरोध खडा गर्दछ। हिमालयको क्षरण तलछटको एक धेरै महत्त्वपूर्ण स्रोत हो, जुन हिन्द महासागरमा बग्छ। विशेष गरी सप्तकोशीले नेपालबाट ठुलो मात्रामा सिल्ट निकाल्छ तर बिहारमा ग्रेडियन्टमा चरम गिरावट देख्छ, जसले ठुलो बाढी र पाठ्यक्रम परिवर्तन गर्दछ, र त्यसैले यसलाई बिहारको दुःखको रूपमा चिनिन्छ। प्रत्येक वर्ष मनसुन सिजनमा गम्भीर बाढी र पहिरोले मृत्यु र रोग निम्त्याउँछ, खेतबारी नष्ट गर्छ र देशको यातायात पूर्वाधारलाई नष्ट गर्दछ।",
-  "804_p0": "नेपाल (आधिकारिक नाम: सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपाल) दक्षिण एसियाली भूपरिवेष्ठित हिमाली राष्ट्र हो। यो देश मुख्यतया हिमालयमा अवस्थित भएता पनि यसले सिन्धु-गङ्गा मैदानको भागहरू पनि समावेश गर्दछ। यो देशको उत्तरमा चीनको तिब्बत स्वायत्त क्षेत्र र दक्षिण, पूर्व तथा पश्चिममा भारतसँग सीमा साझा गर्दछ जबकि सिलिगुडी कोरिडोरद्वारा बङ्गलादेश र भारतीय राज्य सिक्किमद्वारा भुटानसँग सङ्कुचित रूपमा छुट्टिएको छ। नेपालको उर्वर समतल क्षेत्र, उत्तरी ध्रुववृत्त जङ्गली पहाडहरू, र संसारका सबैभन्दा उच्च १४ हिमशृङ्खलाहरू मध्ये ८ वटा नेपालमा पर्दछन्, जसमध्ये संसारको सर्वोच्च शिखर सगरमाथा पनि एक हो। नेपाल एक बहुजातिय, बहुभाषिक, बहुधार्मिक र बहुसांस्कृतिक राज्य हो, जसको आधिकारिक भाषा नेपाली हो। नेपालको प्रमुख सहर र राजधानी काठमाडौँ हो।",
-  "804_p51": "एसियाका देशहरू\nसङ्घीय संवैधानिक गणतन्त्रहरू\nऐतिहासिक हिन्दु अधिराज्यहरू\nभूपरिवेष्ठित राष्ट्रहरू\nकम विकसित मुलुकहरू\nदक्षिण एसियाली क्षेत्रीय सहयोग सङ्गठनका सदस्य राष्ट्रहरू\nसंयुक्त राष्ट्रसङ्घका सदस्य राष्ट्रहरू\nगणतन्त्र\nदक्षिण एसियाली देशहरू",
-  "804_p25": "नेपाल सरकारका तीनवटा शाखाहरू छन्:",
-  "804_p2": "नेपाल सन् १९५५ मा संयुक्त राष्ट्र सङ्घमा प्रवेश भएको थियो र सन् १९५० मा भारत र १९६० मा चीनसँग मित्रता सन्धिमा हस्ताक्षर भएको थियो। नेपालमा दक्षिण एसियाली क्षेत्रीय सहयोग सङ्गठन (सार्क) को स्थायी सचिवालय रहेको छ, जसको यो संस्थापक सदस्य हो। नेपाल असंलग्न अभियान र बहुक्षेत्रीय प्राविधिक तथा आर्थिक सहयोगका लागि बङ्गालको खाडीको प्रयासको सदस्य पनि हो। नेपाली सेना दक्षिण एसियामा पाँचौं ठुलो सैनिक जत्था हो र यिनीहरू आफ्नो गोर्खा इतिहास तथा विशेष गरी विश्व युद्धको समयमा र संयुक्त राष्ट्र शान्ति स्थापना कार्यहरूमा महत्त्वपूर्ण योगदानकर्ता भएकोले उल्लेखनीय छन्।",
-  "804_p13": "तिब्बतसँग हिमाली मार्गको नियन्त्रणको निम्ति भएको विवाद र त्यस पश्चातको युद्धमा चीन तिब्बतको सहायताको लागि आएपछि नेपाल पछि हट्नु परेको थियो। नेपालको सीमा नजीकका स-साना राज्यहरूलाई हडपेका कारण सुरू भएको इस्ट इन्डिया कम्पनीसँगको दुश्मनीका कारण रक्तरञ्जित नेपाल अङ्ग्रेज युद्ध (सन् १८१४–१६) भयो, जसमा नेपालले हालको सीमा रक्षा गर्न सफल भएपनि महाकाली नदीको पश्चिम तथा मेची नदीको पूर्वका आफ्ना क्षेत्रहरू गुमाउनु परेको थियो। आफ्नो स्वाधीनताका लागि नेपालले इस्ट इन्डिया कम्पनीसँग सुगौली सन्धि गरेर तराईका केही भूभाग र एक तिहाइभन्दा बढी भूभाग सहित सिक्किम, दार्जिलिङ पनि गुमाउनु परेको थियो। ती क्षेत्रहरू हालको भारतको उत्तराखण्ड र हिमाञ्चल प्रदेशमा पनि पर्दछन। काँगडासम्म पुगेका नेपाली र सतलजदेखि टिस्टासम्मको विशाल नेपाल मेची र कालीबीच सीमित हुन पुग्यो, तर पनि पछि सन् १८६० मा प्रथम राणा प्रधानमन्त्री जङ्गबहादुर राणासँग खुसी भएर अङ्ग्रेजले नेपाललाई राप्तीदेखि कालीसम्मको तराई फर्काइदिएका थिएँ।",
-  "804_p16": "नेपाल लगभग  लामो र  चौडा,  क्षेत्रफल भएको लगभग चारकुने आकारको छ। यो अक्षांश २६° र ३१° उ, र देशान्तर ८०° र ८९°पू बीचमा छ। नेपालको परिभाषित भूवैज्ञानिक प्रक्रियाहरू ७५ मिलियन वर्ष पहिले सुरु भयो जब भारतीय प्रस्तर, तत्कालीन दक्षिणी सुपरमहाद्वीप गोन्डवानाको भाग, यसको दक्षिण-पश्चिम, र पछि, दक्षिण र दक्षिण-पूर्वमा फैलिएको समुद्रीतलको कारणले गर्दा उत्तर-पूर्वी बहाव सुरु भयो। यसको साथसाथै, विशाल टेथिन महासागर क्रस्ट, यसको उत्तरपूर्वमा, यूरेशियन प्लेट अन्तर्गत पर्न थाल्यो। यी दोहोरो प्रक्रियाहरू, पृथ्वीको आवरणमा संवहनद्वारा संचालित, दुवैले हिन्द महासागर सिर्जना गर्‍यो र भारतीय महाद्वीपीय क्रस्टलाई अन्ततः यूरेशियालाई कम गर्न र हिमालयलाई माथि उठाउन दियो। बढ्दो अवरोधहरूले ठुला तालहरू सिर्जना गर्ने नदीहरूको मार्गहरू अवरुद्ध पारे, जुन १०००,००० वर्ष पहिले मात्र भत्किएको थियो, जसले काठमाडौँं उपत्यका जस्ता मध्य पहाडहरूमा उर्वर उपत्यकाहरू सिर्जना गर्‍यो। पश्चिमी क्षेत्रमा, बाधा हुन नसक्ने धेरै बलियो नदीहरूले संसारका केही गहिरो खाडलहरू काटिदिए। उदीयमान हिमालयको तुरुन्तै दक्षिणमा, प्लेट आन्दोलनले एक विशाल खाट सिर्जना गर्यो जुन द्रुत रूपमा नदी-जनित तलछटले भरिएको थियो र अब सिन्धु-गङ्गा मैदानको मैदान बनाउँछ। नेपाल लगभग पूर्ण रूपमा यस टक्कर क्षेत्र भित्र पर्छ, हिमालय आर्कको केन्द्रीय क्षेत्र ओगटेको,  लामो हिमालयको लगभग एक तिहाइ, नेपालको दक्षिणी भागको सानो पट्टी सिन्धु-गङ्गा मैदानको मैदानमा फैलिएको छ र दुई तिब्बती पठारसम्म फैलिएको उत्तरपश्चिमका जिल्लाहरू।",
-  "804_p17": "नेपाललाई हिमाल–पहाड–तराई भनेर चिनिने तीन प्रमुख भौतिक क्षेत्रहरूमा विभाजन गरिएको छ। हिमाल हिउँ भएको पहाडी क्षेत्र हो र महान हिमालयमा अवस्थित छ; यसले नेपालको उत्तरी भाग बनाउँछ। यसले चीनसँगको सिमानामा रहेको  उचाइ सगरमाथा सहित विश्वको उच्चतम उचाइहरू समावेश गर्दछ। विश्वका अन्य सात \"आठ हजार\" नेपाल वा तिब्बतको सिमानामा छन्: ल्होत्से, मकालु, चो ओयु, कञ्चनजङ्घा, धौलागिरी, अन्नपूर्ण र मनास्लु। पहाड भनेको हिमाली क्षेत्र हो जहाँ सामान्यतया हिउँ पर्दैन। पहाडहरू  उचाइमा भिन्न हुन्छन्,  भन्दा कम उपोष्णकटिबंधीय जलवायुबाट  भन्दा माथिको अल्पाइन मौसममा प्रगतिको साथ। तल्लो हिमालयन दायरा,  सम्म पुग्ने, यस क्षेत्रको दक्षिणी सीमा हो, यस दायराको उत्तरमा उपोष्णकटिबंधीय नदी उपत्यकाहरू र \"पहाडहरू\" वैकल्पिक छन्। उपत्यकाहरूमा जनसङ्ख्या घनत्व उच्च छ तर उल्लेखनीय रूपमा  भन्दा कम र  भन्दा धेरै कम, जहाँ हिउँदमा कहिलेकाहीं हिउँ पर्छ। दक्षिणी तल्लो भू��ाग वा तराई भारतको सिमाना सिन्धु-गङ्गा मैदानको उत्तरी किनाराको भाग हो। तराई केही पहाडी शृङ्खलाहरू भएको तराई क्षेत्र हो। समतल क्षेत्रहरू हिमालयका तीन ठुला नदीहरू: कोशी, नारायणी र कर्णालीका साथै स्थायी हिउँ रेखाभन्दा तल झरेका साना नदीहरूद्वारा बनाइएको थिएँ। यस क्षेत्रमा उपोष्णकटिबंधीय देखि उष्णकटिबंधीय जलवायु छ।  को उचाइमा रहेको चुरिया दायरा भनिने फेदको सबैभन्दा बाहिरी दायराले गङ्गाको मैदानको सीमालाई चिह्न लगाउँछ। भित्री मधेश भनिने फराकिलो, तल्लो उपत्यकाहरू यी पहाडहरूको उत्तरमा धेरै ठाउँहरूमा अवस्थित छन्।",
-  "804_p31": "नेपालले दक्षिण एसियामा बृहत्तर सहयोगलाई जोड दिन्छ र दक्षिण एसियाली क्षेत्रीय सहयोग सङ्गठन, जसको स्थायी सचिवालय काठमाडौँमा आयोजना गरिएको छ, स्थापना गर्न सक्रियतापूर्वक जोड दिएको छ। नेपाल स्वतन्त्र बङ्गलादेशलाई मान्यता दिने पहिलो देश हो र दुई देशले व्यापार र पानी व्यवस्थापनमा अझ बढी सहयोग बढाउन खोजेका छन्। बङ्गलादेशका बन्दरगाहहरू नजिक भएकाले नेपालको तेस्रो देशको व्यापारमा भारतको एकाधिकारको व्यवहार्य विकल्पको रूपमा हेरिन्छ। नेपाल इजरायलसँग कूटनीतिक सम्बन्ध स्थापना गर्ने पहिलो दक्षिण एसियाली देश हो, र ती देशहरूले बलियो सम्बन्ध राख्छन्। यसले प्यालेस्टिनीहरूको अधिकारलाई मान्यता दिन्छ, संयुक्त राष्ट्रमा यसको मान्यताको पक्षमा र जेरुसेलमलाई इजरायलको राजधानीको रूपमा मान्यताको विपक्षमा मतदान गरेको छ। नेपालले घनिष्ठ सम्बन्ध कायम गर्ने देशहरूमा सबैभन्दा उदार दाता र विकास साझेदारहरू - संयुक्त राज्य अमेरिका, संयुक्त अधिराज्य, डेनमार्क, जापान र नर्वे लगायत छन्।",
-  "804_p49": "साधारण जानकारी\n नेपालको बारेमा जानकारी बीबीसी समाचारबाट\n नेपाल. द वर्ल्ड फ्याक्टबुक। केन्द्रीय गुप्तचर संस्था।",
-  "804_p39": "नेपाल सबैभन्दा कम सहरीकरण भएका दश देशहरू मध्ये एक हो र यो विश्वको सबैभन्दा द्रुत गतिमा सहरीकरण हुने दश देशमध्ये एक समेत हो। २०७१ सम्म अनुमानित १८.३% जनसङ्ख्या सहरी क्षेत्रमा बसोबास गर्दथे। सहरीकरण दर तराइमा उच्च छ भने भित्री तराईका मध्य पहाड र उच्च हिमालयमा जनसङ्ख्या कम रहेको छ। त्यस्तै, मध्य र पूर्वी नेपालमा पनि यो दर बढी रहेको छ। राजधानी काठमाडौँलाई \"मन्दिरहरूको सहर\" भन्ने उपनाम दिइएको छ। यो देशकै सबैभन्दा ���ुलो सहर र सांस्कृतिक तथा आर्थिक क्षेत्र हो।  नेपालका अन्य ठुला सहरमा पोखरा, विराटनगर, ललितपुर, भरतपुर, वीरगन्ज, धरान, हेटौँडा र नेपालगन्ज रहेका छन्। तीव्र गतिमा बढ्दै गइरहेको सहर, सबैभन्दा प्रमुख काठमाडौँ उपत्यकामा सवारी चाप, प्रदूषण र पिउने पानीको अभाव केही प्रमुख समस्याहरू हुन्।",
-  "804_p19": "नेपालमा यसको आकारको सापेक्ष वनस्पति र जनावरहरूको असमानता ठुलो विविधता छ। नेपाल, यसको सम्पूर्णतामा, उल्लेखनीय जैवसांस्कृतिक विविधताको साथ पूर्वी हिमालय जैविक विविधता हटस्पटको पश्चिमी भाग बनाउँछ। नेपालमा पाइने उचाइमा नाटकीय भिन्नताहरू (तराई मैदानहरूमा समुद्र सतहबाट ६० मिटर, सगरमाथाको ८,८४८ मिटरसम्म) विभिन्न प्रकारका बायोमहरूको परिणाम हो। नेपालको पूर्वी आधा जैवविविधतामा धनी छ किनकि यसले पश्चिमी भागहरूको तुलनामा धेरै वर्षा पाउँछ, जहाँ आर्कटिक मरुभूमि-प्रकारको अवस्था उच्च उचाइमा बढी हुन्छ। नेपाल सम्पूर्ण स्तनधारी प्रजातिको ४.०%, चरा प्रजातिको ८.९%, सरीसृप प्रजातिको १.०%, उभयचर प्रजातिको २.५%, माछा प्रजातिको १.९%, पुतली प्रजातिको ३.७%, कीरा प्रजातिको ०.५% र माकुरा प्रजातिको ०.४% को बासस्थान हो। यसका ३५ वटा वन-प्रकार र ११८ पारिस्थितिक प्रणालीमा, नेपालले फूल फुल्ने बिरुवा प्रजातिको २%, टेरिडोफाइटको ३% र ब्रायोफाइटको ६% पाइन्छ।",
-  "804_p42": "नेपालको संविधानले घोषणा गरेअनुसार नेपाल धर्मनिरपेक्ष राष्ट्र हो, जहाँ धर्मनिरपेक्षता भनेको 'धर्म, संस्कृतिको संरक्षणका साथमा परापूर्वकालदेखि हस्तान्तरण गरिएको धार्मिक, सांस्कृतिक स्वतन्त्रता' हो। २०११ को जनगणनाले नेपालमा सबैभन्दा धेरै अनुयायी भएको धर्म हिन्दु धर्म (जनसङ्ख्याको ८१.३%), बौद्ध धर्म (९%) रहेको बताएको छ। बाँकी इस्लाम (४.४%), किराँत (३.१%), ईसाई धर्म (१.४%) र प्रकृति वा प्रकृति पूजा (०.५%) थिएँ। जनसङ्ख्याको प्रतिशतका आधारमा नेपालमा विश्वमा सबैभन्दा बढी हिन्दुहरूको जनसङ्ख्या छ। नेपाल हालसम्म आधिकारिक रूपमा हिन्दु राज्य थियो, र शिवलाई देशको संरक्षक देवता मानिन्थ्यो। यद्यपि इतिहासभरि धेरै सरकारी नीतिहरूले अल्पसंख्यक धर्महरूलाई बेवास्ता गरेको छ वा सीमान्तकृत गरेको छ, नेपाली समाजहरूले सामान्यतया सबै धर्महरू बीच धार्मिक सहिष्णुता र सद्भावको आनन्द लिन्छन्, केवल धार्मिक रूपमा प्रेरित हिंसाका पृथक घटनाहरूका साथ। नेपालको संविधानले कसैलाई पनि धर्म परिवर्तन गर्ने अधिकार दिएको छैन। नेपालले २०१७ मा अझ कडा धर्म परिवर्तन विरोधी कानून पनि पारित गर्यो। नेपालमा भारत पछि हिन्दुहरूको सङ्ख्या विश्वमा दोस्रो ठुलो छ।",
-  "804_p34": "पर्यटन नेपालको सबैभन्दा ठुलो र द्रुत बृद्धि हुने उद्योग हो, जसले १० लाखभन्दा बढी मानिसलाई रोजगारी दिन्छ र कुल जीडीपीको ७.९% योगदान गर्दछ। सन् २०१८ मा पहिलो पटक अन्तर्राष्ट्रिय आगन्तुकहरूको सङ्ख्या १० लाख नाघेको छ (जमिनबाट आएका भारतीय पर्यटकहरूको गणना नगरी)। दक्षिण एसियामा नेपाल आउने आगन्तुकहरूको हिस्सा करिब ६% छ, र उनीहरूले औसतमा धेरै कम खर्च गर्छन्, जसमा नेपालले आम्दानीको १.७% हिस्सा ओगटेको छ। प्रमुख गन्तव्यहरूमा पोखरा, अन्नपूर्ण पदयात्रा सर्किट र चार युनेस्को विश्व सम्पदा क्षेत्रहरू - लुम्बिनी, सगरमाथा राष्ट्रिय निकुञ्ज, काठमाडौँ उपत्यकाका सात साइटहरू सामूहिक रूपमा सूचीबद्ध छन्, र चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज। नेपालको पर्वतारोहणको अधिकांश आम्दानी सगरमाथाबाट आउँछ, जुन नेपाली पक्षबाट बढी पहुँचयोग्य छ।",
-  "804_p24": "नेपालको संविधान बमोजिम नेपालको शासन चलिरहेको छ। यसले नेपाललाई बहुजातिय, बहुभाषिक, बहुधार्मिक, बहुसांस्कृतिक विशेषता भएको विविध भौगोलिक क्षेत्रमा बसोबास गर्ने जनताको साझा आकांक्षा भएको र राष्ट्रिय स्वाधीनता, भौगोलिक अखण्डताप्रति निष्ठाको बन्धनद्वारा प्रतिबद्ध  राष्ट्रिय हित, नेपालको समृद्धि र एकजुट भएको भनी परिभाषित गरेको छ।",
-  "804_p10": "११औँ शताब्दीमा, खस जनताको एक शक्तिशाली साम्राज्य पश्चिमी नेपालमा देखा पर्‍यो जसको उच्च शिखरमा रहेको क्षेत्रले पश्चिमी नेपालका साथै पश्चिमी तिब्बत र भारतको उत्तराखण्डका केही भागहरू समावेश थिएँ। १४औँ शताब्दीमा, साम्राज्य ढिलो रूपमा सम्बन्धित बाइसे राज्यहरूमा विभाजित भएको थियो, शाब्दिक रूपमा २२ राज्यहरूमा गणना गरिएको थियो। खस जातिको समृद्ध संस्कृति र भाषा नेपालभर र मध्यवर्ती शताब्दीहरूमा भारत-चीनसम्म फैलियो; तिनीहरूको भाषा, पछि नेपाली भाषाको नाम परिवर्तन भयो, नेपालको साथै उत्तर-पूर्वी भारतको सम्पर्क भाषा बन्यो। दक्षिण-पूर्वी नेपालमा, सिम्रौनगढले ११०० ईस्वी तिर मिथिलालाई कब्जा गर्यो, र एकीकृत तिरहुत २०० वर्ष भन्दा बढीको लागि शक्तिशाली राज्यको रूपमा खडा भयो, यहाँसम्म कि एक समयको लागि काठमाडौँमा शासन गर्यो। ३०० वर्षको मुस्लिम शासन पछि, तिरहुत मकवानपुरको सेनहरूको नियन्त्रणमा आयो। पूर्वी पहाडहरूमा, किराँत रियासतहरूको एक सङ्घले काठमाडौँ र बङ्गाल बीचको क्षेत्रमा शासन गर्यो। १३औँ शताब्दीको पूर्वार्द्धमा संस्कृत शब्द 'मल्ल' थर भएका नाइकेहरूको उदय हुनथाल्यो। सुरूमा उनीहरूको सत्ता उदयमान भयो, तर त्यसपछिका २०० वर्षहरूमा राजाहरूले उनीहरूको शक्ति एकमुष्ट पार्ने मात्र काम गरेका थिएँ। १४औँ शताब्दीको उत्तरार्धमा देशका धेरैजसो भागहरू एकीकृत राज्यको अधीनमा आउन पुगेको थियो तर यो एकीकरण छोटो समयसम्म मात्र टिकेको थियो। सन् १४८२ मा यक्ष मल्लको समयमा आफ्ना छोराहरूलाई अंशवण्डामा काठमाडौँ उपत्यकाका तीन राज्य बाँडेर दिने निर्णय पछि यो राज्य तीन भागमा टुक्रियो– कान्तिपुर, पाटन, र भादगाउँ – जसको बीचमा शताब्दीयौंसम्म खिचातानी र दुश्मनी रहिरहेको थियो।",
-  "804_p30": "नेपाल राष्ट्रिय रक्षाका लागि कूटनीतिमा निर्भर छ। यसले आफ्ना छिमेकीहरू बीच तटस्थताको नीति कायम राख्छ, यस क्षेत्रका अन्य देशहरूसँग सौहार्दपूर्ण सम्बन्ध राख्छ, र विश्वव्यापी स्तरमा असंलग्नताको नीति राख्छ। नेपाल सार्क, संयुक्त राष्ट्र सङ्घ, विश्व व्यापार सङ्गठन, बहुक्षेत्रीय प्राविधिक तथा आर्थिक सहयोगका लागि बङ्गालको खाडीको प्रयास र एसिया सहयोग संवाद लगायतका सदस्य राष्ट्र हो। योसँग १६७ देशहरू र युरोपेली सङ्घसँग द्विपक्षीय कूटनीतिक सम्बन्ध छ, ३० देशहरूमा दूतावास र छवटा वाणिज्य दूतावासहरू छन्, जबकि २५ देशहरूले नेपालमा दूतावासहरू राख्छन्, र ८० भन्दा बढी अन्य गैर आवासीय कूटनीतिक नियोगहरू सञ्चालन गर्छन्। सन् १९५८ देखि हालसम्म ४२ वटा मिसनमा ११९,००० भन्दा बढी कर्मचारी योगदान गरेको नेपाल राष्ट्रसङ्घीय शान्ति मिसनमा प्रमुख योगदानकर्तामध्ये एक हो।",
-  "804_p11": "एकीकरण र राज्य विस्तार",
-  "804_p50": "नेपालको लागि विकास पूर्वानुमान इन्टरनेसनल फ्युचर्सबाट",
-  "804_p32": "सन् २०१९ मा नेपालको कूल गार्हस्थ्य उत्पादन (जीडीपी) ३४.१८६ बिलियन डलर थियो। २०१९ मा वार्षिक वृद्धि दर ६.६% मा गणना गरिएको छ, र २०२१ मा २.८९% को अपेक्षा गरिएको छ, नेपाल विश्वको सबैभन्दा द्रुत बृद्धि हुने अर्थतन्त्र मध्ये एक हो। देश प्रति व्यक्ति नाममात्र जीडीपी मा विश्वमा १६५औँ र पीपीप�� मा प्रति व्यक्ति जीडीपीमा १६२औँ स्थानमा छ। नेपाल २३ अप्रिल २००४ देखि विश्व व्यापार सङ्गठनको सदस्य भएको छ।",
-  "804_p1": "'नेपाल' नाम पहिलो पटक भारतीय उपमहाद्वीपको वैदिक कालका ग्रन्थहरूमा उल्लेख गरिएको छ। प्राचीन नेपालमा हिन्दु धर्मको स्थापना भएको थियो, जुन देशको प्रमुख धर्म हो। नेपाल शब्दको उत्पत्ति बारेमा ठोस प्रमाण उपलब्ध नभएतापनि एक प्रसिद्ध किंवदन्ती अनुसार मरिची ॠषिका पुत्र 'ने' मुनिले पालन गरेको ठाउँको रूपमा यहाँको नाम नेपाल रहन गएको विश्वास छ। राजा पृथ्वीनारायण शाहले नेपाल अधिराज्यको स्थापना गरेका थिएँ तर पछि  राणाकालीन समयमा ब्रिटिस साम्राज्यसँग गठबन्धन गरिएको थियो। वि. सं. २०४६ सालको आन्दोलन पश्चात् संवैधानिक राजतन्त्रको नीति अवलम्बन गरिएको थियो। वि.सं. २०६३ को लोकतान्त्रिक जनआन्दोलनपश्चात् राजाले देशको सार्वभौमसत्ता जनतालाई हस्तान्तरण गरेका थिएँ। वि.सं. २०६५ जेठ १५ गते पहिलो संविधानसभाको ऐतिहासिक बैठकले राजतन्त्रलाई प्रतिस्थापन गर्दै नेपाललाई एक सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र घोषणा गर्‍यो। वि.सं. २०७२ असोज ३ गते नेपालको संविधान जारी भएपश्चात् प्रशसनिक रूपमा सात प्रदेशमा विभाजन गरी नेपाललाई एक धर्मनिरपेक्ष सङ्घीय संसदीय गणतन्त्र कायम गरिएको छ।",
-  "804_p8": "वैदिक कालको उत्तरार्धमा, नेपाललाई वैदिक अथर्ववेद परिशिष्ट र उत्तर-वैदिक अथर्वशीर्ष उपनिषद्हरू जस्ता विभिन्न हिन्दु ग्रन्थहरूमा उल्लेख गरिएको थियो। गोपाल वंश 'नेपाल' नामले चिनिने मध्य हिमालय राज्यको प्रारम्भिक शासकहरूको रूपमा विभिन्न ग्रन्थहरूमा उल्लेख गरिएको सबैभन्दा पुरानो राजवंश थियो। गोपालहरू पछि किराँतहरू थिएँ जसले १६औँ शताब्दीभन्दा बढी समयसम्म शासन गरेका थिएँ। महाभारतका अनुसार तत्कालीन किराँत राजा कुरुक्षेत्रको युद्धमा भाग लिन गएका थिएँ। दक्षिण-पूर्वी क्षेत्रमा, जनकपुरधाम विदेह वा मिथिलाको समृद्ध राज्यको राजधानी थियो, जुन गङ्गासम्म फैलिएको थियो। यो नेपालको राष्ट्रिय विभूति राजा जनक र उनकी छोरी सीताको घर थियो। ईसापूर्व ६०० तिर नेपालको दक्षिणी क्षेत्रहरूमा साना राज्य र वंशहरूको सङ्घको उदय भएको थियो। यी मध्ये एकबाट शाक्य राजतन्त्रमा एक राजकुमारको जन्म भएको थियो। जसले पछि तपस्वी जीवन बिताउन आफ्नो राजत्व त्यागेर बुद्ध धर्मको स्थापना गरेका थिएँ  र गौतम बुद्ध (परम्परागत रूपमा ईसापूर्व ५६३-४८३) भनेर चिनिएका थिएँ। नेपाल मध्यवर्ती शताब्दीहरूमा आध्यात्मिकता र शरणभूमिको रूपमा स्थापित भएको थियो, तिब्बत हुँदै पूर्वी एसियामा बुद्ध धर्म फैलाउन महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्यो र हिन्दु र बौद्ध पाण्डुलिपिहरू संरक्षण गर्न मद्दत गरेको थियो।",
-  "804_p33": "१६.८ मिलियन श्रमिक नेपाली श्रमशक्ति विश्वको ३७औँ ठुलो हो। प्राथमिक क्षेत्रले कुल गार्हस्थ उत्पादनको २७.५९%, माध्यमिक क्षेत्रले १४.६% र तृतीय क्षेत्रले ५७.८१% ओगटेको छ। नेपालको सन् २०१८ मा अमेरिकी डलर ८.१ बिलियनको विदेशी मुद्रा रेमिटेन्स, विश्वको १९औँ सबैभन्दा ठुलो र जीडीपीको २८.०% गठन भएको, यसको अर्थतन्त्रमा मुख्य रूपमा भारत, मध्य पूर्व र पूर्वी एसियाका लाखौं कामदारहरूले योगदान पुर्‍याएका थिएँ, ती सबै अदक्ष श्रमिकहरू थिएँ। प्रमुख कृषि उत्पादनहरूमा अनाज (जौ, मकै, कोदो, धान र गहुँ), तिलहन, आलु, दाल, उखु, जुट, सुर्ती, दूध र भैँसीको मासु पर्छन्। प्रमुख उद्योगहरूमा पर्यटन, गलैँचा, कपडा, चुरोट, सिमेन्ट, इँटा, साथै साना चामल, जुट, चिनी र तिलहन मिलहरू पर्छन्। सन् १९५१ मा लोकतन्त्रको स्थापनासँगै नेपालको अन्तर्राष्ट्रिय व्यापार निकै विस्तार भयो। सन् १९८५ मा उदारीकरण सुरु भयो र सन् १९९० पछि गति लियो। आर्थिक वर्ष २०१६/१७ सम्ममा नेपालको वैदेशिक व्यापार १.०६ खर्ब रुपैयाँ थियो, जुन १९९०/९१ को ४५.६ अर्ब रुपैयाँबाट २३ गुणाले बढेको थियो। नेपालको ६० प्रतिशतभन्दा बढी व्यापार भारतसँग छ। प्रमुख निर्यातमा तयारी पोशाक, गलैंचा, दाल, हस्तकला, छाला, औषधीय जडिबुटी र कागजका उत्पादनहरू समावेश छन्, जुन कुलको ९०% ओगटेको छ। मुख्य आयातमा विभिन्न तयारी तथा अर्ध-तयार वस्तु, कच्चा पदार्थ, मेसिनरी तथा उपकरण, रासायनिक मल, विद्युतीय तथा इलेक्ट्रोनिक उपकरण, पेट्रोलियम पदार्थ, सुन र तयारी पोशाक पर्छन्। मुद्रास्फीति २०१९ मा ४.५% मा थियो। विदेशी विनिमय सञ्चिति जुलाई २०१९ मा अमेरिकी डलर ९.५ बिलियन थियो, जुन ७.८ महिनाको आयातको बराबर थियो।",
-  "804_p4": "हिन्दु पौराणिक कथा अनुसार नेपालले यसको नाम ने भन्ने पुरातन हिन्दु ऋषिबाट लिएको प्राप्त गरेको थियो, जुन विभिन्न प्रकारले 'ने मुनि' वा 'नेमी' भनेर चिनिन्छन्। पशुपति पूर्णाका अनुसार नेद्वारा सुरक्षित गरिएको स्थानको रूपमा हिमालय��ो मध्य भागमा रहेको देशलाई नेपाल भनेर चिनिन्थ्यो। नेपाल महात्म्यका अनुसार, पशुपतिले नेमीलाई देशको सुरक्षामा खटाएका थिएँ। बौद्ध पौराणिक कथा अनुसार, मञ्जुश्रीले काठमाडौँ उपत्यकामा रहेको दहको पानी चोभारबाट बाहिर पठाएर बस्ती बसालेको किंवदन्ती पाइन्छ भने नेले यहाँ बसोबास गर्ने समुदायको हेरचाह गर्ने घोषणा गरेका थिएँ। ने ऋषिले पालन अर्थात् संरक्षण गरेको हुनाले यो भूभागको नाम नेपाल रहन गएको मानिन्छ। नेपाली दस्तावेज अनुसार सन् १३०० ताका तयार पारिएको गोपाल राजवंशावली र सोही समयका अन्य वंशावलीमा ‘नेपाल’ को व्याख्या पाइँदैन, तर पछि आउने स्थानीय वंशावली (मुख्यतः १८२०–१८८० को समय) मा भने ‘नेपाल’ नामको व्याख्या र विश्लेषण पाउन सकिन्छ। पछिल्ला हिन्दु र बौद्ध दस्तावेजमा ‘नेपाल’ शब्दको उत्पत्ति 'ने' नाम गरेको गाई या यसै नामको आदिबुद्धबाट भएको भन्ने दाबी रहेको छ।",
-  "804_p7": "६५०० ईसापूर्व पछि, खाद्य बाली र जनावरहरूको पालनपोषण, स्थायी संरचनाहरूको निर्माण, र कृषि अतिरिक्त भण्डारणको प्रमाण मेहरगढ (अहिले बलुचिस्तानमा) रहेका अन्य क्षेत्रहरूमा देखा परेको छ। यी क्रमशः सिन्धु घाटीको सभ्यतामा विकसित भए, जुन दक्षिण एसियाको पहिलो सहरी संस्कृति हो। दाङ जिल्लाको शिवालिक पहाडमा पुरापाषाण, मध्यपाषाण र नियोलिथिक उत्पत्तिका प्रागैतिहासिक स्थल फेला परेका छन्। आधुनिक नेपाल र आसपासका क्षेत्रका प्रारम्भिक बासिन्दाहरू सिन्धु घाटी सभ्यताका मानिसहरू हुन् भन्ने विश्वास गरिन्छ। यो सम्भव छ कि भारतीय उपमहाद्वीपमा कांस्य युगको सुरुवात भएको द्रविडेली मानिसहरू (ईसापूर्व लगभग ६३००) पहिले नै तिब्बत-बर्मेली र हिन्द-इरानीहरू सिमाना पारबाट अन्य जातिय समूहहरूको आगमन अघि यस क्षेत्रमा बसोबास गरेको हुन सक्छन्। ईसा पूर्व ४००० मा, तिब्बत-बर्मेलीहरू तिब्बतबाट सोझै हिमालय पार गरेर वा म्यानमार र उत्तर-पूर्वी भारत वा दुवै हुँदै नेपाल आइपुगेका थिएँ। स्टेला क्राम्रिचले पूर्व-द्रविड र द्रविडहरूको जातिको एक अंश उल्लेख गरेकी छिन्, जो नेवारहरूभन्दा पहिले पनि नेपालमा थिएँ, जसले काठमाडौँ उपत्यकाका अधिकांश प्राचीन बासिन्दाहरूलाई गठन गरेका थिएँ।",
-  "804_p3": "नेपालको एकीकरण हुनुभन्दा अघि काठमाडौँ उपत्यकालाई नेपाल भनेर चिनिन्थ्यो। नेपाल शब्दको वास्तविक उत्पत्ति अनिश्चित छ। नेपाल शब्द चौथो शताब्दी इसापूर्वमा पुरानो भारतीय साहित्यिक ग्रन्थहरूमा देखा परेको थियो। सबैभन्दा पुरानो ग्रन्थहरूमा अज्ञात योगदानहरू भएको मानिन्छ जुन प्रारम्भिक आधुनिक अवधिभन्दा अगाडि हो। तथापि, यसले एक पूर्ण कालक्रम स्थापना गर्न सक्दैन। इतिहासमा पूर्ण चित्रको अभाव, भाषाविज्ञान वा सान्दर्भिक भारोपेली र भोट-बर्मेली भाषाहरूको अपर्याप्त ज्ञानको अभावले एक व्यावहारिक सिद्धान्त प्रदान गर्ने शैक्षिक प्रयासहरू यसमा बाधक बनेका छन्।",
-  "804_p12": "वि.सं. १७६५ मा, गोरखाका राजा पृथ्वीनारायण शाहले थोरैमात्र हतियार र सहयोग जुटाएर छिमेकी राज्यहरू, खास गरेर लमजुङ, कास्की र तनहुँको तटस्थता आफ्नो पक्षमा उपयोग गर्न सफल भएपछि देश एकीकरणका निमित्त अघि बढेका थिएँ। धेरै रक्तरञ्जित लडाइँंहरूपश्चात्, उनी ३ वर्षपछि काठमाडौँ उपत्यकालाई विशाल नेपालभित्र एकीकरण गर्ने अभियानमा सफलता प्राप्त गरेका थिएँ। यद्यपि उनले तत्कालीन राजा जयप्रकाश मल्लले राज्य गरिरहेको कान्तिपुर (काठमाडौँ) राज्यलाई जित्ने क्रममा कुनै युद्ध गर्नु परेन। पृथ्वीनारायण शाहले आफ्ना सेनाहरू लिएर काठमाडौँतर्फ अग्रसर हुँदा काठमाडौँ उपत्यकाका सबै जनताहरू इन्द्रजात्रा मनाइरहेका थिएँ र खासै कुनै मिहिनेत बिना उपत्यकालाई कब्जा गरी आफै बसेर जात्रा चलाएर साँस्कृतिक सम्मानको अवधारणा प्रस्तुत गरेका थिएँ। यस प्रकार नेपाल एकीकरणको सिलसिलामा सम्पूर्ण साना राज्यहरू जितेपछि गोरखाली सेना पूर्वमा पल्लो किराँत लिम्बूवान राज्य पुगेका थिएँ। लिम्बूवान राज्यमा १७ पटकसम्म हमला गरेपछि वि.सं. १८३१ साउन २२ गते लिम्बूवानको केन्द्रीय राजधानी विजयपुरमा लालमोहर सहित तम्रपत्रमा लेखेर सन्धि भएको थियो। यसले वर्तमान नेपालको जन्मको आधारशिला तय गरेको थियो।",
-  "804_p5": "नर्वेली संस्कृत विद्वान क्रिस्चियन लासेनले, नेपाल, निपा (पहाडको फेद) र आला (अलायको सङ्क्षिप्त प्रत्यय) अर्थात् निपालयबाट आएको भन्ने कुराको प्रस्ताव गरेका थिएँ र यसको अर्थ 'पहाडको फेदमा बस्नु' भन्ने हुन्छ। उनले ने मुनिको संरक्षणबाट नेपाल शब्द आएको हो भन्ने मिथकलाई तथ्यसङ्गत ढङ्गले खारेज गरेका थिएँ। फ्रान्सेली विद्वान सिल्भा लेभीले लासेनको सिद्धान्तमाथि असन्तुष्टि जनाएका थिएँ र आफूले कुनै पनि प्रस्ताव जारी भने गरेका थिएँनन्। उनका अनुसार ‘नेवार’ शब्दको उत्पत्ति ‘नेपाल’ बाट भएको हो, या त स्थानीय नाम संस्कृतिकरणद्वारा ‘नेपाल’ भएको हो भन्ने मान्यता राखेका थिएँ। नेपा तिब्बती-बर्मेली शब्द हो जुन ने (गाईवस्तु) र पा (संरक्षक) मिलेर बनेको छ भन्ने कुराको प्रस्ताव पनि गरिएको छ र यसले उपत्यकाका प्रारम्भिक बासिन्दाहरू गोपाल (गोठालाहरू) र महिस्पाल (भैँसी बथान) थिएँ भन्ने कुरा झल्काउँदछ। सुनीति कुमार चटर्जी भने नेपाल शब्द भोट-बर्मेली जराबाट उत्पन्न भएको हो भन्ने विश्वास गर्छन्। निष्कर्षमा, सिल्भा लेभी, राल्फ टर्नर, सुनीतिकुमार चटर्जी र बाबुराम आचार्य लगायतका विद्वानहरू नेपाल शब्द ‘नेवार’ को संस्कृतिकरणद्वारा भएको भन्नेमा सहमत छन्। नेपालका भोट–बर्मेली भाषाहरूमा ‘ने’ भन्नाले चौपाया, गाई या भैँसी, र ‘पा’ ले मानवलाई जनाउँदछ। ने (गाई, भैँसी, चौपाया) र पा (वासी, रखवाला) दुई मिलेर ‘नेपा’ बन्छ भने ‘नेपा’ को संस्कृतिकरणद्वरा नेपाल भएको मानिएको छ।",
-  "804_p20": "नेपालको वन क्षेत्र, देशको कुल जमिनको ४०.३६%, स्क्रबल्यान्डको अतिरिक्त ४.३८%, कुल वन क्षेत्र ४४.७४% को लागि, सहस्राब्दीको पालोदेखि ५% ले वृद्धि भएको छ। देशको २०१९ वन ल्यान्डस्केप अखंडता सूचकांक अर्थात् ७.२३/१० को स्कोर थियो, यसलाई १७२ देशहरू मध्ये विश्वव्यापी रूपमा ४५औँ स्थानमा राखिएको थियो। दक्षिणी समतल भूभागमा, तराई–डुआर सवाना र घाँसे मैदानमा विश्वका केही अग्लो घाँसका साथै साल वन, उष्णकटिबंधीय सदाबहार वन र उष्णकटिबंधीय नदीको पातलो वनहरू छन्। तल्लो पहाडहरूमा (७०० मिटर - २,००० मिटर), प्रायः साल (तल्लो उचाइमा), चिलाउने र कटुस, साथै चिर पाइनले हावी भएको उपोष्णकटिबंधीय पाइन वनहरू समावेश गर्ने उपोष्णकटिबंधीय र शीतोष्ण पातलो मिश्रित वनहरू सामान्य छन्। मध्य पहाडहरू (२,००० मिटर - ३,००० मिटर) ओक र गुराँसले हावी छन्। सुबाल्पाइन शंकुधारी वनहरूले ३,००० मिटर देखि ३,५०० मिटरको दायरालाई ओक (विशेष गरी पश्चिममा), पूर्वी हिमालयन फर, हिमालयन पाइन र हिमालयन हेमलोकले ओगटेको छ। गुराँस पनि सामान्य छ। पश्चिममा ३,५०० मिटर र पूर्वमा ४,००० मिटरभन्दा माथि, शंकुधारी रूखहरूले गुराँस-प्रभुत्व भएका अल्पाइन झाडीहरू र घाँसे मैदानहरूलाई बाटो दिन्छ।",
-  "804_p38": "नेपाल बहुसांस्कृतिक र बहुजातिय देश हो। यस देशमा १२५ विभिन्न जातजातिहरू बसोबास ��र्दछन् जसले १२३ विभिन्न मातृभाषाहरू बोल्दछन्। हिन्दु, बौद्ध, इस्लाम र इसाई धर्मको अतिरिक्त यसका मानिसहरू विभिन्न आदिवासी तथा लोक धर्महरूको अनुसरण गर्दछ। २०६८ को जनगणना अनुसार नेपालको जनसङ्ख्या २ करोड ६४ लाख भन्दा बढी थियो। २०५८ भन्दा नौ लाखको झन्डै तीन गुणा बढी थियो। वि.सं २०५८ देखि २०६८ सम्म औसत परिवारको आकार ५.४४ बाट घटेर ४.९ पुगेको थियो।  यस जनगणनामा २०५८ को तुलनामा झन्डै १९ लाख मानिसहरू अनुपस्थित थिएँ र यो २०५८ मा भन्दा एक लाखभन्दा बढी थियो। २०६८ मा, यौन अनुपात ९९.८ बाट ९४.२ मा घटेको थियो। २०५८ देखि २०६८ को बीचमा वार्षिक जनसङ्ख्या वृद्धि दर १.३५% थियो जबकि २०१८ देखि २०५८ को बीचमा औसत २.२५% जनसङ्ख्या अनुपस्थित थियो।",
-  "804_p6": "५५,००० वर्ष पहिले, पहिलो आधुनिक मानवहरू अफ्रिकाबाट भारतीय उपमहाद्वीपमा आइपुगेका थिएँ, जहाँ तिनीहरू पहिले विकसित भएका थिएँ। सबैभन्दा प्रारम्भिक ज्ञात आधुनिक मानव अवशेष दक्षिण एसियामा लगभग ३०,००० वर्ष पहिलेको हो। नेपालमा मानव बस्तीको सबैभन्दा पुरानो पत्ता लागेको पुरातात्विक प्रमाण लगभग सोही समयको हो।",
-  "804_p40": "नेपालका विविध भाषिक सम्पदाहरू तीन प्रमुख भाषा समूहहरूबाट आवद्ध छन् जसमा हिन्द-आर्य, भोट-बर्मेली र विभिन्न आदिवासी भाषाहरू पर्दछन्। नेपालको प्रमुख भाषाहरू (मातृभाषाको रूपमा बोलिने) २०६८ को जनगणना अनुसार नेपाली (४४.६%), मैथिली (११.७%), भोजपुरी (६.०%), थारु (५.८%), तामाङ (५.१%), नेवारी (३.२%), बज्जिका (३.०%)  मगर (३.०%), डोटेली (३.०%),  उर्दू (२.६%), र अवधी (१.८९%) पर्दछन्। नेपालमा कम्तीमा पनि चारवटा स्वदेशी साङ्केतिक भाषाहरू छन्।",
-  "804_p15": "राजा र सरकार बीचको एक दशकको शक्ति झगडा पछि, राजा महेन्द्रले २०१७ मा लोकतान्त्रिक प्रयोगलाई खारेज गरे, र नेपालमा शासन गर्न पञ्चायत प्रणाली बनाइयो। राजनीतिक दलहरूलाई प्रतिबन्ध लगाइयो र राजनीतिज्ञहरूलाई जेल वा निर्वासन गरियो। पञ्चायत शासनले देशलाई आधुनिकीकरण गर्‍यो, सुधारहरू ल्यायो र पूर्वाधारको विकास गर्‍यो, तर स्वतन्त्रतामा कटौती गर्‍यो र भारी सेन्सरशिप लगायो। सन् १९९० मा जनआन्दोलनले राजा वीरेन्द्रलाई संवैधानिक सुधार स्वीकार गर्न र बहुदलीय प्रजातन्त्र स्थापना गर्न बाध्य तुल्यायो। सन् १९९६ मा, माओवादी पार्टीले शाही संसदीय प्रणालीलाई जन गणतन्त्रले प्रतिस्थापन गर्न हिंसात्मक प्रय��स सुरु गर्यो। यसले लामो माओवादी जनयुद्ध र १६,००० भन्दा बढीको ज्यान लियो। शाही दरबारमा भएको दरबार हत्याकाण्डमा राजा र युवराज दुवैको मृत्यु भएपछि, राजा वीरेन्द्रका भाइ ज्ञानेन्द्रले सन् २००१ मा गद्दी सम्हालेका थिएँ र पछि माओवादी विद्रोहलाई आफैंलाई ध्वस्त पार्ने उद्देश्यले पूर्ण कार्यकारी अधिकार ग्रहण गरेका थिएँ। सन् २००६ को शान्तिपूर्ण लोकतान्त्रिक क्रान्तिको सफलतापछि माओवादी पार्टी मूलधारको राजनीतिमा सामेल भयो। नेपाल एक धर्मनिरपेक्ष राज्य बन्यो, र २८ मे २००८ मा, यो विश्वको एकमात्र हिन्दु राज्यको रूपमा आफ्नो समय-सम्मानित स्थिति समाप्त गर्दै एक सङ्घीय गणतन्त्र घोषणा गरियो। एक दशकको अस्थिरता र आन्तरिक द्वन्द्वपछि दुईवटा संविधानसभाको निर्वाचनपछि २०१५ सेप्टेम्बर २० मा नयाँ संविधान जारी भयो र नेपाललाई सात प्रदेशमा विभाजन गरी सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र बनेको थियो।",
-  "804_p21": "नेपाल बहुदलीय व्यवस्था भएको संसदीय गणतन्त्र हो।  यसमा सङ्घीय संसदमा मान्यता प्राप्त आठ राजनीतिक दलहरू छन्: नेपाली कांग्रेस, नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी (एकीकृत मार्क्सवादी-लेनिनवादी), नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी (माओवादी केन्द्र), राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी, राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी, जनता समाजवादी पार्टी, जनमत पार्टी, र नेपाल समाजवादी पार्टी।",
-  "804_p23": "सन् १९९० मा संयुक्त वाम मोर्चा र नेपाली कांग्रेसले सुरु गरेको संयुक्त नागरिक प्रतिरोधले पञ्चायतलाई पराजित गरेपछि मोर्चाले नेकपा (एमाले) बनेको, बहुदलीय प्रजातन्त्र अपनायो र छोटो अवधिमा सरकारमा रहेर लोकप्रिय कल्याणकारी कार्यक्रम ल्यायो। सन् २००६ को शान्तिपूर्ण क्रान्तिपछि माओवादी पार्टी मूलधारको राजनीतिमा प्रवेश गरेपछि बहुदलीय प्रजातन्त्रलाई पनि आफ्नो आधिकारिक कार्यदिशाको रूपमा अङ्गीकार्यो। सन् २००६ र २०१५ को बीचको संक्रमणकालमा नवगठित जातिय केन्द्रित राष्ट्रवादी आन्दोलनहरू, जसमध्ये मधेस आन्दोलन प्रमुख थियो,बाट निरन्तर विरोध प्रदर्शन भएको थियो। मधेसी जनताका लागि समान अधिकार र स्वशासनको वकालत गर्ने राजपा र एसपीएन विशेषगरी तराई, मधेस प्रदेशमा प्रमुख राजनीतिक दल बनेका छन्।",
-  "804_p28": "नेपालको संविधान देशको सर्वोच्च कानून हो र यससँग बाझिने अन्य कानूनहरू विरोधाभासको हदसम्म स्वतः अमान्य हुनेछन्। विशेष कानुनी प्रावधानहरू देवानी संहिता र फौजदारी संहिताको रूपमा क्रमशः देवानी कार्यविधि संहिता र फौजदारी कार्यविधि संहिताको रूपमा संहिताबद्ध छन्। सर्वोच्च अदालत कानूनको व्याख्या गर्ने सर्वोच्च अख्तियार हो र यसले संसदलाई आवश्यकता अनुसार संशोधन वा नयाँ कानून बनाउन निर्देशन दिन सक्छ। अन्य विकासोन्मुख देशहरू र कतिपय अवस्थामा धेरै विकसित देशहरूको तुलनामा नेपाली कानुनहरू सामान्यतया बढी प्रगतिशील मानिन्छन्। मृत्युदण्ड खारेज भएको छ। नेपालले क्वयेर व्यक्तिहरूको अधिकार र लैङ्गिक समानतामा पनि प्रगति गरेको छ। यसले वैवाहिक बलात्कारलाई मान्यता दिन्छ र गर्भपतन अधिकारलाई समर्थन गर्दछ। यद्यपी, लिंग-चयनात्मक गर्भपतनमा बृद्धि भएको कारण, बाधाहरू प्रस्तुत गरिएको छ।",
-  "804_p41": "संस्कृतको वंशाणुगत, नेपाली भाषा देवनागरी लिपिमा लेखिएको छ। यो देशको आधिकारिक भाषा तथा सरकारी कामकाजको भाषा हो। क्षेत्रीय भाषाहरू मैथिली, अवधी र भोजपुरी दक्षिणी तराई क्षेत्रमा बोलिन्छ। उर्दू नेपाली मुस्लिममाझ प्रचलित छ। तिब्बती भाषाका किसिमहरू उच्च हिमालमा र उत्तरमा बोलिन्छ जहाँ धार्मिक शिक्षा हासिल गर्नेहरूले मानक साहित्यिक तिब्बती भाषालाई व्यापक रूपमा बुझेका छन्। तराई र पहाडका स्थानीय उपभाषाहरू प्रायजसो देवनागरी वा रोमी वर्णमालामा थुप्रै लेख्नका लागि प्रणाली विकास गर्ने प्रयासमा लेखिएका छैनन्।",
-  "804_p27": "नेपालको संविधानको धारा ५६ (१) ले सङ्घ, प्रदेश र स्थानीय तह गरी ३ तहको राज्यको मूल संरचना रहने व्यवस्था गरेको छ। वि.सं. २०७२ असोज ३ गते जारी गरिएको नेपालको संविधान २०७२को अनुसूची ४ बमोजिम नेपाललाई ७ प्रदेशमा विभाजन गरिएको छ। यसै प्रकार नेपालमा ७५३ स्थानीय तह रहेको छ जसमा ६ महानगर, ११ उपमहानगर, २७६ नगरपालिका र ४६० गाउँपालिका) रहेको छ।",
-  "804_p14": "समकालीन इतिहास \nसन् १९४० को दशकको उत्तरार्धमा लोकतन्त्र-समर्थित आन्दोलनहरूको उदय हुन थाल्यो र राजनीतिक पार्टीहरू राणा शासनको विरुद्धमा उत्रेका थिएँ। यसैको फलस्वरूप राजा त्रिभुवनलाई भारतले समर्थन गरि सन् १९५१ मा सत्तामा फर्काए र नयाँ सरकारको निर्माण भयो, जसमा धेरैजसो नेपाली कांग्रेसको सहभागीता थियो। नेपालको अन्तरिम शासन विधान २००७ लागु गरियो। राजा र सरकारबीच वर्षौंको शक्ति खिचातानी पश्चात् राजा महेन्द्रले वि.सं. २०१५ फागुन ७ गते नेपाल अधिराज्यको संविधान २०१५ जारी गरेका थिएँ जस अनुसार संसद्को निर्वाचन भयो र नेपाली कांग्रेसले अत्यधिक बहुमत ल्याई विश्वेश्वरप्रसाद कोइरालाको अध्यक्षतामा एकमना सरकार बन्यो।",
-  "804_p29": "नेपाल प्रहरी कानुन कार्यान्वयन गर्ने प्राथमिक निकाय हो। यो महानिरीक्षकको कमाण्डमा रहेको एक स्वतन्त्र संस्था हो, जसलाई गृह मन्त्रालयले नियुक्त गरी रिपोर्ट गर्छ। शान्ति सुरक्षा कायम गर्नुका साथै सडक यातायातको व्यवस्थापनको जिम्मेवारी नेपाल ट्राफिक प्रहरीको हो। नेपाल सशस्त्र प्रहरी बल, एक छुट्टै अर्धसैनिक प्रहरी सँगठन, नियमित सुरक्षा मामिलामा नेपाल प्रहरीसँगको सहकार्यमा काम गर्दछ; यो भीड नियन्त्रण, विद्रोह विरोधी र आतंकवाद विरोधी कार्यहरू, र बल प्रयोग आवश्यक हुन सक्ने अन्य आन्तरिक मामिलाहरूको लागि हो।",
-  "804_p45": "नेपालमा स्वास्थ्य सेवा सार्वजनिक र निजी दुवै क्षेत्रबाट उपलब्ध गराइन्छ। २०१७ को अनुसार जन्मको आयु ७१ वर्ष अनुमान गरिएको छ, संसारमा १५३औँ उच्चतम, सन् १९९० मा ५४ वर्ष र सन् १९५० मा ३५ वर्ष। कुल मृत्यु मध्ये दुई तिहाई गैर-संक्रामक रोगहरू को कारण हो; हृदय रोग मृत्युको प्रमुख कारण हो। आसीन जीवनशैली, असन्तुलित खानपान र सुर्ती र मदिराको सेवनले नसर्ने रोगको वृद्धिमा योगदान पुर्‍याएको छ भने शिक्षा, चेतना र स्वास्थ्य सेवामा पहुँचको अभावका कारण कम सरसफाइ र कुपोषणका कारण हुने सरुवा र उपचारयोग्य रोगबाट धेरैले ज्यान गुमाउने गरेका छन्।",
-  "804_p36": "बेरोजगारी र कम बेरोजगारीको दर काम गर्ने उमेरको जनसङ्ख्याको आधा भन्दा बढी छ, लाखौंलाई रोजगारी खोज्न विदेशमा, मुख्यतया भारत, खाडी र पूर्वी एसियामा। प्रायः अदक्ष, अशिक्षित, र ऋण सार्कहरूको ऋणी, यी कामदारहरूलाई म्यानपावर कम्पनीहरूले ठग्छन् र धोखाधडी सम्झौता अन्तर्गत शोषणकारी रोजगारदाता वा युद्धग्रस्त देशहरूमा पठाइन्छ। तिनीहरूको राहदानी जफत गरिएको छ, जब रोजगारदाताले उनीहरूलाई बिदा दिन्छ वा तिनीहरूको सम्झौता खारेज गर्छ तब फिर्ता गरिन्छ। धेरैजसोले न्यूनतम पारिश्रमिक पाउँदैनन्, र धेरैले ज्यालाको सबै वा केही अंश गुमाउन बाध्य छन्। धेरै नेपालीहरू अत्यन्त असुरक्षित अवस्थामा काम गर्छन्; प्रत्येक दिन औसत दुई कामदारको मृत्यु हुन्छ। महिलामाथि लगाइएका प्रत���बन्धका कारण धेरैजसो देश बाहिर जान बेचबिखनमा निर्भर हुन्छन् र हिंसा र दुर्व्यवहारको सिकार हुन्छन्। धेरै नेपालीहरू दासत्व जस्तो अवस्थामा काम गरिरहेको विश्वास गरिन्छ र नेपालले अलपत्र परेका कामदारहरूलाई उद्धार गर्न, मृतकका ऋणी परिवारलाई पारिश्रमिक र विदेशमा पक्राउ परेकाहरूलाई कानुनी खर्चमा अर्बौं रुपैयाँ खर्च गर्छ। लाखौंले गरिबीबाट माथि उठेका भए पनि उद्यमशीलताको कमीका कारण रेमिट्यान्स ठुलो मात्रामा घरजग्गा र उपभोगमा खर्च हुने गरेको छ।",
-  "804_p43": "५% साक्षरता दर र ३०० विद्यालयमा करिब १०,००० विद्यार्थी भर्ना भएकाले नेपाल सन् १९५१ मा आधुनिकतामा प्रवेश गरेको थियो। २०१७ सम्म, ३५,६०१ विद्यालयहरूमा ७ मिलियन भन्दा बढी विद्यार्थीहरू भर्ना भएका थिएँ। समग्र साक्षरता दर (५ वर्ष वा सोभन्दा माथिको जनसङ्ख्याको लागि) सन् २००१ मा ५४.१% बाट २०११ मा ६५.९% पुगेको छ। सन् २०१७ सम्ममा शुद्ध प्राथमिक नामांकन दर ९७% पुगेको छ, तर माध्यमिक तहमा नामांकन ६०% भन्दा कम थियो (ग्रेड ९ -12), र लगभग १२% तृतीय स्तरमा। समग्र साक्षरता दरमा उल्लेखनीय लैङ्गिक असमानता भए पनि शिक्षाका सबै तहमा भर्ना हुनेमा केटीहरूले केटाहरूलाई उछिनेका छन्। नेपालमा ११ विश्वविद्यालय र चार स्वतन्त्र विज्ञान प्रतिष्ठान छन्। नेपाल २०२१ मा ग्लोबल इनोभेसन इन्डेक्समा १११औँ स्थानमा थियो, जुन २०१९ मा १०९औँ स्थानमा थियो।",
-  "804_p35": "नेपाल, आधिकारिक रूपमा सन् १९५१ मा पश्चिमीहरूका लागि खोलिएको थियो, हिप्पी ट्रेलको अन्त्यमा, सन् १९६० र १९७० को दशकमा लोकप्रिय गन्तव्य बन्यो। सन् १९९० को दशकमा माओवादी जनयुद्धबाट अवरुद्ध भएको उद्योग, पछि पुन: प्राप्ति भएको छ तर उच्च-अन्तको पर्यटनको लागि उपयुक्त सुविधाको अभावको कारण \"पूर्वाधार अवरोध\", भग्नावशेषमा झन्डा वाहक, र केही मुट्ठीभरहरूको विकासको लागि चुनौतीहरूको सामना गर्दछ। गन्तव्यहरू सही रूपमा विकसित र बजार। आदिवासी जनजातिको घरमा पेइङ गेस्टको रूपमा सांस्कृतिक र इको-पर्यटक बस्ने होमस्टे पर्यटनले केही सफलता पाएको छ।",
-  "804_p44": "उचित पूर्वाधार र शिक्षण सामग्रीको अभाव, उच्च विद्यार्थी-शिक्षक अनुपात, साथै विद्यालय व्यवस्थापन समितिको राजनीतिकरण र विद्यार्थी र शिक्षकहरू बीचको दलीय एकीकरणले प्रगतिको बाधक बनाउँछ। संविधानमा नि:शुल्क आधारभूत शिक्षाको प्रत्��ाभूति गरिएको छ तर कार्यक्रमलाई प्रभावकारी कार्यान्वयनका लागि बजेट अभाव छ। सरकारले बालिका तथा अपाङ्गता भएका विद्यार्थीका साथै सहिद, सीमान्तकृत समुदाय र गरिबका बालबालिकाका लागि छात्रवृत्ति कार्यक्रम सञ्चालन गरेको छ। हरेक वर्ष दशौं हजार नेपाली विद्यार्थी राम्रो शिक्षा र कामको खोजीमा देश छोड्छन्, जसमध्ये आधा कहिल्यै फर्केर आउँदैनन्।",
-  "804_p46": "नेपालले मातृ तथा बाल स्वास्थ्यमा ठुलो प्रगति गरेको छ। ९५% बालबालिकामा आयोडिनयुक्त नुनको पहुँच छ, र ६ देखि ५९ महिना उमेरका ८६% बालबालिकाले भिटामिन ए प्रोफिलेक्सिस पाउँछन्। स्टन्टिङ, कम वजन र बर्बादी उल्लेखनीय रूपमा कम भएको छ; ५ वर्ष मुनिका बालबालिकामा ४३ प्रतिशत कुपोषण अत्यन्त उच्च छ। महिला र बालबालिकामा एनिमिया २०११ र २०१६ को बीचमा बढ्यो, क्रमशः ४१% र ५३% पुग्यो। कम जन्मको तौल २७% मा छ भने स्तनपान ६५% मा छ। नेपालले मातृ मृत्युदर सन् १९९० मा ९०१ बाट घटाएर २२९ पुगेको छ। शिशु मृत्युदर सन् १९९० मा १३९.८ को तुलनामा प्रति हजार जीवित जन्म ३२.२ मा घटेको छ। गर्भनिरोधक प्रचलन दर ५३% छ तर सचेतना र सहज पहुँचको कमीको कारण ग्रामीण र शहरी क्षेत्रहरू बीच असमानता दर उच्च छ।",
-  "804_p22": "सन् १९३० को दशकमा राजधानीमा एउटा जीवन्त भूमिगत राजनीतिक आन्दोलन भयो र सन् १९३६ मा नेपाल प्रजा परिषद्को जन्म भयो, जुन चार महान् सहिदहरूको मृत्युदण्डपछि सात वर्षपछि विघटन भयो। त्यही समयमा, भारतीय स्वतन्त्रता आन्दोलनमा संलग्न नेपालीहरू राजनीतिक दलहरूमा सँगठित हुन थाले, जसले गर्दा नेपाली कांग्रेस र नेपाल कम्युनिस्ट पार्टीको जन्म भयो। साम्यवादले आफ्नो पाइला खोज्न खोज्दा नेपाली कांग्रेसले वि.सं. २००७ मा राणा शासनलाई हटाउन सफल भयो र मतदाताको अत्यधिक समर्थन पाएको थियो। सन् १९६२ मा राजा महेन्द्रले सुरु गरेको दलविहीन पञ्चायत व्यवस्थामा राजतन्त्रका वफादारहरूले पालैपालो सरकारको नेतृत्व गरे। राजनीतिक नेताहरू भूमिगत, निर्वासित वा जेलमा रहे। सन् १९७० को दशकमा एउटा कम्युनिस्ट विद्रोहलाई यसको क्र्याडलमा कुचिएको थियो, जसले संयुक्त वाम मोर्चा (वि.सं. २०४६) अन्तर्गत हालसम्म छरिएका कम्युनिस्ट गुटहरूको अन्ततः एकीकरणको नेतृत्व गर्‍यो।",
-  "804_p26": "कार्यपालिका: शासनको स्वरूप बहुदलीय, प्रतिस्पर्धी, बहुलतामा आधारित सङ्घीय लोकतान्त्रिक ग��तन्त्रात्मक संसदीय प्रणाली हो। राष्ट्रपतिले प्रतिनिधिसभामा बहुमत प्राप्त राजनीतिक दलको संसदीय दलको नेतालाई प्रधानमन्त्रीमा नियुक्त गर्ने, जसले कार्यकारी शक्तिको प्रयोग गर्ने मन्त्रिपरिषद् गठन गर्दछ।\n व्यवस्थापिका: नेपालको व्यवस्थापिका, सङ्घीय संसद भनिन्छ, जसमा प्रतिनिधि सभा र राष्ट्रिय सभा हुन्छन्। मिश्रित निर्वाचन प्रणालीबाट निर्वाचित २७५ सदस्य रहेको प्रतिनिधिसभाको कार्यकाल पाँच वर्षको हुन्छ। प्रादेशिक निर्वाचक मण्डलबाट निर्वाचित ५९ सदस्य रहेको राष्ट्रिय सभा स्थायी सदन हो; यसका एक तिहाइ सदस्यहरू प्रत्येक दुई वर्षमा छ वर्षको कार्यकालका लागि निर्वाचित हुन्छन्।\n न्यायपालिका: नेपालको एकात्मक तीन तहको स्वतन्त्र न्यायपालिका छ जसमा सर्वोच्च अदालत, प्रधानन्यायाधीशको नेतृत्वमा रहेको देशको सर्वोच्च अदालत, सात उच्च अदालत, प्रत्येक प्रदेशमा एक, प्रदेश स्तरमा सर्वोच्च अदालत प्रत्येक जिल्लामा एक र ७७ जिल्लाहरू छन्। नगर परिषदले विवाद समाधान गर्न र कारबाहीयोग्य अपराध नभएका मुद्दाहरूमा गैर-बाध्यकारी फैसला दिन स्थानीय न्यायिक निकायहरू बोलाउन सक्छन्। स्थानीय न्यायिक निकायका काम कारबाहीलाई जिल्ला अदालतबाट निर्देशित र प्रतिबन्ध गर्न सकिन्छ।",
-  "804_p47": "एक विशिष्ट नेपाली खानाको आधार भनेको सादा फेसनमा पकाइने अनाज हो, र स्वादिलो स्वादिलो परिकारहरूसँग पूरक हुन्छ। पछिल्लोमा दाल, दाल र तरकारीहरू समावेश छन् जुन सामान्यतया अदुवा र लसुनसँग मसला गरिन्छ, तर मसलाको संयोजनको साथमा धनिया, जीरा, बेसार, दालचीनी, अलैंची, जिम्बु र अन्य समावेश हुन सक्छ जसमा खाना सम्मेलनहरूद्वारा सूचित गरिन्छ। वास्तविक भोजनमा, यो मानसिक प्रतिनिधित्वले थाल वा थालीको रूपमा लिन्छ, पकाएको अनाजको लागि केन्द्रीय स्थानको साथ, परिधीयहरू, प्रायः सानो कचौराहरूमा, स्वादपूर्ण साथको लागि, र एकै समयमा, टुक्रा-टुक्राको सट्टा, इन्जेशनको लागि। खानाको प्रत्येक कार्यमा दुईवटा, चाहे वास्तविक मिसाएर—उदाहरणका लागि भात र दाल—वा एउटाको फोल्डिङमा—जस्तै रोटी—अर्काको वरिपरि, जस्तै पकाएको तरकारी। दालभात, उफाएको चामलको वरिपरि केन्द्रित सबैभन्दा सामान्य उदाहरण हो। साथै डेयरी र कहिलेकाहीं मासु, सबैभन्दा सामान्य र प्रमुख उदाहरण हो। गहुँको पीठोबाट बनेको अखमिरी रोट��ले कहिलेकाहीँ चपाती भनिन्छ, विशेष गरी तराईमा उमालेको चामललाई प्रतिस्थापन गर्दछ, जबकि ढिँडो, मकै, कोदो वा गहुँको पीठो पानीमा उमालेर, लगातार हलचल र बाक्लो, लगभग ठोस स्थिरता नपुगेसम्म पीठो थपेर बनाइन्छ। पहाड र पहाडमा मुख्य विकल्प हो। त्साम्पा, भुटेको जौ वा नग्न जौबाट बनाइएको पीठो, उच्च हिमालयमा मुख्य मुख्य हो। नेपालभरि, किण्वित, त्यसपछि घाममा सुकाइएका, गुन्द्रुक भनिने पातदार सागहरू, दुवै स्वादिष्ट र जाडोमा ताजा तरकारीहरूको लागि महत्त्वपूर्ण विकल्प हुन्।",
-  "808_p0": "भारत, आधिकारिक रूपमा गणतन्त्र भारत, दक्षिण एसियाको एक देश हो। यो क्षेत्रफलको आधारमा सातौं ठुलो र दोस्रो-सबैभन्दा बढी जनसङ्ख्या भएको देश हो। दक्षिणमा हिन्द महासागर, दक्षिणपश्चिममा अरब सागर र दक्षिणपूर्वमा बङ्गालको खाडीले घेरिएको, यसले पश्चिममा पाकिस्तानसँग भूमि सीमाहरू साझा गर्दछ; उत्तरमा चीन, नेपाल र भुटान; र पूर्वमा बङ्गलादेश र म्यानमार। हिन्द महासागरमा, भारत, श्रीलंका र माल्दिभ्सको वरपर छ; यसको अण्डमान निकोबार द्वीप समूहहरू थाइल्याण्ड, म्यानमार र इन्डोनेसियासँग समुद्री सीमा साझेदारी गर्दछ।",
-  "808_p12": "प्रमुख हिमालयन-मूल नदीहरू जुन पर्याप्त रूपमा भारतबाट बग्दछन्, गङ्गा र ब्रह्मपुत्र नदी समावेश छन्, जुन दुबै बङ्गालको खाडीमा बग्छन्। गङ्गाका महत्वपूर्ण सहायक नदीहरूमा यमुना र कोशी समावेश छन्; पछिल्लोको अत्यन्त कम ढाँचा, लामो समयसम्म सिल्ट जम्मा हुने कारणले गर्दा गम्भीर बाढी र पाठ्यक्रम परिवर्तन हुन्छ। प्रमुख प्रायद्वीपीय नदीहरू, जसको खडा ढाँचाहरूले तिनीहरूको पानीलाई बाढीबाट रोक्छ, जसमा गोदावरी, महानदी, कावेरी र कृष्णा समावेश छन्, जुन बङ्गालको खाडीमा पनि बग्छ र नर्मदा र ताप्ती, जुन अरब सागरमा बग्छ। तटीय विशेषताहरूमा पश्चिमी भारतको कच्छको दलदली रण र पूर्वी भारतको जलोढ़ सुन्दरवन डेल्टा समावेश छ; पछिल्लो बङ्गलादेशसँग साझेदारी गरिएको छ। भारतमा दुईवटा द्वीपसमूहहरू छन्: लक्षद्वीप, भारतको दक्षिण-पश्चिमी तटमा कोरल प्रवाल; र अण्डमान निकोबार द्वीप समूहहरू, अण्डमान सागरमा ज्वालामुखी शृङ्खला।",
-  "808_p17": "भारतमा २९ प्रान्त तथा ६ केन्द्र शासित सङ्घीय राज्य क्षेत्र यसप्रकार रहेका छन्।",
-  "808_p11": "पहिलो विश्वयुद्ध पछि, जसमा लगभग १० लाख भारतीयहरूले सेवा गरे, नयाँ अवधि सुरु भयो। यो ब्रिटिस सुधारहरू द्वारा चिह्नित थियो तर दमनकारी कानून द्वारा, स्व-शासनको लागि थप कडा भारतीय आह्वानहरू द्वारा, र असहयोगको अहिंसात्मक आन्दोलनको शुरुवात द्वारा, जसको महात्मा गान्धी नेता र स्थायी प्रतीक हुनेछन्। सन् १९३० को दौडान, सुस्त विधायी सुधार ब्रिटिस द्वारा लागु गरिएको थियो; नतिजाको चुनावमा भारतीय राष्ट्रिय कांग्रेसले जित हासिल गर्यो। अर्को दशक सङ्कटहरूले घेरिएको थियो: दोस्रो विश्वयुद्धमा भारतीय सहभागिता, असहयोगको लागि कांग्रेसको अन्तिम धक्का, र मुस्लिम राष्ट्रवादको उत्थान। सबै सन् १९४७ मा स्वतन्त्रता को आगमन द्वारा सीमित थियो, तर दुई राज्यहरू मा भारतको विभाजन द्वारा स्वभाव: भारत र पाकिस्तान।",
-  "808_p4": "भरत शब्द, भारतीय महाकाव्य र भारतको संविधान दुवैमा उल्लेख गरिएको छ, धेरै भारतीय भाषाहरूले यसको भिन्नताहरूमा प्रयोग गरेको छ। ऐतिहासिक नाम भारतवर्षको आधुनिक अभिलेख, जुन मूल रूपमा उत्तर भारतमा लागु हुन्छ, भारतले १९ औं शताब्दीको मध्यदेखि भारतको मूल नामको रूपमा बढेको मुद्रा प्राप्त गर्यो। हिन्दुस्तान भारतको लागि मध्य फारसी नाम हो, जुन मुगल साम्राज्यको समयमा पेश गरिएको थियो र त्यसपछि व्यापक रूपमा प्रयोग भएको थियो। यसको अर्थ फरक छ, वर्तमान उत्तरी भारत र पाकिस्तान वा यसको नजिकको सम्पूर्ण भारतलाई समेट्ने क्षेत्रलाई जनाउँछ।",
-  "808_p1": "आधुनिक मानवहरू अफ्रिकाबाट भारतीय उपमहाद्वीपमा ५५,००० वर्ष पहिले आइपुगेका थिए। तिनीहरूको लामो पेशा, प्रारम्भमा शिकारी-सङ्कलनकर्ताहरूको रूपमा अलगावका विभिन्न रूपहरूमा, यस क्षेत्रलाई अत्यधिक विविध बनाएको छ, मानव आनुवंशिक विविधतामा अफ्रिका पछि दोस्रो। १२०० ईपू सम्म, संस्कृतको पुरातात्विक रूप, एक भारोपेली भाषा, उत्तरपश्चिमबाट भारतमा फैलिएको थियो। यसको प्रमाण आज ऋग्वेदका भजनहरूमा पाइन्छ। दृढतापूर्वक सतर्क मौखिक परम्पराद्वारा संरक्षित, ऋग्वेदले भारतमा हिन्दु धर्मको उदय भएको अभिलेख गर्दछ। भारतको द्रविड भाषाहरू उत्तरी र पश्चिमी क्षेत्रहरूमा प्रतिस्थापन गरिएको थियो। ४०० ईपू सम्म, हिन्दु धर्म भित्र जात द्वारा स्तरीकरण र बहिष्कारको उदय भएको थियो, र बौद्ध र जैन धर्मको जन्म भएको थियो।",
-  "808_p8": "६ औं र ७ औं शताब्दीमा, पहिलो भक्ति भजन तमिल भाषामा सिर्जना गरिएको थियो। उनीहरूलाई भारतभरि अनु���रण गरिएको थियो र हिन्दु धर्मको पुनरुत्थान र उपमहाद्वीपका सबै आधुनिक भाषाहरूको विकास दुवैको नेतृत्व गरियो। भारतीय राजपरिवार, ठुला र साना, र तिनीहरूले संरक्षण गरेका मन्दिरहरूले ठुलो सङ्ख्यामा नागरिकहरूलाई राजधानी सहरहरूमा आकर्षित गर्‍यो, जुन आर्थिक केन्द्रहरू पनि बन्यो। भारतले अर्को सहरीकरण गर्दा जताततै विभिन्न आकारका मन्दिर शहरहरू देखा पर्न थाले। ८ औं र ९ औं शताब्दीमा, दक्षिणपूर्वी एसियामा प्रभावहरू महसुस गरिएको थियो, किनकि दक्षिण भारतीय संस्कृति र राजनीतिक प्रणालीहरू आधुनिक समयको म्यानमार, थाइल्याण्ड, लाओस, ब्रुनाई, कम्बोडिया, भियतनाम, फिलिपिन्स, मलेसिया र इन्डोनेसियाको हिस्सा बन्ने भूमिहरूमा निर्यात गरियो।",
-  "808_p15": "भारत सरकारमा तीनवटा शाखाहरू छन्:",
-  "808_p3": "\"इन्डिया\" नाम शास्त्रीय ल्याटिन India बाट आएको हो, जुन दक्षिण एसिया र यसको पूर्वमा अनिश्चित क्षेत्रको सन्दर्भ हो र क्रमशः बाट व्युत्पन्न: हेलेनिस्टिक ग्रीक India (Ἰνδία); प्राचीन ग्रीक Indos (Ἰνδός); पुरानो फारसी Hindush, अचेमेनिड साम्राज्यको पूर्वी प्रान्त; र अन्ततः यसको संज्ञानात्मक, संस्कृत Sindhu, वा \"नदी,\" विशेष गरी सिन्धु नदी र निहितार्थ, यसको राम्रोसँग बसोबास गरिएको दक्षिणी बेसिन। पुरातन ग्रीकहरूले भारतीयहरूलाई Indoi (Ἰνδοί) भनेर उल्लेख गरे, जसलाई \"सिन्धुका मानिसहरू\" भनेर अनुवाद गरिएको छ।",
-  "808_p13": "भारतीय मौसम हिमालय र थार मरुभूमिबाट बलियो रूपमा प्रभावित छ, जसले आर्थिक र सांस्कृतिक रूपमा महत्त्वपूर्ण गर्मी र जाडो मनसुनलाई चलाउँछ। हिमालयले भारतीय उपमहाद्वीपको अधिकांश भागलाई समान अक्षांशमा रहेका अधिकांश स्थानहरूभन्दा न्यानो राखेर मध्य एसियाली चिसो काटाब्याटिक हावालाई भित्र पस्नबाट रोक्छ। थार मरुभूमिले आर्द्रताले भरिएको दक्षिण-पश्चिम ग्रीष्मकालीन मनसुन हावालाई आकर्षित गर्न महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छ जुन जुन र अक्टोबरको बीचमा भारतको अधिकांश वर्षा प्रदान गर्दछ। भारतमा चार प्रमुख जलवायु समूहहरू प्रबल हुन्छन्: उष्णकटिबंधीय आर्द्र, उष्णकटिबंधीय सुख्खा, उपोष्णकटिबंधीय आर्द्र र पर्वत।",
-  "808_p7": "जब कन्नौजका हर्षवर्द्धन, जसले ६०६ देखि ६४७ ईस्वी सम्म सिन्धु-गङ्गा मैदानको धेरै भागमा शासन गरे, दक्षिणतिर विस्तार गर्ने प्रयास गरे, उनी डेक्कनका चालुक्य शासकबाट पराजित भए। जब उनको उत्तराधिकारीले पूर्वतिर विस्तार गर्ने प्रयास गरे, उनी बङ्गालका पाल राजाबाट पराजित भए। जब चालुक्यहरूले दक्षिण तर्फ विस्तार गर्ने प्रयास गरे, तिनीहरू टाढा दक्षिणबाट पल्लवहरूद्वारा पराजित भए, जसको फलस्वरूप अझै टाढा दक्षिणबाट पाण्ड्य र चोलहरूले विरोध गरे।",
-  "808_p14": "भारत भारतको संविधान अन्तर्गत शासित संसदीय प्रणाली भएको सङ्घ हो - देशको सर्वोच्च कानूनी दस्तावेज। यो संवैधानिक गणतन्त्र हो। भारत प्रजातन्त्र हो कि होइन भन्नेमा स्रोतहरू भिन्न छन्; कतिपयले यसलाई यसरी सूचीमा राख्छन् भने अरूले देश मिश्रित शासन वा चुनावी निरंकुशता भएको तर्क गर्छन्।",
-  "808_p10": "१८ औं शताब्दीको प्रारम्भमा, वाणिज्य र राजनीतिक प्रभुत्व बीचको रेखाहरू बढ्दो रूपमा धमिलो हुँदै जाँदा, अङ्ग्रेजी ईस्ट इन्डिया कम्पनी लगायत धेरै युरोपेली व्यापारिक कम्पनीहरूले तटीय चौकीहरू स्थापना गरेका थिए। बङ्गालको धनमा यसको थप पहुँच र त्यसपछिको बढ्दो शक्ति र यसको सेनाको आकारले यसलाई १८२० को दशक सम्ममा भारतको अधिकांश भागलाई कब्जा गर्न वा आफ्नो अधीनमा राख्न सक्षम बनायो। त्यतिबेला भारतले लामो समयदेखि निर्माण गरिएका वस्तुहरू निर्यात गर्दैन, बरु ब्रिटिस साम्राज्यलाई कच्चा पदार्थ आपूर्ति गरिरहेको थियो। धेरै इतिहासकारहरूले यसलाई भारतको औपनिवेशिक कालको सुरुवात मान्छन्। यद्यपि, यस समयमा कम्पनीसँगको असन्तुष्टि पनि बढ्दै गयो र सन् १८५७ को भारतीय विद्रोह सुरु भयो। आक्रामक ब्रिटिस शैलीको सामाजिक सुधारहरू, कठोर भूमि करहरू, र केही धनी जग्गाधनीहरू र राजकुमारहरूको सारांश व्यवहार सहित विभिन्न असन्तुष्टि र धारणाहरूद्वारा फिड। विद्रोहले उत्तरी र मध्य भारतका धेरै क्षेत्रहरूलाई हल्लायो र कम्पनी शासनको जग हल्लायो।",
-  "808_p2": "भारत सन् १९५० देखि एक सङ्घीय गणतन्त्र भएको छ, लोकतान्त्रिक संसदीय प्रणाली मार्फत शासित छ। यो बहुलवादी, बहुभाषिक र बहुजातीय समाज हो। भारतको जनसङ्ख्या सन् १९५१ मा ३६१ मिलियन बाट बढेर २०२२ मा लगभग १.४ बिलियन भयो। उही समयमा, यसको नाममात्र प्रति व्यक्ति आय वार्षिक $६४ बाट $१,४९८ मा बढ्यो, र यसको साक्षरता दर १६.६% बाट ७४% मा पुग्यो। सन् १९५१ मा तुलनात्मक रूपमा गरिब देश भएदेखि, विस्तारित मध्यम वर्गको साथ, भारत द्रुत रूपमा बढ्दै गइरहेको प्रमुख अर्थतन्त्र र सूचना प्रविधि से��ाहरूको लागि केन्द्र बनेको छ।"
-}
\ No newline at end of file