diff --git "a/data/it-nl.tmx" "b/data/it-nl.tmx" new file mode 100644--- /dev/null +++ "b/data/it-nl.tmx" @@ -0,0 +1,7927 @@ + + +
+ ELRC project + Acquisition of bilingual data (from multilingual websites), normalization, cleaning, deduplication and identification of parallel documents have been done by ILSP-FC tool. Multilingual embeddings (LASER) were used for alignment of segments. Merging/filtering of segment pairs has also been applied. + it + nl + 879 + 15239 + 18485 + 3388 + 2588 +
+ + + 1.0 + + Ma nessuno si mosse. + + + Niemand bewoog zich. + + + + 1.0869565217391304 + + La testimonianza di Alice + + + De Getuigenis van Alice + + + + 0.92 + + Tutti guardarono Alice. + + + Iedereen keek naar Alice. + + + + 0.7857142857142857 + + E vi fu gran silenzio. + + + Er heerste een diepe stilte. + + + + 0.9444444444444444 + + — Quasi due miglia d’altezza, — aggiunse la Regina. + + + ‘Bijna twee kilometer,’ voegde de Koningin er aan toe. + + + + 0.9714285714285714 + + Alcuni dei giurati scrissero "significante", altri "insignificante." + + + Sommige jury-leden schreven op ‘belangrijk’ en sommige ‘onbelangrijk’. + + + + 1.2345679012345678 + + Il Coniglio bianco si mise gli occhiali e domandò: — Maestà, di grazia, di dove debbo incominciare ? + + + Het Witte Konijn zette zijn bril op. ‘Waar zal ik beginnen,Majesteit?’ vroeg hij. + + + + 0.7727272727272727 + + (I giurati si guardarono confusi.) + + + (De gezichten van de juryleden klaarden op). + + + + 1.1272727272727272 + + Allora il Re diventò pallido e chiuse in fretta il libriccino. + + + De Koning werd bleek en deed haastig zijn boekje dicht. + + + + 1.06 + + Or questi erano i versi che il Coniglio bianco lesse: + + + Dit was het gedicht, dat het Witte Konijn voorlas: + + + + 1.196969696969697 + + — Risvegliati, Alice cara,— le disse la sorella, — da quanto tempo dormi, cara! + + + ‘Wordt wakker Alice,’ zei haar zusje, ‘wat heb jij lang geslapen!’ + + + + 1.1 + + — Io non sono alta un miglio, — disse Alice. + + + ‘Ik ben geen kilometer lang,’ zei Alice. + + + + 1.1395348837209303 + + — Questo prova la sua colpa, — affermò la Regina. + + + ‘Dat bewijst zijn schuld,’ zei de Koningin. + + + + 0.8135593220338984 + + — A chi è indirizzata — domandò uno dei giurati. + + + ‘Aan wie is hij geadresseerd?’ vroeg een van de jury-leden. + + + + 0.7702702702702703 + + Non l’ho aperto ancora, disse il Coniglio bianco; — ma sembra una lettera scritta dal prigioniero a... a qualcuno. + + + ‘Ik heb het nog niet opengedaan,’ zei het Witte Konijn, ‘maar het is blijkbaar een brief, geschreven door de gevangene en gericht aan - aan iemand.’ + + + + 1.03125 + + — Sì che lo sei, — rispose il Re. + + + ‘Dat ben je wel,’ zei de Koning. + + + + 0.9308510638297872 + + — Se qualcuno potesse spiegarmelo, — disse Alice (la quale era talmente cresciuta in quegli ultimi minuti che non aveva più paura d’interrompere il Re) — gli darei mezza lira. + + + ‘Als iemand er iets van begrijpt,’ zei Alice (ze was de laatste minuten zo groot geworden, dat ze helemaal niet bang meer was om hen in de rede te vallen), ‘krijgt hij van mij een stuiver. + + + + 0.8363636363636363 + + — Maestà, — disse il Fante, — io non li ho scritti, e nessuno potrebbe provare il contrario. + + + ‘Majesteit,’ zei de Hartenboer, ‘ik heb het niet geschreven en niemand kan bewijzen dat ik het wel heb gedaan. + + + + 0.8852459016393442 + + (E certamente, no, perchè era interamente di cartone). + + + (Wat hij beslist niet deed, want hij was van karton gemaakt). + + + + 0.9473684210526315 + + — Che idea d’aver prima la sentenza! + + + ‘Stel je voor, eerst de veroordeling!’ + + + + 1.0869565217391304 + + Alice guardò il banco de’ giurati, e vide che nella fretta avea rimessa la lucertola a testa in giù. + + + Alice keek naar de bank van de jury-leden en zag dat zij de Hagedis op zijn hoofd had gezet. + + + + 1.1627906976744187 + + — Che i giurati ponderino il loro verdetto — ripetè il Re, forse per la ventesima volta quel giorno. + + + ‘Laat de jury uitspraak doen,’ zei de Koning ongeveer voor de twintigste maal die dag. + + + + 0.8 + + La poverina agitava melanconicamente la coda, non potendosi muovere. + + + Het arme dier wuifde neerslachtig met zijn staart, niet in staat om zich om te keren. + + + + 0.9104477611940298 + + — È molto significante, — disse il Re, volgendosi ai giurati. + + + ‘Dat is heel belangrijk,’ zei de Koning en wendde zich tot de jury. + + + + 0.8478260869565217 + + — Se non c’è un significato, — disse il Re, — noi usciamo da un monte di fastidi, perchè non è necessario trovarvelo. + + + ‘Als het niets betekent,’ zei de Koning, ‘bespaart ons dat een heleboel moeite, want dan hoeven we ook niet naar een verklaring te zoeken. + + + + 0.926829268292683 + + — Il non aver firmato, — rispose il Re, non fa che aggravare il tuo delitto. + + + ‘Als je het niet ondertekend hebt,’ zei de Koning, ‘maakt dat de zaak enkel erger. + + + + 1.099009900990099 + + — Insignificante, già, è quello che intendevo — soggiunse in fretta il Re; e poi si mise a dire a bassa voce: "significante, insignificante, significante..." — come se volesse provare quale delle due parole sonasse meglio. + + + ‘Natuurlijk, onbelangrijk bedoelde ik,’ zei de Koning haastig en hij ging zachtjes bij zich zelf verder ‘belangrijk-onbelangrijk-onbelangrijk-belangrijk,’ alsof hij probeerde welk woord het beste klonk. + + + + 0.5375 + + — "Una a lei diedi, ed essi due gli diero." + + + - Ik gaf haar een, zij twee aan hem -, wel dat slaat natuurlijk op de gebakjes.’ + + + + 1.7903225806451613 + + Una a lei diedi, ed essi due le diero, tu me ne desti tre, fors’anche più; ma tutte si rinvennero, — o mistero! + + + Ik gaf haar twee, zij twee aan hem, En drie of meer gaaft gij. + + + + 1.1111111111111112 + + — Dev’essere così — disse il Re, — salvo che non sia stata scritta a nessuno, il che generalmente non avviene. + + + ‘Dat moet wel,’ zei de Koning, ‘anders was hij aan niemand gericht en dat komt niet dikwijls voor.’ + + + + 1.0909090909090908 + + — Dunque a te questo verso non si attacca, — disse il Re, guardando con un sorriso il tribunale. + + + ‘Dan beletten die woorden je ook niets,’ zei de Koning en keek glimlachend de zaal rond. + + + + 1.0909090909090908 + + E poi non c’è alcuna firma in fondo. + + + Er staat geen naam aan het slot.’ + + + + 1.0210526315789474 + + — Comincia dal principio, — disse il Re solennemente... — e continua fino alla fine, poi fermati. + + + ‘Begin bij het begin,’ zei de Koning ernstig, ‘en ga net zo lang door tot je aan het slot bent. + + + + 0.66 + + è la più vecchia norma del libro! + + + ‘Het is de oudste wet in het boek,’ zei de Koning. + + + + 0.8194444444444444 + + — Il processo, — disse il Re con voce grave, — non può andare innanzi se tutti i giurati non saranno al loro posto... dico tutti, — soggiunse con energia, guardando fisso Alice. + + + ‘De rechtszitting kan geen voortgang hebben,’ zei de Koning heel ernstig, ‘voor alle jury-leden op hun eigen plaats terug zijn - allemaal,’ herhaalde hij met grote nadruk en hij keek Alice strak aan toen hij dat zei. + + + + 1.3970588235294117 + + — Ponderate il vostro verdetto, — disse volgendosi ai giurati, ma con voce sommessa e tremante. + + + ‘Overweeg uw oordeel,’ zei hij met zachte, bevende stem tot de jury. + + + + 0.6462585034013606 + + Alice potè vedere perchè era vicina, e poteva sbirciare sulle lavagne: "Ma non importa", pensò. + + + Alice kon dit zien, omdat zij dicht genoeg bij hen zat om in hun schriften te kijken, ‘maar het komt er toch niets op aan,’ dacht ze bij zich zelf. + + + + 1.368421052631579 + + — Niente, — rispose Alice. + + + ‘Niets,’ zei Alice. + + + + 1.2465753424657535 + + — Forse ha imitato la scrittura di qualcun altro, — disse il Re.(I giurati si schiarirono.) + + + ‘Dan moet hij iemand anders handschrift na hebben gedaan,’ zei de Koning. + + + + 0.6666666666666666 + + FINE + + + Alice. + + + + 1.4125 + + Vi fu un applauso generale, e a ragione, perchè quella era la prima frase di spirito detta dal Re in quel giorno. + + + Dit was het eerste werkelijk verstandige woord dat de Koning die dag had gezegd. + + + + 0.7634408602150538 + + È un bisticcio — soggiunse il Re con voce irata, e tutti allora risero. + + + ‘Het was een woordspeling,’ voegde de Koning er beledigd aan toe en iedereen begon te lachen. + + + + 1.1320754716981132 + + Non credo che ci sia in esso neppure un atomo di buon senso. + + + Ik geloof dat het absoluut niets te betekenen heeft.’ + + + + 0.6545454545454545 + + I giurati scrissero tutti sulla lavagna: "Ella non crede che vi sia in esso neppure un atomo di buon senso". + + + De jury-leden schreven allemaal in hun schriften: ‘Zij gelooft dat het absoluut niets te betekenen heeft,’ maar niet een van hen probeerde het gedicht uit te leggen. + + + + 0.6037037037037037 + + E pure non so, — continuò aprendo il foglio sulle ginocchia e sbirciandolo, — ma mi pare di scoprirvi un significato, dopo tutto... "Disse... non sai mica nuotar." + + + En toch weet ik het niet,’ ging hij voort en spreidde het papier uit op zijn knie en keek ernaar met één oog: ‘Het heeft toch blijkbaar wel iets te betekenen, - Maar zei dat ik niet zwem - jij kunt niet zwemmen?’ ging hij verder en wendde zich daarbij tot de Hartenboer. + + + + 1.568421052631579 + + Continua:"Già tu sai che un accesso la colpì",— tu non hai mai avuto degli attacchi nervosi, cara mia, non è vero?— soggiunse volgendosi alla Regina. + + + Dan verder - Voor ziekte 't heeft belet -Jij bent niet ziek, liefste?’ zei hij tot de Koningin. + + + + 1.1403508771929824 + + e se il negozio sarà maturato, oh dimmi allor di te che mai sarà? + + + Komt haar de zaak geheel van pas, Wat wordt er dan van u? + + + + 1.096774193548387 + + — È una stupidità — esclamò Alice. + + + ‘Grote onzin,’ riep Alice luid. + + + + 1.6753246753246753 + + — e lesse dal suo libriccino: "Norma quarantaduesima: — Ogni persona, la cui altezza supera il miglio deve uscire dal tribunale." + + + Alle personen van meer dan een kilometer lang moeten de rechtszaal verlaten.’ + + + + 1.1864406779661016 + + Egli poi disse che non ero andato (e non si può negar, chi non lo sa?) + + + Hij schreef hun dat ik er niet was (Zo is het, weet ik nu). + + + + 0.9921259842519685 + + — Bene, fin qui,—, disse il Re, e continuò: — "E questo è il vero, e ognun di noi io sa." Questo è senza dubbio per i giurati. + + + ‘Precies,’ zei de Koning en hij mompelde verder bij zichzelf: ‘- Zo is het, weet ik nu -, dat is iemand van de jury natuurlijk. + + + + 1.1666666666666667 + + — Allora dovrebbe essere la prima, — disse Alice. + + + ‘Dan zou het Wet no. één zijn,’ zei Alice. + + + + 1.1267605633802817 + + — gridò furiosa la Regina, e scaraventò un calamaio sulla testa della lucertola. + + + ‘Nooit!’ zei de Koningin woedend en gooide een inktpot naar de Hagedis. + + + + 0.7 + + — Maestà, vi sono altre testimonianze, — disse il Coniglio bianco balzando in piedi. + + + ‘Er zijn nog meer getuigen, Majesteit,’ zei het Witte Konijn en sprong haastig op, ‘dit papier is juist binnen gekomen.’ + + + + 1.3363636363636364 + + Ho questa idea che prima dell’accesso, (già tu sai che un accesso la colpì), un ostacol per lui, per noi, per esso fosti tu solo in quel fatale dì. + + + Mijn mening was, dat uwe stem (Voor ziekte 't heeft belet) Een hinderpaal was tussen hem, Onszelf en u en het. + + + + 0.6407766990291263 + + — No, no, —rispose Il Coniglio bianco, questo è ancora più strano. + + + ‘Nee,’ zei het Witte Konijn, ‘en dat is wel het gekste van alles.’ (De jury-leden keken heel beteuterd) + + + + 0.7981651376146789 + + — Già, esse son la, —disse il Re con un’aria di trionfo, indicando le torte sul tavolo. + + + ‘Nu, dat zijn ze!��� riep de Koning triomfantelijk en wees naar de gebakjes op de tafel, ‘dat is overduidelijk. + + + + 0.6491228070175439 + + urlò la Regina con quanta voce aveva. + + + ‘Sla haar hoofd af,’ riep de Koningin zo hard als ze kon. + + + + 0.5384615384615384 + + — Taci! + + + Houd dan op!’ + + + + 1.2142857142857142 + + Se lei ed io per caso in questo affare misterioso involti ci vedrem, egli ha fiducia d’esser liberato e con noi stare finalmente insiem. + + + Wordt gij en ik bij dit bestel Betrokken in die zaak, Voor uwe vrijspraak zorgt hij wel, Nauwkeurig als ik waak. + + + + 0.9147286821705426 + + — Questo è il più importante documento di accusa, — disse il Re stropicciandosi le mani; — ora i giurati si preparino. + + + ‘Dit is het belangrijkste bewijsstuk, dat ik tot nu toe gehoord heb,’ zei de Koning en wreef in zijn handen, ‘laat nu de jury -.’ + + + + 0.5329341317365269 + + Allora il Re, che era stato occupatissimo a scrivere nel suo taccuino, gridò: — Silenzio! + + + Op dit ogenblik riep de Koning, die enige tijd ijverig in zijn notitie-boekje had zitten schrijven: ‘Stilte!’ en dan las hij uit het boekje voor: ‘Wet twee-en-veertig. + + + + 0.5 + + — Prima la sentenza, poi il verdetto. + + + ‘Nee, neen,’ zei de Koningin, ‘eerst de veroordeling en dan de uitspraak.’ + + + + 1.3103448275862069 + + Tu miravi certamente a un reato; se no, avresti lealmente firmato il foglio. + + + Anders had je als eerlijk man je naam er wel onder gezet.’ + + + + 1.3275862068965518 + + Il Fante scosse tristemente la testa e disse: — Vi pare che io possa nuotare? + + + Zij roemde wel mijn goede aard, Maar zei dat ik niet zwem. + + + + 1.1925133689839573 + + — ella esclamò con voce angosciata e cominciò a raccoglierli con molta sollecitudine, perchè invasa dall’idea dei pesciolini pensava di doverli prontamente raccogliere e rimettere sul loro banco se non li voleva far morire. + + + Het ongeluk met de goudvissen spookte door haar hoofd en zij had een vaag idee dat die dieren, wanneer zij ze niet ineens bij elkaar zocht en in de jury-bank terugzette, dood zouden gaan. + + + + 0.7337662337662337 + + "Non già perchè significhi qualche cosa, — disse fra sè, — perchè ne la testa nè la coda gioveranno al processo." + + + ‘Niet dat het er veel op aankomt,’ zei ze bij zichzelf, ‘ik denk dat hij op zijn kop evenveel invloed heeft op het verhoor als wanneer hij rechtop staat.’ + + + + 0.9166666666666666 + + Questo le rammentò l’urtone dato la settimana prima a un globo di cristallo con i pesciolini d’oro. + + + Het herinnerde Alice heel erg aan een kom goudvissen, die zij de vorige week per ongeluk omver had gestoten. + + + + 0.5185185185185185 + + — disse il re. + + + ‘Lees voor,’ zei de Koning. + + + + 1.7611940298507462 + + — disse Alice, e raccontò alla sorella come meglio potè, tutte le strane avventure che avete lette; e quando finì, la sorella la baciò e le disse: — È stato davvero un sogno curioso, cara ma ora, va subito a prendere il tè; è già tardi. + + + ‘O, ik heb zo leuk gedroomd,’ zei Alice en zij vertelde haar zuster zo goed als ze kon al de avonturen, die jullie juist hebt gelezen. + + + + 0.6285714285714286 + + — No, disse la Regina. + + + ‘Wat staat er op?’ zei de Koningin. + + + + 1.2753623188405796 + + Appena i giurati si furono rimessi dalla caduta e riebbero in consegna le lavagne e le matite, si misero a scarabocchiare con molta ansia la storia del loro ruzzolone, tranne la lucertola, che era ancora stordita e sedeva a bocca spalancata, guardando il soffitto. + + + Zodra de jury-leden zich een beetje hersteld hadden van de schok en hun pennen en schriften weer gevonden waren en aan hen teruggegeven, begonnen zij heel ijverig een verslag van het ongeluk op te schrijven. + + + + 1.3701657458563536 + + Dimenticando, nella confusione di quell’istante di esser cresciuta enormemente, saltò con tanta fretta che rovesciò col lembo della veste il banco de’ giurati, i quali capitombolarono con la testa in giù sulla folla, restando con le. gambe in aria. + + + En zij sprong zo haastig op dat ze met een slip van haar rok de bank van de jury-leden omvergooide, zodat deze allemaal op de hoofden van de toeschouwers beneden hen terecht kwamen. + + + + 0.41818181818181815 + + — Non ha indirizzo, — disse il Coniglio bianco, — infatti non c’è scritto nulla al di fuori. + + + ‘Het is niet geadresseerd,’ zei het Witte Konijn, ‘op de buitenkant staat eigenlijk helemaal niets.’ Hij vouwde het papier open, terwijl hij dit zei en voegde er aan toe: ‘Het is trouwens geen brief, het is een gedicht.’ + + + + 1.6470588235294117 + + — Ebbene non m’importa, ma non andrò via, — disse Alice. + + + ‘Ik denk er niet over,’ zei Alice. + + + + 0.44642857142857145 + + — domandò il Re ad Alice. + + + ‘Wat weet je af van deze zaak?’ zei de Koning tot Alice. + + + + 1.105263157894737 + + Tagliategli la testa! + + + Sla zijn hoofd af!’ + + + + 0.8666666666666667 + + Desidero che la signorina ci racconti una storiella. + + + Ik vind dat de jonge dame ons wel een verhaal kan vertellen. + + + + 1.2 + + — Conosci tu quest’aria? + + + ‘Ken je dat liedje?’ + + + + 0.7878787878787878 + + Se tu fossi in buone relazioni con lui, farebbe dell’orologio ciò che tu vuoi. + + + Nee, als je maar zorgt, dat je op goede voet met hem staat, doet hij alles wat je wilt met de klok. + + + + 1.1475409836065573 + + Si trovò di nuovo nella vasta sala, e presso il tavolino di cristallo. + + + Ze kwam weer in de lange zaal, dicht bij het glazen tafeltje. + + + + 1.1428571428571428 + + Egli aveva osservato Alice per qualche istante con molta curiosità, e quelle furono le sue prime parole. + + + Hij had Alice een hele tijd nieuwsgierig op zitten nemen en dit was het eerste wat hij zei. + + + + 0.9894736842105263 + + — Non sapevo che la tavola ti appartenesse, — rispose Alice; — è apparecchiata per più di tre. + + + ‘Ik wist niet dat het uw tafel was,’ zei Alice, ‘hij is voor veel meer dan drie mensen gedekt.’ + + + + 1.18 + + — Dovresti farti tagliare i capelli, — disse il Cappellaio. + + + ‘Je haar moet geknipt worden,’ zei de Hoedenmaker. + + + + 0.898989898989899 + + — Ecco, — riprese Alice in fretta; — almeno intendo ciò che dico... è lo stesso, capisci. + + + ‘Dat doe ik,’ antwoorde Alice haastig, ‘tenminste ik bedoel wat ik zeg - dat is hetzelfde, ziet u.’ + + + + 0.9026548672566371 + + — Forse no, — rispose prudentemente Alice; — ma so che debbo battere il tempo quando studio la musica. + + + ‘Misschien niet,’ antwoordde Alice voorzichtig, ‘maar ik moet altijd erg op de tijd passen als ik piano studeer.’ + + + + 1.1333333333333333 + + — Ho sentito qualche cosa di simile, — disse Alice. + + + ‘Ik heb wel eens zo iets gehoord,’ zei Alice. + + + + 1.0606060606060606 + + — Il Ghiro s’è di nuovo addormentato, — disse il Cappellaio, e gli versò sul naso un poco di tè bollente. + + + ‘De Zevenslaper slaapt weer,’ zei de Hoedenmaker en hij goot hem een beetje hete thee op zijn neus. + + + + 0.7575757575757576 + + — domandò Alice, la quale s’interessava sempre molto al mangiare e al bere. + + + ‘Waar leefden ze van?’ vroeg Alice, die het altijd erg interessant vond wat mensen aten en dronken. + + + + 0.7407407407407407 + + Segna sempre le sei! + + + Het is nu altijd vier uur.’ + + + + 0.8888888888888888 + + Il Cappellaio fu il primo a rompere il silenzio. + + + De Hoedenmaker was de eerste die weer begon te praten. + + + + 1.110236220472441 + + Poi si mise a sbocconcellare il fungo (ne aveva conservato un pezzetto in tasca), finchè ebbe un trenta centimetri d’altezza o giù di lì: percorse il piccolo corridoio: e poi si trovò finalmente nell’ameno giardino in mezzo alle aiuole fulgide di fiori, e alle freschissime fontane. + + + Toen knabbelde ze weer wat aan de paddestoel (ze had een stuk in haar zak gestopt) tot zij nog dertig centimeter groot was en liep door de smalle gang en toen - toen kwam zij eindelijk in de mooie tuin met de kleurige bloemenbedden en de koele fonteinen. + + + + 1.0 + + ("Vorrei che fosse mezzogiorno," bisbigliò fra sè la Lepre di Marzo). + + + (‘Ik wou dat het waar was,’ fluisterde de Maartse Haas bij zichzelf). + + + + 1.2077922077922079 + + — Sarebbe magnifico, davvero — disse Alice pensosa: — ma non avrei fame a quell’ora, capisci. + + + ‘Dat zou prachtig zijn,’ zei Alice, ‘maar dan zou ik nog geen honger hebben.’ + + + + 0.910828025477707 + + — Sarebbe come dire, — aggiunse il Ghiro che pareva parlasse nel sonno, — che "respiro quando dormo", sia lo stesso che "dormo quando respiro?" + + + ‘Dan kun je evengoed zeggen,’ zei de Zevenslaper, die blijkbaar in zijn slaap praatte, ‘dat "ik adem als ik slaap," hetzelfde is als "ik slaap als ik adem"!’ + + + + 0.7371134020618557 + + Alice cercò di immaginarsi quella strana maniera di vivere, ma ne fu più che confusa e continuò: — Ma perchè se ne stavano in fondo a un pozzo? + + + Alice trachtte zich die buitengewone manier van leven voor te stellen, maar zij vond het wel een erg moeilijk probleem en daarom ging ze verder: ‘Maar waarom leefden ze op de bodem van een put?’ + + + + 0.864 + + Il Cappellaio spalancò gli occhi; ma quel che rispose fu questo: — Perchè un corvo somiglia a uno scrittoio? + + + De Hoedenmaker deed zijn ogen wijd open toen hij dit hoorde; toen zei hij enkel: ‘Waarom lijkt een raaf op een schrijftafel?’ + + + + 0.5555555555555556 + + Credo che farò bene ad entrarci subito". + + + Ik vind dat ik best eens naar binnen kan gaan.’ En zij ging naar binnen. + + + + 0.9461077844311377 + + Per esempio, supponi che siano le nove, l’ora delle lezioni, basterebbe che gli dicessi una parolina all orecchio, e in un lampo la lancetta andrebbe innanzi! + + + Bijvoorbeeld, als het negen uur is en de school begint, dan hoef je de Tijd maar even iets in zijn oor te fluisteren en in een oogopslag is het twaalf uur: etenstijd!’ + + + + 1.273972602739726 + + — Tu non dovresti fare osservazioni personali, — disse Alice un po’ severa; — è sconveniente. + + + ‘U moet niet zo persoonlijk worden,’ zei Alice streng, ‘dat is erg grof.’ + + + + 1.5087719298245614 + + — Temo di non saperne nessuna, — rispose Alice con un po’ di timore a quella proposta. + + + ‘Ik weet er geen’ zei Alice, die schrok van dit voorstel. + + + + 1.0365853658536586 + + A ogni modo acconsentì a continuare: — E quelle tre sorelle... imparavano a trarne... + + + En hij vertelde verder: ‘En die drie zusjes, die leerden scheppend werk, weet je.’ + + + + 1.0962962962962963 + + — Ebbene, avevo appena finito di cantare la prima strofa, — disse il Cappellaio, — quando la Regina proruppe infuriata: — Sta assassinando il tempo! + + + ‘Ik had amper het eerste couplet gezongen,’ zei de Hoedenmaker, ‘toen de Koningin opsprong en schreeuwde ‘Hij is de Tijd aan het doden. + + + + 1.1318681318681318 + + — Se tu conoscessi il tempo come lo conosco io, — rispose il Cappellaio, — non diresti che lo perdiamo. + + + ‘Als je de Tijd even goed kende als ik,’ zei de Hoedenmaker, ‘zou je niet over haar praten. + + + + 0.8970588235294118 + + — Teriaca, — rispose il Ghiro, questa volta senza riflettere. + + + ‘Stroop scheppen,’ zei de Zevenslaper, zonder na te denken dit keer. + + + + 0.8936170212765957 + + — Senti, è così, — continuò il Cappellaio: + + + ‘Zo gaat het verder,’ vervolgde de Hoedenmaker: + + + + 1.0105263157894737 + + — Mi occorre una tazza pulita, — interruppe il Cappellaio; — moviamoci tutti d’un posto innanzi. + + + ‘Ik moet een schoon bordje hebben,’ onderbrak de Hoedenmaker, ‘laten we een plaats opschuiven.’ + + + + 1.0930232558139534 + + — Non comprendo che vuoi dire, — osservò Alice. + + + ‘Ik begrijp niet wat u bedoelt,’ zei Alice. + + + + 1.069767441860465 + + — Sì ma devono esserci entrate anche delle molliche di pane, — borbottò il Cappellaio, — non dovevi metterlo dentro col coltello del pane. + + + ‘Maar er zaten vast broodkruimels in,’ mopperde de Hoedenmaker, ‘je had de boter er ook niet met het broodmes in moeten stoppen.’ + + + + 1.0446428571428572 + + "Un gran disturbo per il Ghiro, — pensò Alice, — ma siccome dorme, immagino che non se ne importi nè punto, nè poco." + + + ‘Erg ongemakkelijk voor de Zevenslaper,’ dacht Alice, ‘alleen, nu hij slaapt, komt het er niet veel op aan ook.’ + + + + 1.278688524590164 + + — Veramente, ora che mi domandi, — disse Alice, molto confusa, — non saprei... + + + ‘Nee, nu u het vraagt,’ zei Alice verbaasd, ‘ik denk niet...’ + + + + 0.7402597402597403 + + — disse Alice molto umilmente: — Non ti interromperò più. + + + ‘Nee, gaat u alstublieft verder,’ zei Alice, ‘ik zal u niet meer onderbreken. + + + + 0.925 + + — disse il Cappellaio, scotendo il capo con aria di disprezzo — Scommetto che tu non hai mai parlato col tempo. + + + ‘Natuurlijk niet!’ zei de Hoedenmaker en schudde minachtend zijn hoofd, ‘ik wed dat jij nooit met de Tijd hebt gepraat.’ + + + + 0.8625954198473282 + + — Questa volta saprò far meglio, — disse, e prese la chiavetta d’oro ed aprì la porta che conduceva nel giardino. + + + ‘Nu zal ik beter oppassen,’ zei ze bij zichzelf en nam eerst het sleuteltje van de tafel en deed daarmee de deur naar de tuin open. + + + + 0.8118811881188119 + + Alice non seppe che rispondere; ma prese una tazza di tè con pane e burro, e volgendosi al Ghiro, gli ripetè la domanda: — Perchè se ne stavano in fondo a un pozzo? + + + Alice wist hierop niets te zeggen; daarom schonk ze zichzelf wat thee in, nam een boterham met boter, wendde zich tot de Zevenslaper en herhaalde haar vraag: ‘waarom woonden ze op de bodem van een put?’ + + + + 1.0163934426229508 + + Mentre parlava così osservò un albero con un uscio nel tronco. + + + Juist toen zij dit zei, zag zij in één van de bomen een deur. + + + + 1.2954545454545454 + + Alice meditò un po’ e rispose: — Oggi ne abbiamo quattro. + + + Alice dacht even na en zei toen ‘De vierde.’ + + + + 0.8205128205128205 + + Alice, senza voler offender di nuovo il Ghiro disse con molta discrezione: — Non comprendo bene. + + + Alice wilde de Zevenslaper niet opnieuw ergeren en daarom vroeg zij heel voorzichtig: ‘Maar ik begrijp het niet goed. + + + + 1.2352941176470589 + + — Neppure io, — rispose la Lepre di Marzo. + + + ‘Ik evenmin,’ zei de Maartse Haas. + + + + 1.244186046511628 + + — E d’allora, — continuò melanconicamente il Cappellaio, — il tempo non fa più nulla di quel che io voglio! + + + ‘En sindsdien,’ ging de Hoedenmaker treurig verder, ‘doet hij nooit meer wat ik vraag. + + + + 0.5777777777777777 + + — Che forse il tuo orologio segna in che anno siamo? + + + ‘En wat dan nog?’ mompelde de Hoedenmaker, ‘kan je op jouw horloge zien welk jaar het is?’ + + + + 0.7264957264957265 + + — disse il Cappellaio: — è molto più facile prenderne più di nulla che meno di nulla. + + + ‘Je bedoelt dat je niet minder kunt nemen,’ zei de Hoedenmaker, ‘het is heel gemakkelijk om meer te nemen dan niets.’ + + + + 2.1666666666666665 + + interruppe Alice sdegnata. + + + Alice zweeg. + + + + 0.9906542056074766 + + La Lepre di Marzo prese l’orologio e lo guardò malinconicamente: poi lo tuffò nella sua tazza di tè, e l’osservò di nuovo: ma non seppe far altro che ripetere l’osservazione di dianzi: — Il burro era ottimo, sai. + + + De Maartse Haas nam het horloge weer op en keek er somber naar; toen stopte hij het in zijn kop thee en keek er weer naar, maar hij kon niets beters bedenken dan zijn vroegere opmerking: ‘Het was toch beste boter.’ + + + + 0.8579234972677595 + + Il solo Cappellaio s’avvantaggiò dello spostamento: e Alice si trovò peggio di prima, perchè la Lepre di Marzo s’era rovesciato il vaso del latte nel piatto. + + + De Hoedenmaker was de enige, die enig voordeel had van deze verandering en Alice was er nu heel wat slechter aan toe, want de Maartse Haas had net de melkkan over zijn bord omgegooid. + + + + 0.7166666666666667 + + — disse Alice sdegnata, e si sdraiò in una gran poltrona, a un’estremità della tavola. + + + ‘Er is plaats genoeg!’ zei Alice verontwaardigd en zij ging in een grote leunstoel zitten aan het ene eind van de tafel. + + + + 1.12987012987013 + + Il Ghiro si prese un minuto o due per riflettere, e rispose: — Era un pozzo di teriaca. + + + De Zevenslaper dacht weer een poosje na en zei toen: ‘Het was een stroopput.’ + + + + 0.6333333333333333 + + — Perchè con una T? + + + ‘Waarom met een B?’ zei Alice. + + + + 1.2156862745098038 + + — Da principio, forse, no, — riprese il Cappellaio, — ma potresti fermarlo su le dodici fin quando ti parrebbe e piacerebbe. + + + ‘Eerst niet,’ zei de Hoedenmaker, ‘maar je kunt het net zo lang twaalf uur laten blijven als je wilt.’ + + + + 1.6875 + + — Appunto, — rispose Alice. + + + ‘Ja,’ zei Alice. + + + + 0.9384615384615385 + + — Il burro era ottimo, — rispose umilmente la Lepre di Marzo. + + + ‘Het was toch beste boter,’ antwoordde de Maartse Haas deemoedig. + + + + 0.5555555555555556 + + — No, ci rinunzio, — rispose Alice. + + + ‘Nee, ik geef het op,’ antwoordde Alice, ‘wat is de oplossing?’ + + + + 0.6024096385542169 + + — Intendi dire che credi che troverai la risposta? + + + ‘Bedoel je, dat je denkt dat je het antwoord erop kan vinden?’ zei de Maartse Haas. + + + + 1.021978021978022 + + — Imparavano a trarre, — continuò il Ghiro, sbadigliando e stropicciandosi gli occhi, perchè cadeva di sonno; — e traevano cose d’ogni genere... tutte le cose che cominciano con una T... + + + ‘Zij leerden dus scheppen,’ ging de Zevenslaper verder, terwijl hij alsmaar geeuwde en in zijn ogen wreef van slaap, ‘en ze schiepen een heleboel dingen, alles wat met een B begint.’ + + + + 0.7327586206896551 + + E qui la conversazione cadde, e tutti stettero muti per un poco, mentre Alice cercava di ricordarsi tutto ciò che sapeva sui corvi e sugli scrittoi, il che non era molto. + + + ‘Dat is hetzelfde bij jou,’ zei de Hoedenmaker en hier brak het gesprek af en zweeg het gezelschap een paar minuten, terwijl Alice over alles nadacht, wat haar over raven en schrijftafels te binnen wou schieten en dat was niet veel. + + + + 1.4285714285714286 + + — Non ne ho avuto ancora una goccia, — rispose Alice in tono offeso, — così non posso prenderne un po’ di più. + + + ‘Ik heb nog niets gehad,’ zei Alice boos, ‘dus kan ik onmogelijk meer nemen.’ + + + + 0.6515151515151515 + + Il Ghiro scosse la testa con atto d’impazienza, e senza aprire gli occhi disse: — Già! + + + De Zevenslaper schudde ongeduldig zijn hoofd en zei zonder zijn ogen op te slaan: ‘Natuurlijk, natuurlijk, dat wou ik juist zeggen.’ + + + + 0.921875 + + — Ebbene, dicci ciò che intendi, — disse la Lepre di Marzo. + + + ‘Dan moet je zeggen wat je bedoelt,’ antwoordde de Maartse Haas. + + + + 1.25 + + — Soltanto uno! + + + Het is hem.’ + + + + 0.9020979020979021 + + — Sarebbe come dire, — soggiunse la Lepre di Marzo, — che "mi piace ciò che prendo", sia lo stesso che "prendo ciò che mi piace?" + + + ‘Dan kun je even goed zeggen,’ voegde de Maartse Haas er aan toe, ‘dat "ik houd van wat ik krijg" hetzelfde is als "ik krijg waarvan ik houd"!’ + + + + 0.9626865671641791 + + — Per questo, — rispose il Cappellaio, — è sempre l’ora del tè, e non abbiamo mai tempo di risciacquare le tazze negl’intervalli. + + + ‘Ja, zo is het,’ zei de Hoedenmaker met een zucht, ‘het is altijd theetijd en we hebben geen tijd om de vaten onderwijl om te wassen.’ + + + + 1.3725490196078431 + + — E infatti erano ammalate, — rispose il Ghiro, — gravemente ammalate. + + + ‘Dat waren ze ook,’ zei de Zevenslaper, ‘erg ziek.’ + + + + 0.9370629370629371 + + Il Ghiro si addormentò immediatamente, e nessuno degli altri due si accorse che Alice se n’era andata, benchè ella si fosse voltata una o due volte, con una mezza speranza d’essere richiamata: l’ultima volta vide che essi cercavano di tuffare il Ghiro nel vaso del tè. + + + Deze grofheid was Alice toch te bar; zij stond verontwaardigd op en wandelde weg; de Zevenslaper viel op hetzelfde ogenblik in slaap en niemand van de anderen scheen notitie te nemen van haar vertrek; toch keek zij nog een paar keer om, half in de hoop dat zij haar terug zouden roepen. + + + + 1.3076923076923077 + + Le pareva che l’osservazione del Cappellaio non avesse alcun senso; e pure egli parlava correttamente. + + + Wat de Hoedenmaker zei, scheen volkomen onzin en toch was het goed Nederlands. + + + + 1.2307692307692308 + + Alice ebbe un’idea luminosa e domandò: È per questo forse che vi sono tante tazze apparecchiate? + + + Nu ging Alice een licht op. ‘Staat daarom al die theeboel op tafel?’ vroeg ze. + + + + 0.6197183098591549 + + — Sarebbe come dire che "veggo ciò che mangio" sia lo stesso di "mangio quel che veggo." + + + ‘Dat is helemaal niet hetzelfde,’ zei de Hoedenmaker, ‘je kunt even goed zeggen dat "ik zie wat ik eet" hetzelfde is als "ik eet wat ik zie"!’ + + + + 1.876923076923077 + + —Sono contenta che hanno cominciato a proporre degli indovinelli... credo di poterlo indovinare, — soggiunse ad alta voce. + + + Ik geloof wel dat ik dat kan raden.’ voegde ze er hardop aan toe. + + + + 1.2444444444444445 + + — Nessuno ha domandato il tuo parere, — soggiunse Alice. + + + ‘Niemand heeft jou iets gevraagd,’ zei Alice. + + + + 0.8817204301075269 + + La tavola era vasta, ma i tre stavano stretti tutti in un angolo: — Non c’è posto! + + + De tafel was heel groot, maar de drie thee-drinkers zaten op elkaar gedrongen aan een hoekje. + + + + 0.6265060240963856 + + — disse il Cappellaio, volgendosi di nuovo ad Alice. + + + ‘Heb je het raadsel al opgelost?’ zei de Hoedenmaker en wendde zich weer tot Alice. + + + + 0.5471698113207547 + + Alice osservò la mensa, e vide che non c’era altro che tè. + + + Alice keek de hele tafel rond, maar zager enkel thee op staan - ‘Ik zie helemaal geen wijn,’ merkte ze op. + + + + 0.7318435754189944 + + Aveva cavato l’orologio dal taschino e lo guardava con un certo timore, scuotendolo di tanto in tanto, e portandoselo all’orecchio. + + + ‘De hoeveelste is het?’ zei hij en wendde zich tot Alice; hij had zijn horloge uit zijn zak gehaald en keek er nijdig naar, schudde het zo nu en dan en hield het dan aan zijn oor. + + + + 0.8288043478260869 + + Il Ghiro intanto aveva chiusi gli occhi cominciando a sonnecchiare; ma, pizzicato dal Cappellaio, si destò con un grido, e continuò: — Che cominciano con una T. come una trappola, un topo, una topaia, un troppo... già tu dici: "il troppo stroppia", oh, non hai mai veduto come si tira il troppo stroppia?" + + + De Zevenslaper had zijn ogen gesloten en ging langzamerhand onder zeil, maar toen de Hoedenmaker hem kneep, werd hij met een gilletje wakker en ging verder: ‘Alles wat begint met een B, bijvoorbeeld bakblikken, beenbreuken, brandingen en behagen; - je hebt natuurlijk wel eens horen zeggen: ‘hij schept er behagen in’, maar heb je dat ooit iemand er uitzien scheppen!’ + + + + 0.839572192513369 + + E mentre parlava si mosse, e il Ghiro lo seguì: la Lepre di Marzo occupò il posto del Ghiro, e Alice si sedette di mala voglia al posto della Lepre di Marzo. + + + Hij stond op terwijl hij dit zei en de Zevenslaper nam zijn plaats in; de Maartse Haas ging op de stoel van de Zevenslaper zitten en Alice nogal tegen haar zin op die van de Maartse Haas. + + + + 0.7866666666666666 + + — domandò Alice, dimenticando che aveva promesso di tacere. + + + ‘Wat voor scheppend werk?’ vroeg Alice, die haar belofte weer vergeten had. + + + + 0.7 + + Un tè di matti + + + Een dolle theevisite + + + + 0.47368421052631576 + + — Feroce! + + + Knipoog Vleermuis - + + + + 1.0222222222222221 + + — No, — si affrettò a rispondere Alice — ma l’orologio segna lo stesso anno per molto tempo. + + + ‘Natuurlijk niet,’ antwoordde Alice, ‘maar dat is omdat het zolang hetzelfde jaar blijft.’ + + + + 0.8962264150943396 + + A questo il Ghiro si riscosse, e cominciò a cantare nel sonno: Teco il pane; teco il pane aggiungerò.... e via via andò innanzi fino a che gli dovettero dare dei pizzicotti per farlo tacere. + + + Hier kwam er wat beweging in de Zevenslaper en hij begon in zijn slaap te zingen ‘Knipoog, knipoog, knipoog, knipoog, knipoog’ en ging daar zo lang mee door dat ze hem knijpen moesten om hem weer stil te krijgen. + + + + 0.4318181818181818 + + — Ma come fate per cominciare da capo? + + + ‘En wat doen jullie dan als je weer aan het begin gekomen bent?’ waagde Alice te vragen. + + + + 0.7540983606557377 + + — disse con la maggiore delicatezza possibile. + + + ‘Dat begrijp ik niet helemaal,’ zei ze zo beleefd als ze kon. + + + + 1.1702127659574468 + + — Così le fate girare a turno, immagino... disse Alice. + + + ‘Dan schuiven jullie dus steeds op,’ zei Alice. + + + + 0.5853658536585366 + + — esclamò il Cappellaio. + + + De Hoedenmaker schudde treurig het hoofd. + + + + 0.971830985915493 + + — Mangiavano teriaca, — rispose il Ghiro dopo averci pensato un poco. + + + ‘Van stroop,’ zei de Zevenslaper na een ogenblikje te hebben nagedacht. + + + + 0.6595744680851063 + + — disse il Cappellaio; — così immagina, potresti trarre teriaca da un pezzo di teriaca... eh! + + + ‘Je kan water scheppen uit een waterput,’ zei de Hoedenmaker; ‘dan kan je volgens mij stroopscheppen uit een stroopput, is het niet, Domoor?’ + + + + 1.5925925925925926 + + Alice ebbe un istante di grande confusione. + + + Alice moest er van zuchten. + + + + 1.2439024390243902 + + — Neppure è stata creanza da parte tua sederti qui senza essere invitata, — osservò la Lepre di Marzo. + + + ‘Het was niet erg beleefd van jou om zo maar te gaan zitten,’ zei de Maartse Haas. + + + + 0.88 + + — È lo stesso per te, — disse il Cappellaio. + + + ‘Precies zoals met het mijne,’ zei de Hoedenmaker. + + + + 0.5107913669064749 + + — Si chiamavano Elsa, Lucia e Tilla; e abitavano in fondo a un pozzo... + + + ‘Er waren eens drie zusjes,’ begon de Zevenslaper haastig, ‘en zij heetten Trinie, Minie en Linie en zij woonden op de bodem van een put -’ + + + + 0.5853658536585366 + + "Curioso, — pensò Alice. + + + ‘Wat afschuwelijk wreed,’ riep Alice uit. + + + + 1.191304347826087 + + Alice sospirò seccata, e disse: — Ma credo potresti fare qualche cosa di meglio che perdere il tempo, proponendo indovinelli senza senso. + + + ‘Je kunt je tijd toch wel beter besteden,’ zei ze, ‘dan haar met raadsels te verknoeien, waar geen antwoord op is.’ + + + + 0.5925925925925926 + + Nella conigliera + + + De val door het konijnenhol + + + + 1.0357142857142858 + + Non finiva mai quella caduta? + + + Zou het nooit meer ophouden? + + + + 0.8857142857142857 + + Vorrei che tu fossi qui con me! + + + Lieve Dina, ik wou dat je hier was. + + + + 0.7710843373493976 + + No, non la farò: forse troverò il nome scritto in qualche parte. + + + Nee, ik zal er maar niet naar vragen, misschien zie ik de naam wel ergens opstaan.’ + + + + 0.8981481481481481 + + In aria non vi son topi, ma ti potresti beccare un pipistrello: i pipistrelli somigliano ai topi. + + + Ik denk niet dat er muizen in de lucht zijn, maar je mag een vleermuis vangen, dat is net een muis, weet je. + + + + 2.3636363636363638 + + — pensava la povera Alice. + + + arme Alice! + + + + 1.0 + + E giù, e giù, e giù! + + + Al dieper en dieper! + + + + 1.0891089108910892 + + Un istante dopo, Alice scivolava giù correndogli appresso, senza pensare a come avrebbe fatto poi per uscirne. + + + Het volgende ogenblik liep Alice het na, zonder er aan te denken hoe zij ooit weer terug moest komen. + + + + 0.6082474226804123 + + E se dovessi uscire fra quelli che camminano a capo in giù! + + + Wat zal het grappig zijn om bij de mensen terecht te komen, die met hun hoofd naar beneden lopen. + + + + 1.4651162790697674 + + — Ma se farò una domanda simile mi prenderanno per una sciocca. + + + ‘en wat zullen ze me een dom meisje vinden! + + + + 0.7195121951219512 + + "Ma ora è inutile voler credermi in due — pensò la povera Alice, — mi resta appena tanto da formare un’unica bambina." + + + ‘Maar nu schiet ik er niet veel mee op, om te doen alsof ik twee kinderen ben,’ dacht de arme Alice, ‘er is nauwelijks genoeg van me over voor één behoorlijk mens.’ + + + + 0.676923076923077 + + Oh, se potessi chiudermi come un telescopio! + + + O wat zou ik graag in elkaar kunnen schuiven als een verrekijker. + + + + 0.7796610169491526 + + — Forse sto per toccare il centro della terra. + + + ‘Ik vraag me af, of ik recht door de aarde heen zal vallen. + + + + 0.9632107023411371 + + Alice cominciava a sentirsi assai stanca di sedere sul poggetto accanto a sua sorella, senza far niente: aveva una o due volte data un’occhiata al libro che la sorella stava leggendo, ma non v’erano né dialoghi né figure, — e a che serve un libro, pensò Alice, — senza dialoghi né figure? + + + ALICE begon er erg genoeg van te krijgen om naast haar zusje aan de waterkant te zitten en niets te doen: ze had een paar keer in het boek gegluurd, dat haar zusje aan het lezen was, maar daar stonden geen plaatjes en gesprekken in ‘en wat is nu een boek zonder plaatjes en gesprekken?’ dacht Alice. + + + + 0.5092592592592593 + + Anche a cader dal tetto non mi farebbe nessun effetto!" + + + En trouwens, ik zou er niet eens wat van zeggen als ik van het dak viel!’(wat zeer waarschijnlijk waar was.) + + + + 1.0724637681159421 + + E tornò alla carica e in pochi istanti aveva mangiato tutto il pasticcino. + + + En daarom begon ze snel door te eten en had ze het koekje al gauw op. + + + + 0.7439613526570048 + + — E cercò di farsi un’idea dell’apparenza della fiamma d’una candela spenta, perché non poteva nemmeno ricordarsi di non aver mai veduto niente di simile! + + + Ik zou wel eens willen weten hoe ik er dan uit zie.’ En zij probeerde zich voor te stellen, hoe een uitgeblazen kaarsvlam er uit ziet, maar zij kon zich niet herinneren, dat zij ooit naar zoiets had gekeken. + + + + 0.6421052631578947 + + — disse Alice, — mi sembra di contrarmi come un cannocchiale! + + + ‘Wat een gek gevoel!’, dacht Alice, ‘het lijkt wel of ik als een verrekijker in elkaar schuif!’ + + + + 0.9716981132075472 + + Passò qualche momento, e poi vedendo che non le avveniva nient’altro, si preparò ad uscire in giardino. + + + Na een poosje, toen er verder niets meer gebeurde, besloot ze om maar eens naar de tuin te gaan; maar ach! + + + + 1.0977011494252873 + + Una delle due: o il pozzo era straordinariamente profondo o ella ruzzolava giù con grande lentezza, perchè ebbe tempo, cadendo, di guardarsi intorno e di pensar meravigliata alle conseguenze. + + + Nu was òf de put heel diep, òf ze viel erg langzaam, want zij had onder het vallen ruimschoots tijd om om zich heen te kijken en zich af te vragen wat er verder zou gebeuren. + + + + 0.5945945945945946 + + o le toppe erano troppo grandi, o la chiavetta era troppo piccola. + + + òf de sloten waren te groot, òf het sleuteltje was te klein; in elk geval kon zij er geen enkele mee openmaken. + + + + 0.9456342668863262 + + — Voglio vedere se c’è scritto: "Veleno" — disse, perché aveva letto molti raccontini intorno a fanciulli ch’erano stati arsi, e mangiati vivi da bestie feroci, e cose simili, e tutto perché non erano stati prudenti, e non s’erano ricordati degl’insegnamenti ricevuti in casa e a scuola; come per esempio, di non maneggiare le molle infocate perché scottano; di non maneggiare il coltello perché taglia e dalla ferita esce il sangue; e non aveva dimenticato quell’altro avvertimento: "Se tu bevi da una bottiglia che porta la scritta "Veleno", prima o poi ti sentirai male." + + + ‘Nee,’ zei ze, ‘ik moet eerst eens kijken of er nergens ‘vergif’ op staat, want zij had allerlei aardige verhaaltjes gelezen over kinderen, die verbrand waren en opgegeten door wilde dieren en allerlei andere onplezierige dingen hadden beleefd, omdat zij nu eenmaal niet wilden luisteren naar de vermaningen van de grote mensen, b.v. dat een hete pook je brandt, als je hem te lang vasthoudt, dat als je erg diep met een mes in je vinger snijdt, die gewoonlijk gaat bloeden, dat als je veel drinkt uit een fles, waar ‘vergif’ op staat, het in de meeste gevallen vroeger of later slechte gevolgen zal hebben. + + + + 0.9246861924686193 + + mangerò, — si disse Alice, — e se mi farà crescere molto, giungerò ad afferrare la chiavetta, e se mi farà rimpicciolire mi insinuerò sotto l’uscio: in un modo o nell’altro arriverò nel giardino, e poi sarà quel che sarà! + + + ‘Waarom zou ik het niet opeten?’, zei Alice, ‘als het me groter maakt, kan ik bij de sleutel, en als het me kleiner maakt, kan ik onder de deur door kruipen; ik kan op alle twee de manieren in de tuin komen en het kan me niet schelen hoe.’ + + + + 0.8935361216730038 + + Fatto un secondo giro nella sala, capitò innanzi a una cortina bassa non ancora osservata: e dietro v’era un usciolo alto una trentina di centimetri: provò nella toppa la chiavettina d’oro, e con molta gioia vide che entrava a puntino! + + + Toen zij echter voor de tweede keer de zaal doorliep, zag ze een laaghangend gordijn, dat ze eerst niet had opgemerkt en daarachter was een kleine deur van ongeveer veertig centimeter: ze stak het gouden sleuteltje in het slot en tot haar grote vreugde paste het! + + + + 0.8620689655172413 + + — Fu lieta che in quel momento non la sentisse nessuno, perchè quella parola non le sonava bene... — Domanderei subito come si chiama il loro paese... + + + De Antipathieën geloof ik,’ (ze was nu wel heel blij dat er niemand naar haar luisterde, want dit woord was beslist niet goed) ‘maar dan moet ik hun vragen hoe dat land heet. + + + + 1.9425287356321839 + + "Bene, — pensava Alice, — dopo una caduta come questa, se mai mi avviene di ruzzolare per le scale, mi sembrerà meno che nulla; a casa poi come mi crederanno coraggiosa! + + + ‘Nu,’ dacht Alice ‘na zo'n val zal ik er niets meer om geven als ik van de trappen rol. + + + + 0.4222222222222222 + + Come mi piacerebbe! + + + Wat zullen ze me thuis allemaal flink vinden! + + + + 0.77 + + Alice tornò verso il tavolinetto quasi con la speranza di poter trovare un’altra chiave, o almeno un libro che indicasse la maniera di contrarsi come fa un cannocchiale: vi trovò invece un’ampolla, (e certo prima non c’era, — disse Alice), con un cartello sul quale era stampato a lettere di scatola: "Bevi." + + + Daarom liep zij terug naar de tafel en hoopte zo half, dat ze een ander sleuteltje zou vinden of in ieder geval een handleiding om mensen als verrekijkers in elkaar te schuiven; maar dit keer stond er enkel een flesje op (dat er straks beslist niet stond, zei Alice) en om de hals van die fles was met een touwtje een stuk papier vastgemaakt; ‘Drink mij’ stond er met mooie, grote letters op gedrukt. + + + + 1.1232876712328768 + + Non avendo nulla da fare, Alice ricominciò a parlare: — Stanotte Dina mi cercherà. + + + Alice had niets anders te doen en daarom begon ze al gauw weer te praten. + + + + 0.49324324324324326 + + Sonnecchiava di già e sognava di andare a braccetto con Dina dicendole con faccia grave: "Dina, dimmi la verità, hai mangiato mai un pipistrello?" + + + Ze voelde dat ze in slaap viel en ze begon juist te dromen, dat zij hand in hand met Dina aan het wandelen was, en heel ernstig tegen haar zei: ‘Dina, zeg me eens eerlijk, heb jij ooit een vleermuis gegeten’, toen zij plotseling, bons, bons, op een hoop droge bladeren neerkwam en de val was uit. + + + + 0.9844961240310077 + + La buca della conigliera filava dritta come una galleria, e poi si sprofondava così improvvisamente che Alice non ebbe un solo istante l’idea di fermarsi: si sentì cader giù rotoloni in una specie di precipizio che rassomigliava a un pozzo profondissimo. + + + Het konijnenhol liep eerst een eindje rechtuit, als een tunnel, en toen plotseling steil naar beneden, zo plotseling dat ze niet eens tijd had om stil te blijven staan; want voor zij daaraan kon denken, besefte ze dat ze door een diepe put naar beneden viel. + + + + 0.685823754789272 + + Era una bevanda deliziosa (aveva un sapore misto di torta di ciliegie, di crema, d’ananasso, di gallinaccio arrosto, di torrone, e di crostini imburrati) e la tracannò d’un fiato. + + + Maar ze zag er geen ‘vergif’ op staan en dus dorst Alice wat te proeven; en toen het erg lekker bleek te smaken (het smaakte naar een mengsel van kersentaart, pudding, ananas, gebraden kalkoen, toffees en geroosterd brood met boter) dronk zij de fles gauw leeg. + + + + 0.5342465753424658 + + Guardò in alto: era buio: ma davanti vide un lungo corridoio, nel quale camminava il Coniglio bianco frettolosamente. + + + Alice had zich heel geen pijn gedaan en sprong direct weer op; ze keek naar boven, maar daar was het erg donker; voor haar lag weer een lange gang en zij zag nog net hoe het Witte Konijn daar razend vlug doorheen holde. + + + + 0.8382352941176471 + + Ma, povera Alice, quando di fronte alla porticina si accorse di aver dimenticata la chiavetta d’oro, e quando corse al tavolo dove l’aveva lasciata, rilevò che non poteva più giungervi: vedeva chiaramente la chiave attraverso il cristallo, e si sforzò di arrampicarsi ad una delle gambe del tavolo, e di salirvi, ma era troppo sdrucciolevole. + + + toen zij bij de deur kwam, merkte ze dat ze het gouden sleuteltje vergeten had, en toen ze terug liep naar de tafel om het te halen, zag ze dat ze er onmogelijk meer bij kon; ze konhet door het glas heen zien liggen en zij probeerde tegen een van de tafelpooten op te klauteren, maar die was veel te glad, en toen ze doodmoe was van alle inspanningen ging het arme kind op de grond zitten en begon te huilen. + + + + 0.7945945945945946 + + È vero che provò un certo sgomento di quella riduzione: — perché, chi sa, potrei rimpicciolire tanto da sparire come una candela, — si disse Alice. + + + Maar eerst wachtte ze nog een paar minuten of ze nog meer in elkaar zou schrompelen; ze was wel een beetje bezorgd, want ‘als dat zo doorgaat,’ zei Alice, ‘ga ik uit, net als een kaars. + + + + 1.3156565656565657 + + (quando in seguito ella se ne ricordò, s’accorse che avrebbe dovuto meravigliarsene, ma allora le sembrò una cosa naturalissima): ma quando il Coniglio trasse un orologio dal taschino della sottoveste e lo consultò, e si mise a scappare, Alice saltò in piedi pensando di non aver mai visto un coniglio con la sottoveste e il taschino, nè con un orologio da cavar fuori, e, ardente di curiosità, traversò il campo correndogli appresso e arrivò appena in tempo per vederlo entrare in una spaziosa conigliera sotto la siepe. + + + Maar toen het Konijn werkelijk een horloge uit zijn vestzakje haalde, er op keek, en weg holde, sprong Alice op, want zij bedacht plotseling, dat zij nog nooit een konijn had gezien met een vestzakje of met eenhorloge om er uit te halen, en brandend van nieuwsgierigheid rende ze het na door de weide; gelukkig was ze net op tijd om te zien hoe het in een groot konijnenhol onder de heg verdween. + + + + 0.493006993006993 + + Guardò le pareti del pozzo e s’accorse che erano rivestite di scaffali di biblioteche; e sparse qua e là di mappe e quadri, sospesi a chiodi. + + + Eerst probeerde zij naar beneden te kijken om uit te maken waar zij eigenlijk heenging, maar het was te donker om iets te zien; toen keek zij naar de zijmuren van de put en merkte dat deze vol waren met kasten en boekenplanken; hier en daar zag zij kaarten en platen aan krammen hangen. + + + + 0.7692307692307693 + + Alice andò su e giù, picchiando a tutte, cercando di farsene aprire qualcuna, ma invano, e malinconicamente si mise a passeggiare in mezzo alla sala, pensando a come venirne fuori. + + + Aan alle kanten van de zaal waren deuren, maar die waren allemaal dicht; en toen Alice de zaal op en af was gelopen en iedere deur geprobeerd had, liep zij treurig naar het midden en vroeg zich af hoe zij er ooit weer uit moest komen. + + + + 0.8013245033112583 + + Mentre continuava a scivolare, afferrò un barattolo con un’etichetta, lesse l’etichetta: "Marmellata d’Arance" ma, ohimè! + + + Zij nam een pot van een van de planken, waar zij langs viel; op het etiket stond ‘Sinaasappel-jam’, maar tot haar grote teleurstelling was de pot leeg. + + + + 0.45 + + Non c’era troppo da meravigliarsene, né Alice pensò che fosse troppo strano sentir parlare il Coniglio, il quale diceva fra se: "Ohimè! + + + Dit was nu op zichzelf niet zo erg merkwaardig en Alice verbaasde er zich evenmin over, toen zij het Konijn bij zichzelf hoorde zeggen: ‘O wee, o wee, ik kom vast telaat’ (toen zij er later over nadacht, vond zij, dat zij dit vreemd had moeten vinden, maar op dit ogenblik leek het haar heel gewoon). + + + + 1.7159090909090908 + + Aprì l’uscio e guardò in un piccolo corridoio, largo quanto una tana da topi: s’inginocchiò e scorse di là dal corridoio il più bel giardino del mondo. + + + Ze knielde op de grond en keek door de gang in de mooiste tuin, die je ooit hebt gezien. + + + + 1.1216931216931216 + + Ella non era più che d’una ventina di centimetri d’altezza, e il suo grazioso visino s’irradiò tutto pensando che finalmente ella era ridotta alla giusta statura per passar per quell’uscio, ed uscire in giardino. + + + En dat was zo; ze was nu geen vijf-en-twintig centimeter meer groot en toen zij bedacht, dat ze nu precies groot genoeg was om door het deurtje in de mooie tuin te komen, werd zij erg blij. + + + + 0.5458715596330275 + + Le erano accadute tante cose straordinarie, che Alice aveva cominciato a credere che poche fossero le cose impossibili. + + + En dat zou ik trouwens best kunnen, denk ik, als ik maar wist, hoe ik moest beginnen.’ Want zie je, er waren de laatste tijd al zo veel zonderlinge dingen gebeurd, dat Alice maar heel weinig meer voor onmogelijk hield. + + + + 0.6914893617021277 + + (Alice veramente, non sapeva che fosse la latitudine o la longitudine, ma le piaceva molto pronunziare quelle parole altisonanti!) + + + ‘Ja, dat klopt, maar dan vraag ik me af op welke Lengte en Breedte ik nu ben.’ (Alice had er geen flauw idee van wat Lengte en Breedte was, maar ze vond die woorden wel heel mooi klinken.) + + + + 1.0 + + Magari potessero cacciarmi fuori dalla finestra. + + + Ze willen me misschien wel uit het raam trekken. + + + + 1.0869565217391304 + + La casettina del coniglio + + + Het huis van het konijn + + + + 0.5555555555555556 + + Vediamo, come debbo fare? + + + Laat eens kijken, hoe zal ik dat klaarspelen? + + + + 1.0 + + la duchessa! + + + De Hertogin! + + + + 0.9 + + Corri subito a casa e portami un paio di guanti e un ventaglio! + + + Ga onmiddellijk naar huis en haal een paar handschoenen en een waaier! + + + + 1.0465116279069768 + + — Dimmi, Pietro, che c’è lassù alla finestra? + + + ‘Zeg op Piet, wat is dat daar in het raam?’ + + + + 0.9649122807017544 + + avevo dimenticato che avevo bisogno di crescere ancora! + + + Daar was ik bijna vergeten dat ik weer groter wil worden! + + + + 0.7428571428571429 + + Riempie tutta la finestra! + + + Hij vult waarachtig het hele raam.’ + + + + 0.6842105263157895 + + troppo tardi! + + + Nu was het te laat. + + + + 0.46938775510204084 + + Che cosa ti è accaduto? + + + - Wat is er eigenlijk met je gebeurd ouwe jongen? + + + + 0.625 + + Certo non intendo di rimanere qui!" + + + Ik heb helemaal geen zin om hier nog langer te blijven!’ + + + + 0.6744186046511628 + + Esistono braccia così grosse? + + + Wie heeft er nu ooit zo'n grote arm gezien? + + + + 0.6395348837209303 + + Forse dovrei mangiare o bere qualche cosa; ma che cosa? + + + Ik denk dat ik wel weer iets zal moeten eten of drinken; maar de grote vraag is: wat?’ + + + + 1.2 + + No, neppure io!... + + + - Nee, ik niet! + + + + 0.7837837837837838 + + Spero che mi farà crescere di nuovo, perchè son proprio stanca di essere così piccina!" + + + Ik hoop maar dat het me weer wat groter maakt, want ik heb er werkelijk genoeg van om zo'n klein ding te zijn!’ + + + + 0.8529411764705882 + + Ma io non dovevo portarne che una... Guglielmo ha l’altra. + + + - Ach wat, ik hoefde er toch maar één te halen, Jan heeft de andere. + + + + 0.8993288590604027 + + Alice guardò intorno fra i fiori e i fili d’erba; ma non potè veder nulla che le sembrasse adatto a mangiare o a bere per l’occasione. + + + Alice keek rond naar de bloemen en de grassprietjes, maar ze kon niets vinden dat haar geschikt leek om in deze omstandigheden te eten of te drinken. + + + + 1.26 + + Si dovrebbe scrivere un libro sulle mie avventure, si dovrebbe! + + + Er moest heus een boek over mij geschreven worden. + + + + 0.5625 + + Racconta! + + + Vertel eens op!’ + + + + 0.9739130434782609 + + Non appena il Coniglio si accorse di Alice affannata alla ricerca, gridò in tono d’ira: — Marianna, che fai qui? + + + Het Konijn merkte Alice al gauw op, toen zij liep te zoeken en hij riep haar boos toe: ‘Marianne, wat doe jij hier? + + + + 1.1397058823529411 + + Appena si sentì piccina abbastanza per uscir dalla porta, scappò da quella casa, e incontrò una folla di piccoli animali e d’uccelli che aspettavano fuori. + + + Zodra ze klein genoeg was om de deur door te gaan, liep ze het huis uit en zag dat een hele groep kleine beesten buiten op haar wachtte. + + + + 1.0857142857142856 + + — Come potrei imparare le lezioni qui? + + + ‘Hoe kan je hier nu huiswerk maken? + + + + 1.0588235294117647 + + Questa volta si udirono due strilli acuti, e un nuovo fracasso di vetri. + + + Dit keer hoorde ze twee zachte kreten en nog meer gerinkel van glas. + + + + 0.8434343434343434 + + Entrò senza picchiare, e in fretta fece tutta la scala, temendo d’incontrare la vera Marianna, ed essere da lei espulsa di lì prima di trovare il ventaglio e i guanti. + + + Ze ging zonder te kloppen naar binnen en rende naar boven, doodsbenauwd dat zij de echte Marianne zou ontmoeten en uit het huis gegooid zou worden voor zij de waaier en de handschoenen gevonden had. + + + + 0.927536231884058 + + La povera Lucertola (era Guglielmo) stava nel mezzo, sostenuta da due Porcellini d’India, che la facevano bere da una bottiglia. + + + De arme kleine hagedis Jan stond in het midden, overeind gehouden door twee guinese biggetjes, die hem iets uit een fles te drinken gaven. + + + + 0.5616438356164384 + + — Certo, eccellenza: eppure è un braccio! + + + ‘Zeker Edelachtbare, dat is waar, Edelachtbare, maar 't is toch een arm.’ + + + + 0.8571428571428571 + + Si fece immediatamente un silenzio mortale, e Alice disse fra sè: "Chi sa che faranno ora! + + + Onmiddellijk viel er een diepe stilte en Alice dacht bij zich zelf: ‘Ik ben benieuwd wat ze nu gaan doen! + + + + 1.008 + + Quando leggevo i racconti delle fate, credevo che queste cose non accadessero mai, ed ora eccomi un perfetto racconto di fate. + + + Vroeger, toen ik nog sprookjes las, dacht ik altijd dat dit soort dingen nooit werkelijk gebeurden en nu zit ik er midden in! + + + + 0.9702970297029703 + + Alice udì che il Coniglio diceva tra sè: — Andrò dalla parte di dietro, ed entrerò dalla finestra. + + + Alice hoorde het Konijn bij zich zelf zeggen: ‘Dan zal ik omlopen en door het raam naar binnen gaan!’ + + + + 0.9285714285714286 + + Va a levarlo! + + + Haal hem weg.’ + + + + 0.9767441860465116 + + Era il Coniglio bianco che tornava trotterellando bel bello e guardandosi ansiosamente intorno, come avesse smarrito qualche cosa, e mormorando tra sè: "Oh la duchessa! + + + HET was het Witte Konijn, dat langzaam terug kwam wandelen en bedrukt om zich heen keek, alsof hij iets verloren had; en zij hoorde hem in zich zelf mompelen: ‘De Hertogin! + + + + 0.46808510638297873 + + "Punfete" Chi è stato? + + + - (een hevig gekletter) - Wie deed dat nu weer? + + + + 0.7396226415094339 + + Alice pensò che il Coniglio venisse per sollecitarla e tremò da scuotere la casa, dimenticando d’esser diventata mille volte più grande del Coniglio, e che non aveva alcuna ragione di spaventarsi. + + + Alice begreep dat dit het Witte Konijn was, dat terug kwam om naar haar te kijken en ze beefde zo dat het hele huis er van schudde, want ze was glad vergeten dat ze nu ongeveer duizend keer zo groot was als het Konijn, en helemaal niet bang voor hem hoefde te zijn. + + + + 0.7307692307692307 + + attenti alla testa! + + + - Pas op die losse dakpan! + + + + 0.85 + + — Oh, avrei voluto insegnargli dei giuochi se... se fossi stata d’una statura adatta! + + + ‘Ik zou hem best kunstjes willen leren - als ik maar groot genoeg was om dat te doen - o lieve help! + + + + 0.9396551724137931 + + Un enorme cucciolo la squadrava con i suoi occhi tondi ed enormi, e allungando una zampa cercava di toccarla. + + + Een reusachtige jonge hond keek met grote ronde ogen op haar neer en stak speels zijn poot uit om haar aan te raken. + + + + 1.0140845070422535 + + Alzandosi in punta dei piedi, si affacciò all’orlo del fungo, e gli occhi suoi s’incontrarono con quelli d’un grosso Bruco turchino che se ne stava seduto nel centro con le braccia conserte, fumando tranquillamente una lunga pipa, e non facendo la minima attenzione ne a lei, nè ad altro. + + + Ze ging op haar tenen staan en gluurde over de rand van de paddestoel en haar ogen troffen meteen die van een grote blauwe rups, die boven op de paddestoel zat met zijn armen over elkaar en rustig een lange Turkse pijp rookte en niet de minste notitie nam van haar of van iets anders. + + + + 1.0120481927710843 + + E continuò così, interrogandosi e rispondendosi, sostenendo una conversazione tra Alice e Alice; ma dopo pochi minuti sentì una voce di fuori, e si fermò per ascoltare. + + + En zo ging ze verder met dat alles tegen elkaar af te wegen en daarover te praten; maar na een paar minuten hoorde ze buiten een stem en zij hield op om te luisteren. + + + + 1.3071428571428572 + + "La prima cosa che dovrò fare, — pensò Alice, vagando nel bosco, — è di ricrescere e giungere alla mia statura normale; la seconda, di trovare la via per entrare in quel bel giardino. + + + ‘Ik wil eerst proberen,’ zei Alice bij zich zelf ‘of ik mijn gewone lengte terug kan krijgen en dan ga ik de weg naar die mooie tuin zoeken. + + + + 1.0248962655601659 + + Fortunatamente, la virtù della boccettina magica aveva prodotto il suo massimo effetto, ed Alice non crebbe più: ma avvertiva un certo malessere, e, giacchè non era probabile uscire da quella gabbia, non c’è da stupire se si giudicò infelicissima: + + + Gelukkig voor Alice was het toverdrankje nu uitgewerkt en ze groeide niet meer; toch was het hele geval erg onplezierig en daar ze op geen enkele manier uit de kamer kon komen, was het niet te verwonderen, dat zij zich erg ongelukkig voelde. + + + + 0.6434782608695652 + + E ingoiò un pasticcino, e si rallegrò di veder che cominciava a contrarsi. + + + Dus at ze haastig een van de koekjes op en ze bemerkte tot haar grote vreugde dat ze onmiddellijk begon te krimpen. + + + + 1.1 + + — Perbacco! + + + - en toch! + + + + 1.2461538461538462 + + Appena comparve Alice, tutti le si scagliarono contro; ma la fanciulla si mise a correre più velocemente che le fu possibile, e riparò incolume in un folto bosco. + + + Zodra ze Alice zagen, holden ze op haar af, maar Alice liep zo hard als ze kon weg en kwam al gauw veilig en wel in een dicht bos. + + + + 0.6887417218543046 + + — pensò la povera Alice, — senza diventar grande o piccola e sentirmi comandare dai sorci e dai conigli. + + + ‘Thuis was het toch heel wat prettiger,’ dacht de arme Alice,‘toen ik niet voortdurend groter en kleiner werd en door muizen en konijnen gecommandeerd. + + + + 0.6666666666666666 + + Oh zampe care! + + + O mijn lieve pootjes! + + + + 1.34375 + + Non afferrò nulla; ma sentì delle piccole strida e il rumore d’una caduta, poi un fracasso di vetri rotti e comprese che il poverino probabilmente era cascato su qualche campana di cocomeri o qualche cosa di simile. + + + Zij voelde niets, maar zij hoorde een zachte kreet en een gekletter of er glas brak en ze veronderstelde, dat hij in een glazen broeikas of zoiets was gevallen. + + + + 1.4705882352941178 + + è un braccio, eccellenza! + + + ‘Een arm, idioot! + + + + 0.8507462686567164 + + Finalmente si sentì una vocina esile e stridula (— Guglielmo, — pensò Alice): — Veramente, non so. Basta, grazie, ora mi sento meglio... ma son troppo agitato per raccontarvelo... tutto quello che mi ricordo si è qualche cosa come un babau che m’ha fatto saltare in aria come un razzo! + + + Tenslotte hoordeze een heel zwak piepstemmetje (‘Dat is Jan’, dacht Alice): ‘Ach ik weet het niet - Nee, dank je, niet meer - Ik voel me alweer veel beter - maar ik ben nog wat in de war, ik kan nog niet alles vertellen - ik weet alleen maar, er kwam iets op me af, zoals een duiveltje uiteen doosje en daar ging ik, als een vuurpijl!’ + + + + 0.7643979057591623 + + Con un estremo sforzo, cacciò una mano fuori della finestra, ficcò un piede nel caminetto, e si disse: Qualunque cosa accada non posso far di più. + + + Maar ze werd steeds groter en tenslotte stak ze een arm door het raam en zette ze één voet op de schoorsteenmantel en zei bij zich zelf: ‘Nu kan ik niets meer doen, wat er verder ook gebeurt. + + + + 0.8085106382978723 + + "Strano, — pensava Alice, — essere mandata da un Coniglio a far dei servizi! + + + ‘Wat is het eigenlijk gek,’ zei Alice bij zich zelf, ‘om boodschappen te doen voor een konijn! + + + + 0.6086956521739131 + + — rispose Alice a sè stessa. + + + ‘O jij gekke Alice!’ antwoordde zij zich zelf. + + + + 0.5089820359281437 + + Ma sono già grande, — soggiunse afflitta, — e qui non c’è spazio per crescere di più. + + + En als ik groot ben, zal ik er een schrijven ook, maar ik ben nu groot,’ voegde zij er bezorgd aan toe, ‘en hier is helemaal geen plaats meer om nog groter te worden.’ + + + + 0.8195488721804511 + + Sul tavolo c’era, come Alice aveva sperato, un ventaglio e due o tre paia di guanti bianchi e freschi; prese il ventaglio e un paio di guanti, e si preparò ad uscire, quando accanto allo specchio scorse una boccettina. + + + Intusschen was ze in een gezellig kamertje gekomen met een tafel voor het raam en daarop (zoals ze gehoopt had) een waaier en twee of drie paar witte glacéhandschoenen en ze wou juist de kamer weer uitgaan, toen haar blik op een flesje viel dat bij de spiegel stond. + + + + 1.0504587155963303 + + Allora Alice si mise cautamente dietro un cardo altissimo per non esser travolta; quando si affacciò dall’altro lato, il cagnolino s’era avventato nuovamente al ramoscello, ed aveva fatto un capitombolo nella furia di afferrarlo. + + + Alice dook weg achter een grote distel om niet ondersteboven te worden gelopen, maar toen ze aan de andere kant van de distel te voorschijn kwam, schoot de hond opnieuw op de stok af en vloog in zijn vaart over de kop. + + + + 1.0460526315789473 + + — pensò Alice; ma non restò molto in dubbio, perchè subito una grandine di sassolini cominciò a tintinnare contro la finestra ed alcuni la colpirono in faccia. + + + Maar zij bleef niet lang in twijfel, want het volgende ogenblik kwam er een hagel van steentjes door het raam kletteren, sommige midden in haar gezicht. + + + + 0.5605381165919282 + + Dopo uno o due minuti cominciarono a muoversi di nuovo e sentì il Coniglio dire: — Basterà una carriola piena per cominciare. + + + Als ze een beetje verstand hadden, zouden ze het dak van het huis halen.’ Na een minuut of twee begonnen ze opnieuw heen en weer te lopen en Alice hoorde het Konijn zeggen: ‘Een kruiwagen vol zal voorlopig wel genoeg zijn.’ + + + + 0.4444444444444444 + + — dissero gli altri. + + + ‘Dat is waar ouwe jongen!’ zeiden de anderen. + + + + 0.9074074074074074 + + il padrone dice che devi scendere giù nel camino! + + + Hé Jan, mijnheer zegt dat jij de schoorsteen in moet!’ + + + + 0.5527638190954773 + + Subito depose la fiala dicendo: — Basta per ora, spero di non crescere di più; ma intanto come farò ad uscire! + + + Ze zette haastig het flesje neer en zei bij zichzelf: ‘Nu is het precies genoeg - ik hoop dat ik niet nog groter word, anders kan ik de deur niet meer uit, - ik wou dat ik niet zoveel gedronken had!’ + + + + 0.5560747663551402 + + Attese un poco senza udire più nulla; finalmente s’udì un cigolìo di ruote di carri e molte voci che parlavano insieme. + + + Ze wachtte een tijdje zonder iets te horen; tenslotte hoorde ze geratel van wagenwieltjes en het geluid van een heleboel stemmen die door elkaar praatten; ze ving allerlei brokstukken op. ‘Waar is de andere ladder? + + + + 0.5 + + Che sarà di me? + + + Wat zal er nu van mij worden?’ + + + + 1.064039408866995 + + E così avvenne, prima di quando s’aspettasse: non aveva ancor bevuto metà della boccettina che urtò con la testa contro la volta, di modo che dovette abbassarsi subito, per non rischiare di rompersi l’osso del collo. + + + En haar wens werd heel wat sneller vervuld dan zij gedacht had; voor zij het halve flesje uit had gedronken botste haar hoofd tegen het plafond en zij moest zich buigen, omdat anders haar nek zou breken. + + + + 0.7967741935483871 + + Ma dovrei far la guardia a questo buco fino al ritorno di Dina, perchè non ne scappi il topo..." "Ma non posso credere, — continuò Alice, — che si permetterebbe a Dina di rimanere in casa nostra, se cominciasse a comandare la gente a questo modo." + + + ‘Alice kom onmiddellijk hier en maak je klaar voor de wandeling.’ - ‘Ik kom direct, Moeder, maar ik moet dit muizenhol nog bewaken tot Dina terugkomt en er voor zorgen dat de muis niet ontsnapt.’ ‘Alleen denk ik,’ zei Alice, ‘dat ze Dina niet lang meer in huis zouden houden als ze de mensen ging commanderen.’ + + + + 0.6547619047619048 + + Ma la porta si apriva al di dentro e il gomito d’Alice era puntellato di dietro; così che ogni sforzo fu vano. + + + Al gauw was het Konijn bij de deur en probeerde die open te doen, maar de deur ging naar binnen open en Alice's elleboog drukte er tegen en dus was die poging vergeefs. + + + + 0.4146341463414634 + + — "Piena di che?" + + + ‘Een kruiwagen vol met wat?’ dacht Alice. + + + + 1.1290322580645162 + + Ella mi farà ghigliottinare, quant’è vero che le donnole sono donnole! + + + Ze zal me laten onthoofden, zo zeker als een fret een fret is. + + + + 0.5808823529411765 + + "Mi ha presa per la sua cameriera, — disse fra sè, mentre continuava a correre. + + + ‘Hij denkt, dat ik zijn dienstmeisje ben,’ zei ze bij zich zelf onder het lopen ‘wat zal hij opkijken als hij er achter komt wie ik ben! + + + + 0.5 + + I libri non c’entrano!" + + + ‘In ieder geval heeft hij daar niets te maken. + + + + 0.8 + + Chi sa che faranno dopo! + + + Ik wou maar dat ze het konden! + + + + 0.4631578947368421 + + pensò Alice, e aspettò sinchè le parve che il Coniglio fosse arrivato sotto la finestra. + + + ‘Dat zult u niet,’ dacht Alice en toen zij na een poosje wachten meende te horen, dat het Konijn precies onder het raam was, deed zij plotseling haar hand open en zwaaide even door de lucht. + + + + 0.7258064516129032 + + Ah; se non fossi discesa nella conigliera!... + + + Ik wou dat ik nooit door dat konijnenhol was gegaan - en toch! + + + + 2.0 + + pelle e baffi miei, siete accomodati per le feste ora! + + + O mijn pels en snorrebaard! + + + + 0.9343434343434344 + + C’era però un grosso fungo vicino a lei, press’a poco alto quanto lei; e dopo che l’ebbe esaminato di sotto, ai lati e di dietro, le parve cosa naturale di vedere che ci fosse di sopra. + + + Naast haar groeide een grote paddestoel, ongeveer even groot als zij zelf; en toen zij er onder had gekeken en aan beide kanten ervan en er achter, vond ze dat ze er ook wel eens bovenop kon kijken. + + + + 1.2685512367491165 + + Temendo d’esser calpestata dalle zampe della bestia, si rifugiò di nuovo dietro al cardo: allora il cagnolino cominciò una serie di cariche contro il ramoscello, andando sempre più in là, e rimanendo sempre più in qua del necessario, abbaiando raucamente sinchè non s’acquattò ansante a una certa distanza con la lingua penzoloni, e i grandi occhi semichiusi. + + + Toen deed de hond een hele reeks schijn-aanvallen op de stok, liep steeds een stukje naar voren en een heel eind terug en bleef intussen alsmaar schor aan 't blaffen, tot hij tenslotte een eind verder ging zitten, hijgend, met zijn tong uit zijn bek en zijn grote ogen half gesloten. + + + + 0.5648535564853556 + + "Qualche cosa di straordinario mi accade tutte le volte che bevo o mangio, — disse fra sè; vediamo dunque che mi farà questa bottiglia. + + + Er zat dit keer geen etiket op met de woorden ‘Drink Mij’, maar toch deed ze de kurk er af en zette de fles aan haar mond. ‘Er gebeurt altijd iets interessants als ik iets eet of drink, ik ben benieuwd wat voor uitwerking dit flesje heeft. + + + + 0.7003367003367004 + + E ritirò il piede più che potè lungi dal camino, ed attese sinchè sentì un animaletto (senza che potesse indovinare a che specie appartenesse) che raschiava e scendeva adagino adagino per la canna del camino. + + + Ze wrong haar voet zo ver als ze kon naar beneden en wachtte tot ze een klein dier (ze kon niet uit maken wat voor soort het was) vlak boven zich in de schoorsteen hoorde krabbelen; toen zei ze bij zich zelf: ‘Dat is Jan,’ en gaf een harde schop en wachtte nieuwsgierig wat er verder gebeuren zou. + + + + 0.5746268656716418 + + Il camino è molto stretto, ma qualche calcio, credo, glielo potrò assestare." + + + Ik zou niet graag in zijn schoenen staan; er is niet veel ruimte in de schouw, maar ik geloof dat ik nog wel een beetje kan schoppen!’ + + + + 0.5403726708074534 + + — disse Alice, appoggiandosi a un ranuncolo e facendosi vento con una delle sue foglie. + + + ‘En toch was het een aardig hondje,’ zei Alice en ging tegen een boterbloem leunen om een beetje uit te rusten en wuifde zich koelte toe met een van de bladeren. + + + + 0.5384615384615384 + + — Si deve appiccar fuoco alla casa! + + + ‘We moeten het huis in brand steken,’ zei de stem van het Konijn. + + + + 0.46153846153846156 + + "Non ci entrerai!" + + + O nee, daar zou ik geen zin in hebben!’ + + + + 1.762962962962963 + + Alice osservò con sorpresa che i sassolini si trasformavano in pasticcini, toccando il pavimento, e subito un’idea la fece sussultare di gioia: — Se mangio uno di questi pasticcini, — disse, — certo avverrà un mutamento nella mia statura. + + + Alice merkte tot haar verrassing dat de steentjes op de grond allemaal in koekjes veranderden en plotseling kreeg ze een prachtig idee. + + + + 0.6532846715328468 + + Continuò a crescere, a crescere, e presto dovette inginocchiarsi, perchè non poteva più star in piedi; e dopo un altro minuto non c’era più spazio neanche per stare inginocchiata. + + + Ze werd al groter en groter en al spoedig moest ze op haar knieën gaan zitten: het volgende ogenblik had ze zo niet eens genoeg plaats meer en ze probeerde of het beter was om op de grond te gaan liggen met een elleboog tegen de deur aan en haar andere arm onder haar hoofd. + + + + 0.908256880733945 + + Non mi meraviglierò, se una volta o l’altra, Dina mi manderà a sbrigare delle commissioni per lei!" + + + Stel je voor dat Dina me op boodschappen uit zou sturen!’ En zij begon zich voor te stellen hoe dat zou gaan. + + + + 0.9177215189873418 + + — Alice fu così impaurita da quella voce, che, senz’altro, corse velocemente verso il luogo indicato, senza dir nulla sull’equivoco del Coniglio. + + + Maar onmiddellijk!’ En Alice was zo onder de indruk, dat ze meteen de richting uitliep, die hij aanwees en niet eens probeerde het misverstand op te helderen. + + + + 0.56640625 + + Vi fu un lungo silenzio, poi Alice sentì qua e là un bisbiglio, e un dialogo come questo: Davvero non me la sento, eccellenza, per nulla affatto! + + + Hierna was het lang stil en Alice kon enkel zo nu en dan allerlei gefluister horen, zoals: ‘Zeker, Edelachtbare, ik voel er niets voor, Edelachtbare’; ‘Doe wat ik je zeg, lafaard’ en tenslotte deed ze haar hand weer open en zwaaide weer even door de lucht. + + + + 0.5277777777777778 + + Ah sciocca che sei! + + + Jij moet het doen - Ben je helemaal! + + + + 0.5882352941176471 + + Chi canta? + + + Wie zingt erbij?’ + + + + 2.0 + + — E poi capisci? + + + Snap je? + + + + 0.6578947368421053 + + — ...si fa un avant-deux. + + + ‘Dan ga je twee aan twee naar voren -’ + + + + 1.2258064516129032 + + ...nel mare, più lontano che si può... + + + ‘- zover als je kunt in zee -’. + + + + 0.8 + + — Come se avesse un osso in gola, — disse il Grifone, e si mise a scuoterla e a batterle la schiena. + + + ‘Het lijkt wel of hij een graat in zijn keel heeft,’ zei de Griffioen en hij begon hem te schudden en op zijn rug te kloppen. + + + + 1.2424242424242424 + + — Ma questo è tutto diverso da quello che recitavo da bambino, — disse il Grifone. + + + ‘Dat is heel wat anders dan ik als kind leerde,’ zei de Griffioen. + + + + 1.135135135135135 + + — Ecco, — disse il Grifone, — prima di tutto si forma una linea lungo la spiaggia... + + + ‘Kijk,’ zei de Griffioen, ‘je gaat eerst in een rij op het strand staan -’ + + + + 1.5416666666666667 + + — Mi piacerebbe molto, — disse Alice. + + + ‘Heel graag,’ zei Alice. + + + + 1.0 + + Il ballo dei gamberi + + + De zeekrab-quadrille + + + + 0.8040540540540541 + + — Grazie, è un bel ballo, — disse Alice, lieta che fosse finito; — e poi quel canto curioso del nasello mi piace tanto! + + + ‘Dank u, 't is een heel interessante dans,’ zei Alice, die heel blij was dat het eindelijk uit was ‘en dat liedje over die witvis vind ik erg leuk!’ + + + + 0.8888888888888888 + + E guardò il Grifone, pensando ch’egli avesse qualche specie d’autorità su Alice. + + + Zeg haar dat ze dat doet.’ Hij keek naar de Griffioen alsof die enig gezag had over Alice. + + + + 1.0344827586206897 + + — Ciascuno con un gambero per cavaliere, — gridò il Grifone. + + + ‘Ieder met een zeekrab als dame,’ schreeuwde de Griffioen. + + + + 1.3962264150943395 + + — E generalmente così facendo si perde del tempo, — interruppe il Grifone. + + + ‘Dat kost meestal veel tijd,’ onderbrak de Griffioen. + + + + 0.8584905660377359 + + prima le avventure, — esclamò il Grifone impaziente; — le spiegazioni occupano tanto tempo. + + + ‘Nee, nee, eerst de avonturen,’ zei de Griffioen ongeduldig, ‘verklaringen duren zo verschrikkelijk lang.’ + + + + 0.6698113207547169 + + — rispose Alice meditabonda, — hanno la coda in bocca e sono mollicati. + + + ‘Zeker,’ zei Alice peinzend, ‘ze hebben hun staart in hun mond en ze zijn helemaal bedekt met paneermeel.’ + + + + 1.5512820512820513 + + — Si ritorna di nuovo a terra, e... e questa è la prima figura, — disse la Falsa-testuggine, abbassando di nuovo la voce. + + + ‘- en je gaat weer aan land en dat is de eerste figuur,’ zei de Soepschildpad. + + + + 0.8579710144927536 + + — Forse tu non sei vissuta a lungo sott’acqua... ( — Certo che no, — disse Alice) — e forse non sei mai stata presentata a un gambero... (Alice stava per dire: — Una volta assaggiai... — ma troncò la frase e disse: — No mai): — così tu non puoi farti un’idea della bellezza d’un ballo di gamberi? + + + ‘Je hebt misschien niet lang onder in de zee gewoond!’ (‘Daar heb ik nog nooit gewoond,’ zei Alice) - ‘en misschien ben je zelfs nog nooit op bezoek geweest bij een zeekrab -’ (Alice begon te zeggen: ‘Ik proefde eens -’, maar zij slikte het haastig weer in en zei: ‘Nee nooit’) - ‘dus heb je ook geen idee hoe heerlijk een zeekrab-quadrille is.’ + + + + 0.9741935483870968 + + — Ne potrei raccontare cominciando da stamattina, — disse timidamente Alice; — ma è inutile raccontarvi quelle di ieri, perchè... ieri io ero un altra. + + + ‘Ik wil u die wel vertellen,’ zei Alice een beetje verlegen, ‘van vanmorgen af - die van gisteren hebben er niets mee te maken, toen was ik iemand anders.’ + + + + 0.8 + + — gridò il Grifone, prendendo Alice per mano, e fuggiva con lei senza aspettare la fine. + + + ‘Kom mee,’ riep de Griffioen, greep Alice bij de hand en holde weg zonder het eind van het lied af te wachten. + + + + 0.9323308270676691 + + Alice non rispose: se ne stava con la faccia tra le mani, sperando che le cose tornassero finalmente al loro corso naturale. + + + Alice zei niets, ze zat op de grond met haar gezicht in haar handen en vroeg zich af of de dingen wel ooit weer gewoon zouden worden. + + + + 1.0116279069767442 + + Guardò Alice, e cercò di parlare, ma per qualche istante ne fu impedita dai singhiozzi. + + + Hij keek naar Alice en probeerde iets te zeggen, maar de snikken verstikten zijn stem. + + + + 0.9375 + + — Digliela tu la ragione, — disse al Grifone. + + + ‘Vertel jij het haar,’ zei hij tot de Griffioen. + + + + 0.7555555555555555 + + Alice non osò disubbidire, benchè sicura che l’avrebbe recitata tutt’al rovescio, e continuò tremante: + + + Alice dorst niet ongehoorzaam te zijn, hoewel zij wist dat het weer helemaal verkeerd zoulopen en zij ging met een bevende stem verder: + + + + 0.7094594594594594 + + E le due bestie che poco prima saltavano come matte, si accosciarono malinconicamente e guardarono Alice. + + + Zijnstem brak plotseling af en de twee beesten die als gekken in het rond hadden gedanst gingen heel treurig en stil weer zitten en keken Alice aan. + + + + 0.5714285714285714 + + — Altro! + + + Dat is alles.’ + + + + 1.2686567164179106 + + — A proposito di naselli, — disse la Falsa-testuggine, — ne hai veduti, naturalmente? + + + ‘O ja die witvis,’ zei de Soepschildpad, ‘je kent hem natuurlijk -’ + + + + 0.7956204379562044 + + — È la prima posizione nel ballo, — disse Alice; ma era tanto confusa che non vedeva l’ora di mutar discorso. + + + ‘'t Is de eerste pas bij het dansen,’ zei Alice, maar zij was helemaal in de war door dit alles en wou graag van het onderwerp afstappen. + + + + 1.0813953488372092 + + La Falsa-testuggine cacciò un gran sospiro e si passò il rovescio d’una natatoia sugli occhi. + + + De Soepschildpad zuchtte diep en droogde zijn ogen met de rug van een van zijn vinnen. + + + + 1.017094017094017 + + "Ma che importa s’è lontano" — all’amica fe’ il nasello "dèi saper che all’altra sponda — c’è un paese assai più bello! + + + ‘ Wat geeft het nu hoe ver het is,’ zei de verliefde vis, ‘'k Weet zeker dat het andre strand nog heel wat verder is. + + + + 0.853448275862069 + + Finalmente la Falsa-testuggine ricuperò la voce e con le lagrime che le solcavano le gote, riprese: + + + Tenslotte kwam de stem van de Soepschildpad terug en terwijl de tranen langs zijn wangen biggelden, ging hij verder: + + + + 1.4318181818181819 + + Bella zuppa, chi è il meschino che vuol pesce, caccia od altro? + + + Wie geeft om vis, Vlees en wat er verder is? + + + + 1.1666666666666667 + + — A proposito di piedi, — continuò la Falsa-testuggine, — come poteva rivoltarli, e col naso, per giunta? + + + ‘Maar die tenen?’ hield de Soepschildpad aan, ‘hoe kon hij die uittrekken met zijn snuit?’ + + + + 1.125 + + — È scaturito assolutamente diverso! + + + Ze moesten een heel stuk vallen. + + + + 0.8035714285714286 + + La Falsa-testuggine sospirò profondamente, e con voce soffocata dai singhiozzi cantò così: + + + De Soepschildpad zuchtte diep en begon met een stem die zo nu en dan verstikt werd in tranen dit lied te zingen: + + + + 1.4210526315789473 + + Amica, cantaci la canzone della "Zuppa di testuggine." + + + Zing Schildpadsoep voor haar, wil je?’ + + + + 0.7419354838709677 + + — Non sa spiegarlo, — disse il Grifone; — comincia la seconda strofa. + + + ‘Zij kan het niet verklaren,’ zei de Griffioen haastig, ‘ga verder met het volgende couplet.’ + + + + 1.0337078651685394 + + — È la prima volta che lo sento, — osservò la Falsa-testuggine; — ed è una vera sciocchezza! + + + ‘Ik heb het nog nooit gehoord,’ zei de Soepschildpad, ‘maar het lijkt me volkomen onzin.’ + + + + 0.5664739884393064 + + — rispose Alice; ma con tanta premura, che il Grifone offeso gridò: — Ah tutti i gusti sono gusti. + + + ‘O een liedje alstublieft, als de Soepschildpad zo vriendelijk wil zijn,’ antwoordde Alice zo snel dat de Griffioen nogal beledigd zei: ‘Hm, over smaak valt niet te twisten. + + + + 0.7333333333333333 + + — Quindi si nuota dietro di loro! + + + ‘- je zwemt ze achterna!’ gilde de Griffioen. + + + + 0.9236111111111112 + + I suoi uditori si mantennero tranquilli sino a che ella giunse alla ripetizione del "Sei vecchio, caro babbo", da lei fatta al Bruco. + + + Haar toehoorders waren heel stil tot zij aan het ogenblik kwam dat zij Oud zijt gij Paai Witbol op moest zeggen en alle woorden veranderd waren. + + + + 1.12 + + — Si fa capitombolo in mare! + + + Ze werden in zee gegooid. + + + + 0.4583333333333333 + + interruppe la Falsa-testuggine; — se non ce la spieghi? + + + ‘Wat heeft het voor zin om al die onzin op te zeggen,’ onderbrak de Soepschildpad, ‘als je het toch niet kunt verklaren? + + + + 1.2432432432432432 + + Così Alice cominciò a raccontare i suoi casi, dal momento dell’incontro col Coniglio bianco; ma tosto si cominciò a sentire un po’ a disagio, chè le due bestie le si stringevano da un lato e l’altro, spalancando gli occhi e le bocche; ma la bambina poco dopo riprese coraggio. + + + In het begin was ze wel een beetje zenuwachtig, want de twee dieren zaten erg dicht bij haar, ieder aan een kant, en deden hun ogen en mond zo verschrikkelijk wijd open, maar onder het vertellen kwam ze meer op haar gemak. + + + + 2.4 + + Zuppa cara, bella bella bella zuppa! + + + Heerlijke Soep! + + + + 0.9493670886075949 + + — soggiunse la Falsa-testuggine, — le molliche sarebbero spazzate dal mare. + + + ‘Dat is niet waar,’ zei de Soepschildpad, ‘dat paneermeel zou afspoelen in zee. + + + + 0.8974358974358975 + + — Si scambiano i gamberi e si ritorna en place, — continuò il Grifone. + + + ‘Changez de crabes en terug in dezelfde volgorde,’ vervolgde de Soepschildpad. + + + + 0.6551724137931034 + + — Vociò il Grifone. + + + 't Is de stem van de zeekrab. + + + + 0.7006369426751592 + + E la Falsa-testuggine si preparava a ripeterlo, quando si udì una voce in distanza: — Si comincia il processo! + + + ‘Nog eens het refrein!’ schreeuwde de Griffioen en de Soepschildpad was net opnieuw begonnen, toen zij in de verte hoorden roepen: ‘De rechtszitting begint.’ + + + + 0.7948717948717948 + + — Possiamo farla senza gamberi. + + + Ze konden die er niet meer uit krijgen. + + + + 1.5952380952380953 + + — Presto facci un racconto delle tue avventure, — disse il Grifone. + + + - Maar vertel nu eens van jouw avonturen!’ + + + + 0.7886178861788617 + + — Foche, testuggini di mare, salmoni e simili: poi quando si son tolti dalla spiaggia i polipi... + + + ‘In twee rijen!’ schreeuwde de Soepschildpad, ‘zeehonden, schildpadden enzovoort en als je dan de kwallen hebt opgeruimd -’ + + + + 0.7733333333333333 + + — Vorrei che me lo spiegassi, — disse la Falsa-testuggine. + + + ‘Ik zou er wel eens een verklaring van willen horen,’ zei de Soepschildpad. + + + + 1.7432432432432432 + + Siccome le parole le venivano diverse dal vero originale, la Falsa-testuggine cacciò un gran sospiro, e disse: — È molto curioso! + + + Toen zuchtte de Soepschildpad heel diep en zei: ‘Dat is heel merkwaardig.’ + + + + 0.4236111111111111 + + — O preferiresti invece che la Falsa-testuggine cantasse lei? + + + ‘Zullen we een andere figuur van de Zeekrabquadrille dansen?’ ging de Griffioen verder, ‘of wil je dat de Soepschildpad een lied voor je zingt?’ + + + + 0.7916666666666666 + + Spiegaci, — disse la Falsa-testuggine. + + + ‘Verklaar dat eens nader,’ zei de Soepschildpad. + + + + 1.9655172413793103 + + Solo un cucchiain di zuppa, cara zuppa, bella zuppa, cara zuppa, bella zuppa, zuppa cara, bella bella bella zuppa! + + + Soe-oep voor het a-a-avondmaal, Heerlijke, heerlijke Soep! + + + + 1.1515151515151516 + + — Sì, — disse Alice, — li ho veduti spesso a tavo... — E si mangiò il resto. + + + ‘Ja,’ zei Alice, ‘bij het eet-’ - ze slikte de woorden haastig in. + + + + 1.1049723756906078 + + "Son trenta e son quaranta," — il gambero già canta, "M’ha troppo abbrustolito — mi voglio inzuccherare, In faccia a questo specchio — mi voglio spazzolare, E voglio rivoltare — e piedi e naso in su!" + + + Hij zei ‘'k ben te gaar, Als jij me te bruin bakt, suiker in mijn haar.’ Zoals een eend met zijn ooglid, trekt hij met zijn snuit Zijn knopen en zijn riem recht, zijn voortenen uit. + + + + 1.4736842105263157 + + Silenzio tutti, per piacere! + + + Stilte alsjeblieft! + + + + 0.8076923076923077 + + E se la vedessi correr dietro gli uccelli! + + + En u moest eens zien hoe ze achter een vogel aanzit. + + + + 1.037037037037037 + + — Ma dovrebbe esser premiata anche lei, — disse il Topo. + + + ‘Maar ze moet zelf ook een prijs hebben,’ zei de Muis. + + + + 1.1454545454545455 + + Questo discorso produsse una grande impressione nell’assemblea. + + + Dit gezegde bracht het gezelschap in grote opschudding. + + + + 0.8695652173913043 + + Finalmente il Dronte disse: — Tutti hanno vinto e tutti debbono essere premiati. + + + Tenslotte zei de Dodo: ‘Iedereen heeft het gewonnen, jullie moet allemaal een prijs hebben.’ + + + + 1.0232558139534884 + + — Ricordati che mi hai promesso di narrarmi la tua storia, — disse Alice, — e la ragione per cui tu odii i G. e i C., — soggiunse sommessamente, temendo di offenderlo di nuovo. + + + ‘U hebt me beloofd dat U me Uw geschiedenis zou vertellen,’ zei Alice ‘en waarom u K. en H. zo haat,’ voegde ze er fluisterend aan toe, bang dat hij weer beledigd zou zijn. + + + + 0.9468085106382979 + + Alice non sapeva che fare, e nella disperazione si cacciò le mani in tasca, e ne cavò una scatola di confetti (per buona sorte non v’era entrata l’acqua,) e li distribuì in giro. + + + Alice wist niet wat ze moest doen en wanhopig stak ze haar hand in haar zak en haalde er een doos zuurtjes uit (gelukkig had het zoute water die niet aangetast) en gaf ieder één als prijs. + + + + 1.2048192771084338 + + Prima tracciò la linea dello steccato, una specie di circolo, (— che la forma sia esatta o no, non importa, — disse) e poi tutta la brigata entrò nello steccato disponendosi in questo o in quel punto. + + + Eerst tekende ze een renbaan in een soort cirkel (‘Het doet er niet toe of die goed is’ zei ze) en toen moest het hele gezelschap er zo hier en daar langs gaan staan. + + + + 0.9030612244897959 + + Ma alcuni momenti dopo avvertì di nuovo uno scalpiccio in lontananza, e guardò fissamente nella speranza che il Topo, dopo averci ripensato, tornasse per finire il suo racconto. + + + Maar na een poosje hoorde ze op een afstand weer getrippel van voeten en zij keek vlug op, want ze hoopte half dat de Muis van plan veranderd was en terug kwam om zijn verhaal verder te vertellen. + + + + 1.25 + + Bisognava ora mangiare i confetti; cosa che cagionò un po’ di rumore e di confusione, perchè gli uccelli grandi si lagnavano che non avevano potuto assaporarli, e i piccoli, avendoli inghiottiti d’un colpo, corsero il rischio di strozzarsi e si dovè picchiarli sulla schiena. + + + Ze gingen nu hun zuurtjes op eten; dat veroorzaakte weer allerlei lawaai en verwarring, want de grote vogels klaagden dat zij er niets van proefden en de kleine verslikten zich er in en moesten op hun rug geklopt worden. + + + + 0.7807017543859649 + + Ma anche questo finì, e sedettero in circolo pregando il Topo di dire qualche altra cosa. + + + Tenslotte waren ze allemaal klaar en ze gingen weer in een kring zitten en smeekten de Muis nog iets te vertellen. + + + + 0.8375 + + Trovo che — replicò vivamente il Topo — tu sai che significa "che?" + + + ‘Vonden het’ antwoordde de Muis geërgerd, ‘je weet toch wel wat "het" betekent.’ + + + + 0.7747035573122529 + + E tutti l’accerchiarono di nuovo, mentre il Dronte con molta gravità le offriva il ditale, dicendo: — La preghiamo di accettare quest’elegante ditale; — e tutti applaudirono a quel breve discorso. + + + Toen gingen ze weer om haar heen staan, terwijl de Dodo haar plechtig de vingerhoed aanbood en zei: ‘Wij verzoeken U beleefd deze sierlijke vingerhoed te willen aanvaarden’ en toen zij deze korte toespraak had uitgesproken, begonnen ze allen te klappen. + + + + 0.9795918367346939 + + Alice rispose sollecitamente sempre pronta a parlare del suo animale prediletto: — La mia gatta. + + + Alice ging er gretig op in, want ze vond het altijd prettig om over haar lievelingsdier te praten. + + + + 0.8958333333333334 + + Sarò giurato e giudice, rispose Furietta, E passerò soffiando la tua sentenza a morte. + + + ‘Ik ben rechter en jury’, zei ijskoud die Furie,’ en ik oordeel bedaard: de dood door het zwaard + + + + 0.926829268292683 + + — In questo caso, — disse il Dronte in tono solenne, levandosi in piedi, — propongo che l’assemblea si aggiorni per l’adozione di rimedi più energici... + + + ‘In dat geval,’ zei de Dodo plechtig, ‘geef ik het advies de vergadering te verdagen, opdat het nemen van doeltreffender middelen ten snelste bevorderd kan worden.’ + + + + 0.96 + + — Volevo dire, — continuò il Dronte, offeso, — che il miglior modo di asciugarsi sarebbe di fare una corsa scompigliata. + + + ‘Wat ik jullie wou zeggen’, zei de Dodo beledigd, ‘was dat het beste middel om droog te worden een verkiezings-wedstrijd is.’ + + + + 1.066326530612245 + + La prima questione, messa sul tappeto, fu naturalmente il mezzo per asciugarsi: si consultarono tutti, e Alice dopo poco si mise a parlar familiarmente con loro, come se li conoscesse da un secolo uno per uno. + + + In de eerste plaats moesten ze natuurlijk zien droog te worden; ze gingen daarover beraadslagen en al gauw vond Alice het heel gewoon, dat zij met hen praatte, of zij hen haar hele leven al kende. + + + + 0.6015037593984962 + + E la povera Alice ricominciò a piangere, perchè si sentiva soletta e sconsolata. + + + O Dina, zal ik je nog ooit terugzien?’ En toen begon de arme Alice weer te huilen, want zij voelde zich zo alleen en zo neerslachtig. + + + + 0.84 + + Non le premeva molto di saperlo, ma il Dronte taceva come se qualcheduno dovesse parlare, mentre nessuno sembrava disposto ad aprire bocca o becco. + + + Zij was daar niet zo erg nieuwsgierig naar, maar de Dodo zweeg even, alsof zij verwachtte dat iemand iets zeggen zou en geen van de anderen scheen daar behoefte aan te hebben. + + + + 0.9259259259259259 + + — disse il Topo con cipiglio, ma con molta cortesia: — Dicevi qualche cosa? + + + ‘Pardon,’ zei de Muis, zijn voorhoofd fronsend, maar heel beleefd, ‘zei je iets?’ + + + + 1.1239669421487604 + + Alice si mise a guardare con una certa ansia, convinta che se non si fosse rasciugata presto, si sarebbe beccato un catarro coi fiocchi. + + + Alice keek hem bezorgd en gespannen aan, want zij wist zeker, dat zij lelijk kou zou vatten als zij niet gauw droog werd. + + + + 0.4444444444444444 + + — Pare che quaggiù nessuno le voglia bene; ed è la migliore gatta del mondo! + + + ‘Ik wou dat ik het niet over Dina had gehad,’ zei ze droevig bij zichzelf, ‘niemand schijnt hier beneden op haar gesteld te zijn en toch is het de beste kat van de wereld. + + + + 0.7710437710437711 + + Discusse lungamente col Lori, ma tosto costui le mostrò un viso accigliato, dicendo perentoriamente: — Son più vecchio di te, perciò ne so più di te; — ma Alice non volle convenirne se prima non le avesse detto quanti anni aveva. + + + Zij had dan ook een lang gesprek met de Papegaai, die op het laatste boos werd en enkel zei: ‘Ik ben ouder dan jij en weet het dus beter’; en Alice wilde dat niet aannemen voor zij wist hoe oud hij was, maar toen de Papegaai dat absoluut niet wou vertellen, was er verder weinig meer te bespreken. + + + + 1.0555555555555556 + + — Scusami, — rispose umilmente Alice: — sei giunto alla quinta vertebra della coda, non è vero? + + + ‘Neemt u me niet kwalijk,’ zei Alice erg nederig, ‘u was geloof ik aan de vijfde kronkel.’ + + + + 1.2972972972972974 + + Per tutta risposta il Topo si mise a borbottare. + + + De Muis bromde maar wat als antwoord. + + + + 1.21875 + + — Bagnata come un pulcino, — rispose Alice afflitta, — mi sembra che il tuo racconto secchi, ma non asciughi affatto. + + + ‘Ik ben nog altijd even nat,’ zei Alice treurig, ‘ik word er blijkbaar helemaal niet droog van.’ + + + + 0.7907949790794979 + + Per il Dronte non era facile rispondere, perciò sedette e restò a lungo con un dito appoggiato alla fronte (tale e quale si rappresenta Shakespeare nei ritratti), mentre gli altri tacevano. + + + De Dodo moest eerst lang nadenken voor zij daarop kon antwoorden en zij zat een hele tijd met haar wijsvinger tegen haar voorhoofd te denken (in de houding waarin je dichters meestal op plaatjes ziet), terwijl de anderen zwijgend wachtten. + + + + 0.8125 + + Corsa scompigliata Racconto con la coda + + + Een verkiezings-wedstrijd en een treurig verhaal + + + + 0.6073059360730594 + + A ogni modo, dopo che ebbero corso una mezz’ora o quasi, e si sentirono tutti bene asciugati, il Dronte esclamò: — La corsa è finita! + + + Toen ze zo ongeveer een half uur heen en weer hadden gehold en droog waren geworden, riep de Dodo plotseling: ‘De wedstrijd is afgelopen’ en ze gingen allemaal hijgend om haar heen staan en vroegen ‘Wie heeft gewonnen?’ + + + + 0.5726495726495726 + + Il Topo, che sembrava persona d’una certa autorità fra loro, gridò: + + + Tenslotte riep de Muis, die blijkbaar een persoon van gewicht onder hen was: ‘Ga allemaal zitten en luister naar mij! + + + + 0.5044642857142857 + + — Certo è una coda lunga, — disse Alice, guardando con meraviglia la coda del topo, — ma perchè la chiami trista? + + + ‘'t Is een lange staart, zeker’, dacht Alice en ze keek er verwonderd naar, ‘maar waarom noemt hij hem treurig?’ En zij bleef daarover nadenken, terwijl de Muis vertelde, zodat in haar idee het verhaal er ongeveer zo uitzag: + + + + 1.32 + + — disse il Topo, con accento autorevole, — siete tutti all’ordine? + + + ‘Ehum’, zei de Muis gewichtig, ‘zijn jullie klaar? + + + + 1.402061855670103 + + Furietta disse al Topo che avea sorpreso in casa: Andiamo in tribunale; per farti processare Non voglio le tue scuse, o Topo scellerato. + + + Poes zei tot een Muis, die hij zag in het huis: ‘Kom blijf daar niet staan, want ik klaag je aan. + + + + 0.6682027649769585 + + Figurarsi, gli uccelli avevano le penne inzuppate, e gli altri animali, col pelo incollato ai corpi, grondavano tutti acqua tristi e melanconici. + + + HET was werkelijk een zonderling gezelschap, dat daar aan de kant bij elkaar kwam - de vogels met beslijkte veren, de andere dieren met een vastgeplakte vacht en allemaal even kletsnat, knorrig en slecht op hun gemak. + + + + 0.631578947368421 + + ’ma tutti cominciarono a correre a piacere; e si fermarono quando vollero, di modo che non si seppe quando la corsa fosse terminata. + + + Het begon niet met ‘een, twee, drie, af,’ neen, ze gingen hollen als ze zin hadden en hielden dan weer op, als ze zin hadden, zodat het niet gemakkelijk was om er achter te komen, wanneer de wedstrijd uit was. + + + + 1.0930232558139534 + + — disse il Dronte, indicando con un dito Alice. + + + ‘Enkel een vingerhoed,’ zei Alice bedroefd. + + + + 0.559322033898305 + + Fa prodigi, quando caccia i topi! + + + En ze kan zo geweldig muizen vangen, dat moest u eens zien. + + + + 1.1818181818181819 + + Povera Alice! + + + Arme Alice! + + + + 0.9491525423728814 + + Mi pare di ricordarmi che mi son trovata un po’ diversa. + + + Ik geloof eigenlijk wel dat ik me een beetje anders voelde. + + + + 1.0526315789473684 + + Lo stagno di lagrime + + + Het meer van tranen + + + + 1.0576923076923077 + + chi mai v’infilerà più le calze e vi metterà le scarpe? + + + wie moet jullie nu je schoenen en kousen aantrekken? + + + + 1.11864406779661 + + Vediamo: non son stata io, io in persona a levarmi questa mattina? + + + Even kijken, was ik dan mijzelf, toen ik vanmorgen opstond? + + + + 0.4807692307692308 + + quante sciocchezze dico!" + + + Maar wat ben ik eigenlijk een onzin aan het praten!’ + + + + 0.7411764705882353 + + — Ora sì che sarò punita, naufragando nelle mie stesse lagrime! + + + ‘En nu zal ik daar mijn straf voor krijgen en in mijn eigen tranen moeten verdrinken! + + + + 1.3170731707317074 + + Non mi meraviglierei se stanotte fossi stata cambiata! + + + Zou ik vannacht misschien veranderd zijn? + + + + 1.3157894736842106 + + Pure ieri le cose andavano secondo il loro solito. + + + En gisteren was alles nog heel gewoon. + + + + 0.6615384615384615 + + — No, non ne parleremo più, se ti dispiace. + + + ‘We zullen er niet meer over praten, als u dat liever niet doet.’ + + + + 0.5227272727272727 + + Io non potrò più farlo! + + + Ik geloof vast niet dat ik dat nog kan doen! + + + + 1.2142857142857142 + + Davvero che debbo essere Isabella! + + + Ik moet Mabel zijn geworden! + + + + 1.1 + + Proviamo se mi ricordo tutte le cose che sapevo una volta: quattro volte cinque fanno dodici, e quattro volte sei fanno tredici, e quattro volte sette fanno... Oimè! + + + Ik moet eerst kijken of ik nog alles weet wat ik vroeger wist: 4 × 5 is 12 en 4 × 6 is 13 en 4 × 7 -, maar lieve help, zo kom ik nooit aan de twintig. + + + + 0.9868421052631579 + + La nostra famiglia ha odiato sempre i gatti; bestie sozze, volgari e basse! + + + Onze familie haat katten; het zijn vieze, laaghartige, ongemanierde beesten! + + + + 1.375 + + Peccato ch’io abbia pianto tanto! + + + en dan zo zitten huilen. + + + + 0.8134328358208955 + + Sulle prime credè di essere caduta in mare e: "In tal caso, potrò tornare a casa in ferrovia" — disse fra sè. + + + Eerst dacht ze dat ze op een of andere manier in zee was gevallen, ‘en als dat zo is, kan ik terug met de trein,’ zei ze bij zichzelf. + + + + 1.0266666666666666 + + Vediamo un po’... ogni anno a Natale regalerò loro un bel paio di stivaletti! + + + Weet je wat, ik zal ze met Kerstmis altijd een paar nieuwe schoenen geven.’ + + + + 0.5609756097560976 + + E che strano indirizzo! + + + En wat zullen de adressen er gek uitzien: + + + + 0.912 + + "Li manderò per mezzo del procaccia, — ella pensava, — ma sarà curioso mandar a regalar le scarpe ai propri piedi! + + + ‘Die moeten met de bode gebracht worden,’ dacht ze, ‘en wat zal het leuk zijn om een cadeautje te sturen aan je eigen voeten. + + + + 0.574468085106383 + + che era la prima frase del suo libriccino di francese. + + + En daarom zei ze ‘Où est ma chatte?’; dit was namelijk de eerste zin uit haar Franse leerboek. + + + + 1.4615384615384615 + + — Ti dovresti vergognare, — si disse Alice, — figurarsi, una ragazzona come te (e davvero lo poteva dire allora) mettersi a piangere. + + + ‘Je moest je schamen,’ zei Alice, ‘een grote meid zoals jij (en daar had ze wel gelijk in!) + + + + 0.7573221757322176 + + Era il Coniglio bianco di ritorno, splendidamente vestito, con un paio di guanti bianchi in una mano, e un gran ventaglio nell’altra: trotterellava frettolosamente e mormorava: "Oh! + + + Het was het Witte Konijn, dat terugkwam; prachtig gekleed, met een paar witte glacéhandschoenen in zijn ene hand en een grote waaier in de andere; hij kwam in een reuze haast aanhollen en mompelde bij zichzelf: ‘O de Hertogin, de Hertogin! + + + + 0.7124463519313304 + + Era tempo d’uscire, perchè lo stagno si popolava di uccelli e d’altri animali cadutivisi dentro: un’anitra, un Dronte, un Lori, un Aquilotto, ed altre bestie curiose. + + + Het was trouwens hoog tijd om weg te gaan, want het meer was helemaal vol met vogels en andere dieren die er in waren gevallen: er was een Eend bij en een Dodo, een Papegaai en een jonge Arend en een hele boel andere vreemde beesten. + + + + 0.8 + + Al signor Piedestro d’Alice Tappeto Accanto al parafuoco (con i saluti di Alice) + + + Aan den Weledelen Heer Rechtervoet van Alice, Haardkleedje, bij de Haard, (met vriendelijke groeten) + + + + 1.1612903225806452 + + Sarà proprio una cosa straordinaria! + + + Dat zou toch wel heel gek zijn. + + + + 1.2537313432835822 + + Del resto la tavola pitagorica non significa niente: proviamo la geografia: Londra è la capitale di Parigi, e Parigi è la capitale di Roma, e Roma... no, sbaglio tutto! + + + Londen is de hoofdstad van Parijs en Parijs is de hoofdstad van Rome - nee, dat kan niet, ik weet zeker, dat dat allemaal verkeerd is. + + + + 0.6645161290322581 + + E si guardò le mani, e si stupì vedendo che s’era infilato uno dei guanti lasciati cadere dal Coniglio. + + + Terwijl zij dit zei, keek ze naar haar handen en ze was erg verrast, toen zij zag, dat ze een van de witte handschoentjes van het Konijn aan had getrokken. + + + + 0.8152610441767069 + + — Forse non capisce la mia lingua, — disse Alice; — forse è un francese, ed è venuto qui con l’esercito napoleonico: — Con tutte le sue nozioni storiche, Alice non sapeva esattamente quel che si dicesse. + + + ‘Misschien verstaat hij geen Nederlands,’ dacht Alice; ‘het kan best een Franse muis zijn, die met Napoleon mee is gekomen’ (want al had Alice altijd heel braaf haar geschiedenis geleerd, ze wist nooit zo erg goed hoe lang geleden iets was gebeurd). + + + + 0.4936708860759494 + + affondò fino al mento nell’acqua salsa. + + + Ineens gleed ze uit en het volgende ogenblik lag ze tot haar kin in zout water. + + + + 0.8721804511278195 + + Qualche minuto dopo sentì in lontananza come uno scalpiccio; e si asciugò in fretta gli occhi, per vedere chi fosse. + + + Na een poosje hoorde zij een zacht getrippel van voeten in de verte en zij veegde haastig haar tranen af om te zien wie daar aankwam. + + + + 1.0338983050847457 + + Alice si mise alla loro testa e tutti la seguirono alla riva. + + + Alice ging voorop en het hele gezelschap zwom naar de kant. + + + + 0.6216216216216216 + + non me li nominare più. + + + Laat mij dat woord nooit meer horen!’ + + + + 0.5151515151515151 + + E pure, se ti facessi veder Dina, la mia gatta, te ne innamoreresti. + + + En toch zou ik u wel eens onze Dina willen laten zien, ik denk dat u best van katten zou gaan houden, als u haar eens kon ontmoeten. + + + + 0.6120218579234973 + + Eppure bisognerebbe che io li trattassi bene, — pensò Alice, — se no, non vorranno andare dove voglio andare io! + + + Jullie moet nu maar zien hoe je je redt.’ - ‘Maar ik moet een beetje aardig tegen ze zijn,’ dacht Alice, ‘want anders willen ze misschien niet eens meer dezelfde kant uitlopen als ik. + + + + 0.9152542372881356 + + esclamò Alice (era tanta la sua meraviglia che non sapeva più parlare correttamente) — mi allungo come un cannocchiale, come il più grande cannocchiale del mondo! + + + HOE raarder en raarder!’ riep Alice (ze was zo in de war dat ze niet eens meer behoorlijk Nederlands kon spreken) ‘nu ga ik uit elkaar als de grootste verrekijker van de wereld! + + + + 0.5670886075949367 + + (Alice era stata ai bagni e d’allora immaginava che dovunque s’andasse verso la spiaggia si trovassero capanni sulla sabbia, ragazzi che scavassero l’arena, e una fila di villini, e di dietro una stazione di strada ferrata). + + + (Alice was één keer in haar leven naar zee geweest en zij dacht nu, dat, waar je ook bent aan de Hollandse kust, er overal badkoetsjes in zee zijn, en kinderen aan het strand, die met houten schoppen kuilen graven, en dan een rij hotels en daarachter een station).Maar al spoedig begreep ze dat ze in het meer van de tranen terecht was gekomen, die zij gehuild had, toen ze drie meter groot was. + + + + 0.704225352112676 + + Ma se sono Isabella, caschi il mondo, resterò qui! + + + Neen, daar heb ik geen zin in, als ik Mabel ben, blijf ik hier beneden! + + + + 1.0391304347826087 + + Proverò a recitare "La vispa Teresa"; incrociò le mani sul petto, come se stesse per ripetere una lezione, e cominciò a recitare quella poesiola, ma la sua voce sonava strana e roca, e le parole non le uscivano dalle labbra come una volta: + + + Laat ik eens proberen of ik "Hoe vrolijk plast de krokodil" nog op kan zeggen.’ En zij legde haar handen in haar schoot alsof zij een les op zei en begon, maar haar stem was hees en vreemd en de woorden klonken anders dan vroeger: + + + + 0.6822429906542056 + + — Alice pensava che quello fosse il modo migliore di parlare a un topo: non aveva parlato a un topo prima, ma ricordava di aver letto nella grammatica latina di suo fratello: "Un topo — di un topo — a un topo — un topo. + + + Ik ben erg moe van het zwemmen geworden, o Muis.’ (Alice dacht dat dit wel de juiste manier moest zijn om een muis aan te spreken; zij had dat nog wel nooit geprobeerd, maar zij herinnerde zich, dat zij eens in de Latijnse grammatica van haar broer had zien staan: een muis, van een muis, aan een muis, een muis, o muis). + + + + 1.1475409836065573 + + — Forse no, — rispose Alice carezzevolmente, — ma non ti adirare, sai! + + + ‘Misschien niet,’ zei Alice sussend, ‘weest u maar niet boos. + + + + 0.7631578947368421 + + Come ogni cosa è strana oggi! + + + ‘Wat een rare dag is het toch vandaag! + + + + 0.9672131147540983 + + Pensava Alice: "Sarebbe bene, forse, parlare a questo topo. + + + ‘Zou het zin hebben om die muis aan te spreken?’ dacht Alice. + + + + 0.9444444444444444 + + Alice raccolse il ventaglio e i guanti, e perchè la sala sembrava una serra si rinfrescò facendosi vento e parlando fra sè: — Povera me! + + + Alice nam de waaier en de handschoenen op en daar het erg warm was in de zaal, begon zij zich al pratend met de waaier wat koelte toe te wuiven. + + + + 0.8333333333333334 + + E sentendo qualche cosa sguazzare nello stagno, si volse e le parve vedere un vitello marino o un ippopotamo, ma si ricordò d’essere in quel momento assai piccina, e s’accorse che l’ippopotamo non era altro che un topo, cascato come lei nello stagno. + + + Toen hoorde ze een eindje verder iets plassen in het meer en ze zwom er naar toe, om te kijken wat het was; eerst dacht ze dat het een walrus of een nijlpaard moest zijn, maar toen bedacht ze dat ze nu zelf erg klein was en ze zag dat het enkel een muis was, die net als zij in het water was geraakt. + + + + 0.7804878048780488 + + Ha certi begli occhi luccicanti, il pelo cenere, riccio e lungo! + + + Een terrier is het met heel heldere ogen, weet u, en met o zo lang bruin krulhaar! + + + + 1.375 + + Sarò tanto lontana che non potrò più pensare a voi: bisogna che vi adattiate. + + + Ik ben veel te ver weg om me nog met jullie te bemoeien! + + + + 0.8484848484848485 + + — Mi pare che le vere parole della poesia non siano queste, — disse la povera Alice, e le tornarono i lagrimoni. + + + ‘Ik geloof nooit dat dat de goede woorden zijn,’ zei de arme Alice, en haar ogen kwamen opnieuw vol tranen, toen zij verder praatte. + + + + 1.0413793103448277 + + — Insomma, — continuò a dire, — forse sono Isabella, dovrò andare ad abitare in quella stamberga, e non aver più balocchi, e tante lezioni da imparare! + + + ‘Ik moet Mabel zijn geworden en dan moet ik in dat kleine huisje wonen en dan heb ik bijna geen speelgoed en moet ik een heleboel huiswerk maken! + + + + 0.7457627118644068 + + (perchè appena si guardò i piedi le sembrò di perderli di vista, tanto s’allontanavano.) + + + Dag voeten!’ (want toen zij naar beneden keek, waren die zo ver weg, dat zij ze amper kon zien) ‘O, mijn arme voetjes! + + + + 0.8823529411764706 + + Ma tutto è straordinario oggi! + + + Maar vandaag gaat alles even gek.’ + + + + 0.8837209302325582 + + — Come se stessi io a parlar di gatti! + + + ‘Zou jij van katten houden in mijn plaats!’ + + + + 1.3724137931034484 + + Non potè far altro che sedersi in terra, poggiandosi di fianco per guardare il giardino con la coda dell’occhio; ma entrarvi era più difficile che mai: si sedè di nuovo dunque e si rimise a piangere. + + + Ze kon wanneer ze op haar zij ging liggen ternauwernood met één oog de tuin in kijken, maar minder dan ooit had ze kans om erin te gaan wandelen. + + + + 0.6564551422319475 + + Raccoglie gli oggetti che gli si gettano e siede sulle gambe di dietro per chiedere lo zucchero, e fa tante altre belle cosettine... non ne ricordo neppure la metà... appartiene a un fattore, il quale dice che la sua bestiolina vale un tesoro, perchè gli è molto utile, e uccide tutti i topi... oimè! + + + En als je iets weggooit, dan brengt hij het weer terug, en hij kan mooi zitten en om zijn eten vragen en allerlei andere kunstjes - ik weet ze niet eens meer allemaal - en hij is van een boer, weet u, die zegt dat hij wel honderd gulden waard is, hij zegt dat hij alle ratten doodmaakt en - o lieve help!’ riep Alice spijtig, ‘ik ben bang dat ik hem weer beledigd heb.’ Want de Muis zwom zo hard als hij kon weg en maakte een geweldige deining in het water. + + + + 0.7358490566037735 + + —" Il topo la guardò, la squadrò ben bene co’ suoi occhiettini ma non rispose. + + + De muis keek haar tamelijk nieuwsgierig aan en het leek of hij haar een knipoogje gaf, maar hij zei niets. + + + + 0.7142857142857143 + + Il topo fece un salto nell’acqua e tremò come una canna al vento. + + + De Muis sprong plotseling boven het water uit en sidderde van angst over zijn hele lichaam. + + + + 1.4469026548672566 + + Alice era così disperata, che avrebbe chiesto aiuto a chiunque le fosse capitato: così quando il Coniglio le passò accanto, gli disse con voce tremula e sommessa: — "Di grazia, signore..." Il Coniglio sussultò, lasciò cadere a terra i guanti e il ventaglio, e in mezzo a quel buio si mise a correre di sghembo precipitosamente. + + + O wat zal ze woedend zijn, dat ik haar heb laten wachten!’ Alice was zo wanhopig, dat zij aan iedereen hulp zou hebben gevraagd; en daarom zei ze ook, toen het Konijn in haar buurt kwam, heel zacht en bedeesd: ‘Ach, meneer -’. + + + + 0.6081081081081081 + + — E nuotando di mala voglia e parlando a volte a sè stessa, Alice continuava: — E fa così bene le fusa quando si accovaccia accanto al fuoco, leccandosi le zampe e lavandosi il muso, ed è così soffice e soave quando l’accarezzo, ed è così svelta ad acchiappare i topi... + + + Het is zo'n snoes.’ Alice praatte half bij zichzelf verder, terwijl ze langzaam in het meer rondzwom, ‘en ze zit zo lief te spinnen bij de haard en haar poten te likken en haar gezicht te wassen, - en ze is zo lekker zacht om over te aaien - en ze kan geweldig muizen vangen - o, neemt u me niet kwalijk!’ riep Alice weer, want dit keer gingen alle haren van de muis overeind staan van woede en zij voelde dat zij hem nu werkelijk had beledigd. + + + + 0.6292134831460674 + + — E ripensò a tutte le bambine che conosceva, della sua stessa età, per veder se non fosse per caso una di loro. + + + Maar als ik niet mezelf ben, wie ter wereld ben ik dan?’ En zij ging al de kinderen van haar leeftijd na, die zij kende, om te zien of zij misschien in een van hen veranderd was. + + + + 0.6269035532994924 + + Si levò, s’avvicinò al tavolo per misurarvisi; e osservò che s’era ridotta a circa sessanta centimetri di altezza e che andava rapidamente rimpicciolendosi: indovinò che la cagione di quella nuova trasformazione era il ventaglio che aveva in mano. + + + ‘Hoe kan ik dat nu gedaan hebben,’ dacht ze, ‘dan moet ik intussen kleiner worden.’ Zij stond op en ging naar de tafel om zich daaraan te meten en ze merkte, dat ze nog ongeveer zestig centimeter groot was en snel in elkaar kromp; ze begreep al gauw dat dat kwam door de waaier, die zij nog altijd vast hield en zij liet die onmiddellijk vallen om te voorkomen dat zij helemaal weg zou krimpen. + + + + 0.7969924812030075 + + — Il topo non rispose, e Alice continuò: — vicino a casa mia abita un bellissimo cagnolino, se lo vedessi! + + + ‘Houdt u dan wel van honden?’ De Muis antwoordde niet en dus ging Alice verder: ‘Bij ons in de buurt hebben ze toch zo'n lief hondje. + + + + 0.42857142857142855 + + — disse Alice tutta sgomenta di quell’improvviso cambiamento, ma lieta di esistere ancora. + + + ‘Dat was op het kantjeaf,’ zei Alice, nogal geschrokken van deze plotselinge verandering, maar toch erg blij, dat ze nog leefde, ‘en nu naar de tuin!’ en zij holde zo hard als ze kon naar het deurtje; maar ach! + + + + 0.572972972972973 + + In quel momento la testa le urtò contro la volta della sala: aveva più di due metri e settanta di altezza! + + + Tegelijk stootte haar hoofd tegen het plafond van de zaal, zij was nu trouwens meer dan drie meter groot en ze pakte meteen het gouden sleuteltje van de tafel en holde naar de tuindeur. + + + + 0.5668789808917197 + + — Scusami, — soggiunse Alice, avvedendosi di aver scossi i nervi delicati della bestiola. + + + ‘O, neemt u me alstublieft niet kwalijk,’ riep Alice vlug, bang dat zij de gevoelens van het arme dier had gekwetst, ‘ik vergat dat u niet van katten houdt.’ + + + + 0.7419354838709677 + + Chi ha rubato le torte? + + + Wie heeft de gebakjes gestolen? + + + + 0.8181818181818182 + + Continua. + + + Ga verder!’ + + + + 0.8518518518518519 + + L’altro testimone era la cuoca della Duchessa. + + + De volgende getuige was de Keukenmeid van de Hertogin. + + + + 0.7037037037037037 + + A me duole il capo. + + + Ik krijg er hoofdpijn van!" + + + + 0.9130434782608695 + + Strappategli i baffi! + + + Knip hem zijn snor af!’ + + + + 1.103448275862069 + + I dodici giurati erano affaccendati a scrivere su delle lavagne. + + + De twaalf jury-leden waren heel ijverig aan het schrijven. + + + + 0.9367088607594937 + + "Quello è il giudice, — disse fra sè, — perchè porta quel gran parruccone. + + + ‘Dat is de rechter,’ zei ze bij zich zelf, ‘want hij heeft een grote pruik op.’ + + + + 1.0851063829787233 + + — Di pepe per la maggior parte, — rispose la cuoca. + + + ‘Van peper in het algemeen,’ zei de Keukenmeid. + + + + 0.9014084507042254 + + — Vorrei piuttosto finire il tè, — disse il Cappellaio, guardando con ansietà la Regina, la quale leggeva la lista dei cantanti. + + + ‘Ik zou graag verder gaan met mijn thee,’ zei de Hoedenmaker met een angstige blik naar de Koningin, die de lijst van de zangers zat te lezen. + + + + 1.2244897959183674 + + — Di melassa, — soggiunse una voce sonnolenta dietro di lei. + + + ‘Van stroop,’ zei een slaperige stem achter haar. + + + + 1.079136690647482 + + — Domando perdono alla maestà vostra, disse, — se vengo con le mani impedite; ma non avevo ancora finito di prendere il tè quando sono stato chiamato. + + + ‘Ik vraag u excuus Majesteit,’ zei hij, ‘dat ik dit meebreng, maar ik was nog niet helemaal klaar met de thee, toen ik voor werd geroepen.’ + + + + 1.5853658536585367 + + — Credo che fosse il quattordici di marzo, — disse il Cappellaio. + + + ‘De veertiende Maart geloof ik,’ zei hij. + + + + 1.050420168067227 + + — Chiamate il primo testimone, — disse il Re; e il Coniglio bianco diè tre squilli di tromba, e chiamò: — Il primo testimone! + + + ‘Roep de eerste getuige,’ zei de Koning en het Witte Konijn blies drie keer op de trompet en riep: ‘De eerste getuige.’ + + + + 0.9 + + — Tu non hai diritto di crescere qui, — urlò il Ghiro. + + + ‘Je hebt geen recht om hier te groeien,’ zei de Zevenslaper. + + + + 1.0683760683760684 + + Lo fece con tanta rapidità che il povero giurato (era Guglielmo, la lucertola) non seppe più che fosse successo della matita. + + + Zij deed het zo vlug dat het arme kleine dier (het was Jan, de Hagedis) helemaal niet begreep wat er mee was gebeurd. + + + + 0.9111111111111111 + + Un giurato aveva una matita che strideva. + + + Een van de jury-leden had een pen die kraste. + + + + 0.8740740740740741 + + — Puoi andare, — disse il Re, e il Cappellaio lasciò frettolosamente il tribunale, senza nemmeno rimettersi le scarpe. + + + ‘Je kunt gaan,’ zei de Koning en de Hoedenmaker rende zo hard als hij kon de rechtszaal uit, zonder zelfs zijn schoenen aan te trekken. + + + + 0.7325581395348837 + + — Non dire delle sciocchezze, — gridò Alice, — anche tu cresci. + + + ‘Praat geen onzin,’ zei Alice, nu heel wat flinker, ‘je weet best dat jij ook groeit.’ + + + + 0.7727272727272727 + + Figurarsi la sua sorpresa, quando il Coniglio bianco chiamò con voce stridula: Alice! + + + Stel je haar verrassing voor toen het Witte Konijn zo hard als hij met zijn schrille stem kon, oplas: "Alice!" + + + + 0.6730769230769231 + + — Scrivono i loro nomi, — bisbigliò il Grifone; — temono di dimenticarseli prima della fine del processo. + + + ‘Ze schrijven hun namen op,’ antwoordde de Griffioen fluisterend, ‘want anders zijn ze bang dat zij die voor het eind van de rechtszitting vergeten hebben.’ + + + + 0.7951807228915663 + + Alice non aveva mai visto un tribunale, ma ne aveva letto qualche cosa nei libri, e fu lieta di riconoscere tutti quelli che vedeva. + + + Alice was nog nooit in een rechtszaal geweest, maar zij had er allerlei over gelezen en zij vond het heel prettig dat ze de naam kende van bijna alles wat zij nu zag. + + + + 0.8378378378378378 + + Il testimone era il Cappellaio. + + + De eerste getuige was de Hoedenmaker. + + + + 0.7358490566037735 + + — Sei un povero oratore, — disse il Re. + + + ‘Je bent een heel ongelukkig spreker,’ zei de Koning. + + + + 1.0125 + + S’avanzò con una tazza di tè in una mano, una fetta di pane imburrato nell’altra. + + + Hij kwam binnen met een theekopje in zijn ene hand en een boterham in de andere. + + + + 0.9897959183673469 + + Allora il Coniglio diè tre squilli di tromba, poi spiegò il rotolo della pergamena, e lesse così: + + + Het Witte Konijn blies drie stoten op de trompet, ontrolde de perkamenten rol en las het volgende: + + + + 1.0 + + — Cavatevi il cappello, — disse il Re al Cappellaio. + + + ‘Neem je hoed af,’ zei de Koning tot de Hoedenmaker. + + + + 1.4752475247524752 + + Aveva il vaso del pepe in mano, e Alice indovinò chi fosse anche prima di vederla, perchè tutti quelli vicini all’ingresso cominciarono a starnutire. + + + Zij had de peperbus in haar hand en Alice kon al raden dat zij binnen zou komen voor zij te zien was. + + + + 0.8717948717948718 + + — Se è questo tutto quello che sai, — disse il Re, — puoi ritirarti. + + + ‘Als dat alles is wat je weet, dan kun je wel opstappen,’ vervolgde de Koning. + + + + 0.7326732673267327 + + — esclamò il Re volgendosi ai giurati, i quali subito annotarono il fatto. + + + ‘Dief!’ riep de Koning en wendde zich tot de leden van de jury, die dit feit onmiddellijk optekenden. + + + + 0.6938775510204082 + + — Il sedici, — soggiunse il Ghiro. + + + ‘De zestiende,’ voegde de Zevenslaper er aan toe. + + + + 1.0784313725490196 + + — Il tremolio cominciò col tè, — rispose il Cappellaio. + + + ‘Het begon met de thee,’ antwoordde de Hoedenmaker. + + + + 1.0510204081632653 + + La Regina inforcò gli occhiali, e cominciò a fissare il Cappellaio, che diventò pallido dallo spavento. + + + De Koningin greep haar bril en begon de Hoedenmaker, die bleek en zenuwachtig werd, aan te staren. + + + + 0.6012269938650306 + + — Sì, ma io cresco a un passo ragionevole, soggiunse il Ghiro, — e non in quella maniera ridicola. + + + ‘Ja, maar ik groei in een redelijk tempo,’ zei de Zevenslaper, ‘en niet op zo'n belachelijke manier.’ En hij stond boos op en liep naar de andere kant van de zaal. + + + + 0.7181467181467182 + + — E quello è il banco dei giurati, — osservò Alice, — e quelle dodici creature, — doveva dire "creature", perchè alcune erano quadrupedi, ed altre uccelli, — sono sicuramente i giurati." + + + ‘En daar is de bank voor de jury,’ dacht Alice, ‘en die twaalf wezens (ze moest wel wezens zeggen, want er waren vogels en allerlei andere dieren bij) zullen de jury-leden wel zijn.’ Dit laatste woord herhaalde ze wel twee of drie keer, zo trots was ze er op. + + + + 0.7605633802816901 + + Alice stava osservando il Coniglio che esaminava la lista, curiosa di vedere chi fosse mai l’altro testimone, — perchè non hanno ancora una prova, — disse fra sè. + + + Alice lette op het Witte Konijn, dat aan de lijst stond te frommelen, erg benieuwd wat de volgende getuige voor iemand zou zijn, "want ze hebben tot nu toe nog niet veel bewijzen in handen -" zei ze bij zich zelf. + + + + 1.0 + + Qui un altro Porcellino d’India diè un applauso, ma fu represso. + + + Hier riep een ander guinees biggetje ‘hoera’ en werd onderdrukt. + + + + 0.8421052631578947 + + — Non lo posso ricordare, — disse il Cappellaio. + + + ‘Dat kan ik me niet meer herinneren,’ zei de Hoedenmaker. + + + + 1.3 + + Sopprimetelo! + + + Knijp hem! + + + + 1.58 + + Queste parole non incoraggiarono il testimone, che non si reggeva più in piedi. + + + Dit stelde de getuige blijkbaar allerminst gerust. + + + + 0.803347280334728 + + Alice vedeva bene, come se fosse loro addosso, che scrivevano "stupidi", sulle lavagne: osservò altresì che uno di loro non sapeva sillabare "stupidi", e domandava al vicino come si scrivesse. + + + Alice kon zien - net zo goed of ze over hun schouders keek - dat alle leden van de jury ‘ezels’ in hun schriften schreven en ze merkte zelfs op dat een van hen niet wist hoe hij dat woord moest spellen en het aan zijn buurman moest vragen. + + + + 0.8440366972477065 + + Il Cappellaio guardò la Lepre di Marzo che lo aveva seguito in corte, a braccetto col Ghiro. + + + De Hoedenmaker keek naar de Maartse Haas die hem in de rechtszaal gevolgd was, arm in arm met de Zevenslaper. + + + + 0.7936507936507936 + + — Lo nega, — disse il Re: — ebbene, lascia andare. + + + ‘Hij ontkent het,’ zei de Koning, ‘laat dat stuk dan maar weg.’ + + + + 0.6071428571428571 + + Fuori quel Ghiro! + + + Gooi die Zevenslaper er uit! + + + + 1.162162162162162 + + — Il quindici, — esclamò la Lepre di Marzo. + + + ‘De vijftiende,’ zei de Maartse Haas. + + + + 0.7142857142857143 + + — Ho letto tante volte nei giornali, alla fine dei processi: "Vi fu un tentativo di applausi, subito represso dal presidente"; ma non avevo mai compreso che cosa volesse dire. + + + ‘Ik ben blij dat ik dat nu eens gezien heb,’ dacht Alice, ‘ik heb zo dikwijls in de krant gelezen dat aan het slot van een rechtszitting ‘een poging tot applaus door de deurwaarders werd onderdrukt’ en ik begreep nooit wat daarmee werd bedoeld.’ + + + + 1.4285714285714286 + + — Dopo di ciò, — continuò il Cappellaio, — mi preparai un’altra fetta di pane col burro... + + + ‘Daarna,’ vervolgde de Hoedenmaker, ‘nam ik nog een boterham -’ + + + + 0.8818181818181818 + + — Narraci quello che sai, — ripetè adirato il Re, — o ti farò tagliare la testa, abbi o no paura. + + + ‘Leg getuigenis af!’ herhaalde de Koning boos, ‘anders laat ik je onthoofden, of je zenuwachtig bent of niet.’ + + + + 1.3068181818181819 + + — Maestà: sono un povero disgraziato, — cominciò il Cappellaio con voce tremante, — e ho appena cominciato a prendere il tè... non è ancora una settimana... e in quanto al pane col burro che si assottiglia... e il tremolio del tè. + + + ‘Ik ben een arme man, Majesteit,’ begon de Hoedenmaker bevend, - ‘en ik was net aan de thee begonnen - en nu de boterhammen steeds dunner worden - en het tintelen van de thee.’ + + + + 0.7841726618705036 + + Alice non potendo resistervi, girò intorno al tribunale, gli giunse alle spalle e gliela strappò di sorpresa. + + + Dit kon Alice werkelijk niet uitstaan en zij liep de zaal om en ging achter hem staan en zij zag al gauw kans om hem zijn pen af te pakken. + + + + 0.8641975308641975 + + — Lo devi ricordare, — disse il Re, — se no ti farò tagliare la testa. + + + ‘Je moet het je herinneren,’ merkte de Koning op, ‘anders laat ik je onthoofden.’ + + + + 1.6219512195121952 + + Nel mezzo della corte c’era un tavolo, con un gran piatto di torte d’apparenza così squisita che ad Alice venne l’acquolina in bocca. + + + In het midden van de zaal stond een tafel met een grote schotel met gebakjes erop. + + + + 0.75 + + leggete l’atto d’accusa, — disse il Re. + + + ‘Heraut, lees de beschuldiging voor!’ zei de Koning. + + + + 1.5119047619047619 + + L’infelice Cappellaio si lasciò cadere la tazza, il pane col burro e le ginocchia a terra, e implorò: — Sono un povero mortale! + + + De arme Hoedenmaker liet zijn theekopje en zijn boterham vallen en viel op één knie. + + + + 0.8409090909090909 + + — Non è mio, — rispose il Cappellaio. + + + ‘Het is mijn hoed niet,’ zei de Hoedenmaker. + + + + 0.6906474820143885 + + Intanto la Regina non aveva mai distolto lo sguardo dal Cappellaio e mentre il Ghiro attraversava la sala del tribunale, disse a un usciere: - Dammi la lista dei cantanti dell’ultimo concerto! + + + De Koningin had al die tijd de Hoedenmaker aan zitten staren en juist, toen de Zevenslaper de zaal overstak, zei zij tot een van de zaalwachters: ‘Breng mij de lijst van de zangers van het laatste concert!’ De arme Hoedenmaker begon nu zo te beven dat hij zijn schoenen verloor. + + + + 1.0941176470588236 + + — Li tengo per venderli, — soggiunse il Cappellaio per spiegare la cosa: — Non ne ho di miei. + + + ‘Ik verkoop ze,’ legde de Hoedenmaker uit, ‘ik heb er zelf geen, ik ben hoedenmaker.’ + + + + 0.9238095238095239 + + — Narraci quello che sai, — disse il Re, — e non aver paura... ti farò decapitare immediatamente. + + + ‘Leg getuigenis af,’ zei de Koning, ‘en wees niet zenuwachtig, of ik laat je op staande voet onthoofden.’ + + + + 0.7073170731707317 + + — Niente, — rispose la cuoca. + + + ‘Ik denk er niet aan,’ zei de Keukenmeid. + + + + 0.75 + + E il Cappellaio guardò il Ghiro per vedere se anche lui volesse dargli una smentita: ma quegli, profondamente addormentato, non negava nulla. + + + ‘Nu, in elk geval, de Zevenslaper zei -,’ ging de Hoedenmaker verder en keek angstig rond om te zien of deze het ook zou ontkennen, maar de Zevenslaper was vast in slaap en ontkende niets. + + + + 0.6567164179104478 + + Il Re guardò con ansietà il Coniglio bianco che mormorò: — Maestà, fatele delle domande. + + + De Koning keek angstig naar het Witte Konijn, dat met een zachte stem zei: ‘Uwe Majesteit moet deze getuige een kruisverhoor afnemen.’ + + + + 0.4646017699115044 + + Dopo aver girato qua e là per ritrovarla, fu costretto a scrivere col dito tutto il resto della giornata. + + + Hij zocht eerst een tijdje, maar toen hij de pen nergens kon vinden was hij wel verplicht om voor de rest van de dag maar met zijn vinger te schrijven en dat had heel weinig zin, omdat er in zijn schrift niets van te zien was. + + + + 0.5 + + — esclamò Alice sprezzante, ma tacque subito, perchè il Coniglio bianco, esclamò: — Silenzio in corte! + + + ‘Ezels!’ zei Alice luid en verontwaardigd, maar zij zweeg snel, want het Witte Konijn riep: ‘Stilte in de zaal!’ en de Koning zette zijn bril op en keek ongerust rond om te zien wie er aan het praten was. + + + + 0.9166666666666666 + + — Scrivete questo, — disse il Re ai giurati. + + + ‘Overweeg uw oordeel’ zei de Koning tot de jury. + + + + 1.68 + + Proprio in quel momento, Alice provò una strana sensazione, che la sorprese molto finchè non se ne diede ragione: cominciava a crescere di nuovo; pensò di lasciare il tribunale, ma poi riflettendoci meglio volle rimanere finchè per lei ci fosse spazio. + + + Ze begon groter te worden en zij wilde eerst opstaan en de zaal uitlopen, maar toen besloot zij om te blijven waar ze was zolang ze plaats genoeg had. + + + + 1.0803571428571428 + + — Sono un povero disgraziato, — continuò il Cappellaio, — e dopo il tè tremavamo tutti... solo la Lepre di Marzo disse... + + + ‘Ik ben een arme man,’ zei de Hoedenmaker, ‘en de meeste dingen tintelden daarna - enkel, de Maartse Haas zei -’ + + + + 0.7073170731707317 + + E i giurati si misero a scrivere prontamente sulle lavagne, e poi sommarono i giorni riducendoli a lire e centesimi. + + + ‘Schrijf op,’ zei de Koning tot de jury en de juryleden schreven alle drie de data ijverig in hun schriften, telden ze op en ontleedden de som in guldens en centen. + + + + 2.1029411764705883 + + Durante qualche istante il tribunale fu una Babele, mentre il Ghiro veniva afferrato; e quando l’ordine fu ristabilito, la cuoca era scomparsa. + + + Toen ze allemaal weer waren gaan zitten was de Keukenmeid verdwenen. + + + + 1.7634408602150538 + + (Ed ecco come: fu preso un sacco che si legava con due corde all’imboccatura; vi si fece entrare a testa in giù il Porcellino, e gli uscieri vi si sedettero sopra.) + + + Daarin duwden ze het guinese biggetje met zijn hoofd vooruit en toen gingen ze er op zitten). + + + + 1.2672413793103448 + + E ripetè queste parole due o tre volte, superba della sua scienza, perchè giustamente si diceva che pochissime ragazze dell’età sua sapevano tanto. + + + Want ze dacht - en niet ten onrechte - dat een heleboel meisjes van haar leeftijd wel niet wisten wat het betekende. + + + + 0.46153846153846156 + + — Sicuro che "tremolio" comincia con un T! + + + ‘Natuurlijk begint tintelen met een T’, zei de Koning scherp, ‘denk je dat ik een ezel ben? + + + + 1.0159574468085106 + + — Bene, se debbo farle, le farò, — disse il Re, e dopo aver incrociate le braccia sul petto, e spalancati gli occhi sulla cuoca, disse con voce profonda: — Di che cosa sono composte le torte? + + + Hij legde zijn armen over elkaar, fronste zijn voorhoofd zo sterk dat zijn ogen bijna niet meer te zien waren en zei met een diepe stem tot de Keukenmeid: ‘Waar zijn gebakjes van gemaakt?’ + + + + 1.0465116279069768 + + "Vorrei che si finisse presto il processo, — pensò Alice, — e che si servissero le torte!" + + + ‘Hun schriften zullen er mooi uitzien als de rechtszitting is afgelopen,’ dacht Alice. + + + + 0.7884615384615384 + + Sono tre settimane che non chiudo occhio! + + + En ik heb al drie weken lang geen oog dicht gedaan.’ + + + + 0.8695652173913043 + + Sono pure strani tutti questi mutamenti! + + + Wat zijn al die veranderingen toch verwarrend! + + + + 1.0 + + "Un lato di che cosa? + + + ‘De ene kant van wat? + + + + 0.7368421052631579 + + — E le mie spalle dove sono? + + + ‘En waar zijn mijn schouders gebleven? + + + + 0.8918918918918919 + + — Ecco sono a metà del mio piano! + + + ‘Zo, de helft van mijn plan is klaar! + + + + 1.2037037037037037 + + E questo li ricondusse di nuovo al principio della conversazione. + + + Zo waren ze weer aan 't begin van het gesprek gekomen. + + + + 1.1384615384615384 + + Scommetto che avrai la faccia di dirmi che non hai assaggiato mai un uovo! + + + Straks ga je me wijs maken dat je nog nooit een ei hebt gegeten.’ + + + + 0.75 + + Non era un bel principio di conversazione. + + + Dit was een niet erg bemoedigend begin voor een gesprek. + + + + 1.088235294117647 + + Questa volta Alice aspettò pazientemente che egli ricominciasse a parlare. + + + Dit keer wachtte Alice geduldig tot hij weer verkoos iets te zeggen. + + + + 0.9285714285714286 + + — Chi sei tu? + + + ‘Wie ben jij.’ + + + + 0.9 + + Consigli del bruco + + + De raad van een rups + + + + 0.76 + + Tu sei un serpente, è inutile negarlo. + + + Nee, nee, je bent een slang, ontken dat maar niet. + + + + 0.9322033898305084 + + — Io non comprendo affatto di che parli, — disse Alice. + + + ‘Ik begrijp helemaal niet waar u het over hebt,’ zei Alice. + + + + 0.676056338028169 + + Non so mai che diventerò da un minuto all’altro! + + + Ik ben van het ene ogenblik op het andere niet zeker wat ik zal worden. + + + + 1.3975903614457832 + + So dirti chi fossi, quando mi son levata questa mattina, ma d’allora credo di essere stata cambiata parecchie volte. + + + Ik weet wie ik vanmorgen was, maar ik moet sindsdien een paar keer veranderd zijn.’ + + + + 1.0227272727272727 + + Alice incrociò le mani sul petto, e cominciò: + + + Alice deed haar handen over elkaar en begon: + + + + 0.908256880733945 + + — Col tempo ti ci abituerai, — disse il Bruco, e rimettendosi la pipa in bocca ricominciò a fumare. + + + ‘Je zult er op den duur wel aan wennen’, zei de Rups en hij stak de pijp weer in zijn mond en begon te roken. + + + + 1.5714285714285714 + + — Serpente! + + + Slang!’ + + + + 1.4819277108433735 + + Ad ogni modo, sono tornata alla mia statura normale: ora bisogna pensare ad entrare in quel bel giardino... Come farò, poi? + + + Maar nu ben ik tenminste weer gewoon en nu moet ik in die mooie tuin zien te komen. + + + + 1.0049019607843137 + + E siccome non sembrava possibile portar le mani alla testa, tentò di piegare la testa verso le mani, e fu contenta di rilevare che il collo si piegava e si moveva in ogni senso come il corpo d’un serpente. + + + Daar zij haar handen niet op kon heffen naar haar hoofd, probeerde zij haar hoofd naar haar handen te brengen en zij was erg blij toen ze merkte dat haar hals als een slang in iedere richting kon draaien. + + + + 0.8176795580110497 + + Alice pensò che poteva aspettare, perchè non aveva niente di meglio da fare, e perchè forse il Bruco avrebbe potuto dirle qualche cosa d’importante. + + + Alice bedacht, dat zij net zo goed nog een beetje kon wachten, want ze had toch niets beters te doen en misschien zou hij haar tenslotte wel iets vertellen, dat de moeite waard was. + + + + 1.1140939597315436 + + Poi discese dal fungo, e se ne andò strisciando nell’erba, dicendo soltanto queste parole: — Un lato ti farà diventare più alta e l’altro ti farà diventare più bassa. + + + Toen daalde hij af van de paddestoel en kroop weg door het gras, terwijl hij enkel opmerkte: ‘De ene kant zal je kleiner maken, en de andere groter.’ + + + + 1.2384615384615385 + + Il Bruco e Alice si guardarono a vicenda per qualche tempo in silenzio; finalmente il Bruco staccò la pipa di bocca, e le parlò con voce languida e sonnacchiosa: + + + DE rups en Alice keken elkaar een hele tijd zwijgend aan; tenslotte nam de Rups de pijp uit zijn mond en zei langzaam en slaperig: + + + + 1.0695652173913044 + + — Io... io sono una bambina, — rispose Alice, ma con qualche dubbio, perchè si rammentava i molti mutamenti di quel giorno. + + + ‘Ik, ik ben een klein meisje,’ zei Alice, bijna twijfelend, toen zij bedacht hoe vaak zij die dag al veranderd was. + + + + 1.0 + + Era da tanto tempo che non aveva la sua statura giusta, che da prima le parve strano; ma vi si abituò in pochi minuti, e ricominciò a parlare fra sè secondo il solito. + + + Het was zo lang geleden dat zij zo geweest was, dat zij het eerst bijna vreemd vond, maar ze was er al gauw aan gewend en begon zoals gewoonlijk in zichzelf te praten. + + + + 0.9320987654320988 + + Per qualche istante il Bruco fumò in silenzio, finalmente sciolse le braccia, si tolse la pipa di bocca e disse: — E così, tu credi di essere cambiata? + + + Een paar minuten rookte hij zwijgend door, maar toen deed hij zijn armen van elkaar, haalde zijn pijp uit zijn mond en zei: ‘Dus je denkt, dat je veranderd bent.’ + + + + 0.851063829787234 + + Quel mutamento subitaneo la spaventò molto; ma non c’era tempo da perdere, perchè ella si contraeva rapidamente; così si mise subito ad addentare l’altro pezzo. + + + Ze schrok heel erg van deze plotselinge verandering, maar ze begreep dat ze geen tijd te verliezen had, zo snel kromp ze in elkaar; daarom begon ze meteen iets te eten van het andere stuk. + + + + 0.8903225806451613 + + Alice s’appiattò come meglio potè fra gli alberi, perchè il collo le s’intralciava tra i rami, e spesso doveva fermarsi per distrigarnelo. + + + Alice hurkte zo diep als ze kon tussen de bomen, maar haar hals raakte telkens verward in de takken en zo nu en dan moest ze ophouden om zich los te maken. + + + + 0.7611940298507462 + + — Io non sono un serpente, — disse Alice indignata. + + + ‘Ik ben geen slang,’ zei Alice verontwaardigd, ‘laat mij met rust.’ + + + + 0.9423868312757202 + + Questa idea parve così nuova ad Alice che rimase in silenzio per uno o due minuti; il Colombo colse quell’occasione per aggiungere: — Tu vai a caccia di uova, questo è certo, e che m’importa, che tu sia una bambina o un serpente? + + + Dit was een zo nieuw gezichtspunt voor Alice, dat ze er een paar minuten stil van was, wat de Duif gelegenheid gaf om op te merken: ‘Je zoekt eieren, dat weet ik heel goed, en wat kan het mij dan schelen of je nu een meisje bent of een slang.’ + + + + 0.9048991354466859 + + Era riuscita a curvarlo in giù in forma d’un grazioso zig-zag, e stava per tuffarlo fra le foglie (le cime degli alberi sotto i quali s’era smarrita), quando sentì un sibilo acuto, che glielo fece ritrarre frettolosamente: un grosso Colombo era volato su di lei e le sbatteva violentemente le ali contro la faccia. + + + Ze was er juist in geslaagd deze in een elegante zig-zag naar beneden te bewegen en tussen de bladeren te steken, die de toppen van de bomen bleken te zijn, waaronder zij had rondgedwaald, toen een scherp gesis haar haastig haar hoofd terug deed trekken: een grote duif was pal in haar gezicht gevlogen en sloeg haar nu geweldig met haar vleugels. + + + + 0.9009009009009009 + + — Del fungo, — disse il Bruco, come se Alice lo avesse interrogato ad alta voce; e subito scomparve. + + + ‘Van de paddestoel’, zei de Rups, alsof zij het hardop gevraagd had en het volgende ogenblik was hij verdwenen. + + + + 1.0097087378640777 + + Dopo due o tre minuti, il Bruco si tolse la pipa di bocca, sbadigliò due o tre volte, e si scosse tutto. + + + Na een paar minuten haalde de Rups de pijp weer uit zijn mond, geeuwde een paar keer en rekte zich uit. + + + + 1.1274509803921569 + + — Non ci credo, — disse il Colombo, — ma se così fosse le bambine sarebbero un’altra razza di serpenti, ecco tutto. + + + ‘Dat geloof ik niet,’ zei de Duif, ‘maar als zij het doen dan zijn ze een soort slangen, dat vind ik.’ + + + + 0.9269662921348315 + + Il suo mento era talmente aderente al piede che a mala pena trovò spazio per aprir la bocca; finalmente riuscì a inghiottire una briccica del pezzettino di sinistra. + + + Haar kin was zo dicht tegen haar voet gedrukt dat er nauwelijks plaats was om haar mond open te doen; maar dit lukte tenslotte en ze kon gauw een hapje nemen van het linker stuk. + + + + 1.4895833333333333 + + — Veramente vorrei essere un pochino più grandetta, se non ti dispiacesse, — rispose Alice, — una statura di otto centimetri è troppo meschina! + + + ‘Ik zou als het kon graag een beetje groter worden’, zei Alice, ‘één decimeter is zo erg klein.’ + + + + 0.821656050955414 + + Ho provato le radici degli alberi, ho provato i clivi, ho provato le siepi, — continuò il Colombo senza badarle; — ma i serpenti! + + + ‘Ik heb boomwortels geprobeerd, ik heb de waterkant geprobeerd en ik heb heggen geprobeerd,’ ging de Duif verder, ‘maar die slangen, ze blijven maar lastig.’ + + + + 1.1428571428571428 + + — Temo di non potermi spiegare, — disse Alice, — perchè non sono più quella di prima, come vedi. + + + ‘Dat kan ik niet, mijnheer,’ zei Alice, ‘want ik ben eigenlijk mezelf niet, ziet u.’ + + + + 0.9624060150375939 + + Dopo qualche istante, si ricordò che aveva tuttavia nelle mani i due pezzettini di fungo, e si mise all’opera con molta accortezza addentando ora l’uno ora l’altro, e così diventava ora più alta ora più bassa, finchè riuscì a riavere la sua statura giusta. + + + Na een poosje bedacht ze dat ze nog altijd de stukjes van de paddestoel in haar handen had en zij ging nu heel zorgvuldig te werk, knabbelde eerst aan het ene en dan aan het andere stukje, werd soms groter en soms kleiner, tot ze haar gewone lengte weer bereikt had. + + + + 0.65 + + L’altro lato di che cosa?" + + + En de andere kant van wat?’ dacht Alice. + + + + 0.9724770642201835 + + Alice sempre più confusa, pensò che sarebbe stato inutile dir nulla, sin che il Colombo non avesse finito. + + + Alice begreep er steeds minder van, maar ze vond het zinloos om iets te zeggen voor de Duif was uitgesproken. + + + + 0.7658536585365854 + + Alice si sentiva un po’ irritata dalle brusche osservazioni del Bruco e se ne stette sulle sue, dicendo con gravità: — Perchè non cominci tu a dirmi chi sei? + + + Alice was er een beetje geërgerd over, dat de Rups zulke heel erg korte opmerkingen maakte en zij richtte zich zo hoog als zij kon op en zei ernstig: ‘Ik vind dat u me wel eerst kunt vertellen wie u bent.’ + + + + 0.8032786885245902 + + Alice rimase pensosa un minuto guardando il fungo, cercando di scoprirne i due lati, ma siccome era perfettamente rotondo, trovò la cosa difficile. + + + Alice keek in gedachten verzonken naar de paddestoel; zij probeerde uit te maken wat de twee kanten daarvan waren, maar hij was volkomen rond en dus vond ze dit een moeilijk probleem. + + + + 0.9285714285714286 + + — Temo di no, — rispose timidamente Alice, — certo alcune parole sono diverse. + + + ‘Niet helemaal, geloof ik’, zei Alice bescheiden, ‘sommige woorden waren veranderd.’ + + + + 0.9097222222222222 + + — Oh, non vado tanto pel sottile in fatto di statura, — rispose in fretta Alice; — soltanto non è piacevole mutar così spesso, sai. + + + O, het kan me niet veel schelen hoe groot ik ben’, antwoordde Alice haastig, ‘ik wil alleen niet zo dikwijls van lengte veranderen, begrijpt u.’ + + + + 0.4421052631578947 + + disse Alice, che cominciava a comprendere. + + + ‘Het spijt me dat ik u last veroorzaakt heb,’ zei Alice, die haar bedoeling begon te begrijpen. + + + + 0.6312849162011173 + + — A ogni modo non vado in cerca di uova; e anche se ne cercassi, non ne vorrei delle tue; crude non mi piacciono. + + + ‘Dat kan mij wel wat schelen,’ zei Alice haastig, ‘maar ik zoek helemaal geen eieren, en als ik het deed, zou ik die van u toch niet willen hebben, ik houd niet van rauwe eieren.’ + + + + 0.890625 + + — disse il Bruco collerico, rizzandosi come uno stelo, mentre parlava (egli era alto esattamente otto centimetri). + + + ‘Het is een heel goede lengte’, zei de Rups boos en ging rechtop staan, terwijl hij sprak (hij was precies één decimeter groot). + + + + 0.7662337662337663 + + — E appunto quando avevo scelto l’albero più alto del bosco, — continuò il Colombo con un grido disperato, — e mi credevo al sicuro finalmente, ecco che mi discendono dal cielo! + + + ‘En nu heb ik net de hoogste boom van het bos uitgezocht,’ vervolgde de Duif en haar stem sloeg gillend over ‘en nu ik net dacht, dat ik hier geen last van ze zou hebben, moeten ze beslist uit de hemel naar beneden komen kronkelen! + + + + 0.9 + + — esclamò Alice gioiosa; ma la sua allegrezza si mutò in terrore, quando si accorse che non poteva più trovare le spalle: tutto ciò che poteva vedere, guardando in basso, era un collo lungo lungo che sembrava elevarsi come uno stelo in un mare di foglie verdi, che stavano a una bella distanza al di sotto. + + + ‘Nu, mijn hoofd is tenminste vrij,’ zei Alice opgelucht, maar het volgende ogenblik bemerkte ze tot haar grote verontrusting dat haar schouders nergens meer te vinden waren; alles wat zij kon zien, wanneer ze naar beneden keek, was een verbazend lange hals, die als een stengel scheen op te rijzen uit een zee van bladeren ver beneden haar. + + + + 0.83 + + — Bene, tu la pensi diversamente, — replicò Alice; — ma a me parrebbe molto strano. + + + ‘Misschien staat u er dan anders tegenover,’ zei Alice, ‘maar ik weet wel dat ik het heel gek vind.’ + + + + 0.8378378378378378 + + Il Bruco fu il primo a parlare: + + + De Rups nam het eerst weer het woord. + + + + 1.1224489795918366 + + — Ripetimi "Sei vecchio, caro babbo", — disse il Bruco. + + + ‘Zeg "Oud zijt gij Paai Witbol" op,’ zei de Rups. + + + + 1.4285714285714286 + + — Io non vedo nulla, — rispose il Bruco. + + + ‘Ik zie niets,’ zei de Rups. + + + + 0.8285714285714286 + + — Di che statura vuoi essere? + + + ‘Hoe groot wil je zijn?’ vroeg hij. + + + + 1.2037037037037037 + + — Bene, non l’hai sperimentato ancora, — disse Alice, — ma quando ti trasformerai in crisalide, come ti accadrà un giorno, e poi diventerai farfalla, certo ti sembrerà un po’strano, — non è vero? + + + ‘Misschien hebt u dat nog niet zo ondervonden,’ zei Alice, ‘maar als u in een pop moet veranderen en dan in en vlinder, zou u dat dan niet een beetje gek vinden?’ + + + + 0.6555555555555556 + + E così dicendo, giunse senza avvedersene in un piazzale che aveva nel mezzo una casettina alta circa un metro e venti. + + + Ik vraag me af hoe ik dat aan moet leggen!’ Terwijl ze dat zei kwam ze plotseling aan een open plaats in het bos met een klein huisje er op dat ongeveer één meter twintig hoog was. + + + + 0.6388888888888888 + + — Ma certo che ho mangiato delle uova, — soggiunse Alice, che era una bambina molto sincera. + + + ‘Ik heb eieren gegeten, zeker!’ zei Alice, die een erg waarheidslievend kind was, ‘maar meisjes eten ook eieren, minstens evenveel als slangen.’ + + + + 0.4675324675324675 + + — Ho veduto molte bambine in vita mia, ma con un collo come il tuo, mai. + + + ‘Dat geloof ik vast,’ zei de Duif met de diepste verachting, ‘ik heb in mijn leven een hele boel meisjes gezien, maar nog nooit één met zo'n hals als jij. + + + + 0.776 + + Alice non disse sillaba: non era stata mai tante volte contraddetta, e non ne poteva proprio più. + + + Alice zei niets; ze was nog nooit in haar leven zo tegengesproken en zij voelde dat zij haar goede humeur begon te verliezen. + + + + 0.8260869565217391 + + — gridò il Colombo. + + + ‘Slang,’ gilde de Duif. + + + + 1.0 + + — si scusò Alice in tono lamentoso. + + + Alice antwoordde tamelijk verlegen. + + + + 0.68 + + — E andava movendole mentre parlava, ma non seguiva altro effetto che un piccolo movimento fra le foglie verdi lontane. + + + En o, arme handen, waarom kan ik jullie niet eens meer zien?’ Zij bewoog ze terwijl ze praatte, maar dat veroorzaakte enkel een kleine deining tussen de verre groene bladeren. + + + + 1.2105263157894737 + + — No, — disse il Bruco. + + + ‘Nee,’ zei de Rups. + + + + 0.8169934640522876 + + — Non posso ricordarmi le cose bene come una volta, e non rimango della stessa statura neppure per lo spazio di dieci minuti! + + + ‘Ik denk het haast wel, mijnheer,’ zei Alice, ‘ik kan me een hele boel niet meer goed herinneren en ik blijf geen tien minuten achter elkaar even groot.’ + + + + 1.021978021978022 + + — Temo di non potermi spiegare più chiaramente, — soggiunse Alice in maniera assai gentile, — perchè dopo esser stata cambiata di statura tante volte in un giorno, non capisco più nulla. + + + ‘Ik kan het toch niet duidelijker uitleggen,’ antwoordde Alice beleefd, ‘want ik begrijp het zelf niet goed; het is erg verwarrend om op één dag telkens kleiner en groter te worden.’ + + + + 0.6588235294117647 + + — ripetè il Colombo, ma con tono più dimesso, e soggiunse singhiozzando: — Ho cercato tutti i rimedi, ma invano. + + + ‘Slang, zeg ik nog eens,’ herhaalde de Duif een beetje zachter en zij voegde er met een soort snik aan toe: ‘Ik heb alles geprobeerd, maar niets schijnt hun te bevallen.’ + + + + 0.6623376623376623 + + — si domandò, e si mise ad addentare, per provarne l’effetto, il pezzettino che aveva a destra; l’istante dopo si sentì un colpo violento sotto il mento. + + + ‘En welk stuk moet ik nu hebben?’ zei ze bij zich zelf en knabbelde een beetje aan dat in haar rechterhand om de uitwerking eens te proberen; het volgende ogenblik kreeg ze een geweldige klap: haar kin was tegen haar voet gestoten. + + + + 0.5194805194805194 + + — Ho qualche cosa d’importante da dirti. + + + ‘Kom terug,’ riep de Rups haar na, ‘ik heb je iets belangrijks te vertellen.’ + + + + 1.0274725274725274 + + "Quand’ero bambinello" — rispose il vecchio allora — "temevo di mandare — il cerebro in malora; ma adesso persuaso — di non averne affatto, a testa in giù cammino — più agile d’un gatto." + + + ‘In mijn jeugd’, zei de paai,‘heb ik 't nimmer gedaan, 'k Was bang voor mijn kwetsbaar verstand, Maar wijl mij dit blijkbaar sinds lang is ontgaan Is het nu mijn geliefkoosde stand.’ + + + + 0.75 + + — disse brontolando il Colombo, e si accovacciò nel nido. + + + ‘Nu, ga dan weg,’ zei de Duif knorrig, terwijl zij terugging naar haar nest. + + + + 1.0 + + Porco e pepe + + + Big en peper + + + + 1.0 + + Io... + + + Ik -’ + + + + 0.6666666666666666 + + Ma non ce n’erano. + + + Neen, er waren geen tranen. + + + + 0.8461538461538461 + + Lo ammetti? + + + Vind je wel?’ + + + + 1.186046511627907 + + Alice si avvicinò timidamente alla porta e picchiò. + + + Alice liep verlegen naar de deur en klopte. + + + + 0.9230769230769231 + + Sarebbe meglio che fossi andata dal Cappellaio." + + + Ik wou dat ik maar naar den Hoedenmaker was gegaan!’ + + + + 1.1714285714285715 + + — Carino mio, se tu ti trasformi in un porcellino, — disse Alice seriamente, — non voglio aver più nulla a che fare con te. + + + ‘Als je in een big gaat veranderen liefje,’ zei Alice ernstig, ‘wil ik niets meer met je te maken hebben. + + + + 0.9863013698630136 + + — Sì, che ci andrei, — disse Alice, — ma non sono stata ancora invitata. + + + ‘Dat zou ik graag willen,’ zei Alice, ‘maar ik ben nog niet uitgenodigd.’ + + + + 1.6363636363636365 + + Dunque sono matto. + + + Ik ben gek. + + + + 0.8947368421052632 + + — Intanto, — disse il Gatto, — un cane non è matto. + + + ‘In de eerste plaats,’ zei de Kat, ‘een hond is niet gek. + + + + 0.6632653061224489 + + Alice non se ne sorprese; si stava abituando a veder cose strane. + + + Alice was daar niet meer verbaasd over; ze was langzamerhand gewend geraakt aan heel gekke dingen. + + + + 0.9876543209876543 + + La terra, com’ella sa, ci mette ventiquattro ore a girare intorno al suo asse... + + + De aarde heeft er vier-en-twintig uur voor nodig om om haar eigen as te draaien.’ + + + + 1.4523809523809523 + + Il Ghignagatto si mise soltanto a ghignare quando vide Alice. + + + De Kat grijnsde alleen toen hij Alice zag. + + + + 0.922077922077922 + + — È inutile picchiare, — disse il valletto, — e questo per due ragioni. + + + ‘Het is volkomen onzin om te kloppen,’ zei de Lakei, ‘en wel om twee redenen. + + + + 1.0862068965517242 + + — Io me ne starò qui, — osservò il valletto, — fino a domani... + + + ‘Ik blijf hier zitten,’ merkte de Lakei op, ‘tot morgen -’ + + + + 0.6666666666666666 + + "Ecco, ci ha piacere," pensò Alice e continuò: — Vorresti dirmi per dove debbo andare? + + + ‘Zo, dat schijnt hem te bevallen,’ dacht Alice en ging verder: ‘Zoudt u mij misschien kunnen zeggen welke kant ik uit moet gaan?’ + + + + 1.3571428571428572 + + Coro Ahi, ahi ahi!! + + + Refrein: woef! + + + + 0.9047619047619048 + + "Forse singhiozzava", pensò, e lo guardò di nuovo negli occhi per vedere se ci fossero lagrime. + + + ‘Maar misschien snikte hij alleen maar,’ dacht zij en keek in zijn ogen om te zien of er tranen in waren. + + + + 1.0163934426229508 + + Un invito per la Duchessa per giocare una partita di croquet." + + + Een uitnodiging voor de Hertogin om croquet te komen spelen.’ + + + + 0.8787878787878788 + + Il pesce valletto cavò di sotto il braccio un letterone grande quasi quanto lui, e lo presentò all’altro, dicendo solennemente: "Per la Duchessa. + + + De Vis-lakei had een brief onder zijn arm, die bijna even groot was als hij zelf en deze overhandigde hij aan den ander, terwijl hij plechtig zei: ‘Voor de Hertogin. + + + + 1.0285714285714285 + + — Oh non ne puoi fare a meno, — disse il Gatto, — qui siamo tutti matti. + + + ‘O daar is niets aan te doen,’ zei de Kat, ‘we zijn hier allemaal gek. + + + + 1.0862068965517242 + + — Dipende molto dal luogo dove vuoi andare, — rispose il Gatto. + + + ‘Dat hangt er nogal van af waar je heen wilt,’ zei de Kat. + + + + 1.0 + + Non parve una ragione sufficiente ad Alice, ma pure continuò: — E come sai che tu sei matto? + + + Alice vond dit geen erg sterk bewijs, maar zij ging verder: ‘En hoe weet u, dat u gek bent?’ + + + + 0.9859154929577465 + + — Tu sei matta, — disse il Gatto, — altrimenti non saresti venuta qui. + + + ‘Dat moet je zijn,’ zei de Kat, ‘anders zou je niet hier gekomen zijn.’ + + + + 0.9891304347826086 + + Il bambino grugnì di nuovo, e Alice lo guardò ansiosamente in faccia per vedere che avesse. + + + De baby knorde weer en Alice keek hem bezorgd aan om te zien wat er met hem aan de hand was. + + + + 0.9240506329113924 + + Ora io brontolo quando sono contento ed agito la coda quando sono triste. + + + Ik grom als ik in een goed humeur ben en zwaai met mijn staart als ik boos ben. + + + + 0.7988505747126436 + + "Sembra di buon umore, — essa pensò; — ma ha le unghie troppo lunghe, ed ha tanti denti," perciò si dispose a trattarlo con molto rispetto. + + + ‘Hij ziet er wel goedhartig uit,’ dacht ze, ‘alleen heeft hij erg lange klauwen en een heleboel tanden,’ en daarom vond ze dat ze hem met een beetje respect behandelen moest. + + + + 0.75 + + "È spaventoso, — mormorò fra sè, — il modo con cui discutono queste bestie. + + + ‘Het is werkelijk verschrikkelijk,’ mopperde zij bij zich zelf, ‘zo als al die beesten tegenspreken. + + + + 1.1333333333333333 + + — Se tutti badassero ai fatti loro, — esclamò la Duchessa con un rauco grido, — il mondo andrebbe molto più presto di quanto non faccia. + + + ‘Als iedereen zich met zijn eigen zaken bemoeide,’ snauwde de Hertogin, ‘zou de wereld heel wat vlugger draaien dan nu.’ + + + + 1.0614035087719298 + + — S’è trasformato in porcellino, — rispose Alice tranquillamente, come se la ricomparsa del Gatto fosse più che naturale. + + + ‘Hij is in een big veranderd,’ zei Alice rustig, precies alsof de Kat op een heel gewone manier terug was gekomen. + + + + 0.9454545454545454 + + — Mi rivedrai da lei, — disse il Gatto, e scomparve. + + + ‘Je zult mij er ook ontmoeten,’ zei de Kat en verdween. + + + + 1.1666666666666667 + + — Me l’ero figurato, — disse il Gatto, e svanì di nuovo. + + + ‘Dat dacht ik wel,’ zei de Kat en verdween weer. + + + + 0.8198198198198198 + + "Ma forse non può farne a meno, — disse fra sè — ha gli occhi quasi sull’orlo della fronte! + + + ‘Maar misschien kan hij er niets aan doen,’ zei ze bij zich zelf, ‘zijn ogen staan wel erg boven op zijn hoofd. + + + + 0.9292035398230089 + + — Non sapevo che i gatti ghignassero a quel modo: anzi non sapevo neppure che i gatti potessero ghignare. + + + ‘Ik wist niet dat Limburgse katten altijd grijnsden; ik wist eigenlijk helemaal niet dat katten konden grijnzen.’ + + + + 0.9456066945606695 + + Alice guardò ansiosamente la cuoca per vedere se ella intendesse obbedire; ma la cuoca era occupata a rimestare la minestra, e, non pareva che avesse ascoltato, perciò andò innanzi dicendo: — Ventiquattro ore, credo; o dodici? + + + Alice keek naar de keukenmeid, erg bang dat deze de wenk ter harte zou nemen, maar deze was veel te druk in de soep aan het roeren en luisterde blijkbaar niet; dus dorst zij verder te gaan ‘vier-en-twintig uur, geloof ik, of is het twaalf? + + + + 1.0263157894736843 + + —...purchè giunga in qualche parte, — riprese Alice come per spiegarsi meglio. + + + ‘Zolang ik ergens terecht kom,’ voegde Alice er ter verduidelijking aan toe. + + + + 1.1219512195121952 + + I soli due esseri che non starnutivano nella cucina, erano la cuoca e un grosso gatto, che se ne stava accoccolato sul focolare, ghignando con tutta la bocca, da un orecchio all’altro. + + + De enigen in de keuken, die niet niesden, waren de keukenmeid en een grote kat, die bij de kachel zat met een grijns op zijn gezicht van het ene oor tot het andere. + + + + 1.15 + + Così depose la bestiolina in terra, e si sentì sollevata quando la vide trottar via tranquillamente verso il bosco. + + + Dus zette zij het wezentje op de grond en voelde zich erg opgelucht, toen het rustig het bos inliep. + + + + 1.0778443113772456 + + Alice afferrò il bimbo, ma con qualche difficoltà, perchè era una creatura stranissima; springava le mani e i piedi in tutti i sensi, "proprio come una stella di mare" pensò Alice. + + + Alice ving de baby met enige moeite op, want het was een vreemd gevormd wezentje, dat zijn armen en benen naar alle richtingen uitstak, ‘net een zeester,’ dacht Alice. + + + + 0.7581699346405228 + + Questa volta non c’era dubbio: era un porcellino vero e proprio, ed ella si convinse che era assurdo portarlo oltre. + + + Dit keer was er geen vergissing mogelijk; het was niets meer of minder dan een big en zij begreep dat het onzin zou zijn om hem nog verder mee te dragen. + + + + 0.8560606060606061 + + — Il tuo picchiare avrebbe un significato, — continuò il valletto senza badarle, — se la porta fosse fra noi due. + + + ‘Dat geklop van je,’ ging de Lakei voort zonder acht op haar woorden te slaan, ‘zou enige zin hebben, als de deur tussen ons in was. + + + + 0.5853658536585366 + + Senza dubbio, ma Alice non voleva sentirlo dire. + + + Dat was het zonder twijfel; alleen vond Alice het niet prettig om het zo te horen. + + + + 1.1228070175438596 + + — Tu non sai molto, — disse la Duchessa; — non c’è da dubitarne! + + + ‘Je weet niet veel,’ zei de Hertogin, ‘dat is duidelijk.’ + + + + 1.2040816326530612 + + — Io direi far le fusa e non già brontolare, — disse Alice. + + + ‘Ik noem dat spinnen en niet grommen,’ zei Alice. + + + + 0.7051282051282052 + + — Ma io non voglio andare fra i matti, — osservò Alice. + + + ‘Maar ik heb helemaal geen zin om naar gekke mensen te gaan,’ merkte Alice op. + + + + 0.7358490566037735 + + — Poco m’importa dove... — disse Alice. + + + ‘Het kan me niet schelen waar ik heen ga,’ zei Alice. + + + + 0.7244897959183674 + + Potrebbe però rispondere a qualche domanda..." — Come fare per entrare? + + + Maar in ieder geval kon hij mij antwoorden.’ - ‘Hoe moet ik binnen komen?’ herhaalde zij nog eens. + + + + 1.0555555555555556 + + — Non grugnire, — disse Alice, — non è educazione esprimersi a codesto modo. + + + ‘Knor niet,’ zei Alice, ‘dat is geen nette manier om je uit te drukken.’ + + + + 1.1875 + + — È un Ghignagatto, — rispose la Duchessa, — ecco perchè. + + + ‘'t Is een Limburger,’ zei de Hertogin, ‘daarom. + + + + 1.0864864864864865 + + — Hai ragione, — disse il Gatto; e questa volta svanì adagio adagio; cominciando con la fine della coda e finendo col ghigno, il quale rimase per qualche tempo sul ramo, dopo che tutto s’era dileguato. + + + ‘Best,’ zei de Kat; en dit keer verdween hij heel langzaam; hij begon met het puntje van zijn staart en eindigde met de grijns, die nog een tijdje bleef hangen, toen de rest al weg was. + + + + 1.0194805194805194 + + La duchessa non se ne dava per intesa, nemmeno quand’era colpita; e il bambino guaiva già tanto, che era impossibile dire se i colpi gli facessero male o no. + + + De Hertogin lette er niet op, zelfs niet als ze haar raakten; en de baby huilde al zo hard dat men onmogelijk uit kon maken, of het hem pijn deed of niet. + + + + 0.9723756906077348 + + Mentre la Duchessa cantava il secondo verso, scoteva il bimbo su e giù con molta violenza, e il poverino strillava tanto che Alice appena potè udire le parole della canzoncina: + + + Terwijl de Hertogin het tweede couplet van het lied zong, zwaaide zij het kind wild heen en weer en het arme kleine ding begon zo te huilen, dat Alice amper de woorden kon verstaan. + + + + 0.7049180327868853 + + — gridò la Duchessa, — tagliatele la testa! + + + ‘Over nodig gesproken,’ zei de Hertogin, ‘sla haar hoofd af!’ + + + + 1.3035714285714286 + + — Quel che ti pare e piace, — rispose il valletto, e si mise a fischiare. + + + ‘Waar je zin in hebt,’ zei de Lakei en begon te fluiten. + + + + 2.0 + + Bada dunque! + + + ‘Hier! + + + + 1.3085106382978724 + + Aveva un naso troppo all’insù, e non c’era dubbio che rassomigliava più a un grugno che a un naso vero e proprio; e poi gli occhi gli stavano diventando così piccoli che non parevano di un bambino: in complesso quell’aspetto non piaceva ad Alice. + + + Zonder twijfel had hij een erge wipneus, meer als een snuit, dan als een echte neus; zijn ogen waren ook erg klein voor een baby en het hele uiterlijk van het kind beviel Alice allerminst. + + + + 0.551948051948052 + + ho veduto spesso un gatto senza ghigno; — osservò Alice, — mai un ghigno senza Gatto. + + + ‘Ik heb dikwijls een kat zonder grijns gezien,’ dacht Alice, ‘maar een grijns zonder een kat, dat is wel het gekste dat ik ooit in mijn leven gezien heb!’ + + + + 0.9411764705882353 + + Mentre guardava ancora il posto occupato dal Gatto, eccolo ricomparire di nuovo. + + + Terwijl zij naar de plaats keek, waar hij had gezeten, verscheen hij plotseling weer. + + + + 0.5877192982456141 + + Mentre si avvicinava, diceva fra sè: "E se poi fosse pazza furiosa? + + + Maar toen wandelde zij er toch tamelijk bedeesd naar toe en ze zei bij zich zelf: ‘Als hij toch eens stapelgek is! + + + + 1.016260162601626 + + — Ho detto porcellino, — rispose Alice; — ma ti prego di non apparire e scomparire con tanta rapidità: mi fai girare il capo! + + + ‘Ik zei big’ antwoordde Alice, ‘en ik wou dat u niet zo plotseling verscheen en verdween; u maakt iemand helemaal duizelig. + + + + 0.9716981132075472 + + — Bene, — continuò il Gatto, — un cane brontola quando è in collera, e agita la coda quando è contento. + + + ‘Nu,’ zei de Kat, ‘een hond gromt als hij boos is en zwaait met zijn staart als hij in een goed humeur is. + + + + 1.1270491803278688 + + Mentre cercava un soggetto, la cuoca tolse il calderone della minestra dal fuoco, e tosto si mise a gettare tutto ciò che le stava vicino contro la Duchessa e il bambino... Scagliò prima le molle, la padella, e l’attizzatoio; poi un nembo di casseruole, di piatti e di tondi. + + + Terwijl zij daar over nadacht, nam de keukenmeid de ketel van het vuur en begon tegelijk alles wat in haar bereik was, naar de Hertogin en de baby te gooien: eerst kwam het haardstel, toen volgde een hagelbui van braadpannen, borden en schalen. + + + + 0.8983050847457628 + + — Per piacere, — domandò Alice un po’ timidamente, perchè non era certa che fosse buona creanza di cominciare lei a parlare, — perchè il suo gatto ghigna così? + + + ‘Zoudt u mij misschien kunnen zeggen,’ zei Alice een beetje verlegen, want zij wist niet goed, of het wel behoorlijk was om het eerst iets te zeggen, ‘waarom uw kat zo grijnst?’ + + + + 0.9354838709677419 + + Mi farebbero diventar matta!" + + + Het is om iemand gek te maken!’ + + + + 0.7884615384615384 + + Per un po’ si mise a guardare la casa, e non sapeva che fare, quando ecco un valletto in livrea uscire in corsa dalla foresta... (lo prese per un valletto perchè era in livrea, altrimenti al viso lo avrebbe creduto un pesce), e picchiare energicamente all’uscio con le nocche delle dita. + + + EEN poosje stond zij naar het huis te kijken en zich af te vragen wat ze nu zou beginnen, toen plotseling een lakei in livrei uit het bos kwam rennen (ze dacht dat hij wel een lakei zou zijn, omdat hij een livrei aan had; anders, wanneer ze hem alleen naar zijn gezicht beoordeeld had, had ze hem een vis genoemd) en met zijn knokkels hard op de deur ging kloppen. + + + + 0.9451476793248945 + + La casa era così grande che ella non osò avvicinarsi se non dopo aver sbocconcellato un po’ del fungo che aveva nella sinistra, e esser cresciuta quasi sessanta centimetri di altezza: ma questo non la rendeva più coraggiosa. + + + Het huis was zo groot dat ze het geraden vond om er niet heen te gaan voor ze weer iets geknabbeld had van het stukje van de paddestoel dat zij in haar linkerhand hield en daardoor een lengte had bereikt van ongeveer zeventig centimeter. + + + + 0.9665071770334929 + + Non s’era allontanata di molto, quando arrivò di fronte alla dimora della Lepre di Marzo: pensò che fosse proprio quella, perchè i comignoli avevano la forma di orecchie, e il tetto era coperto di pelo. + + + Ze hoefde niet ver meer te lopen voor ze het huis van de Maartse Haas zag; ze dacht tenminste dat dit wel het goede huis moest zijn, omdat de schoorstenen als oren gevormd waren en het dak met bont was bedekt. + + + + 0.8986175115207373 + + La porta fu aperta da un altro valletto in livrea, con una faccia rotonda e degli occhi grossi, come un ranocchio; ed Alice osservò che entrambi portavano delle parrucche inanellate e incipriate. + + + Deze werd open gedaan door een andere lakei in livrei met een rond gezicht en grote ogen, als van een kikvors; en deze twee lakeien hadden, zoals Alice opmerkte, gepoederd haar, dat hun hele hoofd met krullen bedekte. + + + + 1.027237354085603 + + La porta conduceva di filato a una vasta cucina, da un capo all’altro invasa di fumo: la Duchessa sedeva in mezzo su uno sgabello a tre piedi, cullando un bambino in seno; la cuoca era di fronte al fornello, rimestando in un calderone che pareva pieno di minestra. + + + Zij kwam onmiddellijk in een grote keuken, die helemaal vol was met rook; de Hertogin zat in het midden op een kruk met drie poten een baby te verzorgen; de keukenmeid stond over het vuur gebogen en roerde in een grote ketel, die blijkbaar vol was met soep. + + + + 1.1126760563380282 + + — Tutti possono ghignare, — rispose la Duchessa; — e la maggior parte ghignano. + + + ‘Dat kunnen ze allemaal,’ zei de Hertogin, ‘en de meeste doen het ook.’ + + + + 0.7383177570093458 + + In quell’istante la porta si aprì, e un gran piatto volò verso la testa del valletto, gli sfiorò il naso e si ruppe in cento pezzi contro un albero più oltre. + + + Op dit ogenblik ging de deur van het huis open en een groot bord scheerde naar buiten, precies op het hoofd van de Lakei af; het vloog rakelings langs zijn neus en brak in stukken tegen een van de bomen achter hem. + + + + 0.7920792079207921 + + —...forse fino a poidomani, — continuò il valletto come se nulla fosse accaduto. + + + ‘- of overmorgen misschien,’ vervolgde de Lakei in dezelfde toon, precies alsof er niets was gebeurd. + + + + 0.8172043010752689 + + Alice aspettò un poco con la speranza di rivederlo, ma non ricomparve più, ed ella pochi istanti dopo prese la via dell’abitazione della Lepre di Marzo. + + + Alice bleef nog een poosje staan en wachtte of hij nog terug zou komen, maar hij verscheen niet meer en na een paar minuten wandelde zij de richting uit waar de Maartse Haas moest wonen. + + + + 0.6259541984732825 + + — È inutile discutere con lui, — disse Alice disperata: — è un perfetto imbecille! + + + ‘Het heeft geen zin om met hem te praten,’ zei Alice wanhopig, ‘hij is volkomen gek.’ En zij deed de deur open en ging naar binnen. + + + + 0.7767857142857143 + + Il tono secco di questa conversazione non piacque ad Alice, che volle cambiar discorso. + + + De toon van deze opmerking beviel Alice helemaal niet en zij vond het beter op een ander onderwerp over te gaan. + + + + 0.9420289855072463 + + — Il poverino si rimise a singhiozzare (o a grugnire, chi sa, era difficile dire) e si andò innanzi in silenzio per qualche tempo. + + + Denk daaraan!’ Het arme wezentje snikte weer (of knorde, het was onmogelijk om dat uit te maken) en zij gingen een eindje zwijgend verder. + + + + 1.0701754385964912 + + — Per piacere, — domandò Alice, — che ho da fare per entrare? + + + ‘Pardon,’ zei Alice, ‘hoe moet ik dan naar binnen komen?’ + + + + 0.9675324675324676 + + — Ghignagatto, — cominciò a parlargli con un poco di timidezza, perchè non sapeva se quel nome gli piacesse; comunque egli fece un ghigno più grande. + + + ‘Geachte Poes,’ zei ze bedeesd, omdat ze niet wist of hij het prettig vond om zo te worden aangesproken; hij grijnsde echter alleen nog een beetje breder. + + + + 0.786096256684492 + + Ella pronunciò l’ultima parola con tanta energia, che Alice fece un balzo; ma subito comprese che quel titolo era dato al bambino, e non già a lei. + + + Ze zei dit laatste woord zo heftig, dat Alice opsprong van schrik, maar ze zag het volgende ogenblik, dat het tot de baby gericht was en niet tot haar; dus vatte ze moed en ging verder: - + + + + 0.9230769230769231 + + Coro (al quale si unisce la cuoca) Ahi ahi ahi!! + + + Refrein: (waarin de meid en de baby instemden) woef! + + + + 1.1533742331288344 + + Il poverino quando Alice lo prese, ronfava come una macchina a vapore e continuava a contorcersi e a divincolarsi così che, per qualche istante, ella dubitò di non poterlo neanche reggere. + + + Het arme kind pufte als een stoommachine, toen zij het opving en vouwde zich dubbel en strekte zich weer uit, zodat zij het enkel met grote moeite vast kon houden. + + + + 0.717948717948718 + + — Come sai che io sia matta? + + + ‘Hoe weet u dat ik gek ben?’ zei Alice. + + + + 0.8530612244897959 + + Alice scoppiò in una gran risata, e si rifugiò nel bosco per non farsi sentire, e quando tornò il pesce valletto se n’era andato, e l’altro s’era seduto sulla soglia dell’uscio, fissando stupidamente il cielo. + + + Alice moest hierom zo lachen, dat ze hard het bos inliep uit angst dat ze haar zouden horen; en toen zij weer dorst te kijken, zag ze dat de Vis-lakei weg was gegaan en de ander naast de deur op de grond zat en stompzinnig naar de hemel staarde. + + + + 0.44 + + "Certo, c’è troppo pepe in quella minestra!" + + + ‘Er zit vast te veel peper in die soep,’ zei Alice bij zich zelf, voorzover zij dat al niezende kon. + + + + 0.797752808988764 + + La cuoca le scaraventò addosso una padella, e per un pelo non la colse. + + + De keukenmeid gooide haar een koekepan na, toen zij de deur uitging, maar miste haar net. + + + + 0.41711229946524064 + + Per esempio se tu fossi dentro, e picchiassi, io potrei farti uscire, capisci. + + + Bij voorbeeld, als jij binnen was, zou je kunnen kloppen en dan kon ik je uitlaten, begrijp je?’ Hij keek terwijl hij praatte, aldoor naar de hemel en Alice vond dat beslist onbehoorlijk. + + + + 1.0982142857142858 + + Le venne la curiosità di sapere di che si trattasse, e uscì cautamente dal cantuccio della foresta, e si mise ad origliare. + + + Ze was erg benieuw wat dit nu weer te betekenen had en kroop voorzichtig een eindje het bos uit om te luisteren. + + + + 0.9440559440559441 + + Anche la Duchessa starnutiva qualche volta; e quanto al bambino non faceva altro che starnutire e strillare senza un istante di riposo. + + + Er was in elk geval te veel in de lucht; zelfs de Hertogin niesde zo nu en dan; de baby niesde en huilde afwisselend, zonder een ogenblik rust. + + + + 0.5637065637065637 + + — Se non mi porto via questo bambino, — osservò Alice, — è certo che fra qualche giorno lo ammazzeranno; non sarebbe un assassinio l’abbandonarlo? + + + ‘Als ik dit kind niet meeneem,’ dacht Alice, ‘maken ze het zeker in een paar dagen dood; ik zou een moord op mijn geweten hebben als ik het hier liet.’ Ze zei de laatste woorden hardop en het kleine ding knorde als antwoord (het was nu opgehouden met niezen). + + + + 2.0 + + Io sono matto, tu sei matta. + + + Jij bent gek.’ + + + + 0.5752688172043011 + + Il ranocchio valletto rispose nello stesso tono di voce, ma cambiando l’ordine delle parole: "Dalla Regina. + + + Een uitnodiging van de Koningin om croquet te komen spelen.’ De Kikvors-lakei antwoordde even plechtig en met enkel een kleine verandering in de volgorde van de woorden ‘Van de Koningin. + + + + 1.0666666666666667 + + — Ammettiamolo, — rispose Alice. + + + ‘Ik denk van niet,’ zei Alice. + + + + 0.5852272727272727 + + Alice, intanto, cominciava a riflettere: "Che cosa ho da fare di questa creatura quando arrivo a casa?" + + + Alice dacht juist bij zichzelf: ‘Nu, wat moet ik met dit kind doen, als ik het mee naar huis neem,’ toen het weer knorde en nu zo hard dat ze verschrikt naar zijn gezicht keek. + + + + 0.4906832298136646 + + — Non sarebbe un bene, — disse Alice, lieta di poter sfoggiare la sua dottrina. + + + ‘Wat geen verbetering zou zijn,’ zei Alice, die heel blij was om iets van haar kennis te kunnen tonen, ‘denkt u eens wat een last het zou geven met dag en nacht. + + + + 0.5116279069767442 + + — Vai oggi dalla Regina a giocare a croquet? + + + ‘Noem het zoals je wilt,’ zei de Kat, ‘ga jij vandaag croquet spelen met de Koningin?’ + + + + 0.5428571428571428 + + — domandò il Gatto. + + + ‘Zei je big of boog?’ vroeg de Kat. + + + + 2.0 + + — Curioso! + + + Big!’ + + + + 1.1818181818181819 + + Ed entrambi s’inchinarono sino a terra, e le ciocche de’ loro capelli si confusero insieme. + + + Toen bogen ze allebei heel diep, zodat hun krullen in elkaar verward raakten. + + + + 0.815668202764977 + + — Da questa parte, — rispose il Gatto, facendo un cenno con la zampa destra, — abita un Cappellaio; e da questa parte, — indicando con l’altra zampa, — abita una Lepre di Marzo. + + + ‘Die kant uit,’ zei de Kat en zwaaide met zijn poot, ‘woont een Hoedenmaker en aan die kant (hij wuifde met zijn andere poot) woont een Maartse Haas, het komt er niet op aan wie je gaat opzoeken, ze zijn allebei gek.’ + + + + 0.4597014925373134 + + La prima perchè io sto dalla stessa parte della porta dove tu stai, la seconda perchè di dentro si sta facendo tanto fracasso, che non sentirebbe nessuno. + + + Ten eerste omdat ik aan dezelfde kant van de deur ben als jij; ten tweede, omdat ze daarbinnen zo'n herrie maken, dat ze je onmogelijk kunnen horen.’ En werkelijk, er werd daar een verschrikkelijk lawaai gemaakt - een onophoudelijk gehuil en genies en zo nu en dan een geweldig gekletter alsof een schotel of een ketel in stukken viel. + + + + 0.7142857142857143 + + — Questo non ti riguarda, Due! + + + ‘Dat gaat jou niets aan, Twee,’ zei Zeven. + + + + 1.2040816326530612 + + Cinque e Sette non risposero, ma diedero uno sguardo a Due. + + + Vijf en Zeven zeiden niets, maar keken naar Twee. + + + + 0.8809523809523809 + + Cinque dà sempre la colpa agli altri! + + + Altijd de schuld aan iemand anders geven!’ + + + + 0.71875 + + Il croquet della Regina + + + Het croquet-veld van de koningin + + + + 0.8421052631578947 + + La Regina sorrise e passò oltre. + + + De Koningin glimlachte en liep verder. + + + + 1.2258064516129032 + + non mi schizzare la tua tinta addosso! + + + Spat toch niet zo met de verf!’ + + + + 1.0 + + Sai, è arrivata tardi, e la Regina ha detto... + + + Ze kwam te laat, zie je, en de Koningin zei -’ + + + + 0.6851851851851852 + + — domandò il primo che aveva parlato. + + + ‘Waarom?’ vroeg degene, die het eerst iets gezegd had. + + + + 0.8735632183908046 + + (E quest’ingiunzione aveva dato a tutti quell’aria grave e piena d’ansietà.) + + + (Het was deze laatste opmerking, die het hele gezelschap zo ernstig en angstig maakte!) + + + + 0.9024390243902439 + + — Un gatto può guardare in faccia a un re, — osservò Alice, — l’ho letto in qualche libro, ma non ricordo dove. + + + ‘Een kat mag naar een Koning kijken,’ zei Alice, ‘dat heb ik in een of ander boek gelezen, maar ik weet niet meer in welk.’ + + + + 0.9782608695652174 + + — Bene, — rispose Alice: — dov’è la Duchessa? + + + ‘Heel mooi,’ zei Alice, ‘waar is de Hertogin?’ + + + + 1.1808510638297873 + + I tre soldati vagarono qua e là per qualche minuto in cerca di loro, e poi tranquillamente seguirono gli altri. + + + De soldaten liepen een tijdje naar hen te zoeken en toen gingen ze rustig de anderen achterna. + + + + 0.775 + + — disse il Gatto, appena ebbe tanto di bocca da poter parlare. + + + ‘Hoe gaat het er mee?’ zei de Kat, zodra hij genoeg mond had om ermee te praten. + + + + 1.1185185185185185 + + La Regina conosceva un solo modo per sciogliere tutte le difficoltà, grandi o piccole, e senza neppure guardare intorno, gridò: — Tagliategli la testa! + + + De Koningin had maar één manier om alle moeilijkheden, grote of kleine, op te lossen en zij zei zonder op te kijken: ‘Sla zijn kop af!’ + + + + 1.0097087378640777 + + — Volete gentilmente dirmi, — domandò Alice, con molta timidezza, — perchè state dipingendo quelle rose? + + + ‘Ach, zoudt u mij ook willen vertellen,’ zei Alice een beetje verlegen, ‘waarom u die rozen schildert?’ + + + + 0.9540229885057471 + + I soldati tacevano e guardavano Alice, pensando che la domanda fosse rivolta a lei. + + + De soldaten zwegen en keken naar Alice, want deze vraag was blijkbaar tot haar gericht. + + + + 1.7241379310344827 + + Ella s’accorse di camminare accanto al Coniglio bianco, che la scrutava in viso con una certa ansia. + + + Zij liep naast het Witte Konijn, dat haar ernstig aankeek. + + + + 1.8235294117647058 + + — oppure: — Mozzatele la testa! + + + Haar hoofd eraf!’ + + + + 0.8571428571428571 + + — Ha dato uno schiaffo alla Regina... —cominciò il coniglio. + + + ‘Ze heeft de Koningin een draai om de oren gegeven,’ begon het Konijn. + + + + 0.8543689320388349 + + — Quel suo sguardo non mi piace, — rispose il Re; — però se vuole, può baciarmi la mano. + + + ‘Zijn uiterlijk bevalt me helemaal niet,’ zei de Koning, ‘maar hij mag mij de hand kussen als hij wil.’ + + + + 1.206896551724138 + + L’argomento del Re, era il seguente: che ogni essere che ha una testa può essere decapitato, e che il carnefice non doveva dire sciocchezze. + + + De Koning echter beweerde dat iedereen die een hoofd heeft ook onthoofd kan worden en dat je geen onzin moet praten. + + + + 1.0833333333333333 + + Alice ruppe in una risata. + + + Alice schoot in de lach. + + + + 1.0248756218905473 + + Il carnefice sosteneva che non si poteva tagliar la testa dove mancava un corpo da cui staccarla; che non aveva mai avuto da fare con una cosa simile prima, e che non voleva cominciare a farne alla sua età. + + + Het argument van de beul was dat je iemand's hoofd niet kunt afslaan, als er geen lichaam is, dat hij nog nooit zo iets gedaan had en dat hij niet van plan was om het op zijn leeftijd nog te gaan doen. + + + + 1.0067567567567568 + + — Ma bisogna mandarlo via, — disse il Re risoluto; e chiamò la Regina che passava in quel momento: — Cara mia, vorrei che si mandasse via quel Gatto! + + + ‘Hij moet daar weg,’ zei de Koning beslist en hij riep aan de Koningin, die juist voorbijging: ‘Liefste, ik wil dat je die Kat daar weg laat halen.’ + + + + 1.4375 + + — Non ho questo desiderio, — osservò il Gatto. + + + ‘Liever niet,’ merkte de Kat op. + + + + 1.0303030303030303 + + Il Re mise la mano sul braccio della Regina, e disse timidamente: — Rifletti, cara mia, è una bambina! + + + De Koning legde zijn hand op haar schouder en zei bedeesd: ‘Bedenk, liefste, het is maar een kind!’ + + + + 0.9651162790697675 + + Seguiva il fante di cuori, portando la corona reale sopra un cuscino di velluto rosso; e in fondo a tutta questa gran processione venivano Il Re e la Regina Di Cuori. + + + Dan volgde de Hartenboer, die de kroon van den Koning op een kussen droeg van rood fluweel; en aan het slot van de grote optocht kwamen DE KONING EN DE KONINGIN VAN HARTEN. + + + + 1.1368421052631579 + + — Con buona grazia della Maestà vostra, — rispose Due umilmente, piegando il ginocchio a terra, tentavamo... + + + ‘Met uw welnemen, Majesteit,’ zei Twee nederig en knielde terwijl hij dit zei, ‘wij proberen -’ + + + + 0.5147058823529411 + + E pensava di svignarsela, quando scorse uno strano spettacolo in aria. + + + Zij zocht juist een middel om te ontsnappen zonder dat iemand het zou zien, toen zij een merkwaardige verschijning in de lucht opmerkte. + + + + 0.8881987577639752 + + Alice pensò che intanto poteva ritornare per vedere il progresso del gioco, mentre udiva da lontano la voce della Regina che s’adirava urlando. + + + Alice vond dat zij wel eens terug moest gaan om te kijken hoe het met het spel stond, want zij hoorde de stem van de Koningin op enige afstand krijsen van woede. + + + + 1.3666666666666667 + + — Andrò io stesso a chiamare il carnefice, — disse il Re, e andò via a precipizio. + + + ‘Ik zal zelf de beul halen,’ zei de Koning vlug en liep weg. + + + + 0.8235294117647058 + + — gridò Alice. + + + ‘Ja,’ riep Alice. + + + + 0.8529411764705882 + + — Tu faresti meglio a tacere! + + + U kunt het beter aan haar vragen.’ + + + + 0.6111111111111112 + + — disse Alice, e li mise in un grosso vaso da fiori accanto a lei. + + + ‘Ze zullen jullie niet onthoofden,’ zei Alice en stopte hen in een grote bloempot, die dicht bij haar stond. + + + + 0.9444444444444444 + + Poi sfilavano gli invitati, la maggior parte re e regine, e fra loro Alice riconobbe il Coniglio Bianco che discorreva in fretta nervosamente, sorridendo di qualunque cosa gli si dicesse. + + + Daarna kwamen de gasten, meest koningen en koninginnen en onder hen herkende Alice het Witte Konijn; hij praatte zenuwachtig, en glimlachte bij alles wat er werd gezegd en nam geen notitie van haar. + + + + 0.63125 + + Le rose germogliate erano bianche, ma v’erano lì intorno tre giardinieri occupati a dipingerle rosse. + + + EEN grote rozenboom stond dicht bij de ingang van de tuin; de rozen die er aan groeiden, waren wit, maar drie tuinmannen waren bezig om deze rood te schilderen. + + + + 0.916030534351145 + + — disse la Regina, scotendo la testa impaziente; indi volgendosi ad Alice, continuò a dire: — Come ti chiami, fanciulla? + + + ‘Idioot,’ zei de Koningin, en schudde ongeduldig haar hoofd; toen wendde zij zich tot Alice en ging verder: ‘Hoe heet jij, meisje?’ + + + + 0.6101694915254238 + + — Non essere insolente, — disse il Re, — e non mi guardare in quel modo. + + + ‘Wees niet zo onbeschoft,’ zei de Koning, ‘en kijk me niet zo aan!’ Hij verschool zich achter Alice, toen hij dit zei. + + + + 0.9111969111969112 + + Andato via il carnefice, la testa del Gatto cominciò a dileguarsi, e quando egli tornò con la Duchessa non ce n’era più traccia: il Re e il carnefice corsero qua e là per ritrovarla, mentre il resto della brigata si rimetteva a giocare. + + + De kop van de Kat begon op het ogenblik dat hij wegging, langzaam te verdwijnen en toen deze terugkwam met de Hertogin was hij weg. Dus holden de Koning en de beul wild heen en weer om hem te zoeken, terwijl de rest van het gezelschap terugging naar het spel. + + + + 0.6 + + Tutto ciò non le piaceva, perchè il gioco era diventato una tal confusione ch’ella non sapeva più se fosse la sua volta di tirare o no. + + + Zij had al drie spelers horen veroordelen omdat ze niet op hun beurt gelet hadden en de hele situatie beviel haar allerminst, want het spel verliep zo verward, dat zij waarlijk niet meer wist of het nu haar beurt was of niet. + + + + 1.034965034965035 + + La Regina diventò di porpora per la rabbia e, dopo di averla fissata selvaggiamente come una bestia feroce, gridò: — Tagliatele la testa, subito!... + + + De Koningin werd purperrood van woede en schreeuwde na haar een ogenblik strak te hebben aangestaard, als een wild beest: ‘Sla haar hoofd eraf! + + + + 1.393162393162393 + + — E il corteo reale si rimise in moto, lasciando indietro tre soldati, per mozzare la testa agli sventurati giardinieri, che corsero da Alice per esserne protetti. + + + Drie soldaten bleven achter om de ongelukkige tuinmannen terecht te stellen en deze liepen om bescherming naar Alice. + + + + 0.8509316770186336 + + Si guardò ansiosamente d’intorno levandosi in punta di piedi, avvicinò la bocca all’orecchio della bambina: — È stata condannata a morte. + + + Hij keek angstig om zich heen terwijl hij praatte, ging dan op zijn tenen staan, hield zijn mond dicht bij haar oor en fluisterde: ‘Zij is ter dood veroordeeld.’ + + + + 1.504950495049505 + + L’argomento della Regina era questo: che se non si fosse eseguito immediatamente il suo ordine, avrebbe ordinato l’esecuzione di quanti la circondavano. + + + De Koningin tenslotte zei, dat als het nu niet gauw gebeurde, zij iedereen hier zou laten onthoofden. + + + + 0.8292682926829268 + + E si mise in cerca del suo riccio. + + + Dus ging ze haar egel maar eens opzoeken. + + + + 0.7692307692307693 + + Perchè avrei paura?" + + + ‘Wat zal ik me druk maken! + + + + 1.2328767123287672 + + — Con un mio amico... il Ghignagatto, — disse Alice; — vorrei presentarlo a Vostra Maestà. + + + ‘Dat is een vriend van mij - een Kat,’ zei Alice, ‘mag ik u voorstellen?’ + + + + 0.6818181818181818 + + Prima ne restò sorpresa, ma dopo aver guardato qualche istante, vide un ghigno e disse fra sè: "È Ghignagatto: potrò finalmente parlare con qualcuno." + + + Ze kon deze eerst onmogelijk thuisbrengen, maar toen zij een poosje er naar gekeken had, zag ze dat het een grijns was en ze zei bij zichzelf: ‘Het is de Kat van de Hertogin, nu heb ik tenminste iemand om mee te praten.’ + + + + 0.8918918918918919 + + La Regina irata gli voltò le spalle e disse al fante: — Voltateli! + + + De Koningin keerde zich boos om en zei tot den Hartenboer: ‘Draai hen om!’ + + + + 0.7581227436823105 + + Oltre a ciò c’era sempre una zolla o un solco là dove voleva scagliare il riccio, e siccome i soldati incurvati si alzavano e andavan vagando qua e là, Alice si persuase che quel giuoco era veramente difficile. + + + Bovendien was er altijd, waar zij de egel ook heen sloeg, wel een heuveltje of een kuil in de weg en de dubbelgebogen soldaten stonden voortdurend op en liepen naar een ander deel van het veld, zodat Alice al gauw tot de ontdekking kwam, dat dit wel een heel moeilijk spel was. + + + + 1.5573770491803278 + + Alice non seppe dir altro che questo: — Il Gatto è della Duchessa: sarebbe meglio interrogarla. + + + Alice kon niets anders bedenken dan: ‘Hij is van de Hertogin. + + + + 1.032258064516129 + + — domandò la Regina indicando i tre giardinieri col viso a terra intorno al rosaio; perchè, comprendete, stando così in quella posizione, il disegno posteriore rassomigliava a quello del resto del mazzo, e la Regina non poteva distinguere se fossero giardinieri, o soldati, o cortigiani, o tre dei suoi stessi figliuoli. + + + ‘En wie zijn dit?’ zei de Koningin, wijzend op de drie tuinmannen, die om de rozenbomen lagen; want zie je, ze lagen op hun buik en de figuren op hun rug waren precies eender als die van de andere kaarten, dus kon zij niet zien of het tuinmannen waren of soldaten of hovelingen of drie van haar eigen kinderen. + + + + 0.6666666666666666 + + — disse Cinque; — e glielo dirò io... perchè hai portato al cuoco bulbi di tulipani invece di cipolle. + + + ‘Ja, dat gaat hem wel wat aan,’ zei Vijf, ‘en ik zal het hem wel vertellen; het was omdat hij de keukenmeid tulpenbollen gebracht had inplaats van uien.’ + + + + 0.9710144927536232 + + — e i tre giardinieri si gettarono immediatamente a faccia a terra. + + + de Koningin!’ en de drie tuinmannen wierpen zich plat op hun gezicht. + + + + 1.5148247978436657 + + La principale difficoltà consisteva in ciò, che Alice non sapeva come maneggiare il suo fenicottero; ma poi riuscì a tenerselo bene avviluppato sotto il braccio, con le gambe penzoloni; ma quando gli allungava il collo e si preparava a picchiare il riccio con la testa, il fenicottero girava il capo e poi si metteva a guardarla in faccia con una espressione di tanto stupore che ella non poteva tenersi dallo scoppiare dalle risa: e dopo che gli aveva fatto abbassare la testa, e si preparava a ricominciare, ecco che il riccio si era svolto, e se n’andava via. + + + De grootste moeilijkheid vond Alice eerst het hanteren van haar flamingo; zij kon het lichaam heel gemakkelijk met hangende poten onder haar arm wegstoppen, maar juist als zij zijn nek mooi recht had gestrekt en zij de egel een klap wou geven met zijn kop, moest hij zich beslist omdraaien en haar aankijken met een zo verbaasde uitdrukking, dat zij in lachen uitbarstte. + + + + 0.6919642857142857 + + — rispose Alice; — essa è tanto... — Ma s’accorse che la Regina le stava vicino in ascolto, e continuò —...abile al giuoco, ch’è inutile finire la partita. + + + ‘Niet erg aardig,’ zei Alice, ‘ze is zo geweldig -’ toen merkte ze net op tijd dat de Koningin achter haar stond te luisteren en ging verder - ‘aan het winnen, dat het niet eens de moeite waard is om het spel uit te spelen.’ + + + + 1.2820512820512822 + + — disse il Coniglio a voce bassa, con gran fretta. + + + ‘St, st,’ zei het Konijn zacht en snel. + + + + 0.5121951219512195 + + — chiese il Coniglio. + + + ‘Zei je wat vreselijk?’ vroeg het Konijn. + + + + 0.7422680412371134 + + Si sentì un gran scalpiccìo, e Alice si volse curiosa a veder la Regina. + + + Men hoorde het geluid van vele voetstappen en Alice keek rond, verlangend om de Koningin te zien. + + + + 0.8777777777777778 + + — gridò la Regina, e i tre giardinieri, si levarono immediatamente in piedi, inchinandosi innanzi al Re e alla Regina, ai principi reali, e a tutti gli altri. + + + ‘Sta op,’ zei de Koningin met een schrille harde stem en de drie tuinmannen sprongen onmiddellijk op en begonnen te buigen voor de Koning, de Koningin, de kinderen en alle anderen. + + + + 0.5877862595419847 + + — disse la Regina, che aveva già osservato le rose, — Tagliate loro la testa! + + + ‘Ik zie het,’ zei de Koningin, die intussen de rozen had onderzocht, ‘hun hoofden eraf!’ en de optocht zette zich weer in beweging. + + + + 1.1986301369863013 + + — Alice cominciò a sentirsi un po’ a disagio: e vero che non aveva avuto nulla da dire con la Regina; ma poteva succedere da un momento all’altro, e pensò: "Che avverrà di me? + + + Ze had nog wel geen ruzie gehad met de Koningin, maar zij wist dat dat ieder ogenblik, gebeuren kon ‘en wat zal er dan van mij worden?’ dacht zij. + + + + 0.6568627450980392 + + Quando il corteo arrivò di fronte ad Alice, tutti si fermarono e la guardarono; e la Regina gridò con cipiglio severo: — Chi è costei? + + + Toen de optocht vlak bij Alice gekomen was, hielden allen stil en keken naar haar en de Koningin zei streng: ‘Wie is dit?’ Zij vroeg dit aan den Hartenboer, die enkel diep boog en glimlachte als antwoord. + + + + 1.0 + + — Per qual reato? + + + Ik zei waarvoor.’ + + + + 0.8389830508474576 + + — domandò il Re che s’era avvicinato ad Alice, e osservava la testa del Gatto con grande curiosità. + + + ‘Met wie ben je aan het praten?’ zei de Koning, die op Alice toeliep en heel nieuwsgierig naar de kop van de Kat keek. + + + + 2.3181818181818183 + + — Ma no, — rispose Alice: — Ho detto per che reato? + + + ‘Waarvoor?’ zei Alice. + + + + 0.5950413223140496 + + — Ella è in prigione, — disse la Regina al carnefice: — Conducetela qui. + + + ‘Die is in de gevangenis,’ zei de Koningin tot de beul, ‘breng haar hier.’ En de beul vloog weg als een pijl uit de boog. + + + + 0.6521739130434783 + + Quando Alice apparve fu chiamata da tutti e tre per risolvere la questione. + + + Zodra Alice verscheen, smeekten zij haar om het probleem op te lossen en zij herhaalden voortdurend hun argumenten. + + + + 1.125 + + — rispose Alice a voce alta e con fermezza; e la Regina tacque. + + + ‘Onzin,’ zei Alice luid en beslist en de Koningin zweeg. + + + + 0.4489795918367347 + + — Si gioca il croquet? + + + ‘Goed’ riep de Koningin, ‘kan je croquet spelen?’ + + + + 1.4550264550264551 + + Alice pensava che in vita sua non aveva mai veduto un terreno più curioso per giocare il croquet; era tutto a solchi e zolle; le palle erano ricci, i mazzapicchi erano fenicotteri vivi, e gli archi erano soldati vivi, che si dovevano curvare e reggere sulle mani e sui piedi. + + + Het bestond helemaal uit heuveltjes en kuilen, de ballen waren levende egels, de hamers waren levende flamingo's en de soldaten stonden voorover op handen en voeten om de poorten te vormen. + + + + 1.0294117647058822 + + Ma con sorpresa trovò una gran folla raccolta intorno al Ghignagatto; il Re, la Regina e il carnefice urlavano tutti e tre insieme, e gli altri erano silenziosi e malinconici. + + + Er was een twist gaande tussen de beul, de Koning en de Koningin, die allemaal tegelijk praatten, terwijl de anderen doodstil waren en blijkbaar heel slecht op hun gemak. + + + + 0.5454545454545454 + + — rispose Alice, che si meravigliava del suo coraggio. + + + ‘Hoe kan ik dat weten?’ zei Alice, verbaasd over haar eigen moed, ‘daar heb ik niets mee te maken.’ + + + + 0.5352112676056338 + + — disse una timida voce accanto a lei. + + + ‘Het is, het is - mooi weer vandaag,’ zei een verlegen stem naast haar. + + + + 1.3541666666666667 + + Il fante obbedì, e con un piede voltò attentamente i giardinieri. + + + En deze deed dat, heel zorgvuldig, met één voet. + + + + 1.4216867469879517 + + Prima comparvero dieci soldati armati di bastoni: erano della forma dei tre giardinieri, bislunghi e piatti, le mani e i piedi agli angoli: seguivano dieci cortigiani, tutti rilucenti di diamanti; e sfilavano a due a due come i soldati. + + + Eerst kwamen tien soldaten, die knuppels droegen; deze hadden alle hetzelfde figuur als de drie tuinmannen, langwerpig en plat met aan de hoeken hun handen en voeten. + + + + 0.4024390243902439 + + — rispose Cinque in tono burbero. + + + ‘Ik kon er niets aan doen,’ zei Vijf knorrig, ‘Zeven stootte tegen mijn elleboog.’ + + + + 1.4565217391304348 + + — Maestà, mi chiamo Alice, — rispose la fanciulla con molta garbatezza, ma soggiunse fra sè: "Non è che un mazzo di carte, dopo tutto? + + + ‘Ik heet Alice, Majesteit,’ zei Alice heel beleefd; maar zij voegde er bij zichzelf aan toe. + + + + 0.7488789237668162 + + Sette scagliò lontano il pennello, e stava lì lì per dire: — Di tutte le cose le più ingiuste... — quando incontrò gli occhi di Alice e si mangiò il resto della frase. + + + Zeven gooide zijn verfkwast neer en begon: ‘Dat is nu toch wel het onrechtvaardigste’ - toen zijn blik op Alice viel, die naar hen stond te kijken en hij hield plotseling op; ook de anderen keken om en bogen dan allen diep. + + + + 1.5714285714285714 + + "È strano!" + + + Haar -’ + + + + 1.1132075471698113 + + Essi le ripeterono i loro argomenti; ma siccome parlavano tutti in una volta, le fu difficile intendere che volessero. + + + Maar zij praatten allemaal tegelijk en Alice vond het erg moeilijk om precies uit te maken wat zij zeiden. + + + + 0.45588235294117646 + + Strano che vi sia ancora qualcuno che abbia il collo a posto!" + + + ‘Zij schijnen het hier bijzonder prettig te vinden om mensen te onthoofden, ik begrijp eigenlijk niet dat er nog zo veel in leven zijn!’ + + + + 0.9848484848484849 + + Quando le riuscì d’afferrare il fenicottero e a ricondurlo sul terreno, la battaglia era finita e i due ricci s’erano allontanati. + + + En als zij zijn hoofd naar beneden had geduwd en weer wou beginnen, had de egel zich intussen uitgerold en was bezig weg te kruipen. + + + + 0.6666666666666666 + + Vieni! + + + Kom mee!’ + + + + 0.59375 + + N’ebbe compassione. + + + Zij had diep medelijden met hem. + + + + 0.855072463768116 + + (Se voi non sapete che sia un Grifone, guardate la figura.) + + + (Als je niet weet wat een griffioen is, kijk je maar op het plaatje). + + + + 0.8536585365853658 + + E il Grifone non l’ha mai imparata. + + + En de Griffioen heeft het nooit geleerd.’ + + + + 0.9 + + — Andavamo a scuola al mare, benchè tu non lo creda... + + + ‘We gingen dus in zee op school of je het gelooft of niet -’ + + + + 1.1014492753623188 + + — Noi fummo educate benissimo... infatti andavamo a scuola tutti i giorni... + + + ‘Het was een heel goede opvoeding, we gingen iedere dag naar school.’ + + + + 0.90625 + + Storia della falsa testuggine + + + Het verhaal van de soepschildpad + + + + 0.8837209302325582 + + — È un minerale, credo, — disse Alice. + + + ‘'t Is een mineraal, geloof ik,’ zei Alice. + + + + 1.108695652173913 + + — Ma la mostarda non è un uccello, — osservò Alice. + + + ‘Maar mosterd is geen vogel,’ merkte Alice op. + + + + 0.968 + + "Quando sarò Duchessa, — si disse (ma senza soverchia speranza), — non vorrò avere neppure un granello di pepe in cucina. + + + ‘Als ik Hertogin word,’ zei ze bij zichzelf (maar niet erg hoopvol) ‘zou ik helemaal geen peper in mijn keuken willen hebben. + + + + 0.5633802816901409 + + La Duchessa scelse e in un attimo sparì. + + + De Hertogin deed wat zij wou en in een ogenblik was ze uit het gezicht. + + + + 1.0555555555555556 + + — È quella con cui si fa la minestra di Falsa-testuggine, — disse la Regina. + + + ‘Dat is het beest waarvan schildpadsoep gemaakt wordt,’ zei de Koningin. + + + + 0.9565217391304348 + + Vogliamo far la prova? + + + Zal ik het eens wagen?’ + + + + 1.0 + + — Questo è nulla rimpetto a quel che potrei dire, se ne avessi voglia, — soggiunse la Duchessa. + + + ‘Dat is nog niets bij wat ik zou kunnen zeggen als ik wilde,’ antwoordde de Hertogin gestreeld. + + + + 0.9726027397260274 + + — Vieni dunque, — disse la Regina, ed essa ti racconterà la sua storia. + + + ‘Kom dan mee,’ zei de Koningin, ‘hij zal je zijn geschiedenis vertellen.’ + + + + 1.0 + + La Falsa-testuggine continuò: + + + De Soepschildpad ging verder: + + + + 1.1686746987951808 + + — Dieci ore il primo giorno, — rispose la Falsa-testuggine: — nove il secondo, e così di seguito. + + + ‘De eerste dag tien uur,’ zei de Soepschildpad, ‘de tweede negen uur en zo verder.’ + + + + 1.7142857142857142 + + — Sì, — rispose Alice; — imparavamo il francese e la musica. + + + ‘Ja,’ zei Alice, ‘Frans en muziek.’ + + + + 0.8933333333333333 + + Tosto arrivarono presso un Grifone sdraiato e addormentato al sole. + + + Ze kwamen al heel gauw bij een Griffioen, die in de zon vast lag te slapen. + + + + 0.918918918918919 + + — Non s’incomodi a dire qualche altra cosa più lunga, — disse Alice. + + + ‘Maar doet u heus geen moeite om het nog wat langer te zeggen,’ zei Alice. + + + + 0.7731958762886598 + + — Il giuoco va meglio, ora, — disse per alimentare un po’ la conversazione. + + + ‘Het spel schijnt nu wel wat vlotter te gaan’ zei ze om het gesprek een beetje op gang te houden. + + + + 0.7692307692307693 + + Ora non posso dirti la morale, ma me ne ricorderò fra breve. + + + Ik weet niet precies wat de moraal daarvan is, maar ik zal er zo wel opkomen.’ + + + + 1.0933333333333333 + + — Quando eravamo piccini, — riprese finalmente la Falsa-testuggine, un po’ più tranquilla, ma sempre singhiozzando di quando in quando, — andavamo a scuola al mare. + + + ‘Toen wij klein waren,’ ging de Soepschildpad eindelijk verder (hij was nu iets rustiger, al snikte hij nog zo nu en dan) ‘gingen we in zee op school. + + + + 1.0350877192982457 + + — Scommetto che sei sorpresa, perchè non ti cingo la vita col braccio, — disse la Duchessa dopo qualche istante, — ma si è perchè non so di che carattere sia il tuo fenicottero. + + + ‘Je verbaast je er waarschijnlijk over dat ik mijn arm niet om je middel sla,’ zei de Hertogin na een poosje, ‘maar ik vertrouw het karakter van je flamingo niet helemaal. + + + + 1.1368421052631579 + + E andarono verso la Falsa-testuggine, che li guardò con certi occhioni pieni di lagrime, ma senza far motto. + + + Dus gingen ze naar de Soepschildpad, die hen met grote ogen vol tranen aankeek, maar niets zei. + + + + 0.8805970149253731 + + Era nuovo per Alice, e ci pensò su un poco, prima di fare questa osservazione: — Allora l’undecimo giorno era vacanza? + + + Dit was een heel nieuw gezichtspunt voor Alice en zij dacht er een beetje over na voor zij verder ging: ‘Had u de elfde dag dan vrij?’ + + + + 0.8656716417910447 + + Alice stava per levarsi e dirle: — Grazie della vostra storia interessante, — quando pensò che ci doveva essere qualche altra cosa, e sedette tranquillamente senza dir nulla. + + + Alice was bijna van plan om op te staan en te zeggen: ‘Dank u wel voor uw interessant verhaal, mijnheer,’ maar zij dacht dat er toch nog beslist iets moest komen en daarom bleef ze zitten en zei niets. + + + + 0.9876543209876543 + + Ma non volle mostrarsi scortese, e sopportò quella noia con molta buona volontà. + + + Maar zij wilde niet onbeleefd zijn en daarom verdroeg zij het zo goed als ze kon. + + + + 1.15625 + + La maestra era una vecchia testuggine... — e noi la chiamavamo tartarug... + + + De meester was een oude Schildpad - wij noemden hem Roodschild.’ + + + + 1.0930232558139534 + + E sedettero e per qualche minuto nessuno parlò. + + + Zij gingen zitten en niemand zei meer iets. + + + + 1.2461538461538462 + + — Questa bambina, — disse il Grifone, — vorrebbe sentire la tua storia, vorrebbe. + + + ‘Deze jonge dame,’ zei de Griffioen, ‘wil je geschiedenis horen.’ + + + + 1.146067415730337 + + — Una volta, — disse finalmente la Falsa-testuggine con un gran sospiro, — io ero una testuggine vera. + + + ‘Eens,’ zei de Soepschildpad tenslotte met een diepe zucht, ‘was ik een echte schildpad.’ + + + + 0.75 + + Se tutti lo sapessero, non lesinerebbero tanto in fatto di dolci." + + + Ik wou dat de mensen dat eens gingen inzien, dan zouden zij er niet zo zuinig mee zijn.’ + + + + 0.9791666666666666 + + — Ti dovresti vergognare di fare domande così semplici, — aggiunse il Grifone; e poi tacquero ed entrambi fissarono gli occhi sulla povera Alice che avrebbe preferito sprofondare sotterra. + + + ‘Je moest je schamen om zulke domme dingen te vragen!’ voegde de Griffioen er aan toe en toen zaten ze allebei een tijdje naar de arme Alice te staren, die niet wist waarheen zij kijken moest. + + + + 1.0175438596491229 + + — Proprio così, — disse il Grifone, sospirando anche lui, ed entrambe le bestie si nascosero la faccia tra le zampe. + + + ‘Zo was het, zo was het,’ zuchtte de Griffioen op zijn beurt en beide dieren verborgen hun gezichten in hun poten. + + + + 1.291044776119403 + + — Proprio così, — disse la Duchessa, — e la morale è questa: "Sii ciò che vuoi parere" o, se vuoi che te la dica più semplicemente: "Non credere mai d’essere diversa da quella che appari agli altri di esser o d’esser stata, o che tu possa essere, e l’essere non è altro che l’essere di quell’essere ch’è l’essere dell’essere, e non diversamente." + + + ‘Ik ben het volkomen met je eens,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: Wees zoals je wilt lijken of als je het wat eenvoudiger wilt: Verbeeld je nooit anders te zijn dan wat anderen denken dat je was of zou zijn niet anders was wat ze anders denken dat je was.’ + + + + 1.0 + + In quell’istante aveva quasi dimenticata la Duchessa, e sussultò quando si sentì dire all’orecchio: — Tu pensi a qualche cosa ora, cara mia, e dimentichi di parlarmi. + + + Zij had de Hertogin helemaal vergeten en schrok een beetje toen zij haar stem vlak bij haar oor hoorde: ‘Je denkt ergens aan liefje, en daardoor vergeet je te praten. + + + + 1.4666666666666666 + + — Non ho mai sentito parlare della bruttificazione, — disse Alice. + + + ‘Ik heb er nog nooit van gehoord,’ zei Alice. + + + + 0.9272727272727272 + + — Eh sì, — rispose la Duchessa, — e questa è la morale: "È l’amore, è l’amore che fa girare il mondo." + + + ‘Dat is waar,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: 't Is liefde enkel wat de wereld rond doet draaien.’ + + + + 0.7272727272727273 + + — Vi avverto a tempo, — gridò la Regina, pestando il suolo; — o voi o la vostra testa dovranno andarsene immediatamente! + + + ‘Ik waarschuw je nog één keer,’ riep de Koningin en zij stampte daarbij op de grond, ‘of jij of je hoofd moet verdwijnen en wel in minder dan de helft van geen tijd. + + + + 1.0833333333333333 + + — Bene, come sempre, disse la Duchessa, — tu dici le cose con molta chiarezza! + + + ‘Precies,’ zei de Hertogin, ‘wat kan jij de dingen duidelijk uitleggen.’ + + + + 1.1346153846153846 + + Finalmente la Regina lasciò il giuoco, senza più fiato, e disse ad Alice: — Non hai veduto ancora la Falsa-testuggine? + + + Toen hield de Koningin volkomen buiten adem op en zei tegen Alice: ‘Heb jij de Soepschildpad al gezien?’ + + + + 0.8187134502923976 + + — Ritorniamo al giuoco, — disse la Regina ad Alice; ma Alice era troppo atterrita, e non rispose sillaba, seguendola lentamente sul terreno. + + + ‘Kom, laten we weer gaan spelen,’ zei de Koningin tot Alice en Alice was veel te bang om een woord uit te brengen, maar liep langzaam achter haar aan naar het croquetveld. + + + + 1.125 + + Alice alzò gli occhi, e vide la Regina ritta di fronte a loro due, le braccia conserte, le ciglia aggrottate, come un uragano. + + + Alice keek op en daar stond de Koningin, vlak tegen over hen, met gevouwen armen en een blik als een donderwolk. + + + + 0.9438202247191011 + + Non piacque ad Alice l’aspetto della bestia, ma poi riflettendo che, dopo tutto, rimaner col Grifone era più sicuro che star con quella feroce Regina, rimase in attesa. + + + Het uiterlijk van dit beest beviel Alice niet erg, maar ze vond dat het tenslotte even veilig was om hier te blijven als om die boze Koningin achterna te gaan en daarom bleef ze. + + + + 0.6979166666666666 + + Alice fu lieta di vederla di buon umore, e pensò che quando l’aveva vista in cucina era stato il pepe, forse, a renderla intrattabile. + + + Alice was heel blij dat de Hertogin in zo'n goed humeur was en zij dacht bij zichzelf dat het misschien alleen de peper was, die haar zo boos gemaakt had, toen zij haar in de keuken ontmoette. + + + + 0.7544910179640718 + + — domandò al Grifone, e il Grifone rispose quasi con le stesse parole di prima: — È una mania che l’ha presa, ma non ha nulla. + + + ‘Wat scheelt hem?’ vroeg zij aan de Griffioen en de Griffioen antwoordde bijna met dezelfde woorden als daarnet: ‘Dat denktie maar, hem scheelt helemaal niks, weet je. + + + + 0.5714285714285714 + + ("Come si diletta a trovare la morale in tutto!" + + + ‘Zij vindt het blijkbaar erg prettig om de moraal van alles te zoeken!’ dacht Alice. + + + + 0.87248322147651 + + — Credo che la intenderei meglio, — disse Alice con molto garbo, — se me la scrivesse; non posso seguir con la mente ciò che dice. + + + ‘Ik geloof dat ik dat beter zou begrijpen,’ zei Alice, ‘als ik het eens voor me zag, maar ik kan het eigenlijk niet goed volgen zoals u het nu zegt.’ + + + + 1.0227272727272727 + + — No, il bucato, no, — disse Alice indignata. + + + ‘Natuurlijk niet!’ zei Alice verontwaardigd. + + + + 0.5882352941176471 + + Scegliete! + + + Doe wat je wilt!’ + + + + 1.1385542168674698 + + Ad Alice non piaceva esserle così vicina; primo; perchè la Duchessa era bruttissima; secondo, perché era così alta che poggiava il mento sulle spalle d’Alice, un mento terribilmente aguzzo! + + + Ten eerste was de Hertogin erg lelijk, ten tweede was ze precies zo groot, dat ze haar kin op de schouder van Alice kon zetten en was het een onaangenaam scherpe kin. + + + + 0.8787878787878788 + + — Basta in quanto alle lezioni: dille ora qualche cosa dei giuochi, — interruppe il Grifone, in tono molto risoluto. + + + ‘We hebben nu lang genoeg over lessen gepraat,’ onderbrak de Griffioen op besliste toon, ‘vertel haar eens iets over de spelletjes.’ + + + + 0.8967391304347826 + + È lo stesso, — disse la Duchessa, conficcando il suo mento aguzzo nelle spalle d’Alice: — E la morale è questa: "Guardate al senso; le sillabe si guarderanno da sè." + + + ‘Zeker, dat is hetzelfde,’ zei de Hertogin en boorde haar scherpe kin in de schouder van Alice, ‘en de moraal daarvan is: Pas op de zin, dan zullen de woorden wel op zich zelf passen!’ + + + + 1.018018018018018 + + — Ebbene, — continua il Grifone, — se non sai che significa bruttificazione mi par che ti manchi il comprendonio. + + + ‘Nou,’ ging de Griffioen verder, ‘als je dan nog niet weet wat vermenigschuldigen is, dan ben je wel heel dom.’ + + + + 0.64 + + — E che si faceva il dodicesimo? + + + ‘En wat deed u dan de twaalfde?’ vroeg Alice vlug. + + + + 0.9620253164556962 + + E la Duchessa: — La stessa ragione che hanno i porci di volare: e la mora... + + + ‘Evenveel recht,’ zei de Hertogin, ‘als biggen hebben om te vliegen en de mo -’ + + + + 0.8735632183908046 + + — Potrebbe morderla, — rispose Alice, che non desiderava simili esperimenti. + + + ‘Hij kan best bijten,’ zei Alice voorzichtig, die niet veel voelde voor het experiment. + + + + 0.6182266009852216 + + — Coloro ch’erano condannati a morte erano arrestati da soldati che dovevano servire d’archi al gioco, e così in meno di mezz’ora, non c’erano più archi, e tutti i giocatori, eccettuati il Re, la Regina e Alice, erano in arresto e condannati nel capo. + + + Terwijl zij aan het spelen waren, hield de Koningin niet op om ruzie te maken met andere spelers en te roepen ‘Zijn hoofd eraf!’ of ‘Haar hoofd eraf!’ De veroordeelden werden bewaakt door de soldaten, die dan niet meer voor poortje konden dienen, zodat er na een half uur niet één poortje meer over was en alle spelers behalve de Koning, de Koningin en Alice gevangen waren genomen en ter dood veroordeeld. + + + + 1.2571428571428571 + + — Naturalmente, — disse la Falsa-testuggine. + + + ‘Natuurlijk,’ zei de Soepschildpad. + + + + 0.8160919540229885 + + — rispose vivamente Alice, perchè cominciava a sentirsi un po’ seccata. + + + ‘Ik heb toch het recht om te denken,’ zei Alice, want zij begon zich nu wat te ergeren. + + + + 1.1851851851851851 + + — E le si strinse più da presso. + + + Zij wandelden samen verder. + + + + 0.6379310344827587 + + Alice intanto osservo fra sè: "Come potrà mai finire se non comincia mai?" + + + Alice dacht: ‘Ik begrijp niet hoe hij ooit klaar kan komen als hij helemaal niet begint.’ Maar zij wachtte geduldig. + + + + 0.8837209302325582 + + È il pepe, certo, che irrita tanta gente, continuò soddisfatta d’aver scoperta una specie di nuova teoria, — l’aceto la inacidisce... la camomilla la fa amara... e i confetti e i pasticcini addolciscono il carattere dei bambini. + + + Het is nergens voor nodig dat er peper in de soep gaat en misschien maakt peper mensen juist zo opvliegend’ dacht zij verder, erg blij dat ze dit had ontdekt, ‘en azijn maakt ze zuur en kamille maakt ze bitter - en - en zuurtjes en zo maakt de kinderen zoet. + + + + 0.4911242603550296 + + Quelle parole furono seguite da un lungo silenzio, interrotto da qualche "Hjckrrh!" + + + Op deze woorden volgde een heel lange stilte, die alleen onderbroken werd door een enkel luid ‘Hatsjie’ van de Griffioen en het voortdurende gesnik van de Soepschildpad. + + + + 0.7150537634408602 + + A questo punto, con gran sorpresa d’Alice, la voce della Duchessa andò morendo e si spense in mezzo alla sua favorita parola: morale. + + + Maar nu zweeg de stem van de Hertogin plotseling tot Alice's grote verrassing precies in het midden van haar geliefde woord ‘moraal’ en de arm die in de hare was gestoken begon te beven. + + + + 0.8865248226950354 + + "Un regalo che non costa nulla, — pensò Alice; — meno male che negli onomastici e nei genetliaci non si fanno regali simili". + + + ‘Een goedkoop soort cadeau!’ dacht Alice, ‘ik ben blij dat ze niet zulke verjaarscadeautjes geven!’ Maar zij dorst dit niet hardop te zeggen. + + + + 0.6074074074074074 + + Avvicinatasi un po’ più, Alice la sentì sospirare come se le si rompesse il cuore. + + + Deze zat droevig en eenzaam op een klein rotsblok en toen zij dichter bij hem kwamen, hoorde Alice hem zuchten of zijn hart zou breken. + + + + 0.4666666666666667 + + — Quante ore di lezione al giorno avevate? + + + ‘En hoeveel uren per dag had u school?’ zei Alice, die gauw over iets anders wou beginnen. + + + + 0.7619047619047619 + + — E vivendo in fondo al mare, — disse Alice, — a che vi serviva? + + + ‘Dat was toch nergens voor nodig,’ zei Alice, ‘als U op de bodem van de zee woonde.’ + + + + 0.452 + + Mentre andavano insieme, Alice sentì che il Re diceva a voce bassa a tutti i condannati: — Faccio grazia a tutti. + + + Toen ze samen wegwandelden hoorde zij de Koning tegen het hele gezelschap zeggen: ‘Ik verleen jullie allemaal gratie.’ ‘Dat is nu eens goed,’ zei ze bij zichzelf, want ze vond het verschrikkelijk dat de Koningin zoveel doodvonnissen had uitgesproken. + + + + 1.0603448275862069 + + — Non ebbi mai il mezzo per impararlo, — soggiunse sospirando la Falsa-testuggine; — così seguii soltanto i corsi ordinari. + + + ‘Ik had er jammer genoeg geen gelegenheid voor,’ zei de Soepschildpad zuchtend, ‘ik volgde alleen de gewone cursus.’ + + + + 0.9285714285714286 + + — disse la Regina, — conducete questa bambina a vedere la Falsa-testuggine che le narrerà la sua storia. + + + ‘Sta op luilak,’ zei de Koningin, ‘en breng deze jonge dame naar de Soepschildpad om zijn geschiedenis te horen. + + + + 0.9306930693069307 + + — domandò la Duchessa, dando alla spalla della bambina un altro colpo del suo mento acuminato. + + + ‘Weer aan het denken?’ vroeg de Hertogin en boorde haar kin weer wat vaster in de schouder van Alice. + + + + 0.8688524590163934 + + — Forse non ne ha, — Alice si arrischiò di osservare. + + + ‘Misschien heeft het geen moraal,’ waagde Alice op te merken. + + + + 0.48936170212765956 + + — E andò via lasciando Alice sola col Grifone. + + + Ik moet terug naar mijn doodvonnissen,’ en zij liep weg en liet Alice alleen met de Griffioen. + + + + 0.5925925925925926 + + — domandò Alice. + + + ‘Wat was dat?’ vroeg Alice. + + + + 0.8695652173913043 + + — Che strano metodo! + + + ‘Wat raar!’ riep Alice. + + + + 1.1627906976744187 + + — Sì che l’hai detto, — disse la Falsa-testuggine. + + + ‘Dat heb je wel,’ snauwde de Soepschildpad. + + + + 0.6271186440677966 + + Finalmente il Grifone disse alla Falsa-testuggine: — Va innanzi, cara mia! + + + Tenslotte zei de Griffioen tegen de Soepschildpad: ‘Ga verder kerel en schiet nou een beetje op!’ En deze ging verder: + + + + 1.2567567567567568 + + — Anch’io andavo a scuola ogni giorno, — disse Alice; — non serve inorgoglirsi per così poco. + + + ‘Dat doe ik ook,’ zei Alice, ‘daar hoeft u heus niet zo trots op te zijn.’ + + + + 0.6944444444444444 + + Così si volse alla Falsa-testuggine e disse: — Che altro dovevate imparare? + + + Alice dorst niet meer te vragen en zij keerde zich naar de Soepschildpad en zei: ‘Wat leerde u daar verder?’ + + + + 0.624 + + — Non ebbi tempo, — rispose il Grifone: ma studiai le lingue classiche e bene. + + + ‘Ik had geen tijd,’ zei de Griffioen, ‘ik had een leraar in oude talen, die maakte de hele klas ziek, het was een oude krab.’ + + + + 0.8739495798319328 + + — Ma qualcheduno ha detto invece, — bisbigliò Alice, — se ognuno badasse a sè, il mondo andrebbe meglio. + + + ‘Ik heb iemand horen zeggen,’ fluisterde Alice, ‘dat die goed draait, wanneer ieder zich met zijn eigen zaken bemoeit.’ + + + + 1.2179487179487178 + + — Non te la potrei mostrare, — rispose la Falsa-testuggine, — perchè vedi son tutta d’un pezzo. + + + ‘Ik zal het je maar niet voordoen,’ zei de Soepschildpad, ‘want het doet pijn. + + + + 0.6896551724137931 + + — No, — disse Alice. + + + ‘Wat was dat dan?’ zei Alice. + + + + 1.648 + + — Già, — rispose la Duchessa, che pareva accettasse tutto quello che diceva Alice; — in questi dintorni c’è una miniera di mostarda e la morale è questa: "La miniera è la maniera di gabbar la gente intera." + + + ‘Natuurlijk,’ zei de Hertogin, die blijkbaar instemde met alles wat Alice zei, ‘er is hier een grote mosterdmijn in de buurt. + + + + 1.1578947368421053 + + — Non andai mai da lui, — disse la Falsa-testuggine con un sospiro: — dicevano che insegnasse Catino e Gretto. + + + ‘Ik ben één keer bij hem geweest,’ zuchtte de Soepschildpad, ‘toen kreeg ik Lachpijn en Griep.’ + + + + 0.7899159663865546 + + — Nella nostra, c’era nella fine del programma: Corsi facoltativi: francese, musica, e bucato. + + + ‘O, dan is het geen goede school,’ zei de Soepschildpad opgelucht, ‘nee, wij hadden nog extra Frans, muziek en wassen.’ + + + + 1.0517241379310345 + + — disse il Grifone, parlando un po’ per sè, un po’ per Alice. + + + ‘Wat een mop,’ zei hij half in zichzelf, half tegen Alice. + + + + 1.1546391752577319 + + — La chiamavamo tartaruga, perchè c’insegnava, — disse la Falsa-testuggine con dispetto: Hai poco sale in zucca! + + + ‘Omdat hij socialist was natuurlijk,’ zei de Soepschildpad boos, ‘jij bent ook niet erg snugger!’ + + + + 1.8727272727272728 + + Il Grifone levò le due zampe in segno di sorpresa ed esclamò: — Mai sentito parlare di bruttificazione! + + + De Griffioen stak zijn poten in de lucht van verbazing. + + + + 0.873015873015873 + + Alice non si sentiva incoraggiata a fare altre domande. + + + Alice vond het niets prettig dat ze zo erg dicht bij haar kwam. + + + +